Oogsten en eten

In mei zeg ik altijd dat het de drukste maand in de tuin is. In juni zeg ik hetzelfde over juni. En het geldt natuurlijk ook voor juli. Maar nu weet ik het zeker; het is augustus en dit is echt de drukste maand :-). En elke maand heeft zo z’n charmes; van de stilte voor de storm in januari en het voorzichtige voorjaar in maart tot de prachtige herfstkleuren in oktober. Maar misschien blijft dit wel de allermooiste maand in de moestuin; door het grote oogsten. Wat een rijkdom!! Dat het zaaien van zulke kleine zaden in het voorjaar dit resultaat kan geven, het is elk jaar weer bijna een wonder.

Voor iedereen is die oogst weer anders; het ligt er maar net aan wat je hebt gezaaid, in welke hoeveelheden en wat er wel en niet goed gaat in de tuin. Hier hebben we bijvoorbeeld nog geen worteltje kunnen oogsten maar kan ik de geoogste bakken vol met tomaten niet meer tellen. De komkommer doet het prima, de meloen een stuk minder (al zie ik nu de eerste vrouwelijke bloempjes alsnog verschijnen). En soms zijn er maar kleine verschillen in groenten en toch zulke grote verschillen in groei en oogst. De bleekselderij groeit mooi, de knolselderij amper. De sperzie-, snij- en spekbonen geven een meer dan prima opbrengst maar de droogbonen willen niet bloeien.

Dat ‘niet willen bloeien’ geldt ook voor de maïs: grote gezonde planten (op de foto hieronder zie je rechts de planten van de eerste zaai in april en links zie je dan nog wat planten van een 2e zaai eind mei – een kwestie van een leeg plekje in de tuin en nog wat maïszaden aan het einde van hun kiemvermogen). De planten maken wel mannelijke bloemen (de toef bovenop de plant) maar bijna de helft van de planten maakt geen vrouwelijke bloem (de kolf met de zijdezachte zilverlila draden). Vreemd! Ik heb op internet gezocht en het blijkt dat droogte dat fenomeen kan veroorzaken.

Misschien doet de droogte hetzelfde bij de droogbonen, want de planten groeien prima en ik zie ook al weken heel kleine bloemknopjes, maar daar blijft het dan ook bij; ze willen maar niet opengaan. We geven nu zo ongeveer om de 3 dagen water met de waterpomp, de ene dag de voorkant van de tuin, de 2e dag de achterkant van de tuin en op dag 3 doen we al die andere klusjes die ook nog moeten gebeuren. En ondanks dat vele water geven is het dus blijkbaar nog niet genoeg. Afgelopen week was er zowaar 1 dag met flink wat regen in Nederland: maar hier viel natuurlijk weer geen druppel. En dan tuinieren wij nog op kleigrond, waar nog wel een beetje vocht door de minuscule kleideeltjes wordt vastgehouden. Maar de scheuren staan hier ondertussen in de grond. Hoe erg moet het dan wel niet zijn op zandgrond? En de komende 2 weken wordt er weer geen druppel regen voorspeld.

Afijn, we moeten dus veel water geven, er groeit veel onkruid, we kunnen heel veel oogsten, en er moet nog heel veel worden ingevroren en ingemaakt. Ik heb al wel ingemaakt, zoals je bovenaan dit blog ziet, en deze:

Maar ik ben zeker nog niet klaar. Sommige soorten inmaak zijn oude bekenden, zoals de Tamatar kasaundi (een lekkere pittige tomatenchutney uit India) en de 9-daage inmaak van komkommer (waarbij je 9 dagen lang elke dag iets met de komkommers doet; pekelen, spoelen, verwarmen, inmaken). Andere soorten zijn nieuw, en als een soort goed is bevonden komt ook daar het recept van op de website, zoals de soorten waarvan ik de recepten deze week op de website plaatste: Van deze pruimenjam met rozemarijn (lekker als zoet beleg maar ook heerlijk bij een kaasplankje), en Chinese pruimensaus tot deze Knoflookpasta (blijkt heel handig te zijn, potje 1 is al bijna leeg :-)).

En we oogsten maar door. Ruud roept allang ‘STOP!’, want de vriezers zitten vol. We eten elke dag uit de tuin. En we eten tomaten tot ze onze neus uitkomen (nou ja, niet echt, de kans dat ik ooit genoeg van tomaten krijg is 0%). Ook vandaag oogstte ik weer 2 emmers en nu maak ik er tomatensaus van, en cherrytomaten in zoetzuur.

En terwijl ik dit schrijf staan er cherrytomaatjes in de oven te roosteren/konfijten en die wil ik in een soort hartig-zoet-zuur inmaken. Er is (voor zover ik weet) geen goed recept voor (voor een lange bewaring) dus ik ben aan maar aan het experimenteren/pionieren :-).

Morgen mogen de stokbonen de grond uit; de oogst daarvan is voorbij, we hebben afgelopen week de laatste bonen geoogst. En dan kunnen mooi voorgezaaide soorten als rucola, Chinese kool, herfstandijvie en sla op die plaats. En misschien nog een rijtje pluksla of postelein. Winterrammenas misschien? Of toch nog wat snijbiet, of raapsteeltjes? Voor ik het weet is het vak al weer vol :-).

Ik ga snel verder, puzzelen hoe ik de gekonfijte tomaatjes eens in kan maken. En een start maken met mijn favoriete tomatentaart die ik morgen mee naar de tuin beloofde te nemen. Ik bakte die 8 jaar geleden voor het eerst en sindsdien zeker eens per jaar. Mocht je heerlijke tomaten hebben, en tijd voor het deeg, de vulling en het bakken, dan kan ik je van harte deze tomatentaart (met tijm, Parmezaanse kaas, knoflookolie en balsamicoazijn) aanraden, niet voor het mooi (al heeft het ook wel iets ‘rustieks’:-)) maar vooral voor het lekker!! Het recept: Tomatentaart