Wij noemen het altijd ‘Gek of Erg’. Een goed voorbeeld is wanneer het in de ene voorjaarsweek nog -5 graden in de nacht is, de week daarop er meer dan 50 millimeter regen valt, en nog 2 weken later overdag de 27 graden wordt gehaald. Wij kunnen daar nog niet zo goed tegen. En de planten in de tuin ook niet, die schrikken ook van die vrij plotselinge omslag.
Niet alle planten schrikken hoor, aubergine Pukkie voelt zich prima bij de warmte van de laatste dagen en bloeit volop:
En de eerste paprika’s (en pepers) vinden het ook prima en gaan al bloeien. De Mini Bell Chocolate heeft zelfs al (héél) kleine vruchtjes:
Maar het mosterdblad wil ook gaan bloeien, en daar zijn we dan weer wat minder blij mee:
Morgen gaan we het oogsten en er een lekkere salade mee maken. En zodra ik zag dat deze mooie diep paarse kropjes door gingen schieten hebben we ook maar gelijk sla gezaaid, in een mengsel van kleurtjes en vormen, om er over een week of 2 voor in de plaats te planten. En het is bijna een record, zondag de sla-zaden gezaaid, en op woensdag kiemden de eerste zaden al – die warme dagen hebben wat dat betreft ook geholpen.
De tomatenzaailingen hadden het ook wel wat zwaar in deze temperaturen (in de kas werd de 55 graden gehaald). En eigenlijk moet de hele tuin water hebben (maar daar hebben we niet genoeg tijd voor, we geven vooral zaaisels, jonge zaailingen, potten en de kassen water).
De vijg vindt deze warmte ook lekker:
Daarentegen vrees ik een beetje voor de rucolaplanten, ik verwacht dat ook die binnenkort door gaan schieten. En dat geldt ook voor de jonge slaplanten en de krulandijvie. Oh ja, en de koriander wordt ook al iets te hoog naar mijn zin. Aan de andere kant; wij houden helemaal niet zo van koriander als bladkruid. Dus eigenlijk is het ook wel prima dat deze planten doorschieten want dan kunnen daarna de zaden rijpen voor de oogst, en het roosteren en malen tot ‘ketoembar’ (maar hoe groter de planten eerst kunnen worden = des te meer bloeistengels = des te meer zaden = des te meer ketoembar).
We doen er niks aan, het is wat het is, en het heeft ook niet zo veel nut om te klagen, want de natuur luistert echt niet naar ons. En het is duidelijk dat sommige planten heel blij zijn met het warme weer, en sommige minder blij (of misschien zijn ze juist zo blij dat ze willen gaan bloeien, het is maar hoe je het bekijkt). Het is in ieder geval heerlijk om ’s avonds weer lekker lang buiten te kunnen zitten. Maar het is zo jammer voor dit winterkoninkje:
Dit is een oud fleecevest van onze tuinbuurman. Het hangt in zijn kas en een winterkoninkje had in de koude periode blijkbaar bedacht dat dit een lekker warm plekje was voor een nestje. Maar nu het in de kas 50 graden wordt vrees ik dat het nest geen toekomst heeft (hoewel we natuurlijk niks hebben gecontroleerd en het vooral met rust laten, wie weet!). En de buurman zet direct bij aankomst op de volkstuin de kas open, voor zoveel mogelijk lucht en ‘koelte’. Zelf worden we bij het werken in de tuin zo ongeveer weg gescholden door een koolmees die een nestje groot aan het brengen is achter kas 1.
De komende dagen daalt de temperatuur naar wat meer normale waarden, en dat vinden wij prima, en de meeste planten ook. Ik durf het bijna niet te zeggen maar een klein buitje regen is ook van harte welkom 🙂 .
De doperwten en kapucijners gaan ook bloeien, kapucijner in knop:
De tuinbonen en aardbeien bloeien ondertussen volop, en de fruitbomen zijn al weer uitgebloeid. Nu maar hopen op een goede vruchtzetting!
En nog even een laatste melding: we zagen onderweg naar huis in de berm ook de eerste vlierbloesems, volgende week bloeien ze volop en daar gaan we zeker gebruik van maken!! In een volgend blog daarover meer.
Tot slot nog 1 foto:
Een trosje tomatenbloemknopjes, want ook die gaan zo langzamerhand bloeien. En dus wordt het tijd om in de kas elke dag te tikken (tegen de stokken waar tomaten, paprika’s, pepers en aubergines aan vast gebonden staan – zodat het stuifmeel op de stamper kan vallen).
Over tomaten gesproken; ik heb afgelopen weekend weer eens van dieven stekken gemaakt, dat gaat vrij gemakkelijk. Ik heb er gelijk een pagina over geschreven: Tomaten stekken
Dit weekend staat het wieden van de 2 vakken met respectievelijk aardappelen en aardbeien op het programma. En daarnaast het uitplanten van wat laatste zaailingen, het aanbinden van kapucijners (want die hangen zo links en rechts wat te losjes aan het gaaswerk). De kuipplanten krijgen water (en de Brugmansia’s ook nog extra voeding). We gaan nog meer sla en saladegroenten oogsten (en ook maar wat weggeven nu alles door gaat schieten) . En we gaan natuurlijk nog een keer rabarber oogsten, en uit de vriezer iets lekkers maken met de laatste blauwe bessen en frambozen van vorig jaar. Ik ga nog wat bonen zaaien, en bietjes en koolsoorten. Elke dag dat we nu op de tuin komen hoeven we niet te bedenken wat te doen: we bukken en beginnen maar waar we staan 🙂
En gelukkig begint de tijd weer dat ik aan het eind van elk blog nog een foto kan laten zien van een bloem uit eigen tuin:
En in dit geval is het een bloempje van het aardbeienras Toscana, met zeker niet de lekkerste aardbeien maar wel met de mooiste bloemen, en dat is ook wat waard!
