De golf

Elk jaar komt er een moment dat ik het moestuinieren ga vergelijken met surfen. Dat klinkt heel raar, en ik vind het ook heel knap van mezelf want ik kan helemaal niet surfen en heb geen idee hoe het voelt. Maar je ziet op tv wel eens video’s van surfers op een zonovergoten eiland, ver hier vandaan, in een prachtig blauwe zee. Bij het surfen worden ze achtervolgd door een metershoge golf die achter ze aan dendert, en uiteindelijk verdwijnen de surfers onder zo’n rollende golf voor ze uiteindelijk allebei aan land komen. Nou, zo voelt moestuinieren eind juli dus ook. Net zo leuk, net zo spannend, net zo overdonderend, en ook net zo hard werken.

In het voorjaar weet ik al wat er gaat komen (al onderschat ik het, vreemd genoeg, elk jaar toch ook weer een beetje): het wordt vast weer een druk tuinjaar dus we beginnen beter maar op tijd, met zaaien en met het in orde brengen van de tuin.

Dan wordt het wat later in de lente en moeten we niet alleen meer zaaien en de tuin in orde brengen maar ook nog uitplanten, wieden, opbinden, uitplanten, etc.. Nog wat later komt daar water geven, oogsten, opnieuw zaaien en uitplanten, bij.

En nu komt alles tegelijk, als zo’n enorme en rollende golf waar ik me in februari zo op verheugde en die me nu inhaalt waardoor ik kopje onder ga.

Bloeiende Foeniculum Giant Bronze

Dit jaar komt het wat eerder dan in andere jaren; vooral door de droogte van de afgelopen weken (het voelt eerder alsof we al maanden geen druppel regen meer hebben gehad). Water geven kost veel tijd. Soms geef ik water met de hand en 2 keer per week nemen we onze accu-waterpomp mee naar de tuin en kunnen we meer planten meer water geven. Maar de dag daarop is al dat water alweer weg: opgedronken door planten, verdampt, en het laatste restje is naar de droge onderlaag in de grond verdwenen. We hopen elke dag op een bui en houden de weerberichten goed in de gaten, maar met ‘hier en daar een bui’ valt die steeds ‘daar’ en zeker niet ‘hier’. En dus is watergeven op dit moment onze ‘core business’ :-).

Dat geeft niet want uiteindelijk zien we daar op korte termijn al resultaat van, de meeste soorten groeien en bloeien volop, de tuin staat letterlijk vol. Maar alle tijd die in dat water geven gaat zitten kunnen we niet aan iets anders besteden. En er zijn enorme hoeveelheden ‘iets anders’ te doen. Zoals wieden, en opbinden, dode bloemen wegknippen, tikken, snoeien, voeden, en natuurlijk ook oogsten. En als er is geoogst kan er weer wat opnieuw worden gezaaid, en geplant, en dat moet weer water krijgen, en het onkruid moet er weg zodat de groenten kunnen groeien. En zo gaat dat de hele zomer door.

Oh ja, die kan ik ook binnenkort gaan plukken…..

Soms kan ik het een poosje bijhouden, blijf ik de ‘golf’ nog even voor. Maar nu overspoelt die me al in juli, weken eerder dan in andere jaren. Want iedereen die een moestuin heeft weet dat het werk in een moestuin nooit klaar is, en weet ook dat het werk na het moestuinieren nog even doorgaat. Als we met emmers en tassen vol oogst thuiskomen begint het wassen en invriezen van de snijbonen, het roosteren van de tomaten voor de inmaak van soep en saus, het inmaken van jam, gelei, chutney en zoetzuur. En wat moet ik nu weer met 4 komkommers, 2 snackkomkommers en 3 courgettes? En dan zie ik aan de augurkenplanten in de tuin weer 2 handen vol vruchtjes liggen; de planten zijn klein en onooglijk maar we kunnen dit jaar bijna abnormaal veel augurken oogsten. De 3e zaai rode bieten doen het gelukkig ook eindelijk goed. Maar we moeten er vandaag wel het onkruid rond weghalen en de jonge planten ook weer water geven.

Gewoon ‘langs’ het onkruid kijken, dan zie je hoe goed deze compacte vorm van oregano in een gortdroge bak groeit en bloeit

Vroeger vond ik het verschrikkelijk…….die golf die me overspoelt en ik de tuin en alles wat ik er in moet doen en uit kan oogsten niet meer bij kan benen. Ik werkte maar door en door, in de hoop de golf net voor te blijven. Het had wel eens wat controlfreakerigs. En het lukte me soms tot half augustus, soms tot begin september of soms nog wat later. De reden waarom ik nu al overspoeld ben zal, naast de al genoemde droogte en het tijdrovende watergeven, ook voor een deel de leeftijd zijn. Ik weet dat ze toch komt, die golf; leuk voor jongere mensen om proberen die voor te blijven. Maar ondertussen doe ik er wat minder mijn best voor, ik geef me alvast over. Omdat ik weet dat ze toch komt, en omdat ik bedenk dat ik me dan soms zo kan haasten dat ik vergeet om van de tuin te genieten. En daar heb ik geen zin meer in. Terwijl er op bepaalde plekken in de tuin flink wat onkruid groeit gaan we toch met een flesje water op het terras zitten en kijken even een half uurtje naar de tuin en alles wat er in groeit, bloeit en zoemt. En ik stel prioriteiten: als ik moet kiezen tussen water geven, wieden, oogsten en opbinden begin ik met oogsten, geef ik daarna water, bind ik daarna op en blijft het wieden waarschijnlijk weer tot morgen liggen :-). Want ik wil ook een beetje op tijd naar huis, om zaden uit te zoeken die ik nog kan zaaien, en om jam en zoetzuur in te maken.

Augurken mogen aan nachtje met zout hun vocht loslaten voor ik ze ga spoelen en inmaken

Ik kan ondertussen zelfs van ‘de golf’ genieten, het leven dat ze in de tuin brengt; van de jonge kikkers in een nat hoekje bij de sloot tot de hommels die op de bloemen van de doorgeschoten rucola afkomen, van de omgevallen eenjarige Amaranthus (morgen even een stok bij zetten, denk ik al 3 dagen) die vrolijk over het pad hangt tot de spontane zaailingen van donkere tuinmelde die ik maar gewoon laat groeien en bloeien.

Controle in de tuin kan fijn en nuttig zijn, maar het een beetje loslaten, relativeren en de tijd nemen om daar van een afstandje naar te kijken is zo af en toe heerlijk en ontspannend!

Cosmos bipinnatus Picotee
Abonneer
Laat het weten als er
guest

35 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Hans

Prachtig fenomenale

Rianne

Wat schrijf je toch ontzettend leuk, Diana!

ischa

daar sluit ik me volmomdig bij aan

Pearlsofpassion

Echt leuk dat je dat zo kan. Eerst oogsten en wieden laten liggen wil ik zeggen.
Ik oogst wel eerst, en ik ben verliefd op m’n tomaten, dus opbinden en dieven gaat op alles voor. Ik sta er gewoon elke dag wel van te genieten, gewoon door ze te zien groeien.
Maar verder heb ik de onweerstaanbare drang om eerst alles proper te willen voordat ik aan zaaien toekom. Zodat ik regelmatig stukken tuin proper houdt zonder dat er wat groeit. Niet erg slim he…. Ik weet het en toch heb ik het op een bepaald moment elk jaar weer voor.
Zal nog een groeiproces zijn. 🙂

Groetjes
Valerie

Maaike

Herkenbaar. Ik had ook wat kolen, bietjes en venkel voorgezaaid die nu echt de tuin in moesten. Dus dat betekende dat ik nu echt dat onkruid moest weghalen om weer wat plek te maken. Bij ons is ook alles behoorlijk ontploft. Alleen nog erg weinig boontjes en de tomaten waren laat.

Twee weken geleden heb ik eindelijk een watersysteem aangelegd in de kas. Zit nu nog op de tuinslang, maar het idee is een zonnepaneel, accu en pompje en dan water uit de ibc gebruiken om de kas water te geven. Wat scheelt dat veel tijd zeg!

Geniet ervan daar. Onder die golf, vlak voordat ie echt valt, is het prachtig!

Tiny

Heel herkenbaar.

Marja

zo waar allemaal!!

wil wolters

Moge die golf nog lang aanzwellen…

jan

Komkommers veel dorre bladeren. Komt dit door hitte op natte blad? Pluk de bladeren er af zodat komkommers voldoende licht krijgen. Nog tips?

Susan

Wat een mooie vergelijking en zo herkenbaar!
Blij te lezen dat ik niet de enige ben bij wie het op een gegeven moment vooral gaat over prioriteren (-:

Petra

Heel herkenbaar en zo mooi omschreven, petje af !
Groeten,
Petra

Jose Geurtse

Prachtig geschreven helemaal eens met.

Afke

Ook hier herkenbaar. Ik accepteer maar dat het niet allemaal supernetjes is en gelukkig heb ik een tuinbuurman die er echt niets aan doet, dus dan ziet mijn tuin er altijd nog zeer netjes uit! Afgelopen april ging ik tijdens een vakantiewandeling door mijn enkel, belandde op de spoed eisende hulp in Duitsland. En tijdens het wachten: wel of niet gebroken? Kon ik alleen maar denken: de tuin, de tuin, hoe moet dat nu met m;n tuin! ‘Gelukkig’ waren alleen de banden gescheurd en hoefde ik niet in het gips, maar het beperkte me wel vooral de eerste weken. Er werd van alle kanten hulp aangeboden, maar ja, je moet er toch zelf bij blijven hé… Gelukkig heb ik niet een hele grote tuin (1 are), en is het allemaal goed gekomen.

william

inderdaad herkenbaar – heel fijn omschreven –
hierbij een link van een site ivm watergeven aan de groenten ; https://www.insideurbangreen.org/2009/10/105-year-old-subirrigation-planter-.html#more
heb dit intussen uitgeprobeerd en moet nog een beetje afwachten met resultaat maar totnogtoe heel bemoedigend

Conny

Zo ontzettend herkenbaar, af en toe weet ik gewoon niet wat ik het eerste moet doen! Maar ik wil inderdaad ook gewoon genieten van de moestuin.
Hier is nu ook prioriteit één watergeuzen, opbinden, oogsten nog zaaien, dus het onkruid moet tussendoor.
Helaas zit ik op een moestuincomplex waar ze eisen dat je het onkruid onder controle houdt en daar ook op controlebeurt. Dus af en toe moet ik dus echt aan de bak.

Cindy

Heel herkenbaar. Sta al de ganse dag eten uit de moestuin te verwerken. Ik wou dagboek over mijn plantjes bijhouden, maar daar kom ik nu niet toe. Gelukkig wel heel wat foto’s genomen van de dingen die ik volgend jaar al dan niet anders wil doen.
Wat ik vooral gek vind. Volop aan het oogsten en ik ben al bezig met volgend jaar.

Pearlsofpassion

Je winteruien waren toch een succes?
Dat heb ik deze winter ook gedaan en dat houden we erin. Ik teel nu het jaar rond uien. Ideaal! Hoera.
Maar als je teveel mineervlieg hebt, doe je’t toch lekker enkel in de winter?
In volle grond gaat het ook. Wel op tijd oogsten, voor ze doorschieten (ik had wat laat gepoot).

Wout de Schepper

Heel beeldend het zomergevoel onder woorden gebracht. Poëtisch zelfs.
Je kan voelen dat je er van geniet. Daarom geniet ik daar ook weer van.

Elisabeth

Diana, zo mooi!
Hoe doe je het toch allemaal?
Jij en Ruud samen.
Maar ik begrijp je ‘tweestrijd ‘ .
Ergens zeg je iets over je leeftijd . Ssjt..die moet je niet zeggen. Met je blog straal je één blok jeugdig enthousiasme en onstuitbaar dynamisme uit .
Maar toch.
Af en toe los laten, relativeren maar vooral er van genieten .
Je hebt het zelf gezegd ! Vergeet het niet
Hartelijke groeten aan jullie tweetjes en aan iedereen

Michiel

Mooie vergelijking. Ik ben een boer en mag helaas pas half september kopje onder 🙂

Kevin Broekhuizen

Nog altijd erg dankbaar voor alle informatie die ik uit U blogs kan halen meerdere blogs al 2, 3 of zelfs 4 keer gelezen en dat wordt vast ook nog een 5, 6 en 7e keer 😉 volgendjaar gaat de helft van mijn voortuin een wat mijn vrouw noemt franse bloementuin worden ik noem het een chaos, en hou zelf meer van controle en vaste planten op vaste plekken met kleuren en hoogtes allemaal op bepaalde plekken, maar in een relatie is het geven een nemen in dit geval de helft van de tuin frans(choatische) helft onder controle met een olijfboom, lavendel en andere vaste planten.

Even een vraag vindt U het goed als ik vanuit U blogs en boek voor mijzelf creëer waarin ik de meest relevante informatie voor de groentes die ik kweek inzet. Zoals wanneer zaaien / uitplanten / welke grond / temperatuur / zaaigrond / uitplant grond / afstanden enzovoort het is geheel voor eigen gebruik / binnen het gezin. Alvast bedankt.

Hendrica

Hoi Diana, wat heb ik genoten van je laatste nieuwsbrief, leuk gedaan!!

Joukje Smeding

Hè hè. Even zitten, de was hangt en van de koffie genoten vanonder de parasol. Redelijke temperatuur nu. De planten hebben water en overal wat weggeknipt want de “golven” waren wel erg hoog. Alles door de versnipperaar en tussen de planten gekieperd. Het helpt tenminste met die droogte. Veel plezier met al dat inmaken.

margriet

Ik weet me soms ook geen raad met alle komkommers en courgettes. Ik had van alles reserveplantjes omdat vorig jaar alles door slakken werd op gegeten. Die reserveplantjes moesten uiteindelijk ook de grond in, weg gooien doe je niet………….Maar wat een luxe probleem, het is geweldig die oogst dit jaar

Jolanda

Hallo, ik heb een vraag over courgettes… Ik heb dit jaar hetzelfde zaad gebruikt als vorig jaar, en toen deed ik dit voor het eerst. Dit jaar zijn de planten enórm! Ik heb ze in de kas staan en denk erover het volgend jaar buiten uit te planten. Want de vruchten rotten terwijl ze er nog aan hangen. Maar nu krijgen de planten overal aan de stengel (die heel lang is ) dunne lange sprieten die recht omhoog staan. Lijken een soort heel dunne komkommers. Kan dit een parasiet zijn? Kan ik de courgettes die er nog aan hangen nog wel eten?

Jolanda

Bedankt voor je antwoord, ik ga zeker de courgettes volgend jaar buiten zetten! Ik heb nog eens goed jouw courgette verhaal doorgelezen en nu bedacht ik me: zijn de stengels niet gewoon mannelijke bloemen? Ik kan het me niet meer herinneren van vorig jaar, die stengels. Dus niks parasiet… gelukkig maar, al voel ik me nu wel een beetje dom 😉

DSC01327 (640x480).jpg

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Naar de reacties