Gelei van paardenbloemen

Ik heb al meerdere keren de tip gekregen om deze gelei te maken. Telkens werd me verteld dat het toch zo bijzonder en lekker is. Maar even zo vaak had ik blijkbaar toch wat bedenkingen want ik wilde wel maar telkens was er ‘geen tijd’, ‘paardenbloemen alweer uitgebloeid’ en meer van dat soort excuses.

Maar dit jaar, een paar regenachtige dagen waardoor we niet naar de tuin konden, en paardenbloemen in overvloed, besloot ik het toch eens te proberen. En het is inderdaad heerlijk! Had ik het maar een paar jaar eerder geprobeerd, want nu wil ik het zeker elk jaar wel maken 😀

Over die smaak: het is honingachtig, heel bloemig, fris maar ook heel zoet en ook een vleugje bitter (vast door de citrusschillen). Heel lekker in kwark of yoghurt, maar ook op croissantje, plakje cake of briochebrood. En ik heb het nog niet geprobeerd maar het is ongetwijfeld ook heel lekker bij een aantal kaassoorten (ik denk al gelijk aan verse geitenkaas :-). In het boek van Christine Ferber wordt het ook gebruikt bij bijvoorbeeld gakarameliseerde uitjes en bij blini’s.

De smaak kun je wel wat vergelijken met honing, al is het ook weer anders. En de structuur is ook anders; het ziet er in het potje wel bijna hetzelfde uit maar honing is en blijft plakkerig, paardenbloemengelei is wel echt gelei en plakt niet, laat los van een lepel en is wat makkelijk oplosbaar. Paardenbloemengelei heeft natuurlijk niet diezelfde gezonde eigenschappen als honing. In paardenbloemen zouden trouwens ook veel gezonde stofjes zitten maar ik ga er vanuit dat die door het koken helaas wel verloren gaan. Hoe dan ook; als je eens geen honing in huis hebt, of als je geen honing kunt of wilt eten, door overgevoeligheid of omdat je een vegan leefstijl hebt, dan kun je dit zeker ook eens proberen. Ik heb het zelf al in een saladedressing gebruikt en dat ging prima.

Hoe dan ook, mocht je dit ook eens willen maken (en ik kan je dus adviseren om dat enige jaren eerder te doen dan ik :-)): pluk nooit meer bloemen dan je nodig hebt want de bijen en hommels hebben ze ook nodig. En pluk bloemen waarvan je weet dat er geen honden tegenaan hebben geplast. Dat is soms lastig te bepalen en bij twijfel kun je de bloemen eventueel zo kort mogelijk afspoelen en laten drogen. Op ons volkstuinencomplex zijn op dit moment geen honden en kon en mocht ik vrij paardenbloemen uit eigen tuin en die van tuinburen plukken. Uiteindelijk zit de meeste smaak in het stuifmeel; dus liever niet wassen/spoelen maar uiteraard alleen als je weet dat het veilig is.

Oh ja, tot slot nog even: het is ook zo zoet als honing. Als je minder zoete paardenbloemengelei wilt maken kun je kiezen voor geleisuiker-speciaal (en volg dan de aanwijzingen op de verpakking), voor dit originele recept is deze hoeveelheid suiker en citrusfruit nodig omdat de gelei anders niet voldoende bindt.

Instructies

Stap 1: Voorbereiden

Pluk vooral op een droge dag in de ochtend verse paardenbloemen die mooi open staan. Kijk alle paardenbloemen na, laat eventuele beestjes weglopen. Trek dan de gele bloemblaadjes uit de bloembodem en doe die in een pan, er mogen geen groene buitenblaadjes bij zitten en ook geen bloembodems want die zijn allebei bitter. Kleine tip: als je eerst met je nagels/vingertoppen de bloemblaadjes uit het hartje trekt kun je daarna met je duim op dat lege hartje duwen waardoor je met je andere hand de bloemblaadjes gemakkelijk rondom uit de bloembodem kunt trekken. Snijd 1 sinaasappel doormidden en pers het sap uit en voeg dat toe aan de bloembladjes in de pan. Boen de andere sinaasappel en de citroen goed schoon, spoel af en dep droog. Snijd de voor- en achterkant eraf en snijd de vruchten dan in kwarten. Snijd de kwarten in heel dunne schijfjes en voeg die toe aan de bloemen in de pan (plus eventueel achtergebleven sap en zaden op de snijplank). Voeg 750 cc water toe.

Stap 2: Eerste keer koken

Zet de pan op het vuur en breng het geheel aan de kook. Roer een paar keer goed door en zet de pan dan op een klein pitje, doe de deksel op de pan en laat het geheel 1 uur lang heel zachtjes pruttelen. Roer af en toe. Zet het vuur na 1 uur pruttelen af en laat het geheel enigszins afkoelen (het mag ook helemaal afkoelen, als dat zo uitkomt kun je het ook een nacht laten rusten en op dag 2 verder gaan).

Stap 3: Tweede keer koken

Zet alvast een schoteltje in de vriezer (zodat je later snel kunt controleren of de gelei dik genoeg is). Giet het enigszins afgekoelde bloemenmengsel door een zeef, vang het vocht op. Druk met een lepel het laatste beetje sap goed door de zeef. Giet het dan nog troebele sap vervolgens door een kaasdoek (of schone theedoek of zakdoek) en vang het sap in een schone pan op. Weeg de suiker af en voeg toe aan het sap. Zet de pan op het vuur en breng het sap met de suiker al roerend aan de kook, blijf roeren tot de suiker is opgelost. Zet het vuur dan zacht en laat ongeveer nog 30 tot 40 minuten zachtjes koken. Let op; afhankelijk van bijvoorbeeld de hoeveelheid vocht na de eerste keer koken kan het iets langer of korter duren.

Stap 4: Inmaken

Steriliseer de potjes en deksels zoals je gewend bent. Zelf was ik ze en maak ze dan schoon met soda en kokend water en spoel ze met kokend water na. Dat kokendhete water laat ik in de potjes en deksels staan tot ik ze kan gaan vullen. Als de paardenbloemengelei wat dikker (als vloeibare honing) en bijna amber tot cognac van kleur wordt kun je de dikte controleren (met een suikerthermometer moet het dan 105 graden Celsius zijn). Doe een koffielepeltje op het ijskoude schoteltje en zet het gelijk terug in de vriezer. Na 2 minuten kun je dan controleren hoe dik de gelei is. Als het dik genoeg is kun je het vuur uitzetten. Giet de potten en deksels met het kokendhete water leeg en vul de potten met de paardenbloemengelei. Sluit de potten en laat die ondersteboven afkoelen en vacuüm trekken. Over dat ondersteboven zetten zijn tegenwoordig discussies, dat zou niet nodig zijn. Beslis vooral zelf hoe je ze af wilt laten koelen, ik doe het zo al 32 jaar en het werkt hier met al die honderden potten prima dus ik hou het erin :-). Deze hoeveelheid water/bloemen/citrus levert uiteindelijk 3 potjes van 225 cc paardenbloemengelei op. Je kunt die ongeveer een jaar bewaren. Een potje dat je hebt opengemaakt bewaar je in de koelkast en maak je bij voorkeur binnen enkele weken op,

Beoordeel dit recept

Bedankt voor uw beoordeling, deze is goed verwerkt.