De kerstdagen komen steeds dichterbij. Volgende week begint de winter, het is koud en daardoor is het vaak geen tuinweer. Maar woensdag troffen we een prachtige dag; koud maar zonnig en windstil; Een echte tuindag!!

Eerst even een foto van de bomen die langs de weg naar de tuin staan. Ik vind bomen in de zomer mooi maar in de winter prachtig. Ik hou van het silhouet van kale takken, en de bast van bijvoorbeeld berkenbomen en platanen zijn in deze tijd prachtig. En deze vind ik ook altijd zo mooi:

 

Via het pad links van de bomen fietsen we altijd naar de tuin. Daar waar de auto’s over een bruggetje rijden gaan wij rechtsaf het tunneltje onderdoor en vervolgens linksaf; en daar ligt het volkstuinencomplex al. Maar nog even over de bomen: ik moest het zelf opzoeken want ik ken ze niet bij naam; het blijkt de Grauwe Abeel te zijn. Maar ik noem deze bomen altijd “De bomen met de Egyptische hiërogliefenogen”.

 

Sommige bomen hebben er best veel. Ik kan er nooit langs rijden zonder die ogen te voelen 🙂

Afijn, een paar minuten later waren we bij de volkstuin. Ruud ging verder met schoonmaken en opruimen, vak voor vak onkruid en plantenresten verwijderen. En ik had bedacht de frambozen te snoeien. Dat is altijd een lastiger klusje dan ik van tevoren bedenk, door de stekels en doordat het lastig is om tussen de takken te komen en de ongewenste uitlopers weg te steken. Ik heb er foto’s van gemaakt en er een blog over geschreven op de website van Pokon: Frambozen snoeien

Het mooie weer was al een cadeautje. Maar ik kwam ook nog een cadeautje tegen toen ik het snoeiafval naar de algemene compostbak bracht:

 

Iemand heeft coniferen gesnoeid en dat snoeiafval op de composthoop gegooid. En daar ben ik heel blij mee! Ik pak een kruiwagen en snoeischaar knip alle bruikbare delen af. Want het maakt een mooie natuurlijke bodembedekking onder de blauwe bessen.

2 uur later:

Het is nu nog vers maar het zakt vanzelf over een paar weken wat in. En dan houdt het onkruid tegen, het houdt vocht in de bodem vast (en daar houden blauwe bessen van), het activeert het bodemleven, en heeft een neutrale pH. Een win-winsituatie dus 🙂

Al met al was het een vruchtbare dag. We hebben nog wat sla geoogst, een paar pastinaken en wat bieten. Die laatste zijn maar klein, maar nog keihard en ongetwijfeld erg lekker. En het is een mixje van kleuren. Ik ga er met deze bietjes oefenen voor het kerstdiner. Ik wil er een voorgerechtje van maken:

 

Als het wat wordt zal ik het laten zien.

En dan tot slot de mededelingen. Ik heb wederom weinig tijd gehad voor de website maar ik heb 2 pagina’s (in de database van eenjarige bloemen) bijgewerkt. Als iemand er nog een fout in ziet hoor ik het heel graag!

• Ageratum
• Alcea rosea

Alle tijd die ik heb besteed ik nu aan de zaaiagenda. En die begint steeds vastere vormen aan te nemen. Maar er is ook nog heel veel te doen.

En ik heb iets heel leuks te melden: Laura en ik hebben bedacht dat we 3 agenda’s cadeau willen geven. En daarom hebben we een win-actie bedacht. Je kunt daar meer over lezen op de pagina over de agenda, onder de stukjes die ik al eerder schreef, bij de datum 14 december: Zaaiagenda voor de moestuin

 

Ik had al eens geschreven dat dit een drukke winter zou worden. Die winter is nog niet eens begonnen en ik kom nu al tijd tekort. Allemaal leuke dingen, maar helaas ben ik daardoor niet op de volkstuin geweest (en Ruud maakt me een beetje bang door telkens te zeggen dat daar nog héél veel moet gebeuren).

Ik kan mezelf nu eenmaal niet in tweeën delen. En tuinweer was het deze week ook al niet. Dus geduld tuin! Ik kom volgende week weer eens gezellig een dagje in je werken! Tot die tijd moet je het even met alleen Ruud doen.

En daar is Ruud ook best aan gewend hoor. Hij heeft echt geen zin in plannen, zaden kopen, kasindelingen maken, etc.. Hij zou het wel kunnen hoor, maar hij zou heel snel klaar zijn (verdacht snel). Ik zou het niet vertrouwen en het gaan controleren. En niet voor niks. Allemaal slecht voor de verhoudingen.

Dus ik heb die taken op me genomen. En dat betekent dat Ruud dan voorlopig even alleen moet opruimen, schoonmaken en compost kruien. Ruud ziet ook het nut niet in van veel tijd investeren in een goede planning. Ik wel.

En dus ben ik nu klaar met die planning, voor tuinjaar 2019 alweer. Voor zover dan, want mezelf kennende gaat er nog flink wat veranderen, omdat ik nog iets nieuws heb kunnen bemachtigen, of iets niet kiemt, of ik later simpelweg van gedachten verander.

Ik kreeg van Frouwke de tip zaden in bakjes op zaaimoment apart te leggen. Waarvoor nog mijn dank. Want ik maakte altijd zo mijn planning: een oude foto uit 2014:

 

Elk jaar nam ik een stuk of 6 tot 8 enveloppen die ik vulde met de zaden die ik in bijvoorbeeld februari in de kas, februari in huis, maart buiten, maart kas, maart in huis, etc.  wilde zaaien. Frouwke schreef dat ze altijd bakjes gebruikte. Dat ik daar niet eerder op kwam (want de enveloppen zitten hier altijd nogal vol 🙂 ). Dus dit is een stukje van mijn planning voor 2019:

 

Dat past beter 🙂 . De eerste bak is januari voorzaaien of ter plaatse zaaien in de kas en daar zit onder andere in: tuinbonen, spinazie, rucola, winterpostelein, Polygonum, Hablitzia, Witte Dunsel, etc.. Dat worden dus de eerste zaaisels in 2019. En dan hebben we inderdaad nog eerst wel wat te doen in de tuin!

Tot zover nog geen enkele link, ondanks de titel. Maar daar komen ze:

Ik heb de planning ook grofweg op deze pagina gezet, daar kun je zien welke tomatenrassen, paprika’s, etc. er vooralsnog apart liggen. Maar de planning is nog niet helemaal klaar. Want ik durf het bijna niet te zeggen maar ik heb ook nog wat zaden besteld, dus die komen er nog bij.

Nog een link: zoals beloofd heb ik het recept van deze heerlijke pompoensoep (met appel, geitenkaas en spekjes) op de website gezet:

 

En nog 2 leuke en lekkere recepten, ik heb in de afgelopen maanden recepten opgespaard en nu eindelijk tijd om ze op de website te zetten. Dit is een heerlijke en makkelijk te maken appelcake met yoghurt (met witvlezige en roodvlezige appeltjes, vandaar het kleurcontrast):

 

En tot slot nog een heel bijzondere én lekkere spaghetti van rode bieten met gorgonzola  en walnoten (de bietenspaghetti gemaakt met een spiraalsnijder) .

 

Ik heb ook nog een blog geschreven op de website van Pokon, over Het nut van een vruchtwisseling (en daarin wil ik dus zeker niet beweren dat een vruchtwisseling niet nuttig is, maar ik beschrijf er wel dat de tijden zijn veranderd, en daarmee ook onze manier van tuinieren en de soorten in onze tuin, plus de gevolgen daarvan voor onze vruchtwisseling).

En dan nog iets over de zaaiagenda. Ik schreef vorige week op vrijdag mijn blog, en in het weekend heb ik daar nog bijgeschreven dat ik voor de zaaiagenda een eigen pagina maakte. Een deel van de mensen die mijn blog op vrijdag of zaterdag leest heeft dat bericht dus niet meegekregen. Vandaar hier even de herhaling: ik beschrijf op die pagina hoe de agenda tot stand komt en de overwegingen en vorderingen, en ik beantwoord er vragen van mensen over de agenda. En omdat er zoveel animo voor is (en Laura en ik zijn daar enorm blij mee!) kun je op die pagina ook lezen hoe je je (vrijblijvend) kunt intekenen voor een exemplaar. En ik laat er zien hoe de agenda eruit gaat zien: Zaaiagenda voor de Moestuin

Tot slot nog even een foto uit de achtertuin:

 

De pompoenen voor consumptie zijn voor een deel opgegeten, en wat er nog over is ligt nu op zolder. De sierpompoenen liggen in de achtertuin en mogen daar blijven tot het gaat vriezen en ze ineen storten.

Het is altijd een beetje lastig inschatten wanneer het tijd is om afscheid van ze te nemen. Niet te vroeg natuurlijk. Maar we zijn ook wel eens te laat geweest (na een flinke nachtvorst). En het is niet fijn om een pompoen op te willen pakken die vervolgens als vieze snotterige slierten tussen je vingers glibbert, en bij het ter aarde storten ook nog opspat en dezelfde slierten tegen je spijkerbroek aan slingert. Oftewel; we houden wel de weerberichten in de gaten 🙂

 

Het woord Planning schrijf ik altijd met een hoofdletter, want het is niet iets wat ik in een uurtje kan maken. Sterker nog, ik ben er altijd wel een paar dagen zoet mee. En de komende maanden zal er ook nog wel wat aan en in veranderd worden.

Ik wilde graag zaden kopen. Van leuke soorten. Ik had zelfs al een wensenlijstje gemaakt van mooie en lekkere soorten en rassen die ik op internet, in boeken en catalogi, en op instagram was tegengekomen. Maar eerst moet ik natuurlijk kijken wat ik nog heb. En wat ik in de afgelopen maanden al heb gekocht of geruild.

En dat blijkt best veel te zijn, mijn ogen zijn standaard altijd groter dan mijn tuin. Ik zal eerst even mijn bezit laten zien:

 

Drie volle boxen met zaden brachten we gisteravond van hun koele bewaarplaats op zolder naar beneden. Links een box met alleen maar bloemenzaden, op alfabetische volgorde. In het midden een box met alle algemene groentezaden zoals prei en andijvie, worteltjes en spitskool. En de grote vakken zijn voor de grote zakjes zaden van tuinbonen, spinazie, erwten, sperziebonen, etc.. En wat op tafel ligt zijn nog zakjes die ik in bakjes, op de kast en in mijn tuintas vond.

“En jij wil nog zaden kopen?”, vraagt Ruud, op een toon alsof ik een klap van de molen heb gehad. “Uhh, misschien moet ik eerst even kijken wat ik nog heb”, antwoord ik.

Maar die prachtige snijbiet met de naam Peppermint wil maar niet uit mijn hoofd. En de Zinnia Queen Lime Orange ook niet. En zo nog wat soorten.

Maar ik schrik een beetje als ik in mijn boxen kijk en de nieuw gekochte zakjes er ook nog naast leg. Ik heb al een Zinnia Miss Wilmott gekocht die voor eind 2019 gezaaid moet worden. En ook een Zinnia Zahara Double Strawberry en die moet voor eind 2020 worden gezaaid (maar is veel te leuk en wil ik eigenlijk komend jaar al zaaien). En een Zinnia Pinca en die moet ook voor het einde van 2019 worden gezaaid.

Keuzestress of luxeprobleem? (en voor wie denkt “Dan zaai je ze toch allemaal”: dan kan ik er geen zaden van oogsten). En dus schrap ik in ieder geval de Zinnia Queen Lime Orange maar even uit mijn wensenlijst. (Maar in mijn hoofd blijft ze hangen voor 2020 hoor, ik kan behoorlijk vergeetachtig zijn maar als het om planten en zaden gaat heb ik een ijzersterk geheugen).

En zo ga ik plant voor plant, en ras voor ras af. Wat wil ik (altijd teveel). Wat moet ik (omdat de kiemkracht anders verloopt). Wat kan ik (in vierkante meters tuin). Ik vrees dat het weer woekeren met de ruimte wordt in 2019 🙂 .

Na de bloemen komen de tomaten, die zitten in de rechtse box, dat is deze:

 

Het lijkt helemaal niet zoveel. Maar het is het wel. Er passen wel enige honderden zakjes zaden in zo’n box.

Ter illustratie, dit zijn de tomaten waar ik uit zal moeten kiezen:

 

En dit zijn alleen de tomaten die beginnen met de letter S.

Dus ook dat wordt puzzelen, want ik wil natuurlijk van alles wat; cherry, vlees, roma, geel, rood, gestreept, groen, paars, maar ook hier moet ik letten op de oudere zaden die eerst aan de beurt moeten komen. Maar er zitten ook rassen tussen waar ik zo benieuwd naar ben dat ik ze perse wil zaaien in 2019. Nog meer lastige keuzes.

Ik kan soms wel teveel bloemen zaaien, of teveel spitskool, of bieten, maar tomaten, paprika’s, pepers en aubergines zaai ik nooit teveel. Want daarvoor gebruik ik dit:

 

Ik heb jaren geleden een eenvoudig excel-lijstje gemaakt, elke kas heeft een eigen lijstje (want heeft een net iets andere indeling of ander formaat). En dit is wat er in deze kas past (ervaren en bewezen). Hier staan de tomaten, paprika’s, aubergines, meloenen, etc. van 2018 nog in. In de zomer vind ik dit ook handig want dan print ik de lijst, neem die mee naar de tuin en krabbel er met pen gegevens tussen als vroegheid, opbrengst, etc.. Voor de planning  kan ik elke soort in de lijst vervangen door een soort die ik in 2019 wil zaaien. Een vruchtwisseling in de kas is heel lastig maar waar nu paprika’s hebben gestaan komen volgend jaar tomaten, of aubergines. En de komkommers en meloenen wisselen per jaar van kas en plaats in de kas. En ik zaai dus nooit teveel, het past altijd.

Ik ben dit weekend dus vooral in huis, bezig met planning en website. Ik ben alleen even naar de tuin geweest voor wat oogst:

 

De laatste emmer wortelen. Die ga ik dit weekend (als ik even tureluurs word van de planning) schoonmaken en invriezen. En we eten nog steeds snijbiet:

 

We moeten het wat secuurder oogsten want er komt nu wel aardig wat slakjes en onkruid mee bij het afsnijden van de bladeren, maar dat blad is nog steeds mals. Na de laatste oogst volgende week mogen de planten eruit en op de composthoop.

Dan blijven in de moestuin de winterkolen nog over, winterprei, de wintersaladebak, wat bieten en flink wat pastinaken. En de knofloken die ik eind oktober plantte lopen uit. Maar de tuin wordt elke week leger. Ruud vindt het fijn want dan kan hij lekker opruimen.

Voorlopig moet hij dat grotendeels alleen doen want ik heb het druk. En dat brengt me bij de mededelingen.

Ik ben begonnen met het controleren en schrijven van pagina’s op de website. De pagina over de teelt van knolvenkel is nagekeken, aangepast waar nodig en voorzien van nieuwe en grotere foto’s: Knolvenkel

En zoals in het vorige blog beloofd heb ik eindelijk een pagina geschreven over de teelt van schorseneren: Schorseneer

En dan nog voor de laatste keer een hint over de aanstaande zaaiagenda. En eigenlijk is het helemaal geen hint meer, het is gewoon verklappen, uitleggen en laten zien wat het wordt.

En het wordt dan ook tijd dat iemand ga voorstellen. Want ik kan natuurlijk helemaal geen agenda maken, ik heb geen enkel ruimtelijk inzicht (ik geef het ruiterlijk toe). En mijn creatieve vermogen houdt op bij 5 scheve Dahlia’s in een waterkan en een slordige hoop pompoenen in de achtertuin.

Ik maak de agenda samen met Laura Beijn. Zij heeft die eigenschappen die ik dus niet bezit. Mijn nut ligt in de informatie die in de agenda komt te staan. Ik de inhoud, Laura de layout, gelijkwaardiger kan het niet. Als je nieuwsgierig bent geworden, je kunt de website van Laura hier bezoeken: Laura Beijn .

En ik heb een pagina gemaakt voor de agenda (zoals ik die ook over de zadenllijst-nieuws maakte). Ik leg er uit hoe we op het idee zijn gekomen, beschrijf wat we maken en hoe we het maken. Mensen kunnen er vragen stellen en opmerkingen plaatsen, en die kan ik dan daar beantwoorden. Dan hoeft dat niet telkens in mijn blog maar is er een vaste plaats voor. En telkens wanneer ik iets nieuws te vertellen heb meld ik dat in een blog maar beschrijf ik het op die pagina. De link: Zaaiagenda voor de Moestuin (en ze is vanaf nu ook in de menubalk te vinden).

Edit 25-11-18: door het grote aantal reacties hebben we besloten dat mensen ook alvast kunnen ‘intekenen’ voor een agenda, lees daarover ook verder op de betreffende pagina.

En op die pagina leg ik dus bijvoorbeeld ook uit wat dit betekent:

En dat lijkt dan tot slot toch bijna een hint 🙂