Ik kan het niet laten. Ik houd nu eenmaal van inmaken, ik vind het leuk om te doen, ik vind het leuk om er mee te experimenteren, en we vinden het ook nog eens lekker (nou ja, het meeste dan).
Gisteren zag ik dat de vlierstruiken in bloei komen. En we konden gisteren ruim een kilo rabarber oogsten. En 1 + 1 = 2. Dus bedacht ik dat vlierbloesem misschien wel heel lekker zou kunnen zijn met rabarber. Hoe zou ik dat eens kunnen combineren?
Ik heb vanmorgen eerst een stuk of 20-25 vlierbloesems geknipt. Dat is elk jaar weer een feestje, met knipschaar naar het einde van de straat, daar is een parkje waar veel vlierstruiken staan. En zoals elk jaar werd ik ook dit keer weer nagestaard door voorbij fietsende en wandelende mensen die dachten dat ik van Lotje getikt was; iemand die met een emmertje de bloemen uit struiken in een gemeente-plantsoen staat te knippen 🙂 .
De bloemen mogen niet gewassen worden, want het stuifmeel zorgt juist voor de geur en smaak. Ik leg altijd een theedoek buiten op de terrastafel en spreid de vlierbloesems daarover uit. Dan kunnen eventuele vliegjes, kevertjes, etc. weg lopen/vliegen.
Ondertussen boen ik 3 sinaasappels schoon, pers het sap uit en schaaf met een dunschiller ook nog een stuk of 6 brede reepjes sinaasappelschil (zonder het wit want dat is bitter). Het sap en de 6 reepjes schil gaat ik in een grote schaal. Vervolgens controleer ik elke vlierbloesemscherm nog even op levende have en zet ze daarna met de steeltjes naar boven, en de bloempjes zelf dus in het sinaasappelsap:
Terwijl dat staat te ‘weken’ was ik de rabarber en heb die afgewogen, in stukjes gesneden, in een pan gekiept, en er 2 eetlepels honing bij gedaan.
Na 2 uurtjes weken (en af en toe de bloemschermen een beetje door het sinaasappelsap wiebelen) is er nog maar heel weinig sinaasappelsap over (en dat is dan lichtoranje en troebel van het stuifmeel), het sap is opgenomen door de bloempjes. Ik heb een zeef op de pan met rabarberstukjes gezet, en bloemscherm voor bloemscherm boven de zeef/pan ‘uitgeknepen’. De uitgeknepen bloemschermen kunnen weggegooid worden, evenals de sinaasappelschilrepen. Het beetje sap dat nog in de schaal achterbleef gaat ook door de zeef bij de rabarberstukjes. Vervolgens gaat de pan met het sinaasappelsap met rabarberstukjes en honing op het vuur.
Terwijl de rabarber langzaam aan de kook komt (regelmatig roeren) maak ik 4 potten van 350 cc met kokend heet water en soda schoon (en spoel die met kokendheet water na).
Ik heb rabarber zo’n 12 tot 14 minuten laten koken. Nu kan er nog suiker of zoetstof of honing of iets anders aan worden toegevoegd. De 2 eetlepels honing die ik eerder toevoegde waren vooral om het bloemige en de al iets honingachtige geur en smaak van de vlierbloesem te versterken. De smaak is nu nog steeds behoorlijk zuur dus de meeste mensen zullen er nog suiker of een vervanger aan toe willen voegen.
Bedenk dat suiker een conserverende werking heeft, zoetstof niet. Ik heb er zelf niks meer bij gedaan, ik zie wel of en wat ik nog bij de moes doe wanneer ik die eet. Ik heb deze rabarbermoes gemaakt met de bedoeling om er ’s ochtends als ontbijt wat van in een bakje met kwark te doen, met wellicht wat zoetstof of misschien wel wat verse aardbeien of blauwe bessen. Omdat ik geen suiker heb toegevoegd heb ik wat kleinere potten gebruikt, en ik ga die na de eerste opening in de koelkast bewaren en binnen een week opmaken.
En zo makkelijk is het. Terwijl de rabarber klaar is zijn ook de potten schoon en staan gevuld met kokendheet water te wachten. Ik gooi het water weg en vul de kokendhete potten met de rabarber.
Na het vullen heb ik de potten afgesloten met de even schone en kokendhete deksels, en de potten daarna ondersteboven af laten koelen tot ze vacuüm waren.
En dit is dan het resultaat: van 1250 gram rabarber, 3 sinaasappels, 2 eetlepels honing en 20-25 vlierbloesems:
De eerste inmaak van 2019!
Ik kon 4 potten vullen en hield dan nog een klein beetje over. Dat zit in het schaaltje en gaat morgen door de kwark. Kan ik het mooi gelijk goed proeven (want ik heb het alleen nog lauwwarm kunnen proeven, en nu al lekker, maar het is koud natuurlijk het lekkerst).