De herfst is nu wel echt begonnen, wat een kletsnatte boel op de tuin. Zoveel regen gevallen afgelopen week (of eigenlijk al weken) dat we de hele week niet op de tuin zijn geweest. jammer…. want er is best veel te doen :-).
Op de foto de tuin met verhoogde bakken in de laagstaande septemberzon, nog vol planten en bloemen en kleuren.
Maar er komt een mooie week aan, en daar hopen we van te profiteren, gisteren alvast begonnen. Een klein beetje maar want de zaterdag is op onze volkstuin wel vaak een dag van de sociale contacten. Er wordt lang geluncht, vaak en lang gekletst, na de gedane arbeid nog lang gezellig gezeten en gedronken, soms ook nog gegeten, en in ieder geval nog meer gekletst….. mmmm, misschien zijn zaterdagen hier arbeidstechnisch gezien wel verloren dagen. Maar wel gezellig :-).
We waren in ieder geval blij weer eens gewoon lekker een hele dag buiten te zijn, in het najaarszonnetje. De tuin was er ook blij mee (met het zonnetje bedoel ik).
We plukten nog wat tomaten, en met het mooie weer dat er aankomt hopen we dat nog een week of 2 vol te kunnen houden.
En we plukten nog wat laatste sperzieboontjes van de stokken. Het blad wordt al geel en gaat al wat hangen, maar de boontjes zelf smaken nog prima.
De bleekselderij doet het dit jaar boven verwachting. En omdat ze niet zo goed tegen kou kan en er nu wel een tijd van koude nachten begint gaan we ze oogsten en invriezen.
En er bloeit nog van alles, de grote Agapanthus, de Afrikaantjes, de Gaillardia’s, Verbena’s, Salvia’s, er is voor ons nog veel te zien (en voor insecten nog veel te halen).
Op de foto de eenjarige Gomphrena haageana Strawberry Fields, is zeker een blijver voor in de verhoogde bak (ik heb haar al 2 keer eerder gehad maar toen stond ze in de volle grond en daar bleef ze laag en bloeide minder rijk). Nu is ze in bloei wel zo’n 50 centimeter hoog en bloeit al weken volop met 3 centimeter grote felrode ‘balletjes’ van bloempjes met vrolijke gele meeldraadjes ertussen.
En dit is traditioneel dan ook de tijd voor reflectie; wat doen we wel en wat doen we niet meer. Waar hebben we teveel van, en wat moeten we zeker volgend jaar meer zetten. Wat kleine opsommingen:
- meer stro buiten en in de kas juist geen stro meer
- meer knolvenkel want A) erg lekker en B) maar 3 keer kunnen eten en dat is duidelijk te weinig
- meer pastinaken want die zijn mislukt
- schorseneren want die hadden we dit jaar niet gezaaid en daar hebben we nu spijt van
- pompoen mag iets minder want we hebben er al wel 50 kilo van weggegeven (en hebben dan zelf ook nog wel 50 kilo over :-))
- minder pepers en meer paprika’s in de kassen (om de eenvoudige reden dat we nu eenmaal meer paprika’s dan pepers eten)
En zo discussiëren we af en toe door. Bij alles wat we oogsten bedenken we of we er te vroeg of te laat mee zijn. Of we er te veel of te weinig van hebben. Of het nog in de vriezer past. Of het in te maken is. Of we het volgend jaar weer willen zetten of niet, etc., etc. En zo gaat dat al ruim 20 jaar, elk jaar hebben van iets te veel, van iets anders te weinig, zijn er nutteloze gewassen, en is de vriezer al te vroeg vol.
Tot slot nog één foto van een mislukt nieuw geteeld gewas:
Zag ik afgelopen voorjaar in een tuinblad, zou erg leuk te telen zijn…. kikkererwten. Nou, leuk! En we vinden kikkererwten ook nog eens erg lekker.
Wel jammer, want ik had er dus ook expres wel een heel veldje voor bewaard, en veel kikkererwtenplantjes gezaaid (eind april). En sinds een week of 2 zijn ze oogstrijp. De opbrengst: 1 peul per plant. En in 1 peul zit 1 kikkererwt.
En dus hebben we van een stukje tuin van 2 x 2 meter 1 flinke hand kikkererwten. Ze zijn wel lekker trouwens, verse kikkererwten, beetje tussen kapucijner en sojaboon in. En ze zijn al op. En ik heb Ruud plechtig moeten beloven dat ik nooit meer zelf kikkererwten zaai. Ik heb nog geopperd dat het wel ook een nuttig gewas is, het levert veel goede compost op. Maar Ruud was niet te vermurwen, volgend jaar zullen we kikkererwten in de winkel moeten kopen :-).