Klagen

Soms vraag ik me wel eens af waarom we niet een hobby hebben gekozen die wat milder voor ons is. Waarbij we wat minder door tegenslagen worden getroffen. En waar we het wat minder druk mee hebben. Postzegels sparen, of klaverjassen of zo.

Maar nee, wij moesten zo nodig moestuinieren als hobby kiezen, waarbij we elk jaar opnieuw te maken krijgen met preimineervliegen, luizen, doorschietende bieten, hoosbuien en hagel, en dan weer weken van droogte, slakkenplagen, rode kolen die niet willen groeien, meeldauw in de komkommerplant, omvallende papavers, een mol onder de meloenplanten. En zo kan ik nog wel een uur doorgaan.

Eigenlijk hebben we het heel druk in de tuin, met de gebruikelijke zaken als wieden, zaaien, planten en oogsten. Maar we hebben er amper tijd voor. Want er moet water worden gegeven. En niet een beetje, het grondwaterpeil is hier nog zo laag dat we elke dag flink moeten gieten om alle planten van hun minimale behoefte aan water te voorzien. Elke dag drinken de planten ervan maar de dag erna is de grond weer kurkdroog. Of misschien is scheurdroog een beter woord:

 

Water geven kost zoveel tijd, terwijl er nog zoveel te doen is. Maar het is te belangrijk om het over te slaan.

En ik wil ook niet zeuren. In 2012 (het lijkt bijna een eeuwigheid geleden en tegelijkertijd alsof het gisteren was) hadden we nog geen verhoogde bakken en stond in een klets- en kletsnatte zomer de hele tuin letterlijk onder water.

De stoksperziebonen in 2012 gingen verloren:

 

In dat jaar besloten we voor het eerst dat verhoogde bakken wel eens de oplossing zouden kunnen zijn voor de steeds grilliger wordende weersomstandigheden.

En nu hebben we ondertussen allemaal verhoogde bakken en is het voor de derde keer dit jaar voor een langere periode kurkdroog. Ik weet het, we mogen echt niet klagen (zeker niet als ik een oud blog uit de zomer van 2012 lees : Gevlucht). Maar er gaat de komende 2 weken waarschijnlijk nog geen druppel regen vallen (en daarna vast 50 millimeter in een nacht, of hagel, wellicht in combinatie met windkracht 8).

En dus gaan we vandaag maar weer water geven. Wij hebben  gelukkig een waterpomp. Dat helpt heel veel. Maar zaligmakend is nou ook weer overdreven. De pomp is niet voor elke plek in de tuin even handig. En water geven met een pomp is heel handig maar aan het einde van de dag ben je moe van het gesjouw met slangen, zit je tot aan je nek onder de modder en sop je in je schoenen.

Zo, dat moest ik even kwijt, het lucht op. En ik maakte even foto’s van de stoksperziebonen dit jaar en als ik die vergelijk met die zielige, bezwijkende bonen van 2012 stop ik direct met klagen en prijs ik me gelukkig. Want uiteindelijk kun je bij droogte water geven, maar aan teveel regen kun je op korte termijn helaas weinig doen (ja, geultjes graven).

 

Nog een reden waarom ik het niet naar mijn zin heb; ik heb 2 leuke nieuwe inmaakboeken gekocht maar kom er niet aan toe om het te lezen. En ik heb al helemaal geen tijd voor het inmaken zelf. Het irriteert me mateloos dat ik zoveel leuke recepten en ideeën heb voor jam, chutney en andere inmaak, en dat ik elke dag aardbeien, kruisbessen, frambozen en aalbessen sta in te vriezen in de hoop ooit aan die recepten toe te komen.

Mijn inmaakboeken:

 

Het is me gelukt om één recept uit één van de twee nieuwe boeken te maken. Maar dat is nauwelijks een recept te noemen, het is meer het samenvoegen van ingrediënten, en vervolgens 30 dagen wachten. Maar wel erg leuk!

 

In het kort is het het laten ‘weken/trekken’ van de bloemen van Oost-Indische Kers in azijn, samen met wat ui, peperkorrels en een snuf zout, tot het over 4 weken gezeefd kan worden en het een mooie oranjerode azijn met een wat pittige smaak is geworden. Dat wordt tenminste in het boekje beloofd (de kleur is 4 dagen na het samenvoegen in ieder geval al prachtig).

Dit recept komt uit het Engelstalige inmaakboekje River Cottage Handbook no. 2: Preserves en ik heb het al op de website geplaatst: Tropaeolum-azijn

Het andere inmaakboek dat ik kocht is de Larousse Confitures (ja, ik heb het toch gekocht, op aanraden, en dat blijkt niet onterecht te zijn). Alleen al door erin te bladeren heb ik heel veel zin om een aantal van de heerlijke recepten die erin staan te maken. Maar geen tijd, want we moeten water geven. En aardappelen rooien, want we zagen de eerste symptomen van de aardappelziekte. Ik heb daar op de website van Pokon een blog over geschreven: Aardappelziekte en oogsten

Voor ik in de achtertuin nog even wat gieters vul en de planten in potten en bakken water ga geven wil ik nog wat vragen.

Er worden op de website en in reactie op een blog veel vragen gesteld (of informatie, tips, etc. gegeven). Maar soms kloppen de onderwerpen niet bij de pagina, dus wordt er iets over de ene groente geschreven wat eigenlijk op de pagina van een andere groente thuis hoort. Ik kreeg deze week 2 keer ongeveer dezelfde vraag over frambozen, één maal op de pagina van frambozen en één maal in reactie op mijn vorige blog.

Ik ben zelf nog wel het meest schuldig aan onduidelijkheid hoor. Soms is het lastig om 2 onderwerpen te scheiden of beland ik na een vraag over tuinbonen vanzelf bij dille en vervolgens bij bestrijdingsmiddelen.

Ik heb in ieder geval vanmorgen alle pagina’s over de groenten, kruiden en fruit ‘open’ voor reacties gezet, zodat vragen, antwoorden, opmerkingen en tips op de juiste plaats kunnen worden geplaatst en daarmee de meerwaarde van de geplaatste reacties groter wordt (dat heb ik zo vrij formeel maar toch netjes omschreven lijkt me 🙂 ).

Het betekent helaas wel ook dat ik waarschijnlijk niet op elke vraag/opmerking even snel kan reageren. Ik ben nu al elke ochtend  2 of 3 uur bezig met de website, en met reacties op pagina’s, in berichten, in databases, in oude blogs maar ook op instagram en facebook.

Ik vind het helemaal niet vervelend om vragen te beantwoorden, vaak vind ik het zelfs leuk om mee te denken, of op internet naar een antwoord of oplossing te zoeken. Maar er zijn nu ook mensen die bij een bepaald tomatenras in de database de vraag stellen waar die te koop is (en om mij het googelen en dus de tijd te besparen kan iemand dan zelf ook even googelen). Als googel het antwoord weet bespaart mij dat tijd. En dan zijn alle andere inhoudelijke vragen en natuurlijk ook opmerkingen, aanvullingen en tips van harte welkom! Het kan alleen dus soms wel even duren voor ik antwoord geef.

En als iedereen de vraag/opmerking op de juiste pagina plaatst gaat dat op langere termijn veel tijd schelen want dan kunnen mensen op die pagina en/of bij de reacties op die pagina wellicht al het antwoord op hun vraag vinden. Ik hoop dus dat mensen die een reactie willen plaatsen dit op de pagina doen die het meest betrekking heeft op het onderwerp.

Tot slot dan nog één foto, van een nieuwe liefde, Helichrysum bracteatum Silvery Rose (al schijnt ze ook Xerochrysum bracteatum te heten, en ik zag zelfs ook ergens de naam Bracteantha bracteata. Zucht.

Het is in ieder geval de ouderwetse strobloem. Alleen die naam al, het doet me denken aan doffe, dorre, stoffige droogte, of zoiets. In ieder geval aan iets onaantrekkelijks. Ik zou haar 10 jaar geleden nooit hebben gekocht/gezaaid. Maar dit jaar heb ik er om vrij onduidelijke redenen toch maar eens zaden van gekocht (ik ben vast verleid door een mooie foto op internet).

En ik ben gelijk overstag. Want de bloemen zijn prachtig zilverachtig zachtroze van kleur, de bloemblaadjes openen zich langzaam laagje voor laagje, ze zijn zo droog dat ze ritselen als je erover wrijft. Dus droog: ja. Maar zeker niet stoffig. En ook niet dor want het blad is frisgroen van kleur. En al helemaal niet dof want de bloemen hebben een parelmoerachtige glans. En die bloemen zijn ook nog eens groter dan ik dacht (gemiddeld 3,5 tot 4 centimeter).

 

Ze kan ook nog eens best goed tegen de droogte in de verhoogde bak. Een nieuwe liefde dus! Sterker nog, ik heb voor volgend jaar alvast de Helichrysum bracteatum Apricot mix gekocht 🙂 .

 

Abonneer
Laat het weten als er
guest

50 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Hansje

Arme Diana! Ik vraag me al veel langer af: hoe redt zij dit? Ongelooflijk wat een tijd je hierin steekt. Dat maakt je website ook zo geweldig natuurlijk. Maar het mag best een onsje minder, hoor. ALLE antwoorden kunnen wij, gewone stervelingen, hier vinden. Met veel geduld geef jij steeds weer antwoord op vragen waarvan ik soms denk: kun je zelf vinden/zoek het even uit.
Lieve Diana, het hoeft niet perfect. (Dat is het trouwens al ) Je tuin heeft je nodig! Het is hoogseizoen! Ga lekker inmaken! Wij komen wel weer aan de beurt in de winter, wij gaan niet weg. Ik tenminste niet hoor, ik geniet erg van je schrijven. Ik wil je niet kwijt, dus rustig aan, geniet van je tuin…

Anna Wolf

EENS! Geniet van wat er nu is.
Groetjes Anna

Ria Snijders

Ook geheel mee eens!

Ria

Ook deze Ria vindt dat sommige mensen wel heel gemakzuchtig zijn om Diana te benaderen met een vraag die ze heel makkelijk zelf kunnen vinden. Hetzij op de meer dan volledige website van Diana, hetzij via Google.

Joke

Hoi Diana, het water geven kost inderdaad erg veel tijd. Zelf heb ik voor het eerst dit jaar een druppelslang door mijn moestuin gelegd..langzaam druppelt het water de grond in terwijl ik andere karweitjes in de tuin kan doen. Ideaal! Misschien is dit voor jullie ook een idee.

Ria

Joke, ik meen dat zo’n druppelslang op de waterleiding moet worden aangesloten dus dat is voor Diana geen optie.

Ria

ann

misschien een verhoogde ton water plaatsen en van daaruit kan wel een slangetje lopen

R Krijnen

Wij hebben bij onze projecten in Afrika een groot vat op een verhoging van 1 meter. Daar wordt water in gepompt, of met emmers erin gekiept. Er zit een lange slang met gastjes aan waarbij de groenteplantjes gezet zijn. Het water valt nasr beneden zoals vroeger onze watertorens werkten

Mieke

Joke
Klopt hèèrlijk een druppelslang ..
Alleen als je met wat ijzehoudend grondwater bedruppelt vraag ik me af of je slang het volgende jaar nog werkt..
Bij mij helaas niet…
Heeft iemand een oplossing voor het “dichtroesten” van de gaatjes??

Judith Takken

Ik heb vandaag mijn eerste druppelslang aangelegd! Echt perfect! De kraan liep en ik was frambozen aan het plukken. Ik vond het water geven ook teveel tijd kosten. Ik krijg straks een kas, daar ga ik de slangen ook in graven.

Rita Knoppers

Ha ha Diana, even over de zogenaamde strobloemen. Volgens mij heten ze zo omdat ze vroeger, en tegenwoordig ook nog in armere streken, in gedroogde staat de hele winter in een bosje op tafel stonden. Ze zien er dan toch wel wat stro achting en na een winter ook wel stoffig uit. Groetjes van Rita

Jenneke

Ik heb dit jaar bij elke grote plant (komkommer, pompoen, tomaat, courgette etc.) een holle bezemstok gezet. De kunsstof bezemstok gekocht (0,70 euro per stuk), door de midden gesneden en onderaan waar de steel dicht is twee gaatjes erin geboord. De gaatjes boven elkaar aan dezelfde kant. Bij het plantgat maken, heb ik eerst de stok geplaatst en daarna de plant met de wortelkluit voor de twee gaatjes. Om water te geven gebruik ik een trechtertje. Het water komt zo direkt bij de wortelkluit en verdampt veel minder snel dan dat je rechtstreeks op de aarde giet.
Ik heb ooit van dit soort stokken gekocht (grijze vierkante met een witte punt in Frankrijk) maar ik zag pas dat ze nu bijna 8 euro per stok kosten. Vandaar deze creatieve versie voor een tiende van de prijs. Je kunt natuurlijk je planten eraan vastbinden en voor de hoge tomaten heb ik de stok niet door de midden gesneden. Het scheelt heel veel water en heel veel gesjouw en ook veel tijd.

Milly

He Janneke (,Diana en anderen), goed idee idd! Wij hebben resten regenbuis in stukken gezaagt en bij planten de grond in ‘geboord’. Steeds vol gieten en de planten krijgen perfect water. Bij de komkommer, tomaten en paprika’s werkt dat prima. Andere groenten kun je met n paar buizen verdeelt over t landje bewateren. Zo komt t ook lekker diep in de grond!
Maar ik denk dat wij ook niet te klagen hebben want hier heeft t bij de buien laatst veel geregend.. Wij hadden door tijdgebrek de kapucijners te lang laten hangen, helemaal droge peultjes en harde vruchten… Zijn die na flink koken nog eetbaar? Iemand ervaring mee? Anders zaaien we ze vlgd jaar gewoon uit!
Succes met alle tuinklussen!! En ik hoop Diana, dat je toch ergens tijd kunt vinden voor de boeken, weckpotten en vruchten..☺️
Veel liefs Milly

Janine

Als je kapucijners goed gedroogd zijn, kun je ze net zo behandelen als gedroogde bonen. Je kunt ze zo goed bewaren en als je ze wilt eten, nachtje laten weken in ruim water en daarna koken tot ze gaar zijn. Door te proeven bepaal je het best hoe lang ze moeten koken (minimaal 20 minuten). Lekker met uitgebakken spekjes.

Linda

Ik heb er nu voor het eerste jaar. Ik had in een winkel op de grond een peul gevonden en meegenomen,, die goed gedroogd en tijdje terug gezaaid. Nu staan er echt veel in de moestuin. Heerlijk straks.

Kattie Schoot

die petflessen graaf ik in bij de tomaten en courgette/pompoen, verzwaard met een paar grote en kleine stenen, bij de veelvraat courgette/pompoen stop ik er nog extra een stuk gedroogde koemest bij…
helemaal niet ontevreden over de uitwerking…
groet,
Kattie

Aline

Hi Diana (en anderen),
Ik heb iets heel handigs op AliExpress gevonden hiervoor (nog veel meer handige dingen voor tuinieren trouwens). Deze kun je op met water gevulde petflessen draaien en ondersteboven in de grond zetten. Er zit ook een klein kraantje aan zodat je kunt bepalen hoeveel water eruit druppelt: 4 stks/partij Indoor Automatische Watering Tuin Irrigatie Kits Systeem Kamerplant Plant Ingemaakte Bloem Energiebesparing Milieu https://s.click.aliexpress.com/e/cGY5ueJm
Ook heel handig voor als je een paar dagen of langer weg bent.

Judith

Ik vries nu alles in en als ik veel tijd heb in de winter, begin met jam maken.

Christien Enzing

Je bent geweldig, Diane. Mijn vraagbaak in moeilijke tuintijden. En die foto van de droogbloem, in een woord Prachtig.
Maar first things first, ook voor jou.
In de winter lezen we wel weer bij.
Christien

Agnita

hallo Diana
misschien kan het volgende ook iets helpen?
ik heb zelf 30 meter slang in mijn tuin liggen, een heel gesjouw als je die van voren naar achteren moet slepen.
Ik heb de slangen in 3 stukken van 10 meter verdeeld met tussen elk gedeelte een schuifmof.
Ben ik achter in de tuin dan gebruik ik de volle 30 meter, halverwege schuif ik de slangen simpelweg van elkaar af, de achterste 10 meter blijft dan gewoon liggen, doe ik het voorste gedeelte, schuif ik weer een slang af, het scheelt echt veel gesjouw.
Punt is natuurlijk wel hoe dik jouw slangen zijn, meestal zijn die tuinslangen de goede dikte en passen ze in de schuifmof van 32mm.
Te koop in elke bouwmarkt
groetjes
Agnita

Jolanda

Bert, zoekt en gij zult vinden:
https://www.mooiemoestuin.nl/voortgang-2/
😉

l. bakker

Hallo Diana,

Ik volg je site al jaren, maar nu wil ik je wat vragen.
Je hebt het hier over de verhoogde bakken, maar daar kan ik niets van vinden op je site.
Kan je mij vertellen hoe je ze gemaakt hebt, en het belngrijkste waar heb je ze mee gevuld.

Met vriendelijk groet
Bert

Jolanda

Bert, mijn reactie is per ongeluk boven de jouwe beland i.p.v. eronder (hopelijk lukt ‘t nu beter).
Zie dus hierboven en als je de zoekterm “verhoogde bak” bovenaan Diana’s site invult, is er vast nog meer te vinden.

Marina

Hallo Diana,
Ik deed mezelf vorig seizoen een “Hazelock Super Hoze” cadeau. Dit is een lichtgewicht waterslang die tot 30 meter uitzet. Ik denk zelfs dat er nog “langere” zijn. Deze waterslang is een beetje prijzig maar ik vind het “comfort” ervan zijn prijs meer dan waard. Ik ben er superblij mee. Ik geraak zeer makkelijk zowel in achtertuin als in de voortuin zonder gesleep en gevecht met moeilijk hanteerbare waterslangen. Ook de buurvrouw (81jaar) vindt deze waterslang geweldig als zij tijdens ons weekje vakantie de “bewatering” van bonsais, bloemen en moestuin op zich neemt. Groetjes en een dikke duim voor al wat je doet. Marina

Saskia B

Ik heb het blumat systeem voor onze kas van 3 x 6 meter. Inderdaad wel prijzig, en ook wel beetje gedoe om het allemaal aan te sluiten, maar daarna : geweldig!!!
We hebben een groot vat in de kas staan, van daaruit loopt het systeem. Elke plant krijgt water naar behoefte, omdat de kegeltjes dat regelen, dus : vanaf april tot de herfst NOOIT water geven in de kas! Alleen af en toe het vat bijvullen.
Meer grote voordelen : omdat het water alleen naar behoefte langzaam vlakbij de plant druipt, heb je veel veel veel minder water nodig. Zelfs nu met die warmte zakt het peil van het vat nauwelijks, terwijl alle planten er goed bij blijven staan en lekker doorgroeien. Ook is het in de zomer nooit te vochtig in de kas.
Per grote plant (tomaat, paprika per drie) doe je 1 kegeltje, voor een rij basilicum van een meter heb je 1 kegel nodig met een langere slang eraan met druppelaars, voor sla ofzo kun je ook 1 kegel per vier planten doen.
Ik denk dat het gevaar van stelen wel een beetje meevalt in de kas. Je ziet alleen wat slangetjes liggen, de kegels zitten in de grond, alleen iemand die precies weet wat het is zou kunnen zien dat die de moeite waard zijn van het stelen.
Voor potten is het ook een heel handig systeem. Alleen voor de moestuin zelf is het geen doen. Veel te veel gedoe en veel te duur.

Annika

Dag Diana, hebben Ruud en jij al eens overwogen om te mulchen? (alle blote grond bedekken met zaagsel, herfstblad, grasmaaisel, oogst- en snoeiresten, houtsnippers, …) Het helpt om de grond op temperatuur te houden, maar zorgt er ook voor dat ie niet uitdroogt en gaat onkruid tegen (zowel van onderaf als dat wat aangewaaid komt.) Groet, Annika.

Ria

Annika, dat doen Diana en Ruud ook.
Zie: https://www.mooiemoestuin.nl/moestuin/bodembedekking/

Groet,
Ria

Arjen Schouten

Misschien kan de filosofie Aristoteles uitkomst bieden: https://humanistischecanon.nl/venster/paideia/aristoteles-ethica-nicomachea-350-v-chr/

Michel

Ja het is wel echt het onderwerp voor de komende decennia door smeltende ijskappen en klimaatverandering (de hitterecords van afgelopen jaren en in heel Europa deze week) is het voor ons moestuinders een hele klus om de juiste beslissingen te gaan nemen de komende jaren teelten die eerder of juist niet meer in de kas kunnen of juist beter buiten kunnen en inderdaad wat een werk om alles nat te houden moeten we meer de kant op van onze Italiaanse ,Spaanse moestuinvrienden en wat prettig Diana dat er dan zon mooie website is waar je de ervaringenn van anderen kunt lezen . Nou heb ik misschien wel een oplossing voor het vele werk wat je hebt om alles te beantwoorden dit zou kunnen zijn dat lezers bezoekers wat meer vragen gaan beantwoorden. Hoe sta je hier tegenover ?want het us natuurlijk wel jou website soms kriebelt het bij mij om te antwoorden. Lieve groet Michel

Ria

Michel, ik antwoord jou nu ook, want het is op de website van Diana al gebruikelijk dat er gereageerd en geantwoord kan worden. Daar wordt dan ook vaak gebruik van gemaakt.

Groet,
Ria

Anoniem

Dat klopt Ria maar zie vaak ook nog reactie van Diana dus vandaar de vraag of het gewenst is het is tenslotte haar site en je wilt niet iemand het gras voor de voeten weg maaien als ze zelf ook graag maait.

Angelique

Hallo Diana, ik zie bij jou ook scheuren in de grond net als bij mij. Net steen! Hoe kan ik dan het beste in de volle grond zaaien? Ik ben bang dat de zaden uitdrogen waar ik bij sta. Als iemand anders ook tips heeft, fijn! Groeten, Angelique

Hilde Rustema

Fytoftera_ het dreigt en is al in onze volkstuincomplex volop aanwezig! De overbuurman heeft z’n aardappels op een tiental meters van ons staan: helemaal kapot!
Wij spuiten elke dag onze aardappelplanten met heermoes. Tot onze ( en anderen) is er nog totaal geen aantasting aanwezig… Hou m’n hart vast, als het gaat regenen….
Hebben meer mensen ervaring met deze methode of hebben we gewoon, puur geluk? Ze moeten nog even…

Georgette Meiser

Beste Diana,

Prachtig die stro bloem. Succes ook weer dit jaar en ik volg je blog met veel plezier!

Jolanda

Dank je wel heermoes……
Mijn aardbeienveldje was wat verwilderd dit jaar en ik ben niet van het plaatsen van een net, bij mij mogen de vogels best af en toe meegenieten.
Ook het heermoes heb ik lekker laten staan, en wat bleek ..dit was een prima bescherming tegen de grote hoeveelheid regen, de droogte en de vogels.
Kilo’s prachtige aardbeien.
Vaak vervloek ik net als vele onder ons de heermoes, maar nu ben ik haar ook dankbaar.

Bianca

Er is altijd wel wat. Ik heb zelf 4 lege bakken, omdat de slakken ze leeggegeten hebben. En vrees de droogte. Maar ik heb een abonnement op een Brits tuinblad en daar staat weer een artikel in “How to rescue your waterlogged garden”. Monty had het vrijdag ook over te veel regen. Het houdt ons bezig. Ondertussen geniet ik al wel van de eerste tomaten van dit seizoen. De eerste cherrytomaten van de verrassingszaden bij de zaaiagenda zijn ook al rijp en smaken heerlijk!
Groetjes, Bianca

wil fransen

Diana je bent je tijd voor uit: ik las en hoorde onlangs dat droogbloemen weer helemaal hot aan het worden zijn. Dus we zullen ze ongetwijfeld tegenkomen bij het bloemschikken. Waarschijnlijk in heel andere creaties dan vroeger. Ben erg benieuwd of er andere rassen komen. Succes met je tuin, bij ons is watergeven haast geen optie meer: totale droogte op onze pluktuin. Groet en sterkte voor iedereen met een tuin. Groet, Wil.

Natalie

Met de droogte dit jaar boft je moestuin inderdaad niet. Gieten is overigens beter dan sproeien met de tuinslang, vind ik zelf. Het kost wel meer werk. Nog een tip voor een mooie bloem: ik heb goede ervaringen met stokrozen. Die zijn mooi, groeien overal en kunnen goed tegen extreme omstandigheden.

Conny

Hey Diana
Ik sukkel met luis in mijn tuinkas.
Wat kan ik hier aan doen want ik raak er niet vanaf ondanks dagelijks spuiten met knoflook/rodepeper goedje.
Groetjes Conny

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Naar de reacties