IJzersterk

Ik heb wel eens Barbarea vulgaris (landkers) gezaaid, die is leuk (en lekker). En Barbarea vulgaris variegata (bonte landkers), die is net zo lekker maar door het bonte blad net iets meer bijzonder. Toen ik zaden van Barbarea praecox tegenkwam en kocht, bedacht ik dat het leuk zou zijn om die ook eens te proberen. Want er bestaan meer soorten Barbarea. Nu ik er voor dit blog even voor op internet zocht lijkt ze een synoniem van Barbarea verna. De Nederlandse naam is winterkers of vroeg barbarakruid. En ze is familie van kool (een kruisbloemige dus).

Waterkers is pittig, landkers is pittig, tuinkers is pittig en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar deze winterkers lijkt vooralsnog misschien wel de pittigste van de ‘kersen’.

Ik zaaide de zaden in maart in de kas voor, met de gedachte dat alle ‘kersen’ niet schrikken van een graadje vorst en snel kunnen kiemen als de temperatuur in de kas oploopt wanneer de zon schijnt. De zaden kiemden binnen een week of 2. Als baby ziet ze er nogal vreemd uit:

Nou ja, niet vreemd maar niet heel koolachtig. En ik heb 3 keer goed moeten kijken omdat ze me toch echt wat doet denken aan winterpostelein (Claytonia perfoliata), maar die zaai ik nooit in maart maar pas rond augustus. Het is dus echt Barbarea praecox/verna.

Een maandje later, na het uitplanten van de zaailingen, op een half beschaduwd plekje in de volle grond krijgen de nieuwe bladeren al wat meer structuur:

Door de volle grond en een niet te zonnige standplaats kreeg ze hier voldoende vocht om goed te groeien. De blaadjes smaken heel pittig, zoals waterkers of tuinkers maar dan nog pittiger (bijna meer als radijs). De planten werden hier zo’n 30 x 30 centimeter groot, en zo’n 25 centimeter hoog. Ik heb de hele zomer blaadjes kunnen oogsten, de plant maakt vanuit het hart telkens weer nieuwe.

En dan komt er nu een kleine serie van wellicht nogal eentonige foto’s:

Na de zomer heb ik de planten laten staan, omdat ze er nog zo fris bij stonden. En het was leuk om eens te kijken of en hoe ze door de herfst heen zou komen. Ik heb van deze plant af en toe wat geoogst maar niet heel veel (omdat ik nog 3 planten had waar ik volop van kon oogsten, en omdat ik met deze plant dus eens wilde experimenteren of ze goed tegen regen en vorst zou kunnen).

Op 25 november maakte ik deze foto:

Nog steeds frisgroen, volop blaadjes om van te oogsten. Een maand later maakte ik weer een foto, op 18 december, die zie je bovenaan deze pagina: nog steeds frisgroen, ondanks een kletsnatte decembermaand.

Niet alleen december was kletsnat, januari kon er ook wat van. De (klei)grond was hier volledig verzadigd, kletsnat, plassen in de tuin. Maar de Barbarea praecox/verna had er niks van te lijden:

Deze foto maakte ik op 23 januari: nog steeds groen, fris, stevig, pittig, geen bruine of dorre blaadjes, niet zacht of snotterig en geen rot of schimmel.

Maar toen kwam februari, met de ondertussen zeldzaam geworden temperaturen van -12 tot -15 graden. Een week lang kwam de temperatuur niet boven het vriespunt. En dat was de beste test; wat doet ze, en dan natuurlijk ook nog eens zonder enige bescherming?

Nou eigenlijk niks: deze foto maakte ik 2 dagen geleden, op 24 februari. De vorst is voorbij, de sneeuw en het ijs zijn weg, en de temperatuur is weer opgelopen:

Het is bijna saai: er is amper schade, de blaadjes nog steeds fris en pittig, op zo links en rechts een iets geel verkleurend blaadje na.

De kans dat ze ergens volgende maand door gaat schieten is vrij groot, ze is nu eenmaal een tweejarige of kortlevende vaste plant. Ook niet erg, dan hebben we al zoveel plezier van haar gehad. En dan kan ik gelijk nieuwe zaaien. Want ze is per direct een favoriet. Omdat ze makkelijk kiemt, goed groeit (mits ze voldoende vocht krijgt), een regelmatige goede oogst geeft, goed tegen regen kan en ook nog eens heel goed kou en vorst verdraagt. Maar de droge en warme zomer hebben haar ook niet gedeerd (misschien mede dankzij de altijd iets vochtige kleigrond en halfschaduw). Ik heb gelijk een krabbel in mijn agenda gezet: in de nazomer ook nog even zaaien voor de herfst- en winterteelt in de kas, na de oogst van de laatste tomaten. Maar dat hoeft dus niet perse, ze doet het ook meer dan prima gewoon buiten in de volle grond, nu of later.

Tot slot nog even voor wie er interesse in heeft, ik kocht de zaden bij Seedo, maar als je op de Latijnse naam googelt vind je nog wel wat meer aanbieders.

Abonneer
Laat het weten als er
guest

15 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Jo van tartwijk

Zeer interessant deze mededeling,echt ,echt nieuw.
Altijd leuk uw websit te lezen.
Veel teel succes en een mooie zomer.

Carine p

Dag Diana, Ik heb dit vorig jaar ook voor het eerst gezaaid, einde september. Helaas in oktober veel regen gehad zodat niets is uitgekomen. Ook mijn spinazie niet. Volgende keer ga ik dit ook voorzaaien. Ik vind dit zoveel meer werk, maar begin het meer en meer te doen. Ofwel eten de muizen de zaden op, ofwel hebben we tegenwoordig een klimaat dat niet meer controleerbaar is. Goed dat het zo lekker en sterk is, ga het dit jaar opnieuw proberen. Groetjes Carine

katrien

Ik heb ze al jaren in de tuin staan, echt niet kapot te krijgen ! Laat er maar een paar staan, mooie gele bloemetjes en het jaar erop zal de tuin volstaan ermee ! Dan mooi uitplanten op een rijtje en je hoeft er nooit meer te kopen. Heerlijke soep kan je ervan maken.

Robert De Bock

Goede morgen Diana
Wat ben ik blij dat ik jouw nieuwsbrieven ontdekt heb (toch een beetje goed nieuws in deze coronatijden). Je geeft mij inspiratie en zo ontdek ik nieuwe planten en methodes.
Ik gaf je gegevens reeds door aan veel van mijn moestuinvrienden.
Ben op zoek gegaan waar ik zaad van winterkers kan kopen. Hier in België verkoopt AVEVE het als “landkers” maar dat is niet waarover jij het hebt. Ik kwam uiteindelijk terecht bij Coolplants in Brugge en heb het daar besteld. Bedoeling is dat ik het reeds in maart ga zaaien.
Vriendelijke groeten
Robert

Robert De Bock

Barbarea vulgaris (landkers) vindt je heel veel, ook bij De Bolster maar barbarea verna is toch eerder zeldzaam. Een vriend raadt mij aan dit pas in augustus/september te zaaien. Hij vreest er voor dat de planten dan gaan opschieten.

Lou Tops

En dan de gewone veldkers…Door velen verguisd. Fijn snipperen en in de aardappelpuree…Heerlijk.
Groetjes, Lou

Jolande

Zelf heb ik de landkers ook jaren in de tuin gehad. Ideaal voor wildtuinieren. Als je het laat doorschieten verschijnen er vanzelf zaailingen in het najaar. Die verzamelde ik op een plek waar ze niet in de weg stonden. Een soort eeuwige salade.

wrozema

ik ben van alles aan het lezen en leren, nu heb ik een vraag over yacon. ik ben erg nieuwgierig naar de yacon broedknol. Kun je hem ook meekoken in het fruit waar je jam van maakt oid wat toch moet binden maar genoeg heeft aan zijn eigen fruit suikers?. ik wil liever zo weinig mogelijk suikers toevoegen nl.
Heeft iemand voor mij een broedknol tegen betaling. Ik kan zaden vinden hier, maar geen broedknol nl. en wie zegt mij dat het een goede is .Dan vertrouw ik meer op jullie ervaring

Tessa

Hoi Diana,
Ik heb Barbara kruid voorgezaaid en wil ze eigenlijk naar de volle grond verplaatsen. Is dit een goed tijdstip daarvoor? Kan het niet zo goed terugvinden.
Hartelijke groet en dank alvast.
Tessa

Tessa

Hoi Diana,
Dat is inderdaad een goeie om mee rekening te houden, dank voor de snelle reactie. En ook voor het delen van de nieuwe teeltpagina.
Hartelijke groet,
Tessa

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Naar de reacties