Dit keer een kort blogje. En dat komt omdat ik met een virusinfectie op bed lig c.q. op de bank hang, en Ruud het dus even helemaal alleen moet doen en het erg druk heeft in de tuin. Ik weet het wel, dit soort dingen komen nooit gelegen, maar dit is wel heel slecht getimed. Afijn, niks aan te doen, schijnt nog een week te duren, de week kan me dit keer niet kort genoeg duren 🙂 .

Gelukkig waren we dinsdag nog samen een hele dag in de tuin, we hebben toen veel gedaan, van wieden en water geven, tot zaaien en uitplanten. Alle tomaten, paprika’s en pepers zijn in de kassen uitgeplant, en daar ben ik nu dan wel extra blij mee. Volgende week volgen de foto’s.

Het beruchte vak met de schuine hekken hebben we even schoongemaakt, en de laatste doperwten zijn uitgeplant. We hebben de planten niet meer afgedekt, de jonge planten van de eerste zaai begonnen al door het blauwe net te groeien. We zijn na deze foto niet meer op de volkstuin geweest, Ruud en ik duimen elke avond nog even een half uurtje dat de duiven de planten met rust hebben gelaten.

 

Dat geldt trouwens ook voor de kapucijners:

 

Als we het gaas nog langer zouden laten zitten zouden de jonge planten er al in verstrikt raken, dus bij een hoogte van zo’n 35 centimeter hebben we ook dat dinsdag verwijderd.

En verder wil ik dit keer vooral wat foto’s laten zien van bloeiend fruit. Want daar genieten we altijd erg van. De perenboom staat in bloei. En niet zo’n klein beetje ook. Het is een Gieser Wildeman, en vorig jaar had ze een beurtjaar. Dit jaar zullen we de vruchten na de bloei wat moeten gaan uitdunnen.

 

De appelbomen staan in knop, die gaan na het weekend bloeien:

 

En de aalbessen bloeien ook:

 

De jonge kruisbes bloeit dit jaar (vorig voorjaar gekocht) al prima. En de 2 pruimenbomen zijn zelfs al bijna uitgebloeid.

 

Elk jaar is het weer spannend welke bomen en struiken wel of niet gaan bloeien en hoe rijk – zo kunnen we een beetje inschatten wat we over een paar maanden aan oogst kunnen verwachten. Maar zonder de belofte van een goede oogst zouden we er ook van genieten; omdat het prachtig is (zeker als de zon ook nog schijnt), omdat het zo lekker ruikt, en omdat er zo veel hommels op af komen.

Dit weekend wil ik gaan proberen om courgettes en pompoenen voor te zaaien, boontjes en maïs, komkommers en meloenen. Dan kunnen die planten ergens rond de 2e week van mei worden uitgeplant.

Tot slot dan nog een foto van de kleine knopjes van de blauwe bes:

 

Ik hoop dat de planten volgende week gaan bloeien, maar als de temperatuur terug loopt kan het ook nog een weekje langer duren. We hebben nog wat laatste zakjes blauwe bessen van vorig jaar in de vriezer, en daarmee heb ik deze heerlijke cake nog gebakken:

 

Een ondersteboven gebakken cake met sinaasappel en blauwe bessen. Ik beloof dit weekend het (erg makkelijke en erg lekkere recept op mijn website te plaatsen en de link hier nog even te vermelden.

Edit zaterdag; het recept: Omgekeerde cake met sinaasappel en blauwe bessen

 

Nou ja, uitplanten….. eerst opruimen.

En bedenk dat het 14 april is, en geen 12 mei. We zijn dus een maand te vroeg. Nu kunnen we in de kas wel wat eerder beginnen, want die warmt al flink op, de grond is er warmer dan buiten en dat betekent dat ze in een koude nacht wat van haar warmte afstraalt waardoor het al niet meer zo koud wordt als buiten. Dat neemt niet weg dat wij zelf eigenlijk nooit voor de derde week van april de tomaten, paprika’s, en pepers uitplanten in de kas.

Maar ook wij kunnen niet om de weerberichten heen. Het gaat dinsdag meer zomer dan lente worden. En de pepers, paprika’s en aubergines zijn al zo groot dat sommige zonder steun omvallen, en gaan bloeien. We gaan uitplanten, dat is echt beter dan ze in kleine potjes houden omdat het misschien nog koud gaat worden. Wie dan leeft….

Om even duidelijk te maken waarom we niet willen wachten met uitplanten. Zo stonden de planten er gisteren nog bij:

 

Ze houden elkaar overeind en hebben om de dag dag al een gietertje water nodig. Als je goed kijkt zie je al vertakkingen en bloemknopjes.

Voor wie die vertakking niet kent, hier kun je die goed zien:

 

Elke peper en paprika begint met één ‘stam’ en maakt op een hoogte van zo’n 25 tot 35 centimeter de eerste vertakking, soms in twee takjes, meestal in drie takjes, af en toe in vier. In die eerste vertakking hangt altijd een bloempje. En vanaf die vertakking zie je meer vertakkingen en meer bloempjes. Hier begint de opbouw van de ‘kroon’ van de plant. En om die reden halen we alle blaadjes en ‘diefjes’ onder die eerste vertakking met het eerste bloempje weg. Maar nu nog niet, dat doen we pas als de jonge planten zijn aangeslagen en groeien. Nu eerst maar uitplanten. Maar de kas zag er gisteren nog zo uit:

 

Links allerlei zaailingen, rechts een grote berg stokken in allerlei formaten en achterin gewoon een los gestorte puinhoop 🙂 .

Eerst hebben we alles buiten gezet. En daarna mijn planning erop nagekeken. Want zonder planning ben ik nergens. Dit moet passen in deze kas:

 

En dus kunnen we nu de stokken uitzetten en uitrekenen wat de plantafstand is. Uiteindelijk staan de planten op een rijafstand van 55 centimeter, dat is bijna 10 centimeter ruimer dan vorig jaar. En dat is fijn (voor de planten en vooral de wortels van die planten maar ook voor diegene die over een paar weken daartussen moet opbinden, blad verwijderen, dieven, tikken, etc. (en dat ben ik, Ruud doet alleen de komkommer – omdat ik daar jeuk van krijg – de rest is mijn taak 🙂 ).

Kijk, het begint er al een beetje op te lijken. Een beetje…..

 

En aan het einde van de middag zag de kas er zo uit:

 

Uitgemeten en rechts al uitgeplant, links is morgen aan de beurt. De afstand tussen de bruine tomatenstokken en de groene paprika-/auberginestokken is dus 55 centimeter. De afstand tussen de stokken in de rij is 40 tot 45 centimeter. En 45 x 55 centimeter is voldoende voor 1 tomatenplant of 1 setje van 3 pepers, paprika’s of aubergines.

Als je goed kijkt zie je dat de jonge planten al met touwtjes losjes aan de stokken zijn vastgebonden. Dat komt vooral doordat de planten al wat te hoog waren (en om die reden hebben we ze ook iets dieper geplant dan dat ze in het potje stonden).

We hebben de uitgeplante zaailingen uiteraard gelijk water gegeven, en de labels aan de stokken gebonden.

Klaar is Kees, morgen de andere kas, nu is het er nog prettig vertoeven, vanaf dinsdag wordt het overdag buiten 22 graden, en in de kas dus misschien wel rond de 40 graden. Lijkt mij duidelijk waarom we voor dinsdag klaar willen zijn met het uitplanten van alle zaailingen in alle drie de kassen.

En dan hebben we ook altijd nog wel wat planten voor buiten, een struiktomaatje voor in pot, een vroege aubergine, en een pepertje. In de volle grond zou ik nu zeker nog geen zaailingen uitplanten (anderhalve week geleden vroor het nog, de grond is nog ijskoud). Maar de planten die we in potten gaan telen gaan we wel al uitplanten. Want de potgrond is al lekker op temperatuur, een pot warmt sneller op dan de volle grond, en mocht het nog koud worden, dan kunnen we de potten tijdelijk even in de kas of zelfs in huis zetten.

Tot slot nog 1 foto, omdat ik het altijd zo bijzonder vind; de rabarber loopt uit, bijna prehistorisch en met zo veel kracht. Over 2 weken eten we rabarbertaart!

 

Nu de lente echt is begonnen hebben we soms geen flauw idee wat we op een dag in de tuin willen doen. We gaan met een plan naar de tuin maar komen daar vaak helemaal niet aan toe. Er moet zo veel gebeuren dat we maar ergens in de tuin gaan staan, bukken, en beginnen.

Maar één ding is zeker, voor het aankomende weekend moeten de kas opgeruimd zijn. Want we kunnen letterlijk niet eens meer bij de zaailingen die overal in bakjes en tray´s in de kassen staan. Ik beloof er voor aankomend weekend een foto van te maken voor we gaan opruimen (en vooral ook een foto van erna). Dat is gelijk voor ons een goede stok achter de deur 🙂 .

De tomatenzaailingen zijn naar de kas verhuisd, ze zijn nog klein maar dapper, gezond en groeien langzaam maar gestaag:

 

Vak voor vak ruimen we op en vullen we; de uien zijn geplant, de sjalotten ook, raapjes zijn gezaaid, wortels en winterpeen, pastinaken, en schorseneren. De aardappelen zijn gepoot, sla en mosterdblad uitgeplant, rucola gezaaid, de laatste doperwten en kapucijners uitgeplant. En het terras is klaar voor het nieuwe tuinjaar. Dit was een week geleden:

 

Overal staan nog lege potten, emmers en speciekuipen. En nu ziet het er zo uit:

 

Op de foto lijkt er eigenlijk niet eens zo veel verschil, maar ik weet wel beter. Want alle potten zijn gevuld; met een witte en een gele Brugmansia, met roze en oranje bloeiende Canna’s, een zachtroze Salvia microphylla, Ipomoea Mont Fuji, Agastache Fuchsia en citroenverbena. Hoewel het er nu nog kaal uitziet is het in mijn hoofd al een explosie van kleur en geur – ik hoop dat het ook echt zo gaat worden als dat het er in mijn hoofd al uitziet.

Nog een verandering. Een hoekje ellende in het najaar, direct na het verhuizen van een deel van de tuin:

 

En nu ziet het er zo uit:

 

Hier is het verschil wel duidelijk te zien 🙂 . Voor alle duidelijkheid, achter het blauwe hek begint de tuin van de buurman. Maar Ruud heeft er vorige maand dus nog een verhoogde bak gemaakt, en er nog een stukje tweede verdieping op gemaakt. En dat is dan de kruidenbak uit de achtertuin, die hebben we naar de volkstuin verhuisd. Vonden we toch handiger. En ook omdat de achtertuin is opgeëist door 2 nieuwe liefdes (naast de palmen, bamboe’s, en Fatsia’s); ze heten Canna en Dahlia, en we hebben er een achtertuin vol van geplant.

In de verhoogde bak met verdieping komen leuke en lekkere kruiden als lavendel, salie, bieslook, tijm (die verhuizen gewoon met de bak mee van huis naar de volkstuin). En naast het paadje (dat op 2 laatste tegels na af is) komen dan nog wat eenjarigen en bollen. En dat is dan ons uitzicht vanaf het terras.

Maar nu zijn dus eerst de kassen aan de beurt. Want de pepers zijn thuis ‘niet meer te houden’, worden al heel hoog en een deel gaat al bloeien. 10 april, 1 maand voor ijsheiligen en ze moeten gewoon de grond in. Dat wordt nog een maand lang 4 keer per dag de weerapp openen…….. ik leer het ook nooit.

Ik hoop komend weekend dus te laten zien hoe de kassen zijn opgeruimd, de grond is omgewoeld, en hoe de paprika’s, pepers en aubergines zijn verhuisd.

Dan nog even de mededeling dat ik van 3 bestaande pagina’s de tekst heb aangepast, aangevuld en nieuwe foto’s heb geplaatst:

• Aardbei
• Paksoi
• Radijs

En voor alle duidelijkheid: de mails met de melding van een blogbericht wordt van zaterdagnacht op zondagnacht automatisch verstuurd; dat betekent dat er nu dus geen mail is/wordt verstuurd (en als ik vrijdag of zaterdag nog een blog schrijf over het opruimen en vullen van de kassen staan er in de mail die mensen zondagnacht ontvangen dus 2 blogberichten met 2 links).

Oh ja, nog even over die nieuwe liefdes, ik liet vorig jaar al iets van onze Canna’s zien, maar ik heb denk ik nog niets laten zien van de Dahlia’s. Ik zaai ze graag zelf (heb ik ook dit jaar weer gedaan), maar we hebben ook al een paar jaar wat knollen die we op zolder overwinteren. Een foto’s van vorig jaar is van deze Dahlia die ik eens  zonder naam op de kop tikte voor 1 euro:

 

Ze noemen het een “Dinnerplate-Dahlia”; zachtgele bloemen zo groot als kinderhoofdjes 🙂 . En ik zie ervoor nog een bloem van de Cosmos Cupcakes White. En achterin de hoge planten van de Polygonum oriëntale. Ik kan me nu al weer verheugen op de zomer!

Als laatste foto dan een foto van eergisteren:

De eerste bloem in de volkstuin is die van de pruimenboom. En over een paar dagen gaat de perenboom bloeien. We gaan er tussen alle karweitjes door van genieten!!

 

We hebben er lang op moeten wachten, heel lang, en vannacht was het nog flink koud. Maar nu lijkt dat allemaal voorbij; het wordt warmer, overdag en ’s nachts. En dat betekent dat we, na alsmaar bij de kachel zitten en wachten tot we in de tuin konden beginnen, we nu ineens heel veel te doen hebben.

Eindelijk kan alles naar buiten (of bijna alles), ga ik dus snel nog een aantal soorten zaaien, kan er verspeend worden, en uitgeplant, en ook al weer gewied. Jeetje, het zal toch niet zo zijn dat we ook zelfs al water moeten gaan geven? Na al die maanden van regen en kou verheug ik me blijkbaar zelfs op het sjouwen met gieters.

Ik ga dan ook niks meer in huis houden (nou ja, de pepers, paprika’s en aubergines nog even, maar zelfs die niet heel lang meer). De kassen moeten opgeruimd worden, leeg, want daar moeten alle verspeende zaailingen in worden gezet. En de zaailingen van de tomaten gaan we daar zetten tot ze groot genoeg zijn om uitgeplant te worden. Dat duurt trouwens nog wel even want ze hebben pas 4 blaadjes, hebben hier na de kieming op een te koude kamer gestaan – en dat is dan weer de schuld van de paprika’s en pepers die hier altijd worden voorgetrokken en de beste plek in huis krijgen.

Wet eten al rucola uit de kas, en spinazie:

 

Het wordt lente!!! Er zijn jaren dat we de lente in sluipen, maar nu springen we erin. Ik verwacht dat volgende week de eerste fruitbomen gaan bloeien, het onkruid de grond uit schiet, de sla in de saladebak kiemt, de grond na een lange natte en koude winter opwarmt en opdroogt, en dat we zelf eindelijk eens zonder winterlaarzen aan naar de tuin kunnen.

Ik ga volgende week bonen zaaien, en komkommers, courgettes, etc.. Ik heb daarover trouwens een blog geschreven op de website van Pokon: Vorstgevoelige groenten voorzaaien in april.

En de potten gaan naar buiten. En dat is ook heel veel werk. Ruud herinnerde me afgelopen week nog aan een blog dat ik vorige zomer schreef, over het minderen van het aantal potten. Omdat ik in de zomer altijd bedenk dat het heel veel werk is; voeden, water geven, terwijl er dan altijd al zoveel te doen is. Dit is het blog waarin ik de potten van dat jaar liet zien: Tel even mee. En ik zal, vol zelfreflectie, hieronder even de zinnen kopiëren die van belang zijn:

“Ruud zegt, terwijl hij weer een gieter vult en zucht: “Dit is toch geen minderen?”. Dat is zo. Ruud weet ook na al die jaren wel dat ik elk jaar zeg te minderen, maar dat het uiteindelijk altijd anders loopt. Ik heb geen idee waarom. Elk jaar neem ik me in de zomermaanden voor om het jaar erop minder potten te gaan zetten, vaak tijdens het sjouwen van gieters water op iets te warme dagen. Dat duurt tot ergens rond april/mei van het volgende jaar. Dan verander ik langzaam, pot voor pot, van gedachten. Ik kom blijkbaar plaats tekort, of ik zie de grote stapel met lege potten staan, of ik wil iets bewaren, of overwinteren, of ik vind gewoon iets heel leuk voor in een pot. Maar ik vergeet mijn voornemen in een tijd dat er nog niet zo veel potten staan. En dat het nog niet zo warm is. En dat ik niet daarna nog 2 emmers krootjes moet koken. Ik kan er dus ook niet zo veel aan doen dat er in het tuinseizoen steeds meer potten verschijnen. Het ‘slibt aan”.

Einde quote. En Ruud zucht, alweer. Want hij voelt de bui al hangen. Ik ook trouwens.

Agastache Fleur heeft de winter overleefd, kan ik ook niks aan doen:

 

Een nieuwe heel bijzondere Canna, en nog zo klein, die kan ik echt dit jaar nog niet zomaar in de volle grond planten. En die andere pot is gevuld met een Fuchsiastekje dat ik afgelopen winter in huis heb overwinterd, en dat heb ik toch niet voor niks gedaan…….

 

Oh ja, voor aan het blauwe hek in de volkstuin; 2 soorten tijm (een compacte ‘gewone’ tijm en een paars bloeiende kruiptijm):

 

En dan gaan we komend weekend pas echt de potten buiten zetten; 5 Brugmansia’s. Ik heb Ruud moeten beloven om daar de 3 mooiste uit te kiezen en de andere 2 weg te doen aan het einde van dit tuinjaar. Bruut!!

En natuurlijk de Cassia corymbosa, nog wat Canna’s, een Colocasia, een vijg in een speciekuip, een Asarina, nog een Salvia microphylla, en nog een Fuchsia. En ik durf het niet te zeggen, maar dan tel ik er al weer iets meer dan 30. Tot nu dan.

Oh ja, over die laatste Fuchsia, die is echt heel mooi, even een foto van vorig jaar:

 

Ze heeft de winter buiten doorgebracht, heeft alleen bij vorst telkens kortdurend binnen om de hoek op de deurmat gestaan, en bij temperaturen boven nul direct weer naar buiten. Ondertussen heb ik de bovenlaag van de bedekking en grond verwijderd, voeding gegeven (ik gebruik graag van die langwerkende voedingskorrels), laagje potgrond er bovenop en tot slot een laag hydrokorrels erop. En zo is de Fuchsia ook weer klaar voor een nieuw tuinjaar:

 

En als je heel goed kijkt gaat ze binnenkort al weer bloeien:

 

En zo rennen we nu dus de lente in, zo veel te doen, maar in dit geval is dat een heerlijk gevoel; lekker de hele dag in de tuin, hard werken, van zaaien en poten en verspenen en planten; het zijn allemaal beloftes voor dit tuinjaar. Eindelijk.

Tot slot nog even wat meldingen:

• Ik heb 2 pagina’s bijgewerkt; tekst aangepast en waar nodig aangevuld, nieuwe foto’s geplaatst, etc: Knoflook en Pompoen.
• Daarnaast zijn ook één van laatste pagina’s in de serie over de Mooie Moestuin klaar: Kruiden en Fruit (maar nu gaat Ruud ze nog een keer lezen, typfouten eruit halen, en zinnen die hij niet duidelijk vindt markeren).
• Over de ‘nieuwsbrief’ (de mail met een melding dat ik een blog heb geschreven): voortaan wordt er één keer per week een mail verstuurd met de link naar de blog(s) die ik die week heb geschreven. Dat zou dan in de nacht van zaterdag op zondag voor het eerst moeten gaan gebeuren….. ik ben alvast aan het duimen.

Iedereen een zonnig tuinweekend gewenst!!