Tuindagboek 2018

Oogsten en opruimen

17 reacties

Ik wil eerst even mijn saladebak laten zien:

Deze foto maakte ik afgelopen woensdag. De herfst-/wintersaladebak is nog steeds groen. Elke week maken we een maaltijdsalade met blaadjes uit deze bak. Er zit een mengsel in van (winter)sla, rucola, tuinkers, mosterdblad, veldsla en winterpostelein.

Ondertussen moeten we wel wat selectiever oogsten, want er groeit ook wel wat vogelmuur tussen. Dat kun je trouwens ook eten. Maar wij vinden het in ieder geval een groot succes en voor herhaling vatbaar. Wellicht heeft de mooie herfst met relatief warme temperaturen dit jaar ook meegeholpen, maar dat zien we volgend jaar wel, want dan gaan we zeker weer zo’n wintersaladebak maken.

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar kerst komt dichterbij 🙂 . En dus denk ik al na over het menu. Want ik houd nu eenmaal van koken. En met kerst wil ik altijd graag ook nog iets uit eigen tuin eten. Gek hè?

Het maakt de niet-tuinierende visite niks uit als ik zeg dat de bietjes nog vers uit eigen tuin komen, of dat de rucola een paar uur voor het eten uit eigen tuin is geknipt. Het klinkt ook heel gewoon, je kunt ze nu toch ook gewoon in de winkel kopen? Maar moestuinders weten hoe bijzonder het is om in de donkerste dagen van december in een koude en bijna kale tuin pastinaken op te graven. Of hoe leuk het is om dan nog snijbiet te oogsten.

Ruud is aan het schoonmaken. Bak voor bak maakt hij leeg:

 

Maar eerst vroeg hij aan me wat er in welke bak schoon kon worden gemaakt (ja, heb ik toch mooi voor elkaar, hè). Want de afrikaantjes, zinnia’s en laatste (onvolgroeide) worteltjes mochten weg. Maar deze bietjes mogen nog blijven staan. Ruud zegt dat hij ze echt heel klein vindt en verzekert me dat hij ze met heel veel liefde op de composthoop wil gooien. Maar ik zie er een leuk voorgerecht in:  geroosterd bietjes met geitenkaas en walnoten, misschien wel in een terrine, of als ‘tartaar’. Het zijn ook nog verschillende kleurtjes, dus misschien kan ik met 2 of 3 van die kleine bietjes ook nog wel een leuk hapje maken. De bietjes blijven dus nog 2 weken.

Ondertussen, op de tuintafel:

2 patissons zijn belaagd door de vorst en redden het niet langer. Maar deze liggen er ook nog:

 

Twee heel kleine pompoentjes van het ras Blue Kuri, nog helemaal goed! In tegenstelling tot de patisson die ervoor ligt en niet alleen al is aangetast door de vorst maar het zelfs al helemaal heeft begeven. Ik zie Ruud al aankomen met de compostemmer waar hij alles in wil schuiven maar ik weet de 2 kleine Blue Kuri’s nog net te redden. Want ik zag ook ergens een leuk recept voor een salade van pompoen met cranberry’s en pistachenoten. Of toch die met hazelnoten en sinaasappel? Zucht, het wordt tijd dat ik goed over het kerstmenu na ga denken 🙂

Ik heb deze week helaas geen tijd gehad voor de website, op deze na: Agastache (in de database van eenjarige planten).

En dat komt omdat ik het heel druk heb met de Zaaiagenda voor de moestuin die ik samen met Laura aan het maken ben. Er is een nieuwe deadline, we moeten die op 7 januari bij de drukker hebben aangeleverd (als we willen dat de agenda op 24 januari tastbaar en in grote getale voor ons ligt 🙂 ). En dat betekent nog heel veel werk (of eigenlijk schrijf ik beter ‘héél veel werk). Alles moet kloppen, en er komen wat inhoudstechnische dilemma’s op onze weg. Ik heb daar op de Pagina van de Zaaiagenda iets over geschreven (onder de vorige stukjes, op datum). En je kunt daar ook deze foto zien:

Mijn werkomgeving 🙂 . En je ziet op tafel een voorbeeldpagina liggen zoals die in de agenda komt. Op de pagina over de zaaiagenda laat ik voor het een deel van zo’n pagina van dichtbij zien. Zo gaat de agenda dus worden/eruit zien.

Vandaar dan ook maar een kort blog, want ik moet verder. Ik kreeg gisteren de maand maart van Laura (zij zet alles in de schema’s en ik controleer en pas aan, en dat is een goede taakverdeling!). Ik ga vandaag dus verder met ‘maart’. Het is niet alleen heel inspannend maar ook heel leuk om te doen want het geeft bijna een lenteachtig gevoel om na te denken over wat je waar in maart kunt zaaien/planten. En maart is een drukke zaai- en plantmaand, weet elke moestuinder, vooralsnog 21 pagina’s 🙂 .

Tot slot nog een foto die ik deze week maakte van de laatste geoogste worteltjes. Altijd vrolijk, deze gevorkte en/of bijzonder gevormde peentjes uit eigen kleigrond. Lastig schoonmaken, dat wel.

 

Tuindagboek 2018

Een blog vol links

24 reacties

Ik had al eens geschreven dat dit een drukke winter zou worden. Die winter is nog niet eens begonnen en ik kom nu al tijd tekort. Allemaal leuke dingen, maar helaas ben ik daardoor niet op de volkstuin geweest (en Ruud maakt me een beetje bang door telkens te zeggen dat daar nog héél veel moet gebeuren).

Ik kan mezelf nu eenmaal niet in tweeën delen. En tuinweer was het deze week ook al niet. Dus geduld tuin! Ik kom volgende week weer eens gezellig een dagje in je werken! Tot die tijd moet je het even met alleen Ruud doen.

En daar is Ruud ook best aan gewend hoor. Hij heeft echt geen zin in plannen, zaden kopen, kasindelingen maken, etc.. Hij zou het wel kunnen hoor, maar hij zou heel snel klaar zijn (verdacht snel). Ik zou het niet vertrouwen en het gaan controleren. En niet voor niks. Allemaal slecht voor de verhoudingen.

Dus ik heb die taken op me genomen. En dat betekent dat Ruud dan voorlopig even alleen moet opruimen, schoonmaken en compost kruien. Ruud ziet ook het nut niet in van veel tijd investeren in een goede planning. Ik wel.

En dus ben ik nu klaar met die planning, voor tuinjaar 2019 alweer. Voor zover dan, want mezelf kennende gaat er nog flink wat veranderen, omdat ik nog iets nieuws heb kunnen bemachtigen, of iets niet kiemt, of ik later simpelweg van gedachten verander.

Ik kreeg van Frouwke de tip zaden in bakjes op zaaimoment apart te leggen. Waarvoor nog mijn dank. Want ik maakte altijd zo mijn planning: een oude foto uit 2014:

 

Elk jaar nam ik een stuk of 6 tot 8 enveloppen die ik vulde met de zaden die ik in bijvoorbeeld februari in de kas, februari in huis, maart buiten, maart kas, maart in huis, etc.  wilde zaaien. Frouwke schreef dat ze altijd bakjes gebruikte. Dat ik daar niet eerder op kwam (want de enveloppen zitten hier altijd nogal vol 🙂 ). Dus dit is een stukje van mijn planning voor 2019:

 

Dat past beter 🙂 . De eerste bak is januari voorzaaien of ter plaatse zaaien in de kas en daar zit onder andere in: tuinbonen, spinazie, rucola, winterpostelein, Polygonum, Hablitzia, Witte Dunsel, etc.. Dat worden dus de eerste zaaisels in 2019. En dan hebben we inderdaad nog eerst wel wat te doen in de tuin!

Tot zover nog geen enkele link, ondanks de titel. Maar daar komen ze:

Ik heb de planning ook grofweg op deze pagina gezet, daar kun je zien welke tomatenrassen, paprika’s, etc. er vooralsnog apart liggen. Maar de planning is nog niet helemaal klaar. Want ik durf het bijna niet te zeggen maar ik heb ook nog wat zaden besteld, dus die komen er nog bij.

Nog een link: zoals beloofd heb ik het recept van deze heerlijke pompoensoep (met appel, geitenkaas en spekjes) op de website gezet:

 

En nog 2 leuke en lekkere recepten, ik heb in de afgelopen maanden recepten opgespaard en nu eindelijk tijd om ze op de website te zetten. Dit is een heerlijke en makkelijk te maken appelcake met yoghurt (met witvlezige en roodvlezige appeltjes, vandaar het kleurcontrast):

 

En tot slot nog een heel bijzondere én lekkere spaghetti van rode bieten met gorgonzola  en walnoten (de bietenspaghetti gemaakt met een spiraalsnijder) .

 

Ik heb ook nog een blog geschreven op de website van Pokon, over Het nut van een vruchtwisseling (en daarin wil ik dus zeker niet beweren dat een vruchtwisseling niet nuttig is, maar ik beschrijf er wel dat de tijden zijn veranderd, en daarmee ook onze manier van tuinieren en de soorten in onze tuin, plus de gevolgen daarvan voor onze vruchtwisseling).

En dan nog iets over de zaaiagenda. Ik schreef vorige week op vrijdag mijn blog, en in het weekend heb ik daar nog bijgeschreven dat ik voor de zaaiagenda een eigen pagina maakte. Een deel van de mensen die mijn blog op vrijdag of zaterdag leest heeft dat bericht dus niet meegekregen. Vandaar hier even de herhaling: ik beschrijf op die pagina hoe de agenda tot stand komt en de overwegingen en vorderingen, en ik beantwoord er vragen van mensen over de agenda. En omdat er zoveel animo voor is (en Laura en ik zijn daar enorm blij mee!) kun je op die pagina ook lezen hoe je je (vrijblijvend) kunt intekenen voor een exemplaar. En ik laat er zien hoe de agenda eruit gaat zien: Zaaiagenda voor de Moestuin

Tot slot nog even een foto uit de achtertuin:

 

De pompoenen voor consumptie zijn voor een deel opgegeten, en wat er nog over is ligt nu op zolder. De sierpompoenen liggen in de achtertuin en mogen daar blijven tot het gaat vriezen en ze ineen storten.

Het is altijd een beetje lastig inschatten wanneer het tijd is om afscheid van ze te nemen. Niet te vroeg natuurlijk. Maar we zijn ook wel eens te laat geweest (na een flinke nachtvorst). En het is niet fijn om een pompoen op te willen pakken die vervolgens als vieze snotterige slierten tussen je vingers glibbert, en bij het ter aarde storten ook nog opspat en dezelfde slierten tegen je spijkerbroek aan slingert. Oftewel; we houden wel de weerberichten in de gaten 🙂

 

Tuindagboek 2018

De Planning (plus de laatste ‘hint’)

35 reacties

Het woord Planning schrijf ik altijd met een hoofdletter, want het is niet iets wat ik in een uurtje kan maken. Sterker nog, ik ben er altijd wel een paar dagen zoet mee. En de komende maanden zal er ook nog wel wat aan en in veranderd worden.

Ik wilde graag zaden kopen. Van leuke soorten. Ik had zelfs al een wensenlijstje gemaakt van mooie en lekkere soorten en rassen die ik op internet, in boeken en catalogi, en op instagram was tegengekomen. Maar eerst moet ik natuurlijk kijken wat ik nog heb. En wat ik in de afgelopen maanden al heb gekocht of geruild.

En dat blijkt best veel te zijn, mijn ogen zijn standaard altijd groter dan mijn tuin. Ik zal eerst even mijn bezit laten zien:

 

Drie volle boxen met zaden brachten we gisteravond van hun koele bewaarplaats op zolder naar beneden. Links een box met alleen maar bloemenzaden, op alfabetische volgorde. In het midden een box met alle algemene groentezaden zoals prei en andijvie, worteltjes en spitskool. En de grote vakken zijn voor de grote zakjes zaden van tuinbonen, spinazie, erwten, sperziebonen, etc.. En wat op tafel ligt zijn nog zakjes die ik in bakjes, op de kast en in mijn tuintas vond.

“En jij wil nog zaden kopen?”, vraagt Ruud, op een toon alsof ik een klap van de molen heb gehad. “Uhh, misschien moet ik eerst even kijken wat ik nog heb”, antwoord ik.

Maar die prachtige snijbiet met de naam Peppermint wil maar niet uit mijn hoofd. En de Zinnia Queen Lime Orange ook niet. En zo nog wat soorten.

Maar ik schrik een beetje als ik in mijn boxen kijk en de nieuw gekochte zakjes er ook nog naast leg. Ik heb al een Zinnia Miss Wilmott gekocht die voor eind 2019 gezaaid moet worden. En ook een Zinnia Zahara Double Strawberry en die moet voor eind 2020 worden gezaaid (maar is veel te leuk en wil ik eigenlijk komend jaar al zaaien). En een Zinnia Pinca en die moet ook voor het einde van 2019 worden gezaaid.

Keuzestress of luxeprobleem? (en voor wie denkt “Dan zaai je ze toch allemaal”: dan kan ik er geen zaden van oogsten). En dus schrap ik in ieder geval de Zinnia Queen Lime Orange maar even uit mijn wensenlijst. (Maar in mijn hoofd blijft ze hangen voor 2020 hoor, ik kan behoorlijk vergeetachtig zijn maar als het om planten en zaden gaat heb ik een ijzersterk geheugen).

En zo ga ik plant voor plant, en ras voor ras af. Wat wil ik (altijd teveel). Wat moet ik (omdat de kiemkracht anders verloopt). Wat kan ik (in vierkante meters tuin). Ik vrees dat het weer woekeren met de ruimte wordt in 2019 🙂 .

Na de bloemen komen de tomaten, die zitten in de rechtse box, dat is deze:

 

Het lijkt helemaal niet zoveel. Maar het is het wel. Er passen wel enige honderden zakjes zaden in zo’n box.

Ter illustratie, dit zijn de tomaten waar ik uit zal moeten kiezen:

 

En dit zijn alleen de tomaten die beginnen met de letter S.

Dus ook dat wordt puzzelen, want ik wil natuurlijk van alles wat; cherry, vlees, roma, geel, rood, gestreept, groen, paars, maar ook hier moet ik letten op de oudere zaden die eerst aan de beurt moeten komen. Maar er zitten ook rassen tussen waar ik zo benieuwd naar ben dat ik ze perse wil zaaien in 2019. Nog meer lastige keuzes.

Ik kan soms wel teveel bloemen zaaien, of teveel spitskool, of bieten, maar tomaten, paprika’s, pepers en aubergines zaai ik nooit teveel. Want daarvoor gebruik ik dit:

 

Ik heb jaren geleden een eenvoudig excel-lijstje gemaakt, elke kas heeft een eigen lijstje (want heeft een net iets andere indeling of ander formaat). En dit is wat er in deze kas past (ervaren en bewezen). Hier staan de tomaten, paprika’s, aubergines, meloenen, etc. van 2018 nog in. In de zomer vind ik dit ook handig want dan print ik de lijst, neem die mee naar de tuin en krabbel er met pen gegevens tussen als vroegheid, opbrengst, etc.. Voor de planning  kan ik elke soort in de lijst vervangen door een soort die ik in 2019 wil zaaien. Een vruchtwisseling in de kas is heel lastig maar waar nu paprika’s hebben gestaan komen volgend jaar tomaten, of aubergines. En de komkommers en meloenen wisselen per jaar van kas en plaats in de kas. En ik zaai dus nooit teveel, het past altijd.

Ik ben dit weekend dus vooral in huis, bezig met planning en website. Ik ben alleen even naar de tuin geweest voor wat oogst:

 

De laatste emmer wortelen. Die ga ik dit weekend (als ik even tureluurs word van de planning) schoonmaken en invriezen. En we eten nog steeds snijbiet:

 

We moeten het wat secuurder oogsten want er komt nu wel aardig wat slakjes en onkruid mee bij het afsnijden van de bladeren, maar dat blad is nog steeds mals. Na de laatste oogst volgende week mogen de planten eruit en op de composthoop.

Dan blijven in de moestuin de winterkolen nog over, winterprei, de wintersaladebak, wat bieten en flink wat pastinaken. En de knofloken die ik eind oktober plantte lopen uit. Maar de tuin wordt elke week leger. Ruud vindt het fijn want dan kan hij lekker opruimen.

Voorlopig moet hij dat grotendeels alleen doen want ik heb het druk. En dat brengt me bij de mededelingen.

Ik ben begonnen met het controleren en schrijven van pagina’s op de website. De pagina over de teelt van knolvenkel is nagekeken, aangepast waar nodig en voorzien van nieuwe en grotere foto’s: Knolvenkel

En zoals in het vorige blog beloofd heb ik eindelijk een pagina geschreven over de teelt van schorseneren: Schorseneer

En dan nog voor de laatste keer een hint over de aanstaande zaaiagenda. En eigenlijk is het helemaal geen hint meer, het is gewoon verklappen, uitleggen en laten zien wat het wordt.

En het wordt dan ook tijd dat iemand ga voorstellen. Want ik kan natuurlijk helemaal geen agenda maken, ik heb geen enkel ruimtelijk inzicht (ik geef het ruiterlijk toe). En mijn creatieve vermogen houdt op bij 5 scheve Dahlia’s in een waterkan en een slordige hoop pompoenen in de achtertuin.

Ik maak de agenda samen met Laura Beijn. Zij heeft die eigenschappen die ik dus niet bezit. Mijn nut ligt in de informatie die in de agenda komt te staan. Ik de inhoud, Laura de layout, gelijkwaardiger kan het niet. Als je nieuwsgierig bent geworden, je kunt de website van Laura hier bezoeken: Laura Beijn .

En ik heb een pagina gemaakt voor de agenda (zoals ik die ook over de zadenllijst-nieuws maakte). Ik leg er uit hoe we op het idee zijn gekomen, beschrijf wat we maken en hoe we het maken. Mensen kunnen er vragen stellen en opmerkingen plaatsen, en die kan ik dan daar beantwoorden. Dan hoeft dat niet telkens in mijn blog maar is er een vaste plaats voor. En telkens wanneer ik iets nieuws te vertellen heb meld ik dat in een blog maar beschrijf ik het op die pagina. De link: Zaaiagenda voor de Moestuin (en ze is vanaf nu ook in de menubalk te vinden).

Edit 25-11-18: door het grote aantal reacties hebben we besloten dat mensen ook alvast kunnen ‘intekenen’ voor een agenda, lees daarover ook verder op de betreffende pagina.

En op die pagina leg ik dus bijvoorbeeld ook uit wat dit betekent:

En dat lijkt dan tot slot toch bijna een hint 🙂

 

Tuindagboek 2018

Koud en nog een hint

79 reacties

Tjonge, we rennen gelijk de winter in. Twee weken geleden gingen we nog in een zomerjas naar de tuin, nu in winterjas en gevoerde laarzen. En we moeten naar de volkstuin, want als het gaat vriezen moeten de vorstgevoelige planten worden verhuisd.

Het was zaterdag de eerste echte tuindag na 2 weken zadenlijst. En het was heerlijk! Het heeft bijna iets masochistisch; hard werken, sjouwen, kou, en modder tot aan de ellebogen en knieën. Maar het is heerlijk om weer buiten en in de tuin aan het werk te zijn.

En we hebben onze ‘target’ gehaald. Thuis hebben we de Brugmansia’s, Cassia, Fuchsia’s, etc. naar binnen en naar boven gesjouwd. De Dahlia’s en Canna’s zijn opgegraven en liggen op een zonnige slaapkamer een week of 2 te drogen voor ze in kranten naar zolder gaan.

Op de foto een Brugmansia, terug gesnoeid en klaar voor de reis naar zolder:

 

Ook op de volkstuin hebben we planten die niet volledig winterhard zijn. Ze kunnen wel wat vorst verdragen maar niet te veel (en vooral ook niet te nat). En ook die moeten worden verhuisd.

Elk jaar spreken we af dat we op tijd de schotels onder de potten vandaan moeten halen. Maar we bedenken dat altijd te laat (zaterdagochtend dus). Het water stond al weer in die onderbakken en daardoor was de grond in de potten kletsnat (en extra zwaar).

Ruud zegt (terwijl hij pot 3 de kas in sjouwt): “Ik zie toch niet veel minder potten dan normaal”. “Dat komt later”, zeg ik, terwijl ik letterlijk gebukt sta onder het blad van de Colocasia in pot 4. “Eerst zien, dan geloven”, zegt Ruud nog, en loopt vervolgens weer naar buiten om pot 5 te halen. Nog 9 te gaan.

Maar beloofd is beloofd; er staan ook 6 potten buiten die ik ga legen en beloof niet meer te vullen. Tussen de potten die we uiteindelijk de kas in hebben gesjouwd zitten ook Canna’s, en die gaan we we in het voorjaar uit de potten halen en in de grond planten. Een uur later staan die planten plus soorten als Salvia microphylla, Asarina procumbens, Salvia Amistad, Aloysia (citroenverbena), Agastache, Fejioa, etc. in de kas.

 

De kuipplanten thuis snoeien we terug (door plaatsgebrek, maar ook omdat op onze klamme donkere zolder planten met veel blad vaak last van spint of luis krijgen). De planten die in de kas zijn gezet snoeien we niet (simpelweg omdat er licht, lucht en ruimte genoeg is). Dat doen we pas in maart 2019 (en dan krijgen ze gelijk voeding en water en mogen ze aan de groei komen tot ze in april of mei weer naar buiten kunnen).

Aan het einde van de dag zijn we blij: dat alle planten die we willen houden in de kas staan. En dat de andere planten zijn opgeruimd, de potten leeg en opgestapeld. Dat ruimt lekker op (en dat vindt Ruud misschien nog wel het belangrijkst). We kunnen deze week gaan beginnen met vak voor vak schoon maken. Er zijn al 3 vakken (of bakken is wellicht een beter woord) klaar. Op de foto zie je zo’n bak.

 

Na het verwijderen van onkruid en plantenresten gooit Ruud er een mengsel van oude mest met compost. Als een soort winterdek. In het vroege voorjaar woelen we met de grelinette de compost/mest door de grond.

Er zijn trouwens ook bakken waar we niets aan doen (bijvoorbeeld die van de kool, prei en pastinaken omdat we daar de hele winter nog van hopen te oogsten).

Het was hoe dan ook een vruchtbare dag!

En dan natuurlijk nog iets over de hint in het vorige tuinblog: het is  al geraden 🙂 . Iedereen heel hartelijk dank voor de reacties!

Dit is het plaatje dat ik in het vorige blog liet zien, maar nu samen met nog 2 plaatjes:

 

En dan is het wel duidelijk dat het buiten zaaien, onder glas zaaien en binnen zaaien voorstelt. Het wordt dus geen app (ik wil graag met mijn tijd mee gaan maar ik kan niet eens een website bouwen zonder Augus, laat staan een app 🙂 ). En ouderwets of niet, ik hou van papier. Ik kijk graag op internet maar ik kan niet zonder boeken.

Ik ben er zelf nu al heel blij mee en trots op (en het is nog niet eens af 🙂 ): het wordt een agenda. Bijna als een soort groentezaaikalender-in-agendavorm, maar dan dus niet gerangschikt op soort maar op moment. Het is de bedoeling dat het er eenvoudig en overzichtelijk uitziet, niet teveel informatie bevat (want die kun je op de website vinden), en daardoor makkelijk in gebruik is. En stevig, zodat je het mee naar/in de tuin kunt nemen. Ik wil dat er ook wat ruimte in komt om te schrijven, zodat je er zelf aantekeningen in kunt maken. En dat je er dus altijd in kunt kijken, wat je in die week of maand kunt zaaien of planten.

Oh ja, en dan wil ik ook nog dat het er mooi uitziet. En over dat laatste vertel ik in mijn volgende blog nog iets.

Eigenlijk maak ik iets wat ik zelf wil hebben 🙂

Tot slot nog 2 mededelingen:

Ik heb op de website van Pokon een blog geschreven: over Mooie kool in de winter. Als voorbeeld hieronder het blad van de palmkool op een koude en mistige ochtend.

 

En ik heb alle soorten die in de zadenlijst stonden in de databases van tomaten, paprika,s, pepers, aubergines en eenjarigen gezet. Je kunt daar dus vanaf nu altijd de informatie over die soorten terug vinden. Ik zag daarbij dat er in de database van zelf geteelde tomatenrassen ondertussen meer dan 400 rassen staan. Dat had ik 10 jaar geleden niet kunnen bevroeden 🙂 . De link naar de overzichtspagina: Databases 

En verder hopen we bij mooi weer naar de tuin te kunnen, verder gaan met opruimen. En stiekem hopen we op een mestkar (die wordt op onregelmatige momenten gebracht door de plaatselijke manege). En anders kunnen we de compostbak leeg maken want die moet Ruud repareren. Er is werk genoeg voor een hele winter!

En op regenachtige dagen kan ik verder met de zaai-agenda. En ook op de website moet veel gebeuren. Ter illustratie:

 

Zaterdag hebben we ook nog wat schorseneren geoogst, en ik bedacht dat ik de pagina over schorseneren eens bij zou moeten werken (nieuwe foto’s plaatsen, tekst nakijken en aanpassen, etc.). Dus ik zoek ter plekke op mijn telefoon op mijn website naar wat ik heb geschreven over schorseneren. Maar er blijkt helemaal nog helemaal geen pagina over schorseneren te zijn 🙂 . Wist ik zelf niet eens. Nou, taak nummer 1 staat bij deze vast.

 

Tuindagboek 2018

Hallo tuin en een hint

58 reacties

Soms praat ik tegen de tuin, of eigenlijk is het meer mompelen. Niets verontrustends hoor, al kan Ruud af en toe wel eens met een opgetrokken wenkbrauw naar me kijken. En ik doe het ook niet elke dag.

Maar nu was ik ruim een week niet in de volkstuin geweest, en dat is voor mij best lang. Dus fietste ik vanmorgen even naar de tuin, om wat boodschappen te halen; wat winterpenen, een paar stengeluitjes, een klein kropje sla en wat blaadje uit de saladebak.

En gelijk ook maar een paar pastinaken uit de grond gehaald om morgen als spaghetti te spriraleren, of hoe dat ook genoemd mag worden. Het lijkt me een vrij nieuw woord want spiraalsnijders bestaan volgens mij nog niet zo lang. Wel een erg leuk apparaat trouwens, en we vinden ‘spaghetti’ van pastinaak steviger en lekkerder dan die van de wat zachtere en nattere courgettes (en die laatste kunnen we ook niet meer uit eigen tuin oogsten).

Afijn, ik nam ook gelijk nog maar een rood kooltje mee, voor later deze week. En ik gaf de stekken van rozen in potten even water. En ik raapte nog even wat verloren labels op; als ik ze thuis afwas kan ik ze volgend jaar nog hergebruiken.

En zo struinend in de tuin kan ik het dan niet laten om er een beetje tegen te kletsen. “Oh, jij bent ook in 1 week wel al je blad al verloren” mompel ik tegen een kale blauwe bes.

“Oh, jullie zijn er ook nog”, zeg ik tegen de bietjes in een verhoogde bak die ik volledig was vergeten.

 

Het is te nat om wat te doen, en ik moet eigenlijk ook snel weer naar huis. Maar het is even lekker in de tuin, langs elk vak en elke bak lopen en zien wat er nog steeds groeit en wat langzaam instort door de aanstaande winter.

“Oh, lekker”, zeg ik tegen de boerenkool die ik in het vak achter de kas zie staan. Nu de kleur zoveel donkerder en intenser wordt is ze ook lekkerder:

 

En er ligt nog een kleine pompoen, als sier op de terrastafel gelegd, maar wel eetbaar (een Blue Kuri). Die moet ook maar mee naar huis.

De Salvia coccinea bloeit nog. Terwijl de planten al langzaam ineen zakken zijn er toch nog wat groene blaadjes en wat felrode bloempjes te zien.

 

Ik vrees dat het volgende week voorbij is want er wordt ‘Scandinavisch koud weer’ verwacht. En met de aanstaande nachtvorst verdwijnen dan de laatste afrikaantjes en Zinnia’s. En dus moet ik ook maar gelijk de laatste knolvenkels mee naar huis nemen. En een dahliaknol die nog in de kas lag te drogen en nu naar zolder mag voor de overwintering.

En dus ga ik toch nog met een mand plus een tas vol oogst naar huis. Daar gaan we de komende dagen beginnen met het terugsnoeien en verhuizen van de kuipplanten naar zolder. En dan is de zomer dus echt afgelopen; als de Brugmansia’s en Cassia weer in hun winterberging staan. Op mooie dagen ruimen we de tuin op, en op regenachtige dagen wordt het tijd voor de planning. En daar heb ik nu ook zin in! Nu het met mijn eigen zadenlijst wat rustiger is geworden (die zadenlijst heb ik trouwens woensdag weer terug op de website gezet – de problemen verholpen en alles bijgewerkt) kan ik zelf mijn zaden uit gaan zoeken, zaden bestellen en een planning maken voor 2019.

Oh ja, ik wil nog even melden dat ik het recept van de taart die ik in mijn vorige blog liet zien op de website heb gezet: Meringue met peer, karamel en pecannoten

En dan tot slot de hint, voor wat ik aan het maken ben (maar door de drukte van de zadenlijst even opzij heb moeten leggen). En misschien vragen mensen zich af waarom ik niet gewoon zeg wat het is of wordt. Maar dat komt omdat ik nog best veel moet doen en regelen, en omdat het nog niet af is, en ook een beetje omdat ik niet wil dat iemand toevallig op mijn website terecht komt, het leest en denkt; “Dat kan ik sneller” 🙂 .

Afijn, voor wie er interesse in heeft eerst de hint:

 

Nou, en dat is het dan 🙂 . Dit wordt in ieder geval wel de stijl waarin het wordt gemaakt. En terwijl ik daarmee bezig ben bedenk ik ondertussen hoe het allemaal zou moeten of kunnen gaan, en wat handig is, of wat mensen zouden willen. Er moet natuurlijk, als het eenmaal af is, een inkijkexemplaar op de website komen. En ik moet de prijs gaan bedenken (wanneer duidelijk wordt wat de kosten worden). En er moet een soort voorinschrijving of zoiets komen. Want dit kan ik ook wel verklappen: er is geen uitgeverij, ik doe alles zelf en laat er daarom ook maar een beperkt aantal drukken.

Lekker duidelijk allemaal maar niet heus. Maar ik ben wel een beetje benieuwd naar eventuele reacties. Want dit is voor mij ook wel heel erg nieuw. Ik heb een tijdslimiet voor mezelf gesteld en die staat op de derde week van januari. Dat lijkt ver weg maar dat is al snel en ik moet nog heel veel doen.

En eind januari is in ieder geval wel op tijd (en dat is dan nog een hint, een heel grote zelfs). Ik zou kunnen bedenken dat mensen een paar weken eerder dan het ‘boek’ al kunnen reserveren of zo. Zie je, ik moet nog veel bedenken en verzinnen en vooral doen en daar ga ik nu dus gelijk maar mee beginnen 🙂

Oh ja, tot slot nog even; ik ben begonnen om de informatie van de soorten die in de zadenlijst uitverkocht zijn in de databases te zetten. Als ik ze heb overgezet haal ik ze dus ook de zadenlijst maar kun je de informatie dan altijd terugvinden in de databases (en ondertussen staan daar een paar honderd rassen in, van tomaten, pepers, eenjarigen, etc.). Via deze link: Databases of in de menubalk). En ik heb tot slot (nu de rust is wedergekeerd) ook nog een kleine evaluatie geschreven op de pagina Zadenlijst Nieuws