Wat een heerlijk weer! Het lijkt wel lente. Maar we moeten wel ook voorzichtig zijn, het is tenslotte pas half februari.

En dus bedwing ik me want ik heb de neiging om alvast de ´maart-zaden’ te zaaien. Gelukkig is er genoeg afleiding in de tuin, Ruud is ondertussen serieus begonnen met het verwijderen van de kapotte compostbak. En ik ruim vak voor vak op. Terwijl ik dat doe kijk altijd even goed rond voor ik ga wieden en woelen en harken. Want zelfs al in februari geeft de moestuin soms cadeautjes weg:

 

Tussen het onkruid vind ik zomaar een heel stel mosterdbladzaailingen. Hhmm, ben ik hier heel bij mee? In het vroege voorjaar ben ik eigenlijk met alles blij en heb ik de neiging om alles wat ik van de tuin krijg uit te planten. Maar ik heb zelf al mosterdblad gezaaid, en dan een mooie rode. Dus ik sla dit cadeautje over en verwijder de zaailingen.

Een stukje verderop vind ik nog een cadeautje:

 

Lathyrus zaailingen. Daar ben ik wel heel blij mee! Wat is dat toch altijd vreemd; als ik Lathyrus in het vroege voorjaar zaai en uitplant moet ik een dubbele bescherming bouwen en elke toegang tot de zaailingen barricaderen om te zorgen dat de vogels de plantjes niet tot op de grond opvreten. Maar van deze cadeautjes in de tuin blijven de vogels af; dezelfde soort en hetzelfde ras, helemaal gaaf en heel.

Ze zijn wellicht iets minder mals dan beschermd voorgezaaide Lathyrus-zaailingen, dat dan wel. Maar het is pas februari. Ik zou ook wel boterzachte sla met frisse komkommers en zoete tomaten willen eten. Maar wij doen het nu ook nog even met de laatste boerenkool, bieten en pastinaken. En zijn daar ook blij mee!

Ik klaag trouwens niet, ben alleen stiekem wel benieuwd of de vogels de Lathyrus-zaailingen wel herkennen (en opvreten) als ze netjes in een rijtje staan. We zullen zien. Ik haal met een schepje de zaailingen uit de grond en plant ze met een kluitje langs een klimrek in een vak dat al schoon is.

 

Zo, de eerste zaailingen van 2019 zijn geplant! Ik wilde deze week nog Lathyrussen zaaien, want ik had zaden van een heel mooi ras gekocht. En ik ga die zaden ook zeker nog zaaien, maar ik besluit ter plaatse daar nog een maand mee te wachten. Want dan kunnen deze cadeau-Lathyrussen in de vroege zomer bloeien en de Lathyrussen die ik zelf (later) zaai wat later bloeien. Daar is de eerste aanpassing in de planning dus al. En er komen er vast nog meer. Want ik verwacht nog wel een aantal tuincadeautjes. Zoals de goudsbloemen waar ik elk jaar wel zaailingen van vind, en melde, vast ook nog wat boomspinazie, venkel, en natuurlijk ook uitgezaaide Verbena’s en Polygonum. De komende weken en zelfs maanden ga ik bij alles wat ik wied en schoonmaak eerst even goed kijken of er misschien nog wat van die leuke tuincadeautjes tussen staan.

Afijn, na het oogsten van mijn cadeautjes ruim ik de bak verder op, woel de grond om en hark die vervolgens aan. En de laatste oogst gaat natuurlijk mee naar huis, wat laatste bieten, een toef snijselderij. En een mengsel van bladkolen:

 

En zo ziet het vak er nu uit:

 

Klaar voor de lente!

Ik kan niet tekenen, nog geen simpel huisje of poppetje. Daar waar mensen die wel kunnen tekenen bij een leeg vel papier bedenken wat ze er voor moois op kunnen tekenen of schilderen, zie ik alleen maar een witte leegte. Maar dat is anders als ik zo’n leeg vak in de moestuin zie; de mogelijke combinaties tuimelen in mijn hoofd over elkaar heen; bloemen in blauw en oranje. Of nee, toch maar in geel en paars. En dan met paarse stokbonen, en gele goudsbloemen. Maar ik heb ook zaden van een prachtige felrode reuze Salvia splendens gekocht, en dat zou dan heel mooi zijn bij het lichtgroene blad van maïs. Misschien nog wat donkere palmkolen erbij voor wat meer contrast.

Poeh, het wordt nog puzzelen om alles wat ik ga zaaien een mooi plekje te geven. En  dit vak (deze bak is wellicht een beter woord) lijkt nu nog zo groot: daar kan ik heel veel in zetten. Maar over 3 maanden is ze veel te klein, dat weet ik nu al.

 

Tot slot heb ik nog wat te melden over de zaaiagenda.

Laura en ik hadden bedacht dat een verloting leuk zou zijn, 3 zaaiagenda’s om te vieren dat de eerste oplage is uitverkocht, en dat de tweede druk eraan komt. En omdat het lente wordt. We dachten en hoopten dat er misschien nog wel 100 mensen mee zouden willen doen met de verloting. Maar we zijn verbijsterd dat er 900 deelnemers zijn terwijl de actie nog twee dagen te gaan heeft! En het is ook niet voor het eerst dat we zo overrompeld zijn, eigenlijk is dat al vanaf de eerste melding van een zaaiagenda in december en alle bestellingen en positieve reacties die daarop volgden.

Voor wie nog mee wil doen met de verloting: die sluit aanstaande dinsdag 19 februari om 15 uur. En je kunt alleen meedoen via deze link:

VERLOTING ZAAIAGENDA

Je vindt daar de uitleg en onderaan die pagina kun je je gegevens achterlaten. Reacties op dit blog tellen niet mee.

Laura loot dinsdagmiddag 3 winnaars. Zij vermeldt de winnaars op die pagina (en ik schrijf tegelijkertijd op mijn website een blog en vermeld ook daar de winnaars). En Laura neemt vervolgens contact op met de 3 winnaars.

Omdat er zo veel mensen meedoen, en dus ook zo veel mensen niet kunnen winnen, willen we er als dank een kortdurende actie aan vast te plakken: direct na de uitslag op dinsdagmiddag 15 uur geven we twee dagen lang €2,- korting op de agenda.

En dan nog meer nieuws: de agenda’s van de tweede druk zijn ondertussen geleverd!

 

Hoe bijzonder is het dat er bij de eerste druk januari 2019 staat en bij de tweede druk februari 2019 🙂 .

Laura is al druk bezig met de voorbereidingen (het perforeren van de boekenleggers/legenda´s, die voorzien van ringetjes en ze vervolgens aan de agenda’s vastknopen). Ze gaat vanaf woensdag elke dag pakketjes in orde maken en versturen (op volgorde van besteldatum).

 

Tot slot nog één foto. Welke bloemkleuren de Lathyrussen die ik als cadeautje in de tuin vond krijgen is niet duidelijk (want ze kruisen makkelijk en komen ook niet altijd soortecht terug). Maar de gekochte Lathyruszaden zijn van het ras Spanish Dancer, en die heb ik al eens eerder gehad:

 

De Spanish Dancer in de zomer van 2012. Jeetje, wat ben ik toe aan de lente als ik zo’n foto zie 🙂

 

De lente lijkt eraan te komen, alle weerberichten wijzen daarop. En daar ben ik zo aan toe! Dat is altijd een beetje gevaarlijk: na alle kou, regen en storm zou ik wel alles uit mijn zadenboxen willen rukken om te zaaien. Ik doe het niet, maar het kriebelt wel.

Gelukkig is er genoeg afleiding, in de vorm van de tuin zelf. Er is daar nog genoeg te doen. Ruud gaat deze week aan de reparatie van de compostbak beginnen, ik ga verder met opruimen, schoonmaken, vakken en bakken in orde maken voor dit tuinjaar. Want over een week of 2 zouden we wellicht de sjalotten kunnen planten. En nog 2 weken later gaan we misschien al eens wat worteltjes zaaien, en wat snijbiet, bietjes, etc.. Ik heb gisteren al wat spitskool  voorgezaaid, en sla en andijvie, en ook al wat papaversoorten. Zie je, ik heb me beheerst maar ik ga het ook niet heel lang meer volhouden 🙂

Ik schrijf dit blog ook omdat ik wat wil melden over de zaaiagenda. Excuses aan de mensen die daar geen interesse in hebben, maar het is belangrijk en ik dit is er nu eenmaal de beste plaats voor:

 

Laura en ik hopen dat iedereen in binnen- en buitenland de agenda van de eerste oplage ondertussen in huis heeft! Als dit niet het geval is neem dan even contact op met Laura (via haar website) want dan is er wellicht iets mis gegaan.

Ik meldde al eerder dat de agenda’s van de 2e druk wellicht iets eerder worden geleverd. En daar heb ik goed nieuws over; Laura kan, naar alle verwachting, aan het einde van de week van 18 februari, de eerste agenda’s van de 2e druk al gaan versturen (op volgorde van datum van bestelling, je krijgt bericht met track & trace wanneer de agenda is gepost).

En Laura had vervolgens nog een leuk plan. Ze stelde voor om nog 3 agenda’s te verloten. Wat een leuk idee!! En waarom? Om te vieren dat de agenda’s van de eerste oplage zijn uitverkocht en zijn bezorgd. En omdat we blij zijn met zoveel positieve reacties. En omdat de agenda’s van de 2e oplage in aantocht zijn, een groter succes dan we ooit durfden te hopen! En ook een beetje omdat het lente wordt. En, tot slot, omdat we geen verplichtingen hebben en dat gewoon kunnen doen als en wanneer we dat willen 🙂 .

We hebben nog even overlegd of het dan een wedstrijd zou worden, maar we vonden eigenlijk allebei van niet; de bonen zijn bij de eerste win-actie al geraden, en zoiets als een mooie lentefoto of het raden van zaailingen is niet voor iedereen even handig of geschikt.

En dus hebben we besloten dat we de 3 zaaiagenda’s verloten.

Je kunt via deze pagina met de verloting mee doen (en dus ook echt alleen via die weg):

VERLOTING ZAAIAGENDA

 

Voor alle duidelijkheid: aanmelden via mail, facebook en in reactie op dit blog tellen niet.

Edit 11-02-19: Laura en ik hoopten dat er wellicht misschien nog wel 100 mensen mee zouden willen doen met de verloting maar het overtreft in alles onze verwachtingen (alweer). Daar zijn we heel blij mee (en verbaasd over, en vooral heel erg trots op)! Maar we krijgen nu helaas dus ook tientallen aanmeldingen via mails en via reacties op social media en andere pagina’s. Voor alle duidelijkheid: via die wegen kun je dus echt niet meedoen, alleen via de link hierboven, en daar kun je heel gemakkelijk je gegevens invullen.

En iedereen mag meedoen (en een 2e agenda is altijd handig, of een leuk cadeautje 🙂 ).

En net als bij de eerste winactie kun je dus ook meedoen als je al een agenda van de 2e oplage had besteld.

De verloting eindigt op dinsdag 19 februari om 15.00 uur. Direct daarna worden de 3 winnaars geloot en bekend gemaakt.

En dan wil ik nu nog even de pepers en paprika’s laten zien. Het is elk jaar mijn eerste feestje; wanneer de eerste pepers, paprika’s en aubergines kiemen. Ik heb op de website van Pokon een blog geschreven over hoe ik de zaailingen heb verspeend (ik had in vermiculiet gezaaid): Verspenen, met foto’s van de gekiemde zaailingen.

En zo zien de zaailingen er hier nu uit:

 

Wat zijn ze nog klein hè! Afgelopen week heb ik elke dag wat zaailingen verspeend. En natuurlijk elke dag even kijken of het goed met ze gaat. Er lijkt geen vooruitgang. Maar toch… ook al zien ze er allemaal nog heel klein en kwetsbaar uit, je kunt al verschil zien tussen de zaailingen die ik aan het begin van de week verspeende en de zaailingen die aan het einde van de week aan de beurt waren:

 

Links zie je een zaailing van de paprika Titan die ik gisteren (zaterdag) verspeende, en rechts een zaailing van hetzelfde ras, op dezelfde dag gezaaid, maar iets eerder gekiemd en 3 dagen daarvoor verspeend.

Ook al zijn het alleen nog maar kiemblaadjes, in 3 dagen tijd zijn die blaadjes toch al zichtbaar gegroeid. Nou ja, vind ik dan hè. Ruud wierp een snelle blik op de foto’s en zei: “Ik zie geen verschil”. En dat is dus waarom Ruud potgrond mengt en de tray’s en potjes vult, en ik zaai, verspeen en verzorg.

Ik hoop en denk dat ik over een week het begin van het eerste echte blaadje kan zien.

Dan nog even over 2 ander projectjes die op de zaaikamer staan: de 2 zoete aardappelen in vermiculiet doen nog niks. De reden weet ik natuurlijk niet helemaal zeker maar vermoedelijk is de temperatuur daar toch iets te laag. De aardappelen zijn nog hard, er zijn geen rotte plekjes, dus ik ga niet van tactiek veranderen maar ik ga de 2 bakjes met zoete aardappel in nat vermiculiet gewoon wat warmer (in de huiskamer) zetten.

Die wat koelere kamer is trouwens geen probleem voor gember. Ik legde de stukjes gember op 21 januari in vochtig vermiculiet:

 

Bijna 3 weken later lopen de stukjes uit:

 

En sommige stukjes maken zelfs ook al worteltjes:

 

Ik heb het afgesloten bakje (want dan blijft het vermiculiet vochtig) in het volle licht gezet, in de hoop op wat zon en extra warmte in de komende week.

Zo, genoeg geschreven, ik ga aan de 2e zaaironde van pepers, paprika’s en aubergines beginnen. Want ik zaai altijd ook wat oudere zaden die niet allemaal even goed meer kiemen. Zoals de 6 tot 7 jaar oude peper Trifetti die helaas echt niet meer lijkt te willen kiemen. Maar ik geef pas op na het allerlaatste zaadje.

 

Dit wordt een blog zonder tuinieren. Nou ja, dat valt nog wel mee. Maar na alle regenbuien schijnt het de komende dagen te gaan stormen (en we wonen 18 kilometer van zee, dus ik zie in mijn weerapp al windkracht 8 en 54 kilometer per uur opdoemen). Ik slaak een diepe zucht. En ik voel me ondertussen net een dreinend kind: “Nouhou, ik wil tuinieren”. Ik zou wel willen stampvoeten, maar daar heb ik dan nog net genoeg zelfbeheersing voor. Het is en wordt hoe dan ook geen tuinweer.

Maar ik heb wel wat dingen te melden, vandaar dit blog.

Allereerst nog even wat opmerkingen m.b.t. de Zaaiagenda voor de moestuin:

• Laura heeft de pakketten voor mensen die in België wonen vandaag (woensdag) in België bij het postkantoor gebracht. De track & trace van PostNL werkt voor hen dus niet: in principe moeten alle Belgische bestellers van de eerste oplage de agenda nog deze week in huis hebben.
• Voor de mensen in Nederland die een agenda van de eerste oplage hebben besteld: die moet nu ondertussen wel zijn bezorgd. Als dat niet zo is, neem dan even contact op met Laura
• Voor de mensen uit andere landen die de agenda uit de eerste oplage hebben besteld: ook die zijn afgelopen donderdag gepost. Het duurt uiteraard wat langer voor die agenda’s worden bezorgd, houd het zelf even goed in de gaten en neem contact op met Laura als de agenda niet binnen de normale periode wordt bezorgd.

Voor de mensen die een agenda van de 2e druk hebben besteld kan ik nog geen datum noemen wanneer de agenda wordt verwacht. Het zou begin maart worden maar het laatste bericht is dat het wellicht wat eerder wordt. Zodra ik meer weet meld ik het.

En dan over de website:

Ik heb nog aan 2 pagina’s gewerkt:

• de pagina over Frambozen heb ik bijgewerkt, tekst aangepast en nieuwe en grotere foto’s geplaatst.
• En ik heb op verzoek een nieuwe pagina geschreven, over de teelt van Dille

En dan: ergens dit jaar komt er een heel nieuwe website! Ik heb nogal een lastige website, zonder in technische details te treden (want ik heb er zelf ook weinig verstand van): de website bevat enorm veel pagina’s, berichten, subpagina’s, plugins, databases die op verschillende manieren zijn gemaakt, errors, etc.. Ik krijg wel vaker de melding dat mensen verdwalen op mijn website (ik van binnenuit ook, kan ik vertellen 🙂 ).

En dus hebben Augus en ik een heuse webdesigner ingeschakeld. En als die fase is afgerond gaat Augus alles overzetten, en omdat het nogal een rommeltje is zal het grootste gedeelte daarvan handmatig moeten gebeuren en dat kost tijd.

Ondertussen probeer ik zoveel mogelijk in orde te hebben voor hij daaraan begint. Dat betekent dat ik nu stop met schrijven, want ik ga me storten op de databases. Ik ben begonnen met de database van tomaten (en dat zijn ruim 400 rassen); controleren, oude foto’s vervangen door nieuwe en grotere. En ik ben na 2 dagen al bij de B van Berkeley Tie Dye Pink 🙂

Nu ik daar zo mee bezig was bedacht ik dat het wellicht leuk is als mensen kunnen reageren op een ras. Zelf kijk ik voor rassen die ik nog niet ken graag op de website van Tatiana. Het leuke van haar database vind ik dat meerdere mensen hun mening over een ras kunnen geven. Ik lees die altijd even en bedenk dan hoeveel meer positieve dan negatieve punten er van meerdere mensen zijn. Zo kan ik weloverwogen beslissen of ik dat ras wil zaaien of niet.

Bij elke ras dat ik in mijn tomatendatabase aanpas vink ik aan dat  mensen vanaf nu kunnen reageren en hun persoonlijke mening en ervaring over dat ras kunnen geven. Het is niet de bedoeling dat daar vragen worden gesteld, en ik ga er ook niet antwoorden, want dat maakt het onduidelijk. De database kun je via deze weg vinden: Tomaten database . Het zijn nu nog 2 pagina’s, op de nieuwe website wordt dat er één, en dan komt er waarschijnlijk ook een soort zoekfunctie zodat je op kleur kunt zoeken. Maar dat is voor later zorg. Want ik ben wel een paar weken zoet met deze database. En daarna zijn de databases van paprika’s, pepers, aubergines en eenjarigen aan de beurt. Ik hoop dat mensen hun ervaringen willen delen!

En dan nog even; ik liet op instagram en facebook al zien dat de citroengrasstengels zijn opgepot. Ik zal hier voor de non-social medialisten de foto’s ook even in groot formaat laten zien (dus toch nog iets over tuinieren):

Op de eerste foto zie je de 5 serehstengels die ik wilde gaan stekken, gekocht bij een toko waar ik mooie, verse, groene, stevige stengels zag. Dit is 15 januari:

 

Na het afsnijden van een plakje bruin aan de onderkant (niet meer dan 1 of 2 millimeter) heb ik de stengels bij kamertemperatuur in glazen water gezet (hoeft niet in een raamkozijn). Tien dagen later, op 25 januari zien de stengels er zo uit (voor de foto even zo kort mogelijk uit het water gehaald):

 

Er zijn al worteltjes! En als die er eenmaal zijn gaat het nog wat sneller. De volgende foto is van 03 februari (19 dagen nadat de stengels in water zijn gezet):

 

Veel wortels! Genoeg om de stekken op te gaan potten. De middelste is de gezondste en sterkste met de meeste worteltjes, de meest linkse is een zorgenkindje. Maar ze gaan allemaal de grond in.

 

De sterkste en gezondste (voor nu) heeft zelfs al een baby! En je kunt op deze foto goed zien hoe en waar de worteltjes worden gevormd.

Ik heb voor deze serehstengels potgrond gemengd wat wat brekerzand en wat vermiculiet.

 

Voor het oppotten van stekken, zaailingen en plantplugjes heeft Ruud ooit iets handigs bedacht. Van een gebroken bezemsteel heeft hij het bovenste stukje afgezaagd, een beetje gladgeschuurd, en dat doet nu al jaren dienst als pootstokje. Ik kan er zo fijn gaten mee in potgrond ‘boren’, en heb het dus ook gebruikt voor het planten van de citroengrasstekken. De stekken staan vrij ondiep in de grond, als de wortels in de grond groeien komt de stengel vanzelf steviger te staan. Ik heb de opgepotte stekken direct na het oppotten flink water gegeven, en nu lichter gezet; in het raamkozijn van een licht verwarmde kamer.

En zo vrees ik dat we nog even geduld moeten hebben met het buiten tuinieren. En dat is misschien wel goed, want dan kan ik de zaden die ik op de valreep nog kocht even uitzoeken en inplannen. En nog flink wat tomatenrassen in de database aanpassen. En koken en bakken. Ik maakte vanmiddag deze heerlijke quiche:

 

Een quiche met de allerlaatste savooiekool uit eigen tuin. Ik zal het recept morgen op de website zetten en vermeld hier dan ook nog even de link. Edit 07-02-19: je kunt hier het recept vinden: quiche met savooiekool

 

Laura en ik willen bij deze graag iedereen hartelijk danken voor alle felicitaties, aardige woorden en lieve berichtjes in blog, op facebook en instagram! We zijn heel erg blij dat het gros van de agenda´s is bezorgd en dat vooralsnog iedereen er blij mee is!

Ik heb nog een aantal belangrijke mededelingen over de agenda:

Donderdag zijn alle pakketten voor Nederland en het buitenland op de post gegaan, op de pakketten voor België na. En dat zijn er nog behoorlijk veel. Laura gaat aanstaande woensdag de Belgische pakketten naar het Belgische postkantoor brengen, dat lijkt vooralsnog sneller en goedkoper dan dan de pakketten in Nederland te posten. De mensen in België hebben de agenda dus hopelijk 1 of 2 dagen na woensdag in huis. Voor alle duidelijkheid: het track & trace nummer van PostNL werkt dus niet voor de bestellingen uit België. Voor Frankrijk en andere landen zijn de pakketten donderdag op de post gegaan (wel via PostNL) en dan hangt de bezorging af van de snelheid van de plaatselijke postbezorging.

We hebben wat reacties gehad van mensen die het een minpuntje vonden dat de agenda geen plastic voorkant heeft, voor het geval er wat vuil of een druppel regen op valt. Daarover kunnen we melden dat er wel een (plastic) laminaatlaagje op de voor- en achterkant van de agenda zit, en ook op de boekenlegger. Maar we hebben gekozen voor een matglanzend laagje waardoor het er niet plasticachtig uitziet. En dat is dus blijkbaar goed gelukt 🙂 . De agenda is zeker niet regenbestendig, maar wat vuil en vocht kan dus van de kaft en de boekenlegger worden geveegd.

Dan nog iets over de ringband; die wordt soms als nadeel en soms als voordeel gezien. We hebben voor een ringband gekozen omdat de agenda bij het schrijven in de agenda makkelijker opengeklapt en zelfs dubbel geklapt kan worden en dat leek ons het handigst.

En ik wil ook nog even iets melden over het zakje tomatenzaadjes die als cadeautje bij een aantal pakketten verpakt zaten. Ik kon helaas niet meer zaden oogsten dan van de planten die in mijn tuin groeiden. Ik heb van de tomatenplanten die hier groeiden de tomaatjes tot de allerlaatste ‘uitgeperst’ om zoveel mogelijk zaden te oogsten. Bij elkaar heb ik meer dan 35.000 tomatenzaden geoogst, gefermenteerd, gespoeld en gedroogd, enorm veel. Maar we hadden niet kunnen bedenken dat er zoveel mensen agenda’s zouden bestellen. En dus hebben Laura en ik moeten bedenken en beslissen dat de eerste 500 bestellers van de eerste oplage een zakje tomatenzaadjes zouden krijgen, en de 500 bestellers van de tweede druk een zakje tomatenzaadjes zullen krijgen. Ik vind het jammer dat we niet alle mensen een zakje zaden hebben kunnen geven, dat bleek helaas gewoon niet mogelijk. Iedereen heeft wel een vrolijke door Laura gemaakte ansichtkaart gekregen om zelf te versturen, ik hoop dat iedereen daar ook blij mee is (en dat was natuurlijk iets makkelijker omdat we er daar gewoon meer van konden laten drukken).

En nu? We gaan zelf met de agenda aan de slag en hopen dat iedereen die de agenda heeft ontvangen dat ook gaat doen. We hebben al wat constructieve reviews gehad. We hopen dat er in de komende maanden nog veel meer komen, wanneer de agenda eenmaal een tijdje in gebruik is!

Tot slot nog even over de agenda: de eerste druk is dus uitverkocht, de tweede oplage is besteld en het laatste nieuws is dat deze waarschijnlijk iets eerder wordt geleverd dan de eerder aangegeven termijn van 4 weken. Zodra ik weet wanneer de agenda van de 2e druk klaar is laat ik dat hier weten. Voor wie de agenda wil reserveren, dat kan via de website van Laura.

En dan hopen we dat eind volgende week iedereen, ook buiten Nederland, de agenda van de eerste druk in huis heeft. En dan kan het gewone (tuin)leven weer beginnen 🙂 . En dat is maar goed ook want ook ik heb nu samen met Ruud wel alle tijd nodig om de tuin in orde te brengen voor het nieuwe jaar. En ik wil gaan zaaien. Want het is tenslotte februari.

En dus gingen we zaterdag met zaden van onder andere doperwten en kapucijners op weg naar de tuin, in de regen.

Iemand vroeg eens waarin ik mijn zaden zaai. Ik kan het echt niet vertellen, het is zo afhankelijk van de zaden, de beschikbare spullen, de omstandigheden en de planning. Want ik had deze doperwten en kapucijners (de bruine zaden achterin) liever in een tray willen zaaien met wat grotere vakjes:

 

Maar ik heb maar 3 trays’s met grotere vakjes (en ik weet wat er de komende weken en maanden nog gezaaid moet worden). En in deze tray met vakjes van 2 x 2 centimeter lukt ook, al is het wat krap. Ik had deze doperwten- en kapucijnerzaden ook buiten ter plaatse kunnen zaaien, maar dat heeft eigenlijk nooit mijn voorkeur. Want het is nu nog zo koud (al kunnen deze zaden daar heel goed tegen). Het is vooral zo kletsnat, de zaden kunnen rotten in de modderige kleigrond. En dan zijn daar nog de belagers, in de vorm van duiven en muizen. En dus zaai ik de doperwten en kapucijners voor in de koude kas, in deze ietwat krappe tray. En die tray kan in een onderbak:

In dit geval dek ik de zaden af met een mengsel van potgrond en wat brekerzand. En het is hard nodig om de zaaisels, ook in de kas, af te dekken met glas of plastic (want daar ben ik niet bang voor duiven maar de muizen hebben slechts een kiertje nodig om in  de kas te komen). En dan ziet het er zo uit:

 

Sorry hoor, het is een beetje een rommeltje. Dat komt omdat we materialen graag hergebruiken, dus we dekken af met de glasplaat die ooit onderdeel was van een gasfornuis, en 2 perspex plaatjes die we eens bij het grof huisvuil vonden. De zaaisels zijn beschermd, en als de zon eens wil schijnen warmt het in de bak ook nog lekker op.

Oh ja, ik had ook zo koel/koud mogelijk op zolder kunnen zaaien maar daar is het in ons huis te donker voor, en bovendien liggen daar de Dahliaknollen en Canna’s.

Voor sla, andijvie, spitskool en enkele koudekiemers koos ik een andere tray, met kleinere vakjes. En die zaden dekte ik af met vermiculiet in plaats van grond. Omdat deze zaden kleiner zijn en wat makkelijker door het vermiculiet kunnen kiemen/groeien. Als ik geen vermiculiet had gehad zou ik waarschijnlijk voor grof zand als bedekking hebben gekozen.

 

Het traytje rechts heb ik alvast gevuld met het potgrond/zand-mengsel, maar er nog niet in gezaaid. Volgende week ga ik er eens wat peterselie en selderij, misschien ook wat papavers in zaaien.

En dan de tuinbonen, die zaaide ik een week of 2 tot 3 geleden al. En ook die zaaide ik in een potgrond/zand-mengsel. En omdat dat extra grote zaden zijn zaai ik die graag per stuk in 9 centimeter potjes voor:

 

Helaas zijn er nog geen zaden gekiemd. Alhoewel, kijk even naar rij 3, potje 2. Jawel!!

 

Het allereerste tuinbonenzaadje kiemt!! Ik heb het voorzichtig nog een drupje water gegeven en de bak weer zorgvuldig afgedekt met glas/plastic.

Morgen blijven we thuis. Want de eerste paprika-, peper- en auberginezaden zijn gekiemd en kunnen worden verspeend. Onderweg naar de uitgang zien we bij tuinbuurvrouw Jetty in de tuin een wel erg vroege vogel:

 

De rabarber begint al voorzichtig uit te lopen!