Winter

Koud. Veel te koud voor de tuin. Er ligt hier trouwens ook zo’n 10 cm sneeuw, dus er is ook niets te doen. En die sneeuw is misschien maar goed ook, want vannacht was het in Spijkenisse -13 graden, de sneeuw biedt nog wel een soort van deken voor planten, tegen de strenge vorst.

Vroeger (nog niet zo lang geleden) hadden we geen vogels in de tuin. We wilden ze ook niet, toen we nog 9 katten hadden die ook wel eens in koudere tijden de tuin in wilden (waar ze overigens niet uit konden), wilden we natuurlijk niet dat daar ellende van zou komen.

Maar nu we nog 3 katten hebben, die zo dicht bij de kachel liggen dat ze niet eens naar buiten kunnen kijken, hebben we heel veel vogels in de tuin. Het helpt natuurlijk ook wel dat Ruud al voor een paar tientjes aan verschillende soorten voer heeft gehaald 🙂 Daardoor is er voor elk wat wils, de Groenlingen zitten in de palm, hangen de hele dag aan de zonnebloempitten, Meesjes eten van de vetbolletjes en pindanetjes. Merels van de zaden en de appeltjes op de grond. Keepjes, Kneutjes en af en toe een roodborstje voor de zaden op het houtblok. En 2 keer per dagen dalen er Houtduiven de tuin in (niet erg elegant, Ruud noemt het “Slagschepen”), om hun krop vol te eten. En verder nog eens Torteltjduifje, en zelden een Kauw, Ekster, Vlaamse Gaai en Kraai.

Dat zal ook de reden zijn dat we zoveel vogeltjes in de tuin hebben (in ons kleine achtertuintje van 40 vierkante meter zitten er soms wel 15 of 20 verschillende vogeltjes tegelijk): het wintergroen van de Bamboe’s en Palmen: ze bieden veel beschutting, roofvogels kunnen ze niet zien onder het 3 meter brede ‘dak’ van de palm, katten zijn er niet (weten ze ondertussen), en ze krijgen er allerlei verschillend soort voer. Wat wil een vogel nog meer.

En wij genieten er van, kunnen de hele dag een beetje kijken naar het gefladder, geruzie soms ook (soms wel 4 of 5 Groenlingen die tegelijkertijd bij de zonnebloempitten willen). Als het Slagschip/Houtduif daalt mag de Tortel er niet meer bij (maar die haalt de schade later wel weer in). We vinden het in ieder geval erg leuk, zoveel leven in de tuin.

En dat is niet het enige leuke tijdens besneeuwde, koude dagen. Gisteren al eens alle zakjes pepers en paprika’s en aubergines van de Denomethode opengemaakt en bekeken. Vrijdag in de namiddag gezaaid, en op woensdag beginnen de eerste zaden te kiemen (de zaaisels hebben op 27-28 graden in de elektrische propagator gestaan). Op de foto zie je zaden van de aubergine Rosa Bianca. Je ziet dat de zaden die nog niet gekiemd zijn wel al heel dik en vochtig zijn. En bij 2 zaden zie je het kiempje naar buiten komen. Niks mee doen nu, snel weer dichtvouwen want het kiempje is heel teer en breekt zo af. Dichtgevouwen voel ik even of het papier nog vochtig genoeg is, en anders sproei ik er nog een vleugje water op. En als het te nat is, dan leg ik het weer dicht gevouwen papier even tussen 2 handdoeken zodat die het teveel aan vocht weg knnen nemen.

Ook bij de paprika’s en pepers zijn er al wat soorten aan het kiemen, bijna standaard (een uitzondering daargelaten) kiemen de paprika’s en de annuum-pepers het eerst. Pas later volgen de chinense-pepers en vaak als laatste de pubescens-pepers. 13 soorten zijn gekiemd (dus zeker nog 40-45 soorten te gaan hoor, maar het begin is er :-)).

Ook bij de paprika’s kun je al zien dat de zaden dik worden, gaan glanzen van vocht dat altijd bijna een beetje geleiachtig aanvoelt. En ook hier al een eerste kiempje.

1 paprika is zelfs al zover dat je op de foto al een beetje kunt zien wat de kop en wat de staart is. Je kunt zien dat er al een langgerekt wit worteltje wordt gemaakt, en vlak bij het zaadje zie iets lichtgroens; daar komen binnen een paar dagen de blaadjes, die moeten zich nu nog uit het zaadje wurmen en zich uitvouwen. Liefst niet bij helpen, want de kans op beschadiging is heel groot.

En bij de Denomethode hoef je ook nooit te helpen, ik kan me niet herinneren ooit een kopje te hebben gehad op een kiempje (en bij gewoon in grond zaaien kan ik me dat vaker dan gewenst herinneren (zie foto onderaan de pagina, die vond ik nog tussen de oudere foto’s).

Maar je kunt op deze foto dus al zien dat het groeien na het kiemen snel gaat. Morgen alle spullen in orde brengen (potjes even overgieten met kokend water, tegen eventuele schimmels, slakkeneitjes, etc.), grond mengen (ik ga half cocopeat en half potgrond mengen, en daar dan nog op gevoel wat brekerzand doorheen mengen.

En dan kan ik waarschijnlijk aanstaande zondag de eerste kiempjes over gaan zetten, als ze groot genoeg zijn, maar dat vermoed ik wel. En dan ondertussen gelijk maar weer even bij de andere zakjes spieken wat daar dan ondertussen misschien weer van is gekiemd. In ieder geval zal ik daar hopelijk dan gelijk weer een paar foto’s van maken…..

Tot slot nog even de beloofde foto van een paar jaar geleden, zodat in grond gezaaide peperzaailingen nog wel eens een ‘helmpje’ op kunnen houden. Ook dan vooral zo weinig mogelijk aan doen, proberen het helmpje eraf te halen resulteert voor 90% in het onthoofden van de zaailing. Liever afwachten en kijken of de zaailing het zelf kan.