Aardappelen rooien

Een tuinbuurman op onze volkstuin zegt altijd; “door fijne regen en fijne mensen wordt je het meest bedonderd”. En dat is wellicht ook zo, en zo kwam het dat we in t-shirt naar de tuin gingen maar liepen we na een uur toch maar met een regenjas aan.

We hadden bedacht dat we aardappelen zouden gaan rooien. Aardappelen hebben een heel eigen vakjargon, aardappelen oogst je niet, maar je rooit ze. Een aardappelplant met aardappelen heet geen aardappelplant maar een ‘stoel’. Aardappelen plant je niet, maar je poot ze. En de aardappelen die je dus poot heten dan ook poters. Als je ze voor laat kiemen heet dat spruiten. Even voor alle duidelijkheid… 🙂

Waarom  wilden we aardappelen gaan rooien? Omdat we bij een tuinbuurman verderop al planten in een verregaande status van aantasting door phytophthora zagen. En omdat het ruim 100 dagen na het poten is. En omdat ze er slecht uit zagen. Nog niet zoals bij de tuinbuurman verderop, maar ook niet goed; blad geel, wat bruine plekjes, omgevallen planten, zoals op de foto:

Aardappelplant Solist valt

Eigenlijk zijn ze nooit geweldig geweest, een stuk of 5 poters wilden niet spruiten en werden zacht en gingen rotten voor ze de grond in gingen. Nog eens 5 poters kwamen ondanks het spruiten na het poten helemaal nooit meer boven. En de poters die dan nog planten werden groeiden niet heel geweldig, loof bleef wat gelig, niet heel veel loof, planten laag en een beetje minnetjes.

En nu dus zoals op de foto. Van wat gelig blad word ik nog niet zenuwachtig, maar dat begint wel te groeien als er bruine, verdorde plekken in komen.

En toen zag ik eergisteren dit:

Aardappelplant Solist steel

De bruine plekken zaten niet alleen meer op het blad maar ook in de stelen kwamen de eerste bruine, nattige plekken. En dat is voor ons altijd wel een teken dat niet alleen het blad, maar via de stelen ook de knollen ziek zouden kunnen worden. Tijd om te rooien dus, in de hoop op toch nog een kleine opbrengst van de iets meer dan een kilo pootaardappelen. Het ras is Solist, een biologisch ras dat zeer geschikt zou zijn voor kleigrond, matig vatbaar voor phytophthora in het loof maar sterk resistent tegen phytophthora in de knol.

Dus met riek, kruiwagen en krat aan de slag. Eerste paar stoeltjes vielen niet tegen. Zulke ‘miezerige’ planten, en dan zulke mooie, gezonde, grote aardappelen:

Aardappel Solist opbrengst pp

Al is op de foto niet goed te zien dat de meeste aardappelen wel ruim 10 centimeter groot zijn. Maar onverwacht goed dus. En gezond.

En toen ging het miezeren. Maar we waren niet voor niets helemaal met de auto met een krat naar de tuin gekomen, en het veld met de aardappelen lag al overhoop, stro  opzij geschoven, hobbeldebobbel van de gerooide planten. Dus gaan we door, regen of geen regen, in de verte leek het al lichter te worden, en er was ons toch wat zon beloofd?

Uiteindelijk, 2 uur later, hadden we het hele veldje gerooid. Een krat vol, uit iets meer dan 1 kilo pootaardappelen haalden we 20 kilo consumptieaardappelen.

Aardappeloogst Solist

Met dank aan de kleigrond en natuurlijk de miezerregen waren ze erg vies. En dat vinden wij altijd vreselijk, de hele winter vieze handen als we aardappels schillen. Dus liever nu wat meer werk maar dan schone aardappelen mee naar huis.

Bovendien wil ik altijd de aardappelen nog eens goed bekijken, zo modderig kan ik niet goed zien welke aardappelen er wellicht toch wat verdacht uit zien, phytophthora is in beginstadium te herkennen aan wat paarsbruinige plekken die ook al wat zacht zijn. En als die de berging in gaan zullen ze gezonde aardappelen alsnog aan kunnen steken, met alle gevolgen van dien.

En dus wassen we de aardappelen:

Aardappelen wassen na oogst

In een kratje in de regenton, niet brandschoon maar ze allemaal even globaal nakijken en de meeste modder eraf spoelen.

Handig ook, want wie er nog een romantisch beeld bij het rooien van aardappelen heeft….. zo zien handen eruit na het rooien:

Handen na aardappelen rooien

En dan heb ik het nog niet over shirt, broek en natuurlijk mijn schoenen die wel een pond zwaarder lijken te wegen door alle modder die eraan plakt.

Afijn, ondertussen wordt het droog, en dat is heel fijn. Want na het wassen van de aardappelen leggen we die een uurtje op de tegels om te drogen. Uiteindelijk een stuk of 6 aardappelen weggegooid, met wat vreemde verkleuringen in de schil en met gaten erin van de vraat van naaktslakken. En die aardappelen zijn dan zwak en meer vatbaar voor ziekte.

Maar verder is alles goed, gezond. En dan kunnen ze mee naar huis. We zijn er echt heel blij mee, een mooie oogst van gezonde aardappelen:

Aardappeloogst Solist schoonMaar niet voordat we ook nog 8 courgettes, anderhalf pond boontjes en een bakje blauwe bessen hebben geoogst. En natuurlijk de tomatenplanten, pepers en paprika’s en aubergines hebben getikt

Als we weg gaan aan het eind van de middag ziet het veldje er zo uit:

Aardappel Solist de grond erna

Komend weekend pas weer tijd voor de tuin. En dan gaan we dit veldje opruimen, onkruid eruit, grond gelijk maken en wat open werken, stro er weer op. En dan kunnen hier de winterpreien worden geplant.

Oh ja, we hebben ook nog een veldje Tiamo aardappelen. Maar die zijn nog helemaal groen en gezond, en mogen dus nog even staan voor we die gaan rooien. Misschien nog een week, of met wat geluk zelfs 2.

 

Abonneer
Laat het weten als er
guest

26 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Chantal

Oooh ik was ook doorweekt gisteren! Ook van het zweet, want wat ís het klef de laatste dagen!

Trudie Jansen

Hallo Diana,ja echt een een vies werkje,maar wel mooi om te zien dat de oogst toch behoorlijk is,ook ik had aardig wat aardappeltjes kunnen rooien,en ze waren erg lekker,en wat de boontjes betreft,de Melissa die ik bij jou bestelt heb,die doen het heel goed,en ze zijn ontzettend lekker,en dat zegt iemand die normaal gesproken niet echt van bonen houd,dus Diana,als je toevallig de elissa weer hebt staan,dan zou ik graag weer zaad bij jou willen bestellen,
Ik heb het in mijn achtertuin natuurlijk niet zo druk,maar ik vind het heel leuk om steeds weer jou tuindagboek te lezen,kortom,ik kijk er steeds weer naar uit,en ik geniet er steeds weer van,vriendelijke groet Trudie.

Trudie Jansen

Hallo Diana,ik heb geen vreemde boontjes gezien,en ik had inderdaad op jou site al gezien hoe ik dit moet doen,sterker nog,er hangt al een boontje die behorlijk dik is,en het wachten is nu op het bruin worden en verdorren van deze boon,en dat ga ik ook met een stel andere doen,en anders inderdaad via jou site de link aanklikken,of bij jou de andere boontjes,de Pastoral bestellen wanneer jij er zaad van hebt,dat is voor ons beiden afwachten dus ook een beetje spannend,vriendelijke groet Trudie.

Jeroen

Hoi Diana,

Van mij ook even een berichtje over de Melissa bonen die ik bij je kocht. Hier ook geen bijzonderheden en rare kruisingen. Ze klimmen allemaal netjes langs de stokken omhoog. 🙂

Groet, Jeroen

Christa

Leuk dat aardappeljargon 🙂 Hoe noemen ze aardappels zelf bij jullie? Hier mag ik alleen van piepers spreken, anders kijken ze me vreemd aan. Nog iets dat me opvalt: de verhouding tussen het gewicht van de poters en de opbrengst. Ik reken zelf altijd in aantal, dus ik heb nooit een idee of mijn opbrengst nu een beetje gemiddeld is. Vergeet de poters ook altijd te wegen…
De vroege Annabelle heb ik nu voor tweederde eruit. Voor ons doen een heel mooie opbrengst: 7 kilo van 15 planten. Dus ongeveer een pond per plant. Is dat wat? Niet dat het veel uitmaakt hoor, we genieten er toch wel van 🙂

Marjolijn

Hoi Diane,

Leuk om te lezen jouw blog! Ik heb deze week ook de aardappels geoogst en deze staan samen met het peultjes veld nu leeg. Jij gaat winterprei poten zie ik, maar ik vrees dat ik daar te laat voor ben. Wat zou ik er nu nog op kunnen zaaien? Ik zou wat kool willen (boontjes staan al tussen de mais), kan er naast koolrabi nog meer gezaaid worden deze tijd?

Dank je wel, groetjes Marjolijn

Rietje

Hoi Diana,
Hoe bewaar jij je aardappels, zonder dat ze groen worden van het licht of te snel weer uitlopen?
Ik doe ze in een mand of houten krat met daarin eerst wat kranten en zet deze in mijn schuurtje. Ik heb ze een keer in de kruipruimte onder ons huis gelegd, maar dat was niet voor herhaling vatbaar. Ik mis gewoon een kelder.
Met hartelijke groet,
Rietje

Karin

Hoi Diana,

Mag ik in dit aardappelverhaal een vraagje stellen over mijn paprika’s, waarvan ik het zaad bij jou heb gekocht?
Het gaat om de paprika Mini Bell. Ze doen het hartstikke goed, al heel veel vruchten die groen beginnen, dan geeloranje worden en tenslotte rood eindigen. Nu zag ik vandaag opeens vanuit het niets een chocoladebruine paprika hangen. Ik ga nu heel erg twijfelen of diezelfde paprika ook al groen, geeloranje en rood is geweest, of dat ie van groen naar bruin is gegaan. Ik snap het niet meer. Moet ik nu wachten tot de rode paprika’s ook bruin worden of is er wat anus aan de hand? Help!

Groetjes,
Karin

Karin

Anus = anders

Karin

Dank je wel Diana voor deze duidelijke uitleg. Ik heb de zaden inderdaad afgelopen winter bij je gekocht, dus heb ik de mix. Dat verklaart een hoop!
Wat ik me nog wel af vroeg: hoe kan ik eigenlijk zien of een paprikaatje rijp is om te oogsten? Is daar een trucje voor?

Alvast bedankt!

Karin

Dank je wel Diana.
Wat moeten wij toch zonder jou!

Groet,
Karin

miep

Mooie oogst. Dit jaar had ik in potten geprobeerd.
Zelfde als de manier van die YouTube filmpjes.
maar helaas de oogst was mislukt.
eerste pot waren rooie mieren en de meeste aardappels waren snot geworden.
De tweede daar hebben de slakken gewonnen.
Volgend jaar maar weer opnieuw.
groetjes miep

Elisa van Propvol

Wouw wat een oogst 🙂

Yvonne

Hai Diana,

Wat een geweldige site . Sinds van de week gevonden en al dagen ben ik al je verhalen, tips en wijsheid aan het vergaren. Zelf heb ik een volkstuin van 180m2 met 1/3 moestuin, 1/3 gras en borders voor planten en 1/3 waar het tuinhuisje en de kas op staan.
Vol spanning wacht ik op het vervolg van je dagboek, tot gauw dus.

Groetjes,
Yvonne

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Naar de reacties