Hollen

De winterrust is duidelijk voorbij. Het is elk jaar rond deze tijd weer hollen na het stilstaan; na alle kou, regen en wind is het nu ineens hartstikke druk. De paprika’s en pepers groeien in huis nu in een snel tempo (foto bovenaan dit blog). De tomaten heb ik uiteindelijk toch afgelopen week naar de kas in de volkstuin gebracht: het vriest de komende 2 weken niet en de zon gaat redelijk vaak schijnen. Dan kunnen de tomaten volop licht en voldoende warmte krijgen – geen gedoe meer met te weinig plaats en onvoldoende licht in huis.

Ook andere, in traytjes voorgezaaide soorten, verhuis ik naar de kas: van sla en spitskool tot goudsbloemen en peterselie. Andere soorten blijven nog even binnen (vooral de meer vorstgevoelige eenjarige bloemen) en ook de pas gekiemde komkommerzaailingen.

Natuurlijk liggen er ook nog zaden klaar, zoals die van pompoenen, bonen, courgettes en maïs. Maar daar wacht ik mee tot half april (want de zaden kiemen binnen een week, de zaailingen groeien snel maar ze mogen uiteindelijk pas half mei worden uitgeplant – en met die tijd valt weinig te smokkelen (één goede nachtvorst kan al funest voor de jonge plantjes zijn).

In de tuin heeft Jan het achterste stuk helemaal schoon. Er stonden vaste planten en vooral heel veel brandnetels en winde. ‘Schoon’ is dan ook een relatief begrip want de brandnetels hebben zich ongetwijfeld kwistig uitgezaaid, en van winde kom je sowieso nooit meer af 🙄😄.

Maar er is plek voor de aardappelen. Er staan ondertussen 4,5 kilo pootaardappelen thuis in een koele en lichte kamer voor te kiemen (vroege Camillo, vroege tot middelvroege La Strada en middelvroege tot late Cammeo). De vroege en middelvroege gaan we dit weekend poten (de foto maakte ik anderhalve week geleden, ondertussen zijn ze nog verder uitgelopen). Tegelijkertijd moet ik nodig de kassen in: daar tiert de groenbemester welig, en ondertussen ook het onkruid.

Bovendien slibben de kassen in de loop van de winter toch langzaam dicht; een emmertje hier, wat gereedschap daar, flink wat overwinterde planten/stekken, een paar zakken potgrond, een kuip met groenten, bonenstaken, een krukje; het wordt tijd om op te ruimen want over 4 weken wordt het tijd om stokken te zetten voor de tomaten, een rek voor de komkommers, etc. Eigenlijk zou ik ook de ruiten schoon moeten maken maar er zijn nu eenmaal eerst belangrijkere zaken. Zoals al die kuipen en potten die verhuisd moesten worden. Allemachtig, soms voelde ik me net een mier: grond uit een kuip halen, kuip versjouwen naar de nieuwe plek, en dan dezelfde grond er weer in. Ik heb veel bewondering voor mieren, want die zijn in al dat verplaatsen en bouwen veel meer gestructureerd dan ik (ik heb een al geleegde, versjouwde en weer gevulde kuip toch alsnog een ander plekje gegeven = 2 keer legen, versjouwen en weer vullen 🙈).

Op de foto zie je de lege vakken achterin de tuin (voor de aardappelen) en nog wat groenbemesters, en de kuipen die ik wel of niet nog een plekje ga geven.

De aardbeien zijn ondertussen verzorgd; dode bladeren weggeknipt, voeding en water gegeven en ook in hun bouwemmers op een nieuwe plek gezet. Er groeide vorig jaar enorm veel onkruid in en helaas ben ik daardoor (plus te weinig water gegeven in de droge zomer) behoorlijk wat jonge planten verloren. En dus bestelde ik ook nog nieuwe stekken (ook gelijk 10 doordragers voor in potten op Ruud’s balkon), die zijn ondertussen ook allemaal geplant.

En zo is er dus elke dag meer te doen dan ik binnen het beschikbaar aantal uren kan. Dat is niet erg, met dank aan Jan ziet de tuin er echt helemaal niet slecht uit, in vergelijking met vorig jaar. Maar ik ben wel een beetje bang voor de eerste regenbuien; doordat de grond al goed opwarmt is een explosie van onkruid daarna wel te verwachten. We zien wel, voorlopig heb ik er weer ouderwets veel plezier in, en uiteindelijk is dat het belangrijkst.

Een planning zou op zijn plaats zijn, maar zelfs daar heb ik geen tijd voor. Want ik heb ook nog een achtertuin, voortuin en Ruud’s balkon te verzorgen. Ik moet nodig bietjes zaaien (eerste zaai van al wat oudere zaaide is mislukt), de kassen moeten schoon (niet alleen de al eerder genoemde inhoud maar ook de ruiten moeten na 3 jaar eindelijk weer eens goed geschrobd worden voor meer licht = meer groei = meer opbrengst. Je kunt dat een beetje zien op deze (sorry, wat slechte) foto van de perzikbloesem in de kas:

Ook de abrikoos heeft in de andere kas met wat meer bloemen gebloeid dan vorig jaar (die boom is een jaar jonger). En mijn piepjonge nectarineboompje in kas 1 geeft zelfs ook al wat bloemen (die ik dus met heel veel pijn in het hart ga verwijderen omdat ze nog lang niet oud en groot genoeg is om vruchten te dragen). Verder staat het wieden dus op het programma (heel fijn dat Jan daar al volop mee bezig is). En zaaien (bleekselderij, palmkool, zonnebloemen, etc.). De groenbemesters moeten worden verwijderd of ondergewerkt. Ik moet 1 vak vullen met mest voor courgettes en pompoenen. Ik moet planten en stekken uitplanten. En potten schoonmaken en de potplanten erin voeden. Er moeten nog 2 vakken met vooral kruiden en vaste planten worden schoongemaakt, gesnoeid, etc.

Even een foto tussendoor van Rozemarijn Foxtail in de achtertuin; die staat nu zo mooi in bloei (en dus heeft ze voeding nodig, moet ik even een borstel over de pot halen en niet vergeten om het straatje eens te vegen 😁). De rozen en vlinderstruiken zijn gesnoeid maar nu zijn de Clematissen nog aan de beurt. En ik heb afgelopen winter geen tijd gehad voor de tuin dus alles moet nog worden opgeruimd: rondslingerende potjes, kapotte tegels, emmers vol met groen water, pootstokjes, zakken met herfstbladeren waar ik verder niks meer mee heb gedaan (maar die ga ik nu als mulchlaag gebruiken, als ze niet alsnog wegwaaien), restjes van de gerepareerde verhoogde bakken, onderbakken en tray’s, 1 gebroken ruit, en zo kan ik nog even doorgaan. Misschien komend weekend eens een hele dag alleen maar opruimen plannen. Het lijkt dus wel een normaal jaar, en daar ben ik nu al heel blij mee.

Ik geniet niet alleen van het mooie weer maar ook van de kuipen die ik aan het vullen ben met mediterrane kruiden(stekken), van de gekiemde Oost-Indische kers, maar ook van wat er allemaal tot leven komt. Ik zie al knoppen in de appels verschijnen; als er niks geks gebeurt (zoals strenge vorst tijdens de bloei of zo), dan krijgen we weer een mooie appeloogst. En ook bij de peren is de aankomende bloesem op de nog kale takken goed te zien:

Helaas bloeit ook dit jaar de pruim weer nauwelijks (en dat terwijl ik de boom vorig jaar nog gewaarschuwd heb, ze weet op de één of andere manier dat ik geen tijd en zin heb om haar na 5 jaar en amper 20 Opal-pruimen te rooien). Maar ik ga haar dan wel deze week nog maar een keer waarschuwen 🙄😁

Tot slot van dit blog dan nog 2 foto’s, gemaakt om te oefenen met mijn nieuwe camera (de vorige is zo ongeveer letterlijk ingestort), maar ook omdat ik zo vrolijk word van die eerste groeiende en bloeiende planten: