Gegroeid

Allereerst iedereen heel hartelijk dank voor de lieve beterschapswensen!

Vandaag voor het eerst weer eens een uurtje naar de tuin. Wat is het allemaal gegroeid!! Het onkruid voorop, uiteraard. Maar de rest van de tuin rent er achteraan.

2 blogs geleden liet ik deze foto zien van de rabarber:

 

De foto is van 12 april, 13 dagen geleden. Ik weet nog dat ik in mijn blog riep: “Over 2 weken rabarbertaart”!! En dat iemand vroeg of ik dacht dat de rabarber zo snel zou groeien. Ik twijfelde zelf nog even. Maar dit is dus anderhalve week later:

 

Of misschien nog wat duidelijker:

 

Ik heb er na de foto nog even een gieter water bij gegooid (vindt ze lekker, de grond begint al aardig op te drogen en veel regen wordt er niet verwacht). En dan ga ik straks nog even op zoek naar een leuk en lekker recept voor komend weekend.

Wat ook letterlijk de grond uit is geschoten zijn de sjalotten. Ook pas 2 weken geleden gepoot, veel later dan normaal (normaal gesproken poten we ze half tot eind februari al). En in die korte tijd is dit het resultaat:

 

We zien dat trouwens bij veel soorten; door de koude maartmaand zijn we wat later gaan zaaien en ook later gaan uitplanten. Maar al die soorten, van doperwten en sla, tot worteltjes, raapjes en uien; alles lijkt die tijd gewoon in te halen en is nu toch gewoon net zo groot als in de jaren dat we vroeger zaaiden en plantten.

Op 20 maart maakte ik een kleine verhoogde bak in orde voor polycultuur (ik noem het liever ‘de saladebak’). Onkruid eruit, grond wat los gemaakt, goed nat gemaakt.

 

Ik heb van allerlei leuke en lekkere soorten kleine beetjes bij elkaar verzameld tot ik ruim een eetlepel zaden had; van tuinkers tot sla, andijvie, bladbiet, mosterdblad, rucola, zelfs wat dille, wat Oost-Indische Kers, spinazie. Bij elkaar had ik een ruime eetlepel gemengde zaden, en dit is ruim een maand later het resultaat:

 

We kunnen er komend weekend al van gaan oogsten, heerlijk!! Voor wie het niet kent, vorig jaar heb ik dit voor het eerst geprobeerd en er in mei 2017 een wat uitgebreider blog over geschreven: Polycultuur oftewel de saladebak. Ik was er toen erg tevreden over en ook nu hopen we er weer weken lang gemengde saladegroenten uit te kunnen oogsten. Vorig jaar heb ik er ook nog bietjes en radijsjes, worteltjes en lenteui tussen gezaaid maar dat deed het vorig jaar wat minder goed tussen het geweld van alle blaadjes (misschien ook iets te dicht op elkaar gezaaid 🙂 ), dus dat heb ik dit jaar achterwege gelaten.

Dan nog even iets over de kas; het is er erg warm geweest, ruim 45 graden. En daardoor is de grond goed opgewarmd. De zaailingen van tomaat, paprika en peper stonden thuis al in een zonnig raamkozijn en zijn niet geschrokken van de warmte in de kas (uiteraard hebben we wel elke 2 of 3 dagen water gegeven). De kas ziet er nu zo uit:

 

Het is er in ieder geval opgeruimd 🙂 . De grond is omgewoeld, de compost ondergewerkt, de stokken zijn gezet en alle tomaten, paprika’s en pepers zijn uitgeplant. Daartussen zie je nog heel veel bakken met zaaisels en zaailingen die moeten worden uitgeplant.

De tomaten in de kas iets dichterbij:

 

Nog een week, of hooguit anderhalf en dan zal ik (want dat is mijn taak, we hebben het hier goed verdeeld) mijn eerste ronde moeten gaan maken en de jonge planten voor het eerst aan de stokken vast kunnen maken. Ruud moet nog een rek bouwen voor de komkommers, en ik heb afgelopen weekend basilicum gezaaid (die komen naast het rek met de komkommers, achterin de kas, te staan).

Dus ja, het gaat goed in de tuin. Maar er zijn ook altijd wat tegenvallers. Niet alle aardappelen lijken boven te komen. We hadden nog 8 aardappelen over, die hebben we bewaard en gaan we alsnog poten op de plaats van de niet opgekomen exemplaren (eerst even zoeken naar de resten van die aardappelen, we gokken op waterrot).

Daarnaast zijn de blijkbaar net iets te vroeg uitgeplante dragonafrikaantjes opgevreten (ongetwijfeld slakken), dus die ga ik morgen opnieuw zaaien. En hetzelfde geldt voor een mooi mengsel van duizendschonen – niks meer van teruggevonden.

Maar over het algemeen was ik blij – blij om weer naar de tuin te kunnen, blij dat bijna alles zo goed is gegroeid, blij ook dat er nog genoeg te doen is. En Ruud is ook blij, dat ik weer ben opgeknapt, en dat ik weer kan helpen met wieden, water geven, opbinden, uitplanten en al die andere dingen die er nog moeten gebeuren.

Nog even 3 meldingen:

  • ik heb op de website van Pokon een blog geschreven, over eenjarigen, met foto’s van 5 soorten die je nu nog kunt zaaien: Eenjarigen in april
  • en voor alle duidelijkheid wil ik nog een keer melden dat de nieuwsbrief (de melding dat ik een blog heb geschreven) het weer doet en één keer per week, op zaterdag, wordt verzonden. Daarnaast meld ik het ook altijd direct op mijn facebookpagina wanneer ik een blog heb geschreven.
  • ik heb nog 3 pagina’s geschreven: een fruitboom plantenlange en dunne zaailingen, en diefjes in jonge paprikaplanten (jaja, dat krijg je als je aan huis gekluisterd bent 🙂 )

Tot slot nog 1 foto. De pruimen zijn uitgebloeid, de peren zijn bijna uitgebloeid. Maar de appels, aalbessen en blauwe bessen bloeien nu volop!! Op de foto de bloesem van appel Ecolette, in haar eerste jaar in onze tuin.

 

Abonneer
Laat het weten als er
guest

27 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Marjolein

Hoi Diana,

Even een vraagje, waarom geleid je de tomaten met een stok en niet met touw of draad? Dit scheelt veel tijd omdat je niet hoeft op te binden.

Groetjes,
Marjolein

Anoniem

Hoi Diana,

Ik heb een vraag. Op jullie foto’s zie ik nooit vraat van slakken. Bij mij wordt alles aangegeten of opgegeten door slakken ondanks bakken, netten en slakkenvallen met bier. Ligt dit misschien gewoon aan het complex en de grond (klei) of zorgen de stroken met worteldoek voor een bescherming. Groet van een andere Marjolein

Emmie

Je leest toch dat er verschillende dingen zijn aangevreten of helemaal verdwenen door, waarschijnlijk, de slakken.
Als er iemand klei heeft is het Diana wel.
Emmie

Ria

Wat fijn dat het al wat beter met je gaat. Is de pijn ook al wat minder? Bij mij heeft die toch wel 2 maanden geduurd, maar met behulp van paracetamol was het leven toch wel weer min of meer normaal geworden.
Wat slakken betreft, ik had Persicaria (of Polygonum) orientalis in het najaar gezaaid in een bakje in de kas, in maart verspeend en in april in de tuin gezet. Alles opgegeten door de slakken! Maar het gekke is dat spontane zaailingen van vorig jaar helemaal met rust gelaten zijn. Wat zou het verschil kunnen zijn?
Groeten,
Ria

Hilde

Dag Diana,
ik denk dat slakken het letterlijk ruiken dat je jonge plantjes hebt neergezet. Door het manipuleren verspreidt het plantgoed zijn geur, Bij spontane zaailingen is de geur is er ook maar voortdurend aanwezig; het valt niet op. Ik merkte het op toen ik eens wilde slaplantjes wiedde, slakken kwamen spontaan te voorschijn en stortten zich op het hoopje gewiedde planten. Het zou een tactiek kunnen zijn: onkruid wiedden en neerleggen net voor je zaailingen plant. Eens uitproberen?
Hilde

Ann

Jouw Amarant dread locks heeft zich lustig uitgezaaid. Waar ze vorig jaar stonden staat het vol zaailingen. Leuk zeg.
Doe maar rustig aan (in de mate van het mogelijke) wanneer je nog niet helemaal de oude bent.

Ann

Ja, erg leuk is dat. Zit je binnen plantjes op te kweken voor een raam. Al het gedoe. En buiten komen ze gewoon vanzelf boven. En ze zijn wellicht veel sterker. Hopelijk laten de slakken ze met rust.

Louise

Grappig, dat was ik die vroeg of de rabarber zó snel zou groeien;-

Het leuke is dat ik gisteren nog dacht: wat groeit die rabarber als kool! Hij is niet zo ver als die van jou maar het zal niet lang meer duren en dan kan ik wel een moesje er van koken.

Ann

Ik verbaas me wel over je rabarber. Wat is hij al groot. Hier gaat hij veel trager. En ik woon zuidelijker. Alles gaat hier wat sneller (aalbessen zijn al groene besjes, appelaar is uitgebloeid enzovoort) maar de rabarber niet. Die doet het hier rustig aan. Terwijl ik zo’n zin heb in rabarbertaart. De stengels zijn nog veel te kort. Misschien geeft hij ook een emmer water nodig.

Patrick& Miranda

Beste Diane ‍ ik zie in jouw kas heel veel herenmoes/ kattenstaart bij de tomaten. De grond is te zuur . Misschien als je wat kalk of lavameel er bij doet kan je het uitroeien . Ik heb er zelf veel baat bij gehad en is verdwenen . Met vriendelijke moestuin groetjes Patrick‍ & Miranda‍

A zijlstra

Over slakkenvraat! Bij mij op de tuin bijna geen slakken, wel veel woelmuizen, ik dapper spinazie gezaaid, volgende dag waren de gleufjes weer open en het zaad weg!
Later opnieuw gezaaid en toen afgedekt met planken, nu planken er af en daar komt de spinazie!

Saskia

Lavagrit schijnt toch echt iets anders te zijn dan lavameel. Het grit zijn korrels, die vooral helpen bij de vocht huishouding van de grond, de structuur. Lavameel is fijn poeder. Met dat meel komen er een grote hoeveelheid en variëteit aan nuttige mineralen in de grond, en omdat het poeder is word het ook goed opgenomen door de planten. Misschien werkt lavameel beter?
Ik heb het gebruikt in mijn tuin, wel heermoes maar niet heel veel, en sommige groenten (oa bieten) belachelijk groot, daardoor? Lijkt een beetje op die plaatjes uit Schotland van mensen die door lavameel (?) hele grote groenten kregen….

Cor Gravestein

Hallo Diana en Ruth.

Sinds kort een lezer van jullie blog. Heel knap en wat een werk!Wat mij bezighoudt is: hou houd ik mijn prei gezond.Ik heb alles gelezen over de preimot e a. Ook over preventie. Vorig jaar heb ik een m i behoorlijk dichte preitunnel gemaakt, bekleed met vitrage van Ikea maar uiteindelijk toch weer veel preimot en rot erin. Hoe doen jullie dat .?
Wat slakken betreft :vorig jaar ging ik, s ochtends vroeg en vaak ook , s avonds laat met zaklamp even door de tuin en verwijderde alle tegengekomen slakken .Ik ga dit weer doen, het moet toch resultaat opleveren want elke verwijderde slak kon geen nageslacht produceren. Ik zaai tegenwoordig alles voor.
Heb een grote moes -en ik noem het maar speeltuin. Op mijn leeftijd (74 ) heel prettig en gezond.Ook samen met mijn vrouw maar het levert nog al eens verschil van mening op.
Sterkte met de naweeën van de gordelroos.
HG Cor Gravestein.Ouderkerk a d amstel

Anoniem

Wat fijn dat je er weer bij bent. Ook voor je man Ruud. Want het enthousiasme dat jij met ons deelt, vindt zijn oorsprong toch in het plezier dat jullie delen voor die tuin met al zijn wonderen. Mijn man Huub zal nooit een tuinman worden. Als we een uur samen in de tuin werken, zit ik vaak tot mijn elle bogen onder de aarde en hij heeft schone handen. Maar op “aanvraag” doet hij alles .En bijna elke morgen even samen kijken wat er is gegroeid, wat opkomt of wat zorg nodig heeft. Een feestje voor beiden.
Wij noemen het “even aarden”. Gelukkig beseffen we nog steeds wat een luxe de natuur ons biedt.
Geniet !
Sini

Olga

Vandaag jouw site ontdekt. Wauw zo gaaf veel informatieover heel veel onderwerpen en mét recepten! Echt super. Heb jij ook een nieuwsbrief? Ik zou je heel graag willen volgen . Heel veel grtjs

Olga

Ah.. sorry ik heb de link gevonden..was even zoeken op scherm van mobiel

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Naar de reacties