Nieuwe aardappelen

Ik was voor mijn doen wat aan de late kant dit jaar. Ik weet eigenlijk niet goed meer waarom, ik meen dat het te maken had met koude nachten, of was toch de natte grond door de vele regen de oorzaak? In ieder geval ook in combinatie met het feit dat Jan en ik nog druk waren om het stuk tuin waar de aardappelen zouden komen te ‘ontginnen’, de XXL-kuipen te verzetten, etc. Normaal gesproken poten we aardappelen in maart, vaak ook al in de eerste helft van die maand, zeker de vroege rassen (en de middelvroege ook). Late aardappelen zetten we nooit, omdat ze relatief veel tijd nodig hebben (en ik altijd plek nodig had voor weer andere soorten als late boontjes, kolen, herfstandijvie, radicchio, etc.). Maar ook omdat de kans op aantasting door Phytophthora, de gevreesde aardappelziekte, in de nazomer en herfst steeds groter wordt (de Engelse naam is niet voor niets ‘late blight’).

Ik keek zojuist even terug en zag dat we alle aardappelen op 4 april hebben gepoot (de vroege hadden dus eerder gekund, de late hadden juist in april pas gemoeten – maar ik was al blij dat ze allemaal in de grond zaten 🙄😄).

En de 2 argumenten om geen late aardappelen te zetten gelden niet meer. Ik heb meer dan plek genoeg voor mij en Jan. En Jan houdt van aardappelen (ik ook maar ik eet er in mijn uppie misschien 3 per week 😁). En er zijn ondertussen genoeg aardappelrassen verkrijgbaar die een hoge resistentie tegen Phytophthora hebben.

Ik hoor nog steeds heel vaak mensen vertellen dat ze Premiere, Doré of Eigenheimer poten. Ik heb nog even de ras-eigenschappenlijst van de website van Zaadhandel van der Wal hieronder geplakt.

Je kunt in de lijst zien dat bijvoorbeeld het ras Doré een 3 krijgt voor Phytophthora in het loof en een 7 voor Phytophthora in de knol. In het loof is al niet fijn, want het loof is het doorgeefluik naar de knol, maar het vergroot natuurlijk ook de kans op verspreiding naar andere aardappelrassen, plus je tomatenplanten. Als Phytophthora eenmaal in de aardappelknollen zit gaat de hoeveelheid oogst en de gezondheid van de knollen met de dag achteruit en zul je meerdere keren aardappelen uit moeten zoeken en weg moeten gooien.

Nou, ter illustratie en met tegenzin nog even een lelijke foto van een paar jaar geleden; aangetaste aardappelen zijn oneetbaar (van binnen dezelfde kleur maar dan zacht en snotterig, en dan heb ik het nog niet over de penetrante geur van ontbinding, schimmel en rot).

Ik heb ook wel gehoord dat resistentie tegen Phytophthora niet heilig is. Er is (nog) geen 100% bescherming, en het schijnt ook nog wel zo te zijn dat deze pseudoschimmel kan muteren tot een agressievere vorm die zich sneller kan verspreiden. Maar er wordt door veredelaars in ieder geval heel druk gesleuteld, er komen nu elk jaar nieuwe rassen op de markt die vaak een flink hogere resistentie hebben dan de oudere rassen, en juist ook biologische rassen. Jan en ik pootten daarom dit jaar 3 rassen; een vroege Camillo, een middelvroege La Strada en een late Cammeo (alle drie met een resistentiecijfer van minimaal 8, tot zelfs een 10 voor de Cammeo).

En dit zag ik vanmorgen ineens (in één weekend van gezonde planten naar dit), deze aardappelen staan in een verhoogde bak:

Mmmmm. Phytophthora? Of toch een natuurlijk afsterven voor de oogst? Natuurlijk komen er dan ook sneller schimmels en ziekten. De planten zijn vrij klein (ten opzichte van de andere 2 rassen), ze vallen al om, en het blad is geelgroen met ingezonken plekken/vlekken. Ook heel vreemd: dit is La Strada, het middelvroege ras. Zo ziet het vroege ras Camillo er nu uit:

Nog volop in de groei met gezond groen blad. Het kan dus bijna niet zo zijn dat het latere ras La Strada al klaar is. Maar er is, zoals altijd, maar één manier om erachter te komen: ik oogst een plant (al noem je een aardappelplant eigenlijk een ‘stoel’ en noem je het oogsten van aardappelen ‘rooien’, om het lekker onduidelijk te maken 😜).

En wat blijkt: er is in de knol in ieder geval (nog) niks mis. En ze zijn ook van een meer dan prima formaat, sommige zo groot als een vuist en zitten nauwelijks krieltjes tussen. Ik heb er wel een paar gespietst tijdens het rooien: de aardappelen zaten diep en ook ruim van elkaar en van de plant verspreid. En dat komt dan ongetwijfeld door de droogte – de knollen zoeken/groeien uiteindelijk dieper en verder van elkaar, op zoek naar voldoende vocht.

Ik heb gelijk de 2 rijen La Strada geoogst die er slecht uitzagen (een stukje verder staan nog 3 rijtjes in de volle grond in de halfschaduw, die zien er ook nog prima uit en laat ik dus nog staan zodat ze verder kunnen groeien). De opbrengst van 12 planten is 2 volle 10-liter emmers. Niet slecht!!

Over de smaak kan ik nog niets zeggen, traditioneel laat ik geoogste aardappelen na het drogen altijd eerst minimaal 2 dagen op een donkere plaats rusten. Zo heb ik dat in ieder geval altijd geleerd. Ondertussen lijken die 2 rustdagen minder belangrijk te zijn, en zouden maag-/darmklachten eerder worden veroorzaakt door het eten van wat extra nieuwe aardappelen (omdat ze zo lekker zijn), en dan ook met met schil (de lichtgiftige stof Solanine bevindt zich juist net onder die schil). De ene persoon is er ook wat gevoeliger voor dan de andere. Hoe dan ook, ik vind het zelf een kleine moeite om de gok niet te wagen 😁.

Met de oogst van Camillo’s ga ik zeker nog 4 weken wachten (tenzij er natuurlijk problemen zijn), en met de oogst van de late Cammeo wil ik eigenlijk wachten tot september. We zullen zien of dat ook gaat lukken 😄

Tot slot van dit blog de melding dat ik eindelijk de teeltpagina van tomaten eens heb aangepast, de tekst, en ook links geplaatst naar blogs die ik schreef over bijvoorbeeld multifloratomaten, phytophthora, het telen op 2 stammen, etc.). Daarnaast heb ik ook flink wat grotere/nieuwere foto’s geplaatst (ik telde er 54!!). De link: Tomaat. En na het aanpassen van die teeltpagina ben ik nu begonnen met het aanpassen van de pagina over de verzorging van tomatenplanten. Die kun je hier vinden: Teeltzorgen tomaten. Maar die is dus nog niet klaar, ik ben nu vooral betere foto’s van dieven aan het maken/zoeken/plaatsen, ook daar dus meer en nieuwe informatie en foto’s.

En daarom tot slot dan ook maar een paar tomatenfoto’s. Want ik heb ondertussen de eerste tomaten van de eerste rassen geoogst, altijd weer een feestje! Het gaat me dit jaar hoogstwaarschijnlijk niet lukken om zaden te oogsten voor een zadenlijst, ik deel uiteraard de oogst met Jan maar wil ook veel tomaten mee naar Ruud nemen, en ik heb het gewoon erg druk. Of misschien oogst ik alleen zaden om te ruilen, of alleen van de allerbeste rassen. We zullen zien, eerst maar proeven!!