Als ik op internet zoek lijkt dit gezegde niet eens te bestaan. Maar toch gebruiken veel mensen hier in de buurt wel de uitdrukking (want dat is dan misschien een beter woord) “Een dominee en een vliegende kraai vangen altijd wat”.

En dat geldt niet zo voor mij, want eigenlijk is vooral Ruud degene die niet langs een ophaalplaats voor grof vuil kan lopen of fietsen zonder te kijken of er iets van zijn gading bij zit.

Maar nu vond ik toch iets. Nou ja, eigenlijk vond Ruud het en liet het aan me zien, eerlijk is eerlijk. Het werd nota bene op de volkstuin door iemand weggegooid.

We zijn nog niet ´bij´, maar vak voor vak halen we de achterstand in. En het vak waar de doperwten en tuinbonen in stonden hebben we vandaag opgeruimd (ja, die met de schuine hekken die nu dus ook door Ruud met veel plezier zijn weggehaald :- ) ). Aan de achterkant van het vak staan de stokbonen maar Ruud heeft de rest van het vak leeg- en schoongemaakt. En een heerlijk rechttoe rechtaan bouwsel  gemaakt zodat we er een net overheen kunnen draperen. Want hier komen de late kolen.

 

En achterin zie je het rekje al staan. Zomaar door iemand weggegooid. Ik kan het niet begrijpen. Maar eens weggegooid blijft weggegooid en nu is het dus van mij, en ik ben er blij mee.

Een uurtje later:

 

Ruud heeft het aan het blauwe hek vastgemaakt. Het is een beetje rommelig dit jaar want ik heb er nu eigenlijk niet de juiste potten voor, en ook niet de juiste planten (het is tenslotte al half juni en ik heb nog maar wat zaailingen bij elkaar geschraapt), en zelfs dan ben ik er al blij mee. In de potten een wit met lila-paarse Fuchsia, een rood bloeiende Salvia, 2 keer Asarina procumbens en een Tagetes lucida die ik nog in een zaaitray vond. Misschien niet ideaal maar dat komt volgend jaar wel. En ik ben niet altijd even blij met Ruud als ‘stadsjutter’, maar dit keer dus wel!!

Jammer dat ik dan vervolgens de sneer krijg dat het tijd wordt voor een blog waarin ik net als vorig jaar potten tel (en daarin duidelijk schreef dat we ‘gaan minderen’ met het aantal potten). Ruud weet zeker dat het er dit jaar meer zijn dan vorig jaar, ik twijfel daaraan maar de potten op dit rek zorgen er misschien voor dat Ruud toch net gelijk heeft. Dus binnenkort een blog met de potten van dit jaar, maar ik wacht nog heel even tot de meeste planten in de potten bloeien, dat is toch altijd leuker om te laten zien dan potten met alleen maar groen blad.

Deze kan ik wel alvast laten zien:

 

Een witte Brugmansia in een speciekuip. Het is bijna zielig dat dit haar laatste jaar is. De afgelopen jaren heb ik haar in de herfst in een (ook al veel te zware) pot naar zolder gesjouwd, en omdat we gingen minderen met het aantal potten heb ik Ruud beloofd dat ze nog 1 mooie zomer in een extra grote pot = speciekuip krijgt en dan komende winter af mag sterven (een Brugmansia is niet winterhard). Terwijl ik dit typ word ik er bijna verdrietig van. Wellicht neem ik komend najaar wat stekken om te overwinteren (sssttt, niet tegen Ruud zeggen).

Ondertussen hebben we het erg druk. Want we kunnen onze tijd maar één keer besteden: en er kan al zoveel geoogst worden. Gisteren 4 bakken aardbeien ingevroren, en 1 bak aalbessen. Er liggen 6 courgettes te wachten om ingevroren te worden, en vandaag nog 3 komkommers geplukt. We hebben nog wat kapucijners geoogst, nog één keer plukken en dan is dat voorbij. Maar dan kunnen we ondertussen weer sla oogsten, en worteltjes. De sjalotten zijn ook bijna klaar. En de knofloken worden langzaam geel. Vanavond de zadenbox eens nakijken voor alles wat er nog gezaaid kan worden (en dat is nog best veel, kijk daarvoor even in de groentezaaikalender. Over een week is het ‘de langste dag’ (wat gaat het snel hè) dus daarna kunnen we ook late kolen als paksoi en Chinese kool gaan zaaien.

En ook in de kassen gaat het voorspoedig. Ik denk niet dat ik dit jaar al in juni de eerste rijpe tomaat kan oogsten, ik was natuurlijk wat later met zaaien en het is nog wel flink koud geweest in de kas in april. Maar de belofte van de oogst is er:

 

Op de foto Carneros Pink, wordt uiteindelijk rozerood met gele streepjes. Ziet er nu al goed uit (ik word om onduidelijke redenen altijd vrolijk van gestreepte tomaten). En ook de paprika’s ontwikkelen zich goed, nog klein maar de eerste vruchten verschijnen:

 

Paprika Osmarsko Kambe, kleine paprika’s die uiteindelijk rood gaan worden en leuk zijn om te vullen. Er is dus een hoop te doen, maar ook nog een hoop te verwachten.

Tot slot nog even 2 dingen: ik heb op de website van Pokon ook nog een blog geschreven, over wanneer je de vroege peulgewassen als tuinbonen, doperwten, kapucijners, etc. oogst (want je kunt ze ook te laat plukken, of te laat eten/invriezen): Peulgewassen op tijd plukken en verwerken

En ik beloofde al eerder deze zomer elk blog te besluiten met een foto van een bloem. En dit is de Zinnia elegans Inca. Ik had haar gezaaid maar de eerste uitgeplante zaailingen werden allemaal in één nacht opgevreten door slakken. Gggrrr. En toen had ik nog maar 3 of 4 zaden over. Uiteindelijk heb ik met zorg 2 planten op weten te kweken tot volwassen exemplaren. En die ga ik koesteren en er zaden van oogsten. Want ik wil er volgend jaar een tuin vol van, zo zomers is ze:

 

We oogsten volop. Sterker nog, het eerste vak komt al weer leeg want vanmiddag hebben we de laatste tuinbonen en doperwten geoogst, Ik had onderstaande 2 emmers op de fiets, en Ruud had nog een volle emmer tuinbonen en een volle emmer doperwten.

 

Wij vervelen ons vanavond dus niet. En morgen zijn de kapucijners aan de beurt. Je kunt zien dat het blad al geel wordt, hoog tijd voor de laatste pluk:

 

Maar afijn, dit blog heeft de titel Bloemen!! en die wil ik dus vooral laten zien. Ik kan zelf elk jaar zo enorm uitkijken naar de bloemen die ik voor dat jaar heb gezaaid. Weken, soms zelfs maanden lang kijk ik hoe de zaden kiemen, de zaailingen en later de planten groeien. Met argusogen kijk ik naar het weer, mogelijke aanvallen door slakken, teveel of te weinig water, ik houd alles in de gaten. Daar zit wel een klein gevaar in; soms kan het uiteindelijke resultaat wel iets tegenvallen. Dat kan dit jaar met sommige soorten ook nog gebeuren, maar vooralsnog niet.

Vorige week liet ik de Tagetes patula Strawberry Blonde al zien, en dat is hier zeker een blijver. Maar ook de Calendula officinalis Neon, die ik al eens eerder teelde, stelt weer niet teleur:

 

Vorig jaar kocht ik zaden van de Eschscholzia californica Cherry Swirl. De bloemen bleken echter niet rood te zijn, maar kleiner dan normaal en een beetje onbetekenend witgelig van kleur. Allemaal. Wat een teleurstelling! Iets kan tegen vallen en dat is prima, maar als alle zaden van een duur gekochte soort niet kloppen ben ik echt niet vrolijk, er komt plotseling een heel andere Diana tevoorschijn. Ruud kent die Diana wel en zegt wijselijk niks als ik rücksichtslos de planten uit de grond trek en er pissig krootjes voor in de plaats plant. Dus dit jaar extra spannend; nieuwe Cherry Swirl-zaden, van een andere zaadhandel. Zou ze kloppen? Jawel, de knoppen zijn al prachtig rozerood:

 

Ook erg vrolijk word ik van Oost-Indische Kers. Ik word vrolijk van alle kleuren hoor, maar deze Caribean Crush is wel extra mooi:

 

En dit is wat er afgelopen week is gaan bloeien. Er ligt deze zomer nog een heleboel is het vooruitzicht, van een Gaillardia die ik nog nooit heb gehad tot Ipomoea’s in bijzondere kleuren, van een Zinnia in een (hopelijk) mooie geeloranje kleur tot een flink aantal Dahlia’s.

En dit is al weer het einde van dit korte blog. Ik heb gewoon geen tijd, we lopen flink achter en er moeten vanavond ruim 3,5 emmers tuinbonen en doperwten worden gedopt, alsmede 3 grote bakken aardbeien worden schoongemaakt en ingevroren (dat wat niet ondertussen wordt opgegeten). Morgen van alles zaaien voor in het leeggekomen vak. En nieuwe sla zaaien. En de herfstprei uitplanten. En wieden. Tomaten tikken natuurlijk, we kunnen al wat komkommers oogsten. De potten moeten nodig water hebben. En zo kan ik nog wel 10 dingen opnoemen.

Ik wil graag nog even reclame maken voor de kwekerijdagen van Bingerden, die zijn volgende week vrijdag, zaterdag en zondag. Wij gaan zelf niet maar we hebben het meerdere jaren met heel veel plezier bezocht. Kijk even op de website: Bingerden 

Nog 1 foto: geen zomer zonder een Papaver somniferum. We nemen de korte bloei voor lief, dit is de Pink Fizz:

 

We hopen op een paar dagen regen volgende week. En op de eerste bloeiende Salvia coccinea Forest Fire. En op de eerste oogstbare courgettes. En zo kan ik nog wel wat dingen opnoemen. Samengevat: dit is zowel de drukte tijd als de mooiste tijd in de tuin. We gaan er vanavond eens gewoon een uurtje in zitten en niks doen; alleen maar genieten, en morgen weer aan het werk.

 

Ik hoop van harte dat mensen die dit lezen niet al te veel ellende van alle regen- en onweersbuien hebben gehad!! Het was nogal wat, we hebben samen bij de beelden op televisie wel bedacht dat het tuinjaar wel voorbij zou zijn als dat in onze volkstuin zou gebeuren.

Zelf hebben we geluk gehad, het is hier warm en kurkdroog gebleven, tot er gisteren een heerlijke 10 millimeter regen viel. En daarna verspreid over dag en nacht nog een paar millimeter. Geen hagel, geen bliksem, geen storm. We waren er erg blij mee (en de planten in de tuin nog veel meer).

We lopen in de tuin wel wat achter. Ik kan niets tot weinig doen, en voor Ruud was het de meeste dagen gewoon veel te warm om wat te doen; op de volkstuin kunnen we tussen de kassen in nog wel een graad of 3 tot 4 bij de buitentemperatuur optellen, ze werken bij die warmte en zon als kachels tussen de tuinen in.

Maar 1 dag na de regenbuien kunnen we plotseling al tuinbonen plukken, en kapucijners, en doperwten:

 

Alles lijkt na de regen trouwens beter te groeien, de pompoenen hebben lang stil gestaan en gaan nu ineens ranken:

 

We kunnen heel veel rabarber oogsten, en de eerste komkommer is geplukt. De sla en andijvie wordt geoogst of schiet door, de rucola stond zelfs al in bloei en hebben we maar verwijderd omdat ze helemaal was omgevallen na de regen.

We eten ook volop raapjes, en de radijs is zelfs al op (ik wacht even met opnieuw zaaien tot na de langste dag). We gaan sowieso bedenken wat we kunnen gaan zaaien, want binnen een week of 2  komt het vak met de tuinbonen en doperwten natuurlijk leeg. Vanavond de zaaikalender er eens bij pakken, ik denk dat het kool wordt (spitskool, savooi, spruiten, boerenkool).

Ook niet vergeten in deze tijd: de knofloken schieten door. Je verwijdert de stengel met daarin de aanstaande bloemknop zo diep mogelijk uit de plant. En gooi die niet weg, als je de bloemknop eruit haalt kun je de stengel gewoon gebruiken in stoofgerechten en roerbak, ze hebben een zachte, frisse, uiachtige knoflooksmaak.

 

Tot slot van dit wederom korte blogje (typen is nog erg pijnlijk, maar er is gelukkig wel al een klein beetje verbetering), nog even de opmerking dat het goed komt met de bonen voor Ruud:

 

De nieuwe bonen zijn gezaaid (en gekiemd, en ondertussen in de afgelopen week ook al gegroeid, Ruud gaat ze morgen met heel veel plezier uitplanten). En de bonen die eerder waren gezaaid en uitgeplant doen het ook best goed:

 

Dus, mits er geen rare dingen gebeuren, kan Ruud gewoon als vanouds weer heel veel bonen eten deze zomer 🙂 .

Ik heb op de website van Pokon ook nog een blog geschreven, over het Stekken van aardbeien

En dan nog 1 foto, van een nieuw ras afrikaantjes waar we planten van in de voortuin hebben gezaaid/geplant en waar ik erg blij mee ben; Tagetes patula Strawberry Blonde:

Mooi hè!!

In een volgend blog weer eens iets over de voortgang in de kas, want we dieven en binden op, verwijderen blad, pepers gaan bloeien, tomaatjes worden al zichtbaar, etc..

 

Nou ja, dat is misschien iets overdreven. Maar toch, ik zag de eerste tomaatjes 🙂

 

Ik geef toe, het is wellicht wat vroegtijdig, maar ze zijn bevrucht en  onderweg. Als alles mee zit (het weer, het ras met haar vroegheid en de verzorging) hopen voor begin juli echt de eerste rijpe tomaatjes te oogsten.

Ook bijna, en in tijd wat dichterbij dan de tomaatjes:

 

Volgende week eten we de eerste tuinboontjes van eigen tuin. En de week daarop de eerste doperwten, want die zijn er al maar de peultjes zijn nog ‘leeg’:

 

Volgende week kunnen we ook de eerste rijpe aardbeien oogsten, en om die reden hebben we vandaag het net over het aardbeienvak gedrapeerd en vastgezet. Morgen gaan we de toppen uit de tuinbonen halen, de planten zijn nu zo’n 120 centimeter hoog. En vandaag (vrijdag) hebben we de tomaten nog gediefd en opgebonden, ook dat was hard nodig. Zeker nu het dit weekend zomers warm gaat worden.

En de vraag rijst dan ook gelijk: gaan we de kassen wit kalken of niet? We gaan per dag bekijken of het echt nodig is, bij voorkeur kalken we niet (want de pepers en paprika’s zijn juist weer blij met de felle zon en warmte). We gaan dus deuren en ramen dag en nacht open zetten en elke dag naar de tomaten en komkommers kijken en beslissen of er toch gekalkt moet worden of niet.

En zo hebben we dus nog genoeg te doen (want er is hier ook niet meer dan 3 millimeter regen gevallen, en dat is duidelijk niet opgedronken door de groenten maar door het onkruid dat heviger dan ooit uit de grond ‘springt’).

Tot slot van dit korte blogje nog een opmerking: ik vrees dat ik de komende periode weinig zal kunnen schrijven en weinig vragen zal kunnen beantwoorden. Ik ga wel proberen regelmatig wat te schrijven maar het zullen kortere stukjes zijn met vooral veel foto’s. Om een klein beetje duidelijkheid te geven zonder hier mijn volledige en oninteressante anamnese te plaatsen 🙂 : ik heb te veel pijn om zelfs maar te kunnen typen. Het is niks ernstigs en het gaat  (hopelijk) over een paar weken over, of (ik moet er niet aan denken) over een paar maanden. Om die reden heb ik ook wat vragen in mijn vorige blog niet beantwoord, maar gelukkig hebben andere mensen dat vaak gedaan, waarvoor mijn hartelijke dank!!

Tot slot nog een laatste ‘bijna’: Calendula officinalis Neon in knop.

 

Ik heb ook wel eens mijn dag niet. Sterker nog, op dit moment heb ik mijn week niet en eigenlijk is de hele maand een beetje verloren. En aangezien ik de leiding heb over de zaai-, verspeen- en uitplantafdeling is het gemakkelijk om mij de schuld te geven.

En daar stond Ruud dan, bij het vak van de bonen/tuinbonen/doperwten. Hij keek eens naar het zielige bakje met slechts een paar gekiemde stokbonen. “Is dit alles?”, vraagt hij? “Ja, ik weet ook niet wat er mis is gegaan, het lijkt wel alsof het te nat is geweest”, antwoord ik. Ruud zucht en plant de paar zielige zaailingen uit. En dan komen we erachter dat ik (ja, het is natuurlijk wel mijn schuld) een nieuwe zaaibak heb gebruikt (die hergebruiken we van een plastic bakjes waar vlees of groenten in zitten). En ik ben vergeten afwateringsgaten onderin de bak te prikken. Oeps.

“Hoeveel stokken hebben we nu met bonen?’, vraagt Ruud? We tellen, 8 dubbele stokken sperziebonen, 7 dubbele stokken pronkbonen. En bij de laatste rij van 9 dubbele stokken sperziebonen tellen we slechts 4 stokken die gevuld zijn. Dat zijn dus 5 dubbele stokken zonder iets erbij. Als je goed kijkt zie je dat de voorste 5 dubbele stokken leeg zijn:

 

Ruud zucht heel diep en zegt: “Ik denk dat ik de helft van de rij met stokken maar af ga breken, want zo ziet het er ook niet uit”. Ik schiet in de lach en zeg: “Maar dat kan toch niet, dan is het hele verband weg, met de schuine ‘schoren’ en de dwarsligger”. “Ja, maar dit heeft ook geen nut”, zegt Ruud.

Er komt een tuinbuurman bij staan en die oppert om nog nieuwe bonenzaden te zaaien. “Heb je nog bonenzaden?”, vraagt Ruud dan ineens aan me, ik zie bijna een eureka-lampje aan gaan. “Natuurlijk heb ik nog bonenzaden, alleen niet meer van dat ras”, antwoord ik. Ruud is zichtbaar opgelucht, we kunnen alsnog nieuwe stokbonen zaaien, welk ras zal Ruud een worst ‘wezen’.

Als ik voor het zaaien van een nieuw ras stoksperziebonen een zaaibak pak en die vul met het gebruikelijke potgrond/zandmengsel roept hij nog wel naar me: “Zitten er afwateringsgaten in?”

Nog even een foto van de rij Carminat-stoksperziebonen in een ander vak die allemaal prima kiemden en ondertussen al gaan klimmen:

 

En nog even een link naar een nieuwe pagina die ik maakte. Ik heb ondertussen al weer een aantal vragen gekregen over het dieven van tomaten. Ik leg het uit op de pagina met de Teeltzorgen bij tomaten. En ik bedacht nu dat het misschien handig zou kunnen zijn om zelf wat te oefenen. En daarom heb ik een pagina gemaakt met 6 voorbeelden, en onderaan die pagina vind je dan een link naar de pagina met antwoorden. Maar als je nog niet zo ervaren bent in het dieven, dan is het vooral leuk en leerzaam om eerst zelf te bedenken wat de hoofdstam is en waar de dief ziet: Test Tomaten dieven

Tot slot nog  foto, van het nestje koolmezen (verkeerde nestkast maar daar kunnen wij niks aan doen, er hangt een perfecte koolmezennestkast verderop in de tuin maar ze hebben zelf deze gekozen). Ze maken al veel herrie, de kinderen worden al groot, als we het goed horen.