Stoelen

Soms komt iets op je pad. Ik wist het van mezelf niet maar ik blijk een stoelenfetisjist te zijn.

Het begon vorig jaar met twee van deze stoelen die ik van een tuinbuurman kreeg:

 

Ze waren van gietijzer, zwaar, oud en al wat aan het doorroesten. Onhandig, scherp, en vooral niet lekker om op te zitten. Maar ik vond ze prachtig! En ik kreeg een visioen: van Tropaeolum dat er door- en overheen zou groeien. Dat is me tot nu toe trouwens nog niet gelukt. Maar het is leuk om te bedenken wat ik er mee kan, wat er goed bij past.

Ik heb er één zwart gelaten, en ik heb er één met metaalverf blauw geverfd (die had ik nog over van het verven van de hekwerken rond de tuin). Aan de zwarte is nu nog niet zo veel te zien. Maar de blauwe begint al ergens op te lijken:

 

Achter de leuning van de blauwe stoel groeien en bloeien sugarsnaps met witte bloempjes, en rond de stoel staan blauw bloeiend komkommerkruid,  wit gipskruid, Salvia guaranitica Blue Enigma, paarse kool, roze Cosmos bipinnatus Xsenia en witroze snijbiet Peppermint.

Ik begin er lol in te krijgen. En Ruud zelfs ook. Hij vond eerst dat de 2 stoelen vooral ruimte innamen en onhandig waren maar hij geeft nu toe dat het er best leuk uitziet.

En 2 weken geleden kwam er nog een stoel, stoel nummer drie. Deze stoel is van hout, ze stond samen met nog zo’n zelfde stoel plus een houten tafel vooraan op het tuincomplex. Een afdankertje dus. We namen de stoel mee. En voor alle zekerheid ook de tafel (al had Ruud daar nog zo z’n bedenkingen bij).

 

Let ook even op de oude gammele tafel erachter die ik een paar jaar geleden al eens scoorde. Het grote voordeel van tuinieren op een volkstuinencomplex blijkt het feit te zijn dat er altijd mensen zijn die dingen weggooien die ik wil hebben 🙂

Maar nu hebben we dus twee tafels. Of eigenlijk drie, want we hebben ook nog een klein tafeltje (met stoelen) om aan te zitten, wanneer we wat eten of drinken of willen zaaien, stekken of verpotten.

“Wat moeten we eigenlijk met drie tafels?”, vraagt Ruud? Ik geef toe dat het wat krap is, er moest wel wat geschoven worden met tafels, potten en stoelen. Maar de beste smoes die ik had was bijvoorbeeld dat we oogst op de tafel kunnen leggen om mee naar huis te nemen. “En je kunt er je tas of sleutels op leggen. En er passen wat potten op die anders op de grond zouden staan en daar ruimte innemen”, somde ik op.

Blijkbaar waren mijn antwoorden goed genoeg want ondertussen staan beide tafels in de tuin. De eerste, grote tafel die bij de houten stoel stond staat nu op het terras. En ik had nog rode verf op zolder. En ik hou van rood, net zoveel als dat ik van blauw houd:

 

De nieuwe oude afgedankte tafel heeft een tweede leven op ons terras. Het is nog niet helemaal naar mijn zin, er mogen bijvoorbeeld wat mooiere potten op. Maar dat komt vanzelf wel (mezelf kennende).

En dan de houten stoel; die is ook rood geworden. Ruud wilde de stoel eerst schuren en helemaal glad maken maar ik kon hem er (met wat moeite) van overtuigen dat juist alle onregelmatigheden het tot zo’n mooie stoel maakte. En zo ziet ze er nu uit:

 

Ze heeft een mooi plekje gekregen, voor de kas, tussen de kruisbes en een verhoogde bak met perzikboompje en eenjarige bloemen in. De bleekroze roos in pot staat er de rest van deze zomer en herfst maar is eigenlijk voor de achtertuin (op een plaats waar we een Dahlia hadden gepoot die niet meer leefde – tot ik eergisteren zag dat ze toch nog uitloopt 🙂 ).

Voor de oude gammele tafel (die je op de foto van de ongeverfde stoel zag) had ik ook nog een leuk idee. Misschien paste ze net naast de deur van de kas, daar staat ze niet teveel in de weg, en ook daar is ze handig, om er oogst die mee naar huis mag op te leggen, of een snoeischaar of schrepel of schepje, of een tray of potten met zaailingen die uitgeplant kunnen worden.

Bij het opmeten bleek dat het precies zou passen. “Alsof ze er voor gemaakt is”,  zeg ik tegen Ruud. Ruud zweeg maar haalde vervolgens wel een blikje lavendelblauwe verf tevoorschijn. Het kostte 16 euro, “en dat voor een tafel die bijna op instorten staat”, mompelde hij nog, maar ging vervolgens aan de slag met verf, kwast en roller. En dit is het resultaat:

 

De rode Papaver rhoeas-bloemen zijn mooi meegenomen en de Salvia microphylla in pot op de tafel lokt heel veel hommels. Helemaal goed! Je ziet door de ruit van de kas de rode stoel voor de kas. En minder goed te zien maar op de tafel staat een bakje aardbeien, en een blauwe schaal (die ruim 5 jaar ergens in een hoek van de tuin heeft gelegen) past er goed bij en ligt vol met vers geoogste doperwtjes en sugar snaps voor het eten die avond.

En zo hebben we dus naast de stoelen en het tafeltje waar we zelf regelmatig aan zitten een bijna compleet meubilair verzameld 🙂 .

Zelfs Ruud vindt het blijkbaar leuk. Want onverwacht komt hij aanlopen met de andere afgedankte stoel die was achtergebleven. “Ach, vond je hem ook zo eenzaam zoals hij daar helemaal alleen was achtergelaten?”, vraag ik. Maar dat gaat Ruud natuurlijk te ver, “Je hebt nog een beetje rode verf over” is zijn antwoord. Wat de reden dan ook is, ook deze vierde stoel is van harte welkom. Al heb ik Ruud  wel gelijk moeten beloven dat het wel het laatste meubelstuk in de tuin wordt.

Tot slot nog even 2 meldingen:

Ik heb de laatste tijd veel foto’s op mijn Instagram– en Facebookpagina geplaatst. En één van de laatste foto’s is die van de stelen van snijbiet die ik in zoetzuur heb ingemaakt, en dat blijkt verrassend lekker. Ik heb beloofd het recept op de website te zetten en dat vind je hier: Zoetzuur van snijbietstelen

 

En dan tot slot nog even de link naar het blog dat ik op de website van Pokon heb geschreven, het gaat dit keer over mijn oude en tevens hernieuwde liefde: Salvia microphylla

En ik kwam er later achter dat ik op diezelfde website 3 jaar geleden ook al eens een blog over deze plant schreef. De link naar dat oude blog vind je onderaan dat blog, of via deze link: Grote liefde.

Ik word oud of ik schrijf teveel (ik hoop op het laatste maar ik gok  het eerste 🙂 ). Want ik kon me helemaal niet herinneren dat ik al eerder over Salvia microphylla schreef. Ik heb het zelf ook even gelezen en pas nu begint me iets te dagen. En ik begrijp nu ook gelijk waarom ik zo veel langer over het schrijven doe dan 3 en meer jaar geleden: de blogs waren toen veel korter maar ook anders van stijl. Niet beter of slechter maar anders. Uiteindelijk ‘klets’ ik nog steeds wat over tuinieren. Maar ik probeer er nu blijkbaar meer informatie in te stoppen, en daarvan wil ik de gegevens natuurlijk ook checken voor ik het plaats, ook dat kost wat meer tijd. Mocht je het leuk vinden om het overduidelijke verschil in schrijven, toen en nu, te zien, dan is het wellicht leuk om de 2 blogs na elkaar te lezen 🙂

En tot slot een foto van zo’n Salvia microphylla (en ik heb die liefde dus in twee blogs uitgelegd, dat moet samen met de foto’s op deze pagina toch genoeg zijn om een paar mensen ‘aan de Salvia microphylla te krijgen’ 🙂 ).

 

Abonneer
Laat het weten als er
guest

32 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Wijnie

Wauw Diana, wat een mooi resultaat! Ik ben helaas niet zo handig in dat soort opknapklusjes, maar jij maakt er met Ruud echt iets leuks van! Grappig dat hij juist die laatste stoel mee bracht;). Heerlijke blog weer om te lezen.
Groetjes Wijnie

Jose

wat een ll\euk idee om te doen met oude stoelen geweldig.

Joca

Hoi Diana en Ruud,
Wat leuk van die stoelen. Ik heb er ook een aantal in de tuin staan. Ik haal de zitting eruit, of nou ja dat doet mijn man, en gebruik ze zo als plantensteun voor mijn dalia’s.
Ik heb sinds kort je website ontdekt en lees graag je blogs.
Groetjes, Joca

Ilona van Putten

Goedemorgen Diana,
Dank voor alle info die je ons geeft! Ik heb sinds een jaartje een moestuin en haal alle info van jou site! Ik denk dat als je dit in een boek vastzet dat het een megabestseller gaat worden.
Ik heb even een ander vraagje, weet je een goed boek over inmaken, chutney’s, jam en dergelijke? Ondank dat je heerlijke recepten op de site zet vind ik boeken nog steeds heerlijk om in te bladeren.
Gr
Ilona

Anoniem

Super dank je wel! Ik g ar gelijk mee aan de gang
gr Ilona

Carine p

Dag Ilona,
Net zoals Diana heb ik vele boeken, maar de meeste inmaakrecepten haal ik bij de buren, vrienden, Internet (zoals diana’s Website), moeder etc. Mijn persoonlijke voorkeur gaat naar “Larousse des confitures” |FA:LIV:Fiche%20Article|NonApplicable|1089796|BL1|L1 voor wat betreft confituur, gelei, shutney en pâtes.
Groetjes Carine

Ilona van Putten

Hoi Carine,

Ik heb voor het eerst aardbij / rabarber jam gemaakt, en volgens mij te weinig geleisuiker gebruikt.
In onze vrienden kring ben ik de enige die een moestuin tik heeft!!
Dus recepten moet ik uit de boeken halen! En van de site van Diana, een mooi boek op schoot vind ik nog steeds het leukst.

Gr Ilona

Carine p

Ja da’s waar, ik snuister ook graag in boeken. Betreffende de jam/confituur/gelei maak ik zelf nooit gebruik van geleisuiker. Ik verkies om verschillende redenen het gebruik van gewone suiker en al naargelang de hoeveelheid pectine in het fruit, voeg ik nog wat pectine bij.
Succes met het inmaken
Groetjes Carine

Carine p

Dag Diana,
Tja idd niet altijd gemakkelijk, het heeft ook te maken met een levenstijl. Ik gebruik wel suiker maar beperk waar het kan. Recepten van desserts en taarten pas ik de hoeveelheid suiker aan. Persoonlijk gebruik ik het liefst rietsuiker omdat dit minder zoet smaakt dan kristalsuiker, maar het is eveneens een geraffineerde suiker.
Suiker is natuurlijk ook een natuurlijk bewaringsmiddel, dus confituur maken zonder of weinig suiker gaat niet. Je kan het dan wel beperkt bewaren in de ijskast of je hebt eerder een moes of je kan de confituur sterliseren en dan bewaart dit wel.
Jouw idee van rabarbermoes vond ik zeer lekker, heb hier beperkt rietsuiker in gebruikt, alleen zo spijtig dat ik niet veel stengels rabarber heb.
Om even terug te komen op confituur maak ik gebruik van ofwel geraffineerde suiker (liefst rietsuiker) of natuurlijke honing van een imker . Ik gebruik steeds citroensap omdat citroensap eveneens voor bewaring zorgt en de confituur niet cristaliseert. De pitten van citroenen voeg ik apart toe in een zakje in de confituur zodat ik dit makkelijk kan verwijderen, de pitten van citrus vruchten (ook het witte onder de schil maar dit is te bitter) bevatten het meeste pectine.
Ingeval van pectinearme vruchten zoals bv. nu aardbeien, ga ik extra pectine toevoegen. Persoonlijk gebruik ik extra pectine bij aardbeien, frambozen, kersen, peren; nooit bij appel, pruimen, bessen, kweeperen, vijgen en allicht ga ik nog een aantal vergeten.
Geleisuiker geeft problemen met het toevoegen van citroensap, de gelei blijft te lopend. Ik vermoed dat dit te maken heeft (maar dit is slechts een vermoeden) door het citroenzuur (e330) dat in geleisuiker zit. Ik vind (maar dit is persoonlijk) dat geleisuiker een andere smaak geeft en ik mijd ook de E330 (kwestie van levenstijl). Kunstmatige zoetstoffen, tja… daar begin ik niet . Voor mij blijft confituur fruit met suiker en afhankelijk van het fruit pectine. Tussen haakjes het boek larousse des confitures is enkel op basis van natuurlijke producten.
Groetjes
Carine

Jenneke

Hallo Carine,
Je hebt in Frankrijk ook de “sucre complet de canne – bio”. Kun je kopen bij de Intermarché of Leclerc en staat bij de producten van produits bio et équitable. Kost ongeveer 2,50 euro voor 500 gram. Heeft een sterke, zoete smaak, is donker van kleur en de korreltjes zijn niet allemaal even groot. Natuurlijker kan volgens mij niet wat suiker betreft.

Ria

Hallo Ilona,

Het boek is niet meer verkrijgbaar maar als je het ergens tweedehands op de kop kunt tikken dan kan ik je van harte aanraden: INMAKEN van Maja Krans.
Eventueel mag je het van me lenen.

Groetjes (tante) Ria

Arie

Probeer het eens:

Patty

Dag Diana!
Na jouw ‘oude’ blog over de salvia vorig jaar gelezen te hebben, heb ik de Royal Bumble in mijn tuin staan. Die heb ik begin vorig jaar gezaaid. Ik ben er echt verliefd op, maar bloeit niet zo rijkelijk. Dus misschien moet ik meer voeding geven (Dit doe ik nu niet). Wat voor voeding geef jij en hoe vaak? Je zou me enorm helpen.

Groetjes,
Patty

Arie

Wij zijn hier in Frankrijk bezig het huis van onze overleden buurman erbij te kopen. We hebben al gezien dat er zo’n 6-8 verschillende houten keukenstoelen staan. We zijn van plan om die in verschillende vrolijke kleuren te schilderen, dan aan een lange houten tafel en gezellig buiten eten.

Desiree

Wat een leuk idee met de stoelen! Ik heb ook van die gietijzeren stoelen plus tafeltje en die zullen nu binnenkort ook van wit met roest naar een mooiere kleur veranderen. En wat een gezellig tafereel in Frankrijk lijkt me dat bij jou Arie. Zo’n frans sfeertje ga ik ook een properen op te roepen in de ‘potager’, bij Diana lukt dat al heel goed!
Over inmaken: ik ben dol op alles zoetzuur en jouw recepten voldoen fantastisch Diana. Boeken specifiek op dit gebied zijn maar moeilijk te vinden.

Carola

Hallo Diana, Het is prachtig dat je je lezers de mogelijkheid geeft om te reageren op pagina’s over specifieke groenten en andere gewassen. Ik maak er dankbaar gebruik van. Soms echter zie ik reacties op reacties die helemaal geen betrekking hebben op het gewas waarover jouw pagina gaat. Nu lees ik iets over de milieuvriendelijke bestrijding van aardvlooien onder Recepten – Inmaak – Snijbiet. Dat is toch niet waar je het wilt hebben? En de pagina Milieuvriendelijke bestrijdingsmiddelen staat nog niet open voor reacties.
Je had al verwacht dat je veel zou moeten redigeren bij deze nieuwe mogelijkheid, en ik begrijp dat je er nu de tijd niet voor hebt. Daarom vraag ik alle lezers van deze site goed na te denken waar ze hun berichten plaatsen. Anders wordt veel nuttige informatie onvindbaar.
En oh, je afrikaantjes Strawberry Blonde bloeien prachtig en de Zinnia elegans Señora komen op kleur. Prachtige combi.
Groet, Carola

Carola

Pfew Diana: 2-3 uur per dag achter de computer om al je fans te bedienen, terwijl je zelf natuurlijk ergens anders aan de slag wilt. Mijn opmerking was absoluut niet bedoeld om jou op te jutten, maar om je lezers echt op het hart te drukken dat ze hun nuttige informatie daar plaatsen waar het thuis hoort. Om je te ontlasten en om je website overzichtelijk te houden. En als een topic nog niet open staat voor reacties, dan kunnen we wachten, of je een seintje geven.
Ja super al die eenjarigen die je nog niet kent: het zijn inderdaad cadeautjes en ik ben helemaal verliefd op de zinnina elegans senora: wat een prachtige kleur. En ik ben super blij dat je deze soorten met ons deelt,

Groet, Carola (geen reactie nodig)

Stien

Ja leuk idee, die oude stoelen. Ik heb het ook eens gedaan, een oude stoel (van m’n oma) in een hoekje van de tuin laten overgroeien. Helaas heb ik e weinig ruimte en moest hij ‘s winters buiten blijven staan. Na het tweede jaar stortte hij in, te lang nat gestaan.
Maar het zie ter leuk uit zo.

Christien Enzing

Hoi Diane, ik heb met succes de zwarte bladluizen in de tuinbonen bestreden, met zeepsop-spiritusmengsel en brandnetelgieroplossing. De planten zijn mooi hoog geworden. Maar tot mijn verbazing zijn er alleen aan de onderkant van de plant peulen gegroeid. Het lijkt alsof vanaf de plek waar ik heb gespoten geen bloemen zich tot vruchten hebben ontwikkeld. Is dat ‘normaal’? Wat is jouw ervaring daarmee? Alvast dank voor je reactie. Christien

Kiwi

Hoi Diana,

Prachtig die stoelen! Wij hebben een metalen rek in de tuin staan dat we ook graag een verfje zouden willen geven, maar weten niet goed welke verf houdt… Wat voor metaalverf hebben jullie gebruikt?

Alvast bedankt!

Groetjes,
Kiwi

Kiwi

Geweldig, heel erg bedankt!!!

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Naar de reacties