Soms praat ik tegen de tuin, of eigenlijk is het meer mompelen. Niets verontrustends hoor, al kan Ruud af en toe wel eens met een opgetrokken wenkbrauw naar me kijken. En ik doe het ook niet elke dag.
Maar nu was ik ruim een week niet in de volkstuin geweest, en dat is voor mij best lang. Dus fietste ik vanmorgen even naar de tuin, om wat boodschappen te halen; wat winterpenen, een paar stengeluitjes, een klein kropje sla en wat blaadje uit de saladebak.
En gelijk ook maar een paar pastinaken uit de grond gehaald om morgen als spaghetti te spriraleren, of hoe dat ook genoemd mag worden. Het lijkt me een vrij nieuw woord want spiraalsnijders bestaan volgens mij nog niet zo lang. Wel een erg leuk apparaat trouwens, en we vinden ‘spaghetti’ van pastinaak steviger en lekkerder dan die van de wat zachtere en nattere courgettes (en die laatste kunnen we ook niet meer uit eigen tuin oogsten).
Afijn, ik nam ook gelijk nog maar een rood kooltje mee, voor later deze week. En ik gaf de stekken van rozen in potten even water. En ik raapte nog even wat verloren labels op; als ik ze thuis afwas kan ik ze volgend jaar nog hergebruiken.
En zo struinend in de tuin kan ik het dan niet laten om er een beetje tegen te kletsen. “Oh, jij bent ook in 1 week wel al je blad al verloren” mompel ik tegen een kale blauwe bes.
“Oh, jullie zijn er ook nog”, zeg ik tegen de bietjes in een verhoogde bak die ik volledig was vergeten.
Het is te nat om wat te doen, en ik moet eigenlijk ook snel weer naar huis. Maar het is even lekker in de tuin, langs elk vak en elke bak lopen en zien wat er nog steeds groeit en wat langzaam instort door de aanstaande winter.
“Oh, lekker”, zeg ik tegen de boerenkool die ik in het vak achter de kas zie staan. Nu de kleur zoveel donkerder en intenser wordt is ze ook lekkerder:
En er ligt nog een kleine pompoen, als sier op de terrastafel gelegd, maar wel eetbaar (een Blue Kuri). Die moet ook maar mee naar huis.
De Salvia coccinea bloeit nog. Terwijl de planten al langzaam ineen zakken zijn er toch nog wat groene blaadjes en wat felrode bloempjes te zien.
Ik vrees dat het volgende week voorbij is want er wordt ‘Scandinavisch koud weer’ verwacht. En met de aanstaande nachtvorst verdwijnen dan de laatste afrikaantjes en Zinnia’s. En dus moet ik ook maar gelijk de laatste knolvenkels mee naar huis nemen. En een dahliaknol die nog in de kas lag te drogen en nu naar zolder mag voor de overwintering.
En dus ga ik toch nog met een mand plus een tas vol oogst naar huis. Daar gaan we de komende dagen beginnen met het terugsnoeien en verhuizen van de kuipplanten naar zolder. En dan is de zomer dus echt afgelopen; als de Brugmansia’s en Cassia weer in hun winterberging staan. Op mooie dagen ruimen we de tuin op, en op regenachtige dagen wordt het tijd voor de planning. En daar heb ik nu ook zin in! Nu het met mijn eigen zadenlijst wat rustiger is geworden (die zadenlijst heb ik trouwens woensdag weer terug op de website gezet – de problemen verholpen en alles bijgewerkt) kan ik zelf mijn zaden uit gaan zoeken, zaden bestellen en een planning maken voor 2019.
Oh ja, ik wil nog even melden dat ik het recept van de taart die ik in mijn vorige blog liet zien op de website heb gezet: Meringue met peer, karamel en pecannoten
En dan tot slot de hint, voor wat ik aan het maken ben (maar door de drukte van de zadenlijst even opzij heb moeten leggen). En misschien vragen mensen zich af waarom ik niet gewoon zeg wat het is of wordt. Maar dat komt omdat ik nog best veel moet doen en regelen, en omdat het nog niet af is, en ook een beetje omdat ik niet wil dat iemand toevallig op mijn website terecht komt, het leest en denkt; “Dat kan ik sneller” 🙂 .
Afijn, voor wie er interesse in heeft eerst de hint:
Nou, en dat is het dan 🙂 . Dit wordt in ieder geval wel de stijl waarin het wordt gemaakt. En terwijl ik daarmee bezig ben bedenk ik ondertussen hoe het allemaal zou moeten of kunnen gaan, en wat handig is, of wat mensen zouden willen. Er moet natuurlijk, als het eenmaal af is, een inkijkexemplaar op de website komen. En ik moet de prijs gaan bedenken (wanneer duidelijk wordt wat de kosten worden). En er moet een soort voorinschrijving of zoiets komen. Want dit kan ik ook wel verklappen: er is geen uitgeverij, ik doe alles zelf en laat er daarom ook maar een beperkt aantal drukken.
Lekker duidelijk allemaal maar niet heus. Maar ik ben wel een beetje benieuwd naar eventuele reacties. Want dit is voor mij ook wel heel erg nieuw. Ik heb een tijdslimiet voor mezelf gesteld en die staat op de derde week van januari. Dat lijkt ver weg maar dat is al snel en ik moet nog heel veel doen.
En eind januari is in ieder geval wel op tijd (en dat is dan nog een hint, een heel grote zelfs). Ik zou kunnen bedenken dat mensen een paar weken eerder dan het ‘boek’ al kunnen reserveren of zo. Zie je, ik moet nog veel bedenken en verzinnen en vooral doen en daar ga ik nu dus gelijk maar mee beginnen 🙂
Oh ja, tot slot nog even; ik ben begonnen om de informatie van de soorten die in de zadenlijst uitverkocht zijn in de databases te zetten. Als ik ze heb overgezet haal ik ze dus ook de zadenlijst maar kun je de informatie dan altijd terugvinden in de databases (en ondertussen staan daar een paar honderd rassen in, van tomaten, pepers, eenjarigen, etc.). Via deze link: Databases of in de menubalk). En ik heb tot slot (nu de rust is wedergekeerd) ook nog een kleine evaluatie geschreven op de pagina Zadenlijst Nieuws
