Ik heb ook wel eens mijn dag niet. Sterker nog, op dit moment heb ik mijn week niet en eigenlijk is de hele maand een beetje verloren. En aangezien ik de leiding heb over de zaai-, verspeen- en uitplantafdeling is het gemakkelijk om mij de schuld te geven.

En daar stond Ruud dan, bij het vak van de bonen/tuinbonen/doperwten. Hij keek eens naar het zielige bakje met slechts een paar gekiemde stokbonen. “Is dit alles?”, vraagt hij? “Ja, ik weet ook niet wat er mis is gegaan, het lijkt wel alsof het te nat is geweest”, antwoord ik. Ruud zucht en plant de paar zielige zaailingen uit. En dan komen we erachter dat ik (ja, het is natuurlijk wel mijn schuld) een nieuwe zaaibak heb gebruikt (die hergebruiken we van een plastic bakjes waar vlees of groenten in zitten). En ik ben vergeten afwateringsgaten onderin de bak te prikken. Oeps.

“Hoeveel stokken hebben we nu met bonen?’, vraagt Ruud? We tellen, 8 dubbele stokken sperziebonen, 7 dubbele stokken pronkbonen. En bij de laatste rij van 9 dubbele stokken sperziebonen tellen we slechts 4 stokken die gevuld zijn. Dat zijn dus 5 dubbele stokken zonder iets erbij. Als je goed kijkt zie je dat de voorste 5 dubbele stokken leeg zijn:

 

Ruud zucht heel diep en zegt: “Ik denk dat ik de helft van de rij met stokken maar af ga breken, want zo ziet het er ook niet uit”. Ik schiet in de lach en zeg: “Maar dat kan toch niet, dan is het hele verband weg, met de schuine ‘schoren’ en de dwarsligger”. “Ja, maar dit heeft ook geen nut”, zegt Ruud.

Er komt een tuinbuurman bij staan en die oppert om nog nieuwe bonenzaden te zaaien. “Heb je nog bonenzaden?”, vraagt Ruud dan ineens aan me, ik zie bijna een eureka-lampje aan gaan. “Natuurlijk heb ik nog bonenzaden, alleen niet meer van dat ras”, antwoord ik. Ruud is zichtbaar opgelucht, we kunnen alsnog nieuwe stokbonen zaaien, welk ras zal Ruud een worst ‘wezen’.

Als ik voor het zaaien van een nieuw ras stoksperziebonen een zaaibak pak en die vul met het gebruikelijke potgrond/zandmengsel roept hij nog wel naar me: “Zitten er afwateringsgaten in?”

Nog even een foto van de rij Carminat-stoksperziebonen in een ander vak die allemaal prima kiemden en ondertussen al gaan klimmen:

 

En nog even een link naar een nieuwe pagina die ik maakte. Ik heb ondertussen al weer een aantal vragen gekregen over het dieven van tomaten. Ik leg het uit op de pagina met de Teeltzorgen bij tomaten. En ik bedacht nu dat het misschien handig zou kunnen zijn om zelf wat te oefenen. En daarom heb ik een pagina gemaakt met 6 voorbeelden, en onderaan die pagina vind je dan een link naar de pagina met antwoorden. Maar als je nog niet zo ervaren bent in het dieven, dan is het vooral leuk en leerzaam om eerst zelf te bedenken wat de hoofdstam is en waar de dief ziet: Test Tomaten dieven

Tot slot nog  foto, van het nestje koolmezen (verkeerde nestkast maar daar kunnen wij niks aan doen, er hangt een perfecte koolmezennestkast verderop in de tuin maar ze hebben zelf deze gekozen). Ze maken al veel herrie, de kinderen worden al groot, als we het goed horen.

 

 

Nou ja, oogst…….. oogstje. Ook al schijnt het geen officieel Nederlands woord te zijn, toch hadden we dit afgelopen week in de tas.

Van dit: radijs Diana (niet voor de naam gekocht, wel voor de kleur)

 

En raapjes met een moeilijke naam: Hinona Kabu

 

Onder het mom ‘Mooi paars’ is niet lelijk hebben we dit jaar extra veel lila, roze en paars in de tuin. Deze paarse radijsjes en raapjes maar ook de paarse spitskool Kalibos, paars bloeiende Verbena bonariensis, paarse stokbonen Carminat, paarse paprika Gypsy Baron, Basilicum Purple Ruffles en de bladkool Midnight Sun. En zo kan ik nog wel wat groenten, bloemen en kruiden noemen.

Ook de kapucijners bloeien ondertussen mooi in roze/paarse tinten:

 

En let even op de mooie combinatie van de kapucijnerbloemen met het zorgvuldig blauw geverfde hek 🙂 .

En de eerste kapucijnerpeulen (nog plat en leeg hoor) hangen ook al in de planten, ook paars:

 

We verwachten toch wel over een week of 2 de eerste kapucijners te kunnen oogsten. En dan gaat heel snel, 2 weken daarna is de oogst al weer voorbij en zijn de planten dood (of onderweg).

Ook mooi paars:

 

Salvia Lilac Dream, afgelopen maart gekocht bij kwekerij Bastin en nu al erg blij mee. Ze is dus nog jong, deze Salvia komt uit de microphylla-groep en dat betekent dat deze kleine halfheester tot de vorst bloeit (daar willen we nu echt nog niet aan willen denken, maar heel, héél lang dus). En daarnaast geuren de blaadjes heerlijk kruidig en een beetje fruitig. En de blaadjes maar ook de bloempjes zijn ook nog eens eetbaar. Een win-win plant dus. Mocht je ooit eens zo’n Salvia microphylla tegen komen: altijd kopen als de bloemkleur je bevalt. Het enige waar je wel wat rekening mee moet houden is dat de planten slechts matig winterhard zijn. Ik overwinter ze in hun pot in de koude kas maar je kunt bijvoorbeeld ook in het najaar stekken nemen; die overwinter je soms wat makkelijker dan de moederplant in pot.

Niet alles in het leven kan paars zijn (“Gelukkig maar”, zegt Ruud). En dus zijn we ook blij met de wit bloeiende doperwtjes, de oogst van roze/groene rabarber, en we eten volop groene rucola en tuinkers. Nog een week of 2 en we kunnen snijbiet eten. En de eerste komkommertjes zijn in de maak:

 

En de aardbeien komen er aan!!

 

Nu ook nog knalgroen, maar over een week of 3 zullen we de eerste felrode aardbeien kunnen oogsten, en daar verheugen we ons nu al op. Dat betekent ook dat we ergens in de komende 2 weken, wanneer de laatste bloemen uitgebloeid zijn, de planten af gaan dekken met blauw gaas om de rijpe aardbeien te beschermen.

Oh ja, na de linkjes naar de tomatenfilmpjes (in het vorige blog) wil ik ook deze link nog even delen. Donderdagavond was op tv de aflevering van de Keuringsdienst van Waarde over de trostomaat (of die überhaupt bestaat en wat dan het verschil is met een niet-trostomaat, en dat blijkt natuurlijk de prijs te zijn 🙂 ). Het was een leuke aflevering die je hier kunt bekijken: Keuringsdienst van Waarde – Trostomaat 

Nog een link: ik heb op de website van Pokon ook een blog geschreven, na het stukje over de verschillende soorten sla heb ik nu iets geschreven over alle soorten blaadjes die je in een bladsalade kunt gebruiken maar officieel geen sla is: Saladeblaadjes telen

En tot slot natuurlijk weer een foto van een bloem, dat ga ik de komende maanden wel volhouden want alles groeit hier nu in sneltreinvaart (we hoopten alleen op een keer een mals regentje van 01.00 tot 06.00 uur maar dat zit er niet in, en dan geven we zelf dus maar water).

Niet uit eigen tuin maar uit eigen berm: vlierbloesem

Ik heb gisteren al wat schermen kunnen oogsten en die staan nu te ‘trekken’, morgen ga ik er vlierbloesemgelei van maken, en ik zal dit weekend ook een pagina over deze heerlijke bloemschermen schrijven, en daarin natuurlijk de eerste potjes inmaak van 2018 laten zien.

 

Wij noemen het altijd ‘Gek of Erg’. Een goed voorbeeld is wanneer het in de ene voorjaarsweek nog -5 graden in de nacht is, de week daarop er meer dan 50 millimeter regen valt, en nog 2 weken later overdag de 27 graden wordt gehaald. Wij kunnen daar nog niet zo goed tegen. En de planten in de tuin ook niet, die schrikken ook van die vrij plotselinge omslag.

Niet alle planten schrikken hoor, aubergine Pukkie voelt zich prima bij de warmte van de laatste dagen en bloeit volop:

 

En de eerste paprika’s (en pepers) vinden het ook prima en gaan al bloeien. De Mini Bell Chocolate heeft zelfs al (héél) kleine vruchtjes:

 

Maar het mosterdblad wil ook gaan bloeien, en daar zijn we dan weer wat minder blij mee:

 

Morgen gaan we het oogsten en er een lekkere salade mee maken. En zodra ik zag dat deze mooie diep paarse kropjes door gingen schieten hebben we ook maar gelijk sla gezaaid, in een mengsel van kleurtjes en vormen, om er over een week of 2 voor in de plaats te planten. En het is bijna een record, zondag de sla-zaden gezaaid, en op woensdag kiemden de eerste zaden al – die warme dagen hebben wat dat betreft ook geholpen.

De tomatenzaailingen hadden het ook wel wat zwaar in deze temperaturen (in de kas werd de 55 graden gehaald). En eigenlijk moet de hele tuin water hebben (maar daar hebben we niet genoeg tijd voor, we geven vooral zaaisels, jonge zaailingen, potten en de kassen water).

De vijg vindt deze warmte ook lekker:

 

Daarentegen vrees ik een beetje voor de rucolaplanten, ik verwacht dat ook die binnenkort door gaan schieten. En dat geldt ook voor de jonge slaplanten en de krulandijvie. Oh ja, en de koriander wordt ook al iets te hoog naar mijn zin. Aan de andere kant; wij houden helemaal niet zo van koriander als bladkruid. Dus eigenlijk is het ook wel prima dat deze planten doorschieten want dan kunnen daarna de zaden rijpen voor de oogst, en het roosteren en malen tot ‘ketoembar’ (maar hoe groter de planten eerst kunnen worden = des te meer bloeistengels = des te meer zaden = des te meer ketoembar).

We doen er niks aan, het is wat het is, en het heeft ook niet zo veel nut om te klagen, want de natuur luistert echt niet naar ons. En het is duidelijk dat sommige planten heel blij zijn met het warme weer, en sommige minder blij (of misschien zijn ze juist zo blij dat ze willen gaan bloeien, het is maar hoe je het bekijkt). Het is in ieder geval heerlijk om ’s avonds weer lekker lang buiten te kunnen zitten. Maar het is zo jammer voor dit winterkoninkje:

 

Dit is een oud fleecevest van onze tuinbuurman. Het hangt in zijn kas en een winterkoninkje had in de koude periode blijkbaar bedacht dat dit een lekker warm plekje was voor een nestje. Maar nu het in de kas 50 graden wordt vrees ik dat het nest geen toekomst heeft (hoewel we natuurlijk niks hebben gecontroleerd en het vooral met rust laten, wie weet!). En de buurman zet direct bij aankomst op de volkstuin de kas open, voor zoveel mogelijk lucht en ‘koelte’. Zelf worden we bij het werken in de tuin zo ongeveer weg gescholden door een koolmees die een nestje groot aan het brengen is achter kas 1.

De komende dagen daalt de temperatuur naar wat meer normale waarden, en dat vinden wij prima, en de meeste planten ook. Ik durf het bijna niet te zeggen maar een klein buitje regen is ook van harte welkom 🙂 .

De doperwten en kapucijners gaan ook bloeien, kapucijner in knop:

 

De tuinbonen en aardbeien bloeien ondertussen volop, en de fruitbomen zijn al weer uitgebloeid. Nu maar hopen op een goede vruchtzetting!

En nog even een laatste melding: we zagen onderweg naar huis in de berm ook de eerste vlierbloesems, volgende week bloeien ze volop en daar gaan we zeker gebruik van maken!! In een volgend blog daarover meer.

Tot slot nog 1 foto:

 

Een trosje tomatenbloemknopjes, want ook die gaan zo langzamerhand bloeien. En dus wordt het tijd om in de kas elke dag te tikken (tegen de stokken waar tomaten, paprika’s, pepers en aubergines aan vast gebonden staan – zodat het stuifmeel op de stamper kan vallen).

Over tomaten gesproken; ik heb afgelopen weekend weer eens van dieven stekken gemaakt, dat gaat vrij gemakkelijk. Ik heb er gelijk een pagina over geschreven: Tomaten stekken

Dit weekend staat het wieden van de 2 vakken met respectievelijk aardappelen en aardbeien op het programma. En daarnaast het uitplanten van wat laatste zaailingen, het aanbinden van kapucijners (want die hangen zo links en rechts wat te losjes aan het gaaswerk). De kuipplanten krijgen water (en de Brugmansia’s ook nog extra voeding). We gaan nog meer sla en saladegroenten oogsten (en ook maar wat weggeven nu alles door gaat schieten) . En we gaan natuurlijk nog een keer rabarber oogsten, en uit de vriezer iets lekkers maken met de laatste blauwe bessen en frambozen van vorig jaar. Ik ga nog wat bonen zaaien, en bietjes en koolsoorten. Elke dag dat we nu op de tuin komen hoeven we niet te bedenken wat te doen: we bukken en beginnen maar waar we staan 🙂

En gelukkig begint de tijd weer dat ik aan het eind van elk blog nog een foto kan laten zien van een bloem uit eigen tuin:

 

En in dit geval is het een bloempje van het aardbeienras Toscana, met zeker niet de lekkerste aardbeien maar wel met de mooiste bloemen, en dat is ook wat waard!

Na 1 laatste koude nacht (het viel hier nog wel mee met +4 graden) vieren wij alvast IJsheiligen. Ook al is dat pas over een week, de lange termijn weerberichten laten zien dat het alleen maar warmer wordt, zowel overdag als in de nacht.

En dus zijn we vandaag begonnen met het uitplanten van vorstgevoelige planten, zoals courgettes, pompoenen, buitentomaten, bonen, etc..

En jawel, daar begint de ellende;  ruimtegebrek

Elke tuinder lijkt er last van te hebben, of je nou 100 vierkante meter of 1000 vierkante meter hebt, er is altijd ruimtegebrek. Of keuzestress, zo kun je het ook noemen.

Ruud zegt: “Is het nou echt nodig om 8 courgettes te planten? Hebben we aan 3 planten niet genoeg”? Hij heeft gelijk, maar ik heb dit jaar echt geweldig leuke rassen; Patty Pan (kleine gele patisson), Black Beauty (de bekende donkergroene langwerpige), Lebanese White (heel licht mintgroen, extra romig, altijd onze favoriet), en Zephyr F1 (half groen, half geel). Oké, misschien had ik beter van elk ras 1 plant uit kunnen planten in plaats van 2. Want nu kunnen we de maïs niet meer kwijt. En we kregen nog een bosje zomerprei van onze tuinbuurman, en dar zijn we erg blij mee, maar daar moeten we dan wel ook nog  een plekje voor vinden. Ik dien Ruud trouwens direct van repliek door te zeggen dat als hij niet perse 3 rijen van 8 dubbele stokken bonen zou willen, we daar de maïs hadden kunnen zetten.

Verder hebben we geen tijd meer om te kibbelen, daarvoor moet er nog veel te veel gebeuren; eerst wieden, dan uitplanten, nog even wat zaaien, even iets opruimen, wat opbinden, een paar potten water geven, wat heermoes plukken, alles bij elkaar opgeteld doen we heel veel op een dag maar is het nooit klaar.

Afijn, in dit blog zomaar wat foto’s die ik vandaag maakte, even laten zien hoe het met sommige soorten gaat.

De knoflook:

 

Het gaat best goed, als de stelen dik zijn is de kans groot dat er ook een mooi formaat bol wordt gemaakt. Aan het einde van de maand gaan we beginnen met oogsten; niet om te bewaren maar dan oogsten we gewoon 1 knoflook voor gebruik. Er zit dan nog geen bol aan de plant maar het witte ondergrondse gedeelte heeft dan een frisse, zachte, lenteachtige knoflooksmaak.

De zaailingen in de saladebak zijn explosief gegroeid. Heerlijk!! Als we een salade willen eten (en dat lusten we in deze tijd wel een paar keer per week) plukken we allerlei verschillende blaadjes uit de bak; slablaadjes, rucola, tuinkers, mosterdblad, melde, etc., etc.:

 

Met de aardbeien gaat het ook goed, ze bloeien al:

 

De fruitbomen zijn trouwens al uitgebloeid en schieten nu letterlijk vol in het blad. De tuin wordt daardoor met de dag groener.

Nog een weekje hard werken en dan is alles gezaaid (voor de hoofdteelt welteverstaan), en een groot deel al uitgeplant. Vanaf dat moment kunnen we wat meer tijd gaan steken in wieden, water geven en dieven, tikken, etc.. En eerlijk is eerlijk, dat is ondertussen ook hard nodig. De eerste paprika’s bloeien al (nou ja, met 1 of 2 bloempjes pas hoor), de tomaten zijn duidelijk nog wat kleiner, maar ik hoop dat die voor het einde van de maand ook hun eerste bloempjes laten zien.

Een extra mooie paprika lijkt dit jaar de Gypsy Baron te worden:

Met donkergroen blad met een paarse waas en paars met witte bloempjes is ze nu al prachtig. En dan moeten de donkerpaarse puntpaprika’s nog verschijnen.

Het is zo leuk als er wat meer kleur in de tuin komt, ik zag vandaag dat de bieslook in knop staat. En de kuiflavendel bloeit:

En dat alles geeft ons, samen met een heerlijke zon en lekkere temperatuur, eindelijk een gevoel van lente. We zien nu ook meer vlinders, hommels en bijen. En vanmorgen hoorden we voor het eerst de gierzwaluwen, daar worden we ook altijd erg vrolijk van.

Op de website van Pokon heb ik ook een blog geschreven, over sla en de verschillende soorten en rassen die daarin te vinden zijn: Sla in allerlei soorten

En tot slot nog even dit: vorige week maakte ik al een taart met rabarber en frangipane. En nu is er zojuist een rabarbercake uit de oven gehaald (met sinaasappel en marsepein). Als ook deze lekker blijkt te zijn (de foto is zojuist gemaakt van een nog warme cake) zal ik het recept dit weekend op de website zetten.

 

Edit zondag; het blijkt een heerlijke cake te zijn, misschien wel de lekkerste rabarbercake die ik bakte, zojuist het recept geplaatst: Rabarbercake met sinaasappel en marsepein