Vigna caracalla

Geweldig mooie slingerplant, met zeer bijzonder gevormde bloemen die van lila naar lilaroze verbloeien. Ik vrees alleen wel dat het een crime is haar in Nederland te laten bloeien, tenzij je een kas hebt, of een zeer zonnige en warme tuin bij een zuidmuur of zo (en met wat geluk een mooie, lange, warme zomer :-).
Ik heb haar meerdere keren gezaaid en de enige keer dat het lukte haar te laten bloeien was het jaar dat ik haar in pot had en haar alleen bij mooi weer buiten had staan – bij regen en koel en bewolkt weer bleef ze in de koude kas staan. En in dat jaar bloeide ze dus wel, en bloeide ze zelfs ook gelijk heel goed.
Geweldig om eens te proberen maar vergeet dan niet dat ze niet gemakkelijk is. Voor de beste kans van slagen; zaai haar op tijd, eind februari al, de zaden kiemen helemaal niet zo moeilijk hoor; binnen 2 weken bij kamertemperatuur (of liever nog iets warmer).
Je zult de zaailingen tot half mei (IJsheiligen) binnen moeten houden en in die tijd kunnen ze dan al goed groeien, misschien zelfs al overpotten naar een grotere pot, en een kleine stok erbij om haar te steunen bij het eerste klimmen.
Plant de zaailingen uit op het allerzonnigste, beschutte, warmste plekje dat je kunt vinden en zet er een klimsteun bij. Of plant haar in een pot zodat je haar op het warmste plekje op je terras kunt zetten. En dat laatste heeft bij alle delicate, niet-winterharde planten altijd de voorkeur, omdat een pot sneller opwarmt, je gereguleerd voeding en water kunt toedienen, en je bij koud weer of regen en storm de pot makkelijk even kunt verplaatsen.
Hier begon de bloei eind juli en die duurde tot september, de plant werd hier uiteindelijk zo’n 180-190 cm hoog.
Ik heb er zelf helaas geen zaden van kunnen oogsten, geen idee of dat door de koele zomer komt, of dat er niet genoeg bestuivers in Nederland voor haar zijn, of doordat ze vaak in de kas stond (waar zowiezo weinig bestuivers komen), de bloemen vielen hier af zonder peulen te maken. Jammer. Maar wellicht kom ik haar haar nog een keer voor een goede prijs tegen, voor een nieuwe poging.
Hoe zien de zaden er uit?
Mijn vigna bloeit nu heel uitbundig ,maar de bloemen vallen steeds op de grond .
Hallo,
De plant maakt groene peultjes die enigszins vergelijkbaar zijn met die van Lathyrus (maar dan wat langer en smaller) en als die rijp zijn kunnen er donkerbruinzwarte ronde zaden uit worden geoogst. Het is mij echter nog nooit gelukt om er zaden uit te oogsten (ze zette in mijn planten geenvrucht, de bloemen zielen af maar maakte dus geen peulen/zaden. Dat kan toeval zijn geweest maar ik denk zelf dat ze er een andere temperatuur, meer tijd (en wellicht ook andere bestuivers) voor nodig heeft. Als je trouwens googelt op ‘Vigna caracalla seeds’ en j zoekt op afbeeldingen, dan vind je flink wat foto’s van de peulen en van de zaden.
groetjes,
Diana
Tot mijn verbazing had ik wel 3 peulen met zaad. Een peul is nog groen. Ik denk niet dat die nog goed wordt.
hoever moet ik de Caracalla terug snoeien als ik hem voor de winter binnen zet
Hallo,
Ik zou de plant zeker niet teveel terugsnoeien, alleen dat wat in de weg zit of hangt of groeit.
Pas rond eind maart zou ik de plant opfrissen (terugsnoeien tot de plaats van waaruit je wilt dat ze weer uitloopt, dode bladeren verwijderen, en gelijk voeding geven en meer warmte en licht en regelmatig water, zodat ze dan gelijk weer aan de groei kan komen.
groetjes,
Diana
Hoeveel jonge planten kan ik in een pot van 40 cm doen?
Hallo Cisca,
Ik zou zelf maximaal 2 planten aanhouden, (of 3 planten voor een pot van 50 centimeter, dan is er net iets meer afstand tussen de planten).
Uiteindelijk is het ook heel belangrijk waar de pot staat en hoe het weer de komende zomer is. Hier groeide de Vigna caracalla in de kas heel overdadig, het jaar erop in een pot in de buitenteelt bleef ze duidelijk ranker en slanker.
groetjes,
Diana
Drie jaar geleden gezaaid waar één plant van overbleef die in de kas stond. Het eerste jaar geen bloei, het tweede jaar wel. Ook zaadvorming maar de zomer duurde te kort om tot rijping te komen. Afgelopen winter was de elektriciteit zo duur dat ik vorstgevoelige planten uit de kas haalde en binnen bracht. De Vigna bleef in de kas en overleefde dat niet.
Dit jaar overnieuw gezaaid en twee planten overgehouden. Die had ik in potten tegen de muur op het zuidoosten gezet naast een hoge mimosa boom. De Vigna’s zijn in de boom geklommen tot vijf meter hoogte. Aan de afgevallen bloemen te zien hebben ze daar ook gebloeid, maar vanaf de grond is er niets te zien. Binnenkort gaan ze naar binnen want ik wil ze niet weer verliezen. De bloemen zijn niet alleen prachtig om te zien, ze ruiken ook heel lekker.