Karamel appelcompote met rumrozijnen

Het is een beetje lastig om deze inmaak te omschrijven: het is niet echt een jam, misschien ook niet echt een officiële compote (hoewel ze daar wel het meest op lijkt). Het zijn vooral stukjes zachte appel in een zoete karamel-rumsaus 🙂 (al kan de structuur en dikte van deze inmaak natuurlijk veranderen als je het bijvoorbeeld langer in laat koken en/of moesappels gebruikt – dan wordt het meer een echte compote.

Ik maakte dit inmaakrecept in inspiratie op het recept voor caramel-applejam van Kylee Newton in haar boek The Modern Preserver. Zij gebruikt er alleen geen appels maar appelmoes voor, en ze gebruikt meer suiker (waardoor het zoeter wordt en meer bindt, zoals jam). En ze gebruikt wel de rum maar niet de rozijnen. Geen water maar appelsap. En minder citroensap. Ik heb in grove lijnen haar recept gevolgd maar dat dus op meerdere punten aangepast naar wat ik wilde maken (en in huis had).

Hoe deze inmaak over een paar weken of maanden smaakt durf ik nog niet te zeggen, ik schrijf dit 1 dag nadat ik het maakte. Het is nu in ieder geval al erg lekker!! Met een duidelijke karamelsmaak, een duidelijke rumrozijnensmaak maar zeker ook genoeg appelsmaak en zoet. Je mag het suikergehalte zelf ook nog aanpassen hoor, bedenk alleen dat meer suiker zorgt voor aan langere houdbaarheid als een pot eenmaal geopend is en dat minder suiker ervoor zorgt dat je een opengemaakte pot juist wat sneller leeg moet maken (en uiteraard na opening altijd in de koelkast bewaren en een schoon lepeltje gebruiken).

En nu het klaar is bedenk ik waar ik het in kan gebruiken. Nou, ik begin straks met een schepje in mijn kwark. In gele vla of pudding lijkt het me ook heel lekker, en bij een bolletje roomijs/vanille-ijs. Bij een plakje cake of briochebrood. Als het dik genoeg is (en dat hangt van de soort appels af, de rijpheid van die appels en de kooktijd) kan ik me vorstellen dat je het eerst uit laat lekken (en het vocht kan in de kwark of bij ijs), een paar schepjes over een half plakje bladerdeeg verdeelt, dat bedekt met de andere helft, het deeg met ei bestrijkt en bestrooit met wat suiker en dan heb je in 15 tot 20 minuten (oven op 180-200 graden) een bijzondere appelflap. Of gebruik het uitgelekt in een taart of cake. Misschien ook lekker bij/in rode kool? Ik weet het ook nog niet, ik moet er nog even over verzinnen en het ervaren en er mee experimenteren :-).

Ik hoop dat hier later nog eens te melden! Voor nu kan ik alleen maar zeggen dat het lekker is, zelfs ook gewoon een schepje zonder iets erbij 🙂

Instructies

Stap 1: Eén dag van tevoren

Doe de rozijnen in een afsluitbaar potje en giet de rum erop. Sluit het potje en laat 24 uur bij kamertemperatuur staan. Zo kunnen de rozijnen het vocht en de smaak van de rum opnemen. Als je geen alcohol wilt gebruiken zou je die kunnen vervangen door bijvoorbeeld appelsap, druivensap of een niet te sterke/bittere thee.

Stap 2: Voorbereiden en karamel

Schil de appels, verwijder de klokhuizen en snijd in blokjes-stukjes. Besprenkel ze met een eetlepel citroensap zodat ze niet verkleuren. Maak dan de karamel: meng de suiker met de rest van het citroensap en 1,5 deciliter van het appelsap in een pan met dikke bodem (bij voorkeur een lage en brede pan zodat er een groot oppervlak is). Zet de pan op middelhoog vuur en breng aan de kook, roer regelmatig, het wordt een dikke siroop. Zet het vuur laag wanneer het kookt en stop dan met roeren. Blijf er bij wanneer de suiker langzaam gaat kleuren. Het kan wel 20 tot 30 minuten duren maar liever op laag vuur laten karamelliseren tot het goed is dan op hoger vuur en sneller maar een kans op verbranden. Vooral niet roeren en langzaam laten verkleuren tot de karamel die je wilt (hoe donkerder, hoe sterker de smaak en het kan dan ook ietsje bitter worden - zelf vind ik dat erg lekker, ik liet het karamelliseren tot de kleur van mahonie (zie foto's). Hoe lichter de kleur, hoe minder karamelsmaak. In heb in de afbeeldingen 5 stadia van karamel toegevoegd, van de start met de dikke siroop tot de mahoniekleurige karamel. Pas altijd op met suiker karamelliseren: het is meer dan 150 graden heet en plakkerig en je kunt je er ernstig aan branden, pas dus ook op met proeven en laat een paar druppeltjes eerst van een lepeltje op een schoteltje vallen en wat afkoelen voor je proeft! Als de karamel de voor jou gewenste kleur/geur/smaak heeft haal je de pan van het vuur. Voeg dan de rest van het appelsap toe (pas op voor spetteren), en vervolgens de appels, de rumrozijnen en het vocht/de rum die achterbleef in het potje, de vanille-essence en een snufje zout (naar smaak, denk een beetje aan gezouten karamel maar dan veel minder zout, maar natuurlijk naar eigen smaak (ik gebruikte op 2,2 kilo appels ongeveer1/8 tot 1/4e theelepel). Zet de pan weer op het vuur en breng al roerend aan de kook. Doe het deksel op de pan en roer regelmatig.

Stap 3: Koken en inmaken

Kook de appels in de karamelsaus zo lang als nodig is (het hangt af van het soort appel en de grootte van de blokjes). Hier moest de het geheel ongeveer 20 minuten koken maar met stevigere appels heeft het wellicht iets langer nodig. Steriliseer ondertussen de potten en deksels zoals je gewend bent (ik spoel de schone potten en deksels met kokend water en soda, spoel ze na met kokend water en laat het kokendhete water in de potten en deksels staan tot ik de potten kan vullen en giet ze dan pas leeg). Vul de potten met de karamelappel, sluit af en laat (al dan niet ondersteboven, ik doe dat nog steeds wel) afkoelen en vacuüm trekken. Zeker een jaar houdbaar, een opengemaakt potje bewaar je in de koelkast en maak je binnen enkele weken op.

Beoordeel dit recept

Bedankt voor uw beoordeling, deze is goed verwerkt.