Planten of wachten

Over 2 weken is het IJsheiligen. Niet dat dat betekent dat er vanaf dat moment helemaal geen nachtvorst meer voorkomt, ik kan me jaren herinneren dat het toch eind mei plots nog eens sneeuwde en de temperatuur flink daalde, en zelfs een keer een kort moment van vorst aan de grond begin juni. Maar dat zijn wel uitzonderingen, over het algemeen kunnen we er vanuit gaan dat de kans op nachtvorst binnen 2 weken snel kleiner wordt.

En dus kijk ik nu elke dag naar de weersvoorspellingen, en dan vooral naar de nachttemperatuur. En voor Spijkenisse lijkt die dit weekend nog een dipje te krijgen, met 3 graden van zaterdag op zondag (en dan kan ik me voorstellen dat het dichtbij de grond een graadje kan vriezen…… en kan ik ook bedenken dat het in het noorden en oosten van Nederland nog wat kouder wordt).

Ik wil heel graag uitplanten; we hebben 3 kassen vol met zaailingen in potjes en tray’s staan. Het gros daarvan is echt wel groot genoeg om uitgeplant te worden (zie de foto van bloemenzaailingen bovenaan dit blog). Maar wil ik dat perse dit weekend doen of wacht ik dan nog even? Dat ligt natuurlijk aan de soorten: snijbiet, bietjes, raapjes, erwten, sla en rucola zijn al uitgeplant. Maar er staan ook nog heel veel soorten in de koude kas, en thuis.

Niet alleen de kou kan ervoor zorgen dat ik nog even wacht met verhuizen, hetzelfde geldt voor zon en wind. Ik zie op internet akelige foto’s van verbrande zaailingen voorbijkomen. In huis is het relatief donker, zelfs ook in een zonnig raamkozijn (uiteindelijk komt het licht toch maar van 1 kant – de raamkant). Als zaailingen vanuit het ‘donkere’ huis in een week met volop zon buiten of in een kas worden gezet kunnen ze zo ernstig verbranden dat ze het amper of niet overleven. Zeker als er dan ook nog een schrale wind staat. Een ietwat bewolkte week met gemiddelde temperaturen is altijd de beste periode voor het verhuizen van planten en zaailingen.

En dus probeer ik voorzichtig te zijn. Ik neem toch de courgettezaailingen maar niet op de fiets mee naar de koude kas, want volop zon en windkracht 4. En ik ga vandaag de Dahlia’s, die ik voorgetrokken in potten buiten op een tafel had gezet om af te harden, voor dit weekend toch weer even terug in de kas zetten.

In de tuin komen de eerste aardappelen boven de grond; daar ga ik in de namiddag even potjes ondersteboven overheen zetten (en morgenochtend er voor voldoende licht en lucht weer af halen, en morgennamiddag er weer overheen zetten), om eventuele nachtvorstschade dit weekend te voorkomen.

Het betekent ook dat we er de komende dagen nog even wat werk aan hebben want al die verschillende zaailingen op verschillende plaatsen moeten wel water krijgen. Daarnaast vul ik na het watergeven ook alle gieters en emmers die we hebben met water en zet die in de kas, in de hoop dat de zon nog even schijnt, het water opwarmt en die warmte in de nacht wordt afgestaan aan de koude lucht rond alle zaailingen en planten in de kas.

En in de kas is het al wel lekker warm. Als het koud en grijs is, is de lucht er net zo koud. Maar de zon heeft door al het mooie weer van de afgelopen 2 maanden de grond al flink opgewarmd. Sterker nog: de tomaten, pepers en paprika’s die nu in potjes in de kas staan warmen overdag (als de zon schijnt) flink op, maar koelen in de nacht sterk af. We zijn begonnen met het uitplanten in de kas, omdat de volle grond er al warm genoeg is en er minder grote verschillen tussen dag en nacht zijn.

Ook dit weekend gaan we door met het uitplanten van tomatenzaailingen. En aangezien we na het weekend buiten volop uit gaan planten kunnen we nu wel alvast voorbereidingen treffen: we hebben de bonenstokken alvast gezet, het vliesdoek rond de doperwten weggehaald, de mest met stro opzij geschoven zodat de grond wat op kan warmen (mest/stro dat nog niet verteerd is gaan we later als mulchlaag tussen de zaailingen terug leggen).

En verder ben ik druk met het maken van mijn eigen plantenvoeding (ondertussen heb ik het recept en de ervaring tot nu toe op deze pagina geschreven en ga ik die pagina de komende weken bij elke stap bijwerken: Zelf plantenvoeding maken). En verder vermaak ik me met het het zaaien van courgettes en pompoenen, met het opruimen van zakjes gezaaide zaden en het uitzoeken van soorten die ik nog kan gaan zaaien. En ik pluk elke week de aangetaste bladeren van de door krulziekte aangetaste perzikboom. En natuurlijk tiert het onkruid ondertussen welig. En we oogsten en eten sla, en de eerste groene asperges. Toch voelt het een klein beetje als stilte voor de storm; de tuin is nu nog voor 50% leeg maar zal volgend weekend (wanneer de nachttemperatuur richting de 9 graden lijkt te gaan) vol zijn. Eigenlijk wel goed dus, even relatieve rust voor een drukke week aanbreekt!

Tot slot van dit blog heb ik nog een verzoek voor mensen die in Amsterdam moestuinieren (en dat mag ook in eigen tuin zijn). Ik kreeg via instagram de vraag van student Romee of ik Amsterdammers wilde vragen of zij een korte vragenlijst in zouden willen vullen.

Vragenformulier

Het gaat om een onderzoek naar de relatie tussen moestuinieren en gezond(er) eten. Ik heb aangegeven dat het jammer is dat het alleen voor Amsterdam wordt onderzocht want ik denk dat er wel een overeenkomst is tussen het gros van de moestuinders (in Nederland maar zelfs over de hele wereld). Ik wil ook niet vooruitlopen op de resultaten van het onderzoek maar ik denk dat de meeste moestuinders wel iets gezonder eten. Want ik moet gelijk aan Ruud denken, die bij een bijna doorgeschoten bloemkool zegt: “Gooi weg”. Maar waarbij ik dan gelijk bedenk dat ik de zaden in augustus heb gezaaid, de zaaisels en zaailingen zo vaak water hebben gegeven, in oktober heb uitgeplant, vanaf februari weer water en voeding heb gegeven, beschermd tegen rupsen en slakken, dode bladeren heb afgebroken, elke paar dagen even heb gekeken hoe het met de kool ging……..natuurlijk eten we haar op!! Als ze heel lelijk, doorgeschoten, verkleurd, aangevreten of wat dan ook is kan ik de goede delen er vanaf snijden en nog bijvoorbeeld in een curry of soep gebruiken. Na zolang te hebben verzorgd ga ik zeker geen bloemkool weggooien. En zo kan ik nog heel veel voorbeelden opnoemen: van de overdaad aan boontjes waardoor we altijd wat meer bonen eten dan wanneer ik ze zou kopen, tot de tomaten uit eigen tuin die zoveel lekkerder zijn dan die uit de winkel dat we er vanzelf meer van eten (en daardoor dus automatisch ook wat minder vlees, pasta, dessert, etc. eten). Er is maar 1 tegenwicht, en dat is dat we zoveel groenten eten dat ik soms (zeker niet altijd) de neiging heb om er weer eens wat anders mee te maken, en daar komt dan heel vaak wel olie, room, boter, kaas, noten, spekjes, etc. bij om de hoek kijken :-). Afijn, mocht je in Amsterdam wonen, dan hoop ik dat je Romee wilt helpen en de korte vragenlijst via de link in wilt vullen.

Tot slot van dit blog nog 1 foto, van de snijbiet die in de kas nu doorschiet. En dat komt mooi uit, want dan hoef ik me niet schuldig te voelen dat ik de planten er dit weekend uit ga halen, ik heb de plaats in de kas nu snel nodig voor de tomaten, paprika’s, komkommers, etc.