Oogst!

Druk, met klussen in andermans huis, dus helaas al dagen niet op de tuin geweest. En dat is jammer want er moet eigenlijk enorm veel gebeuren, en er kan zoveel geoogst worden. Nog heel even volhouden, nog 1 of 2 dagen stevig klussen en dan wordt het rustiger en kunnen we hopelijk vanaf woensdag weer gewoon regelmatig naar de tuin.

En zoals gezegd is dat hard nodig. Zaterdag tussen het verven van de muur en het lakken van een deur even naar de tuin geweest. Met als resultaat; enorme hoeveelheden water gegeven, in potten en kassen. En ruim 15 kilo tomaten geoogst.

En zo gingen ze de pan in (voor alle duidelijkheid, dit is zo’n soort gaarkeukenpan met een inhoud van 15 liter, erg handig om in huis te hebben als je een moestuin hebt :-)). We koken de tomaten zonder water een half uurtje, tot ze zacht zijn en het vrijgekomen sap is losgelaten en ook nog wat is ingedampt. En dan gaan ze door de passe-vite (draaizeef), en vriezen we het dikke sap in. Lekker voor tomatensoep in de winter!

Wat we konden oogsten, zijn natuurlijk vooral tomaten en tomaatjes van de onderste trossen. En in onderste trossen komen bij vleestomaten regelmatig ‘gedrochten’ voor; en gedrochten noem ik tomaten die zijn ontstaan uit bloempjes die heel groot, onregelmatig gevormd en driedubbel zijn, vaak met blaadjes uit de bloempjes komend.

Zoiets als dit dus (even een oude foto uit het archief opgezocht).

Sommige mensen halen die bloempjes weg, want de vruchten vragen best veel voeding van de planten (als je het bloempje weg knipt zullen in plaats daarvan 2 of 3 bloempjes in dezelfde tros wat beter en dus groter kunnen groeien). Maar is vind ze altijd zo vrolijk en apart, en wat mij betreft heb ik het er graag voor over om 2 of 3 tomaten per plant minder te kunnen oogsten om deze bijzondere exemplaren te kunnen zien.

En eten, want ze zijn gewoon eetbaar natuurlijk. Ze zijn door hun vorm alleen altijd wat lastig te snijden, maken geen mooie plekje. Maar ik snijd gewoon het vruchtvlees tussen de droge stukken uit. En die mogen dus vervolgens ook de soep in. Zoals gezegd, ze komen alleen in de onderste tros voor, en alleen bij de wat grotere vleestomaten, je kunt er dus maar even van genieten. Maar dan heb je ook wat, vind ik dan hè, vindt zeker niet iedereen:

Van links naar rechts en van boven naar beneden de ‘gedrochten’ van Couilles de Taureau, Zigan Noir, Canestrino di Lucca, Gary Ibsen’s Gold, Grandpa Cock’s Plume en Malakhitovaya Shkatulka.

En de soep was lekker 🙂 Dinsdag krijgen we vrienden op visite, en maak ik van tomaten die ik morgen kan oogsten een gazpacho van (hopelijk) nieuw te oogsten verse tomaten met watermeloen, recept van Ottolenghi, klinkt erg bijzonder. Als het lekker is zal ik dat hier melden, inclusief recept natuurlijk.

Verder nog iets gezien of geoogst afgelopen zaterdag? Oh ja, courgettes:

In totaal 14 stuks (van verschillende planten natuurlijk). Maar geen tijd om er iets mee te doen. En dus vrienden en familie blij gemaakt. Op de foto zie je de Lebanese White, wat mij betreft een topper (zowel in kleur, vorm, opbrengst, maar ook smaak, een soort van extra romig).

En dan tot slot van dit korte tuindagboek nog 1 kleine tip. Vroeger kookte ik de bietjes altijd. En we zaaien er altijd veel, en kunnen er altijd veel oogsten, en vinden ze lekker, dus vriezen we ze in, want ook uit de vriezer zijn ze heerlijk. Maar het nadeel van bietjes is dat je ze ook moet koken; een uur lang in meerdere grote pannen. En dat  terwijl het al zo warm in huis kan zijn in de zomer, en dan zijn 4 pannen met 10 kilo dampende bietjes wel eens net teveel van het goede. En daarna dan ook nog het afgieten, afkoelen, pellen en raspen met een heel paarsrode keuken tot gevolg. En een flinke afwas.

Maar hier niet meer, ik kook geen bietjes meer.

Ik was de bieten, verpak ze daarna per stuk in een eigen stukje aluminiumfolie, er gaat per bietje een half theelepeltje olijfolie over het krootje. En al die kleine ronde pakketjes aluminium folie gaan vervolgens op 1 of 2 bakplaten, eventueel opgestapeld, maakt allemaal niets uit. En dan 1 uur in een op 200 graden voorverwarmde oven. Af laten koelen in de pakketjes, desnoods een hele nacht. Pakketjes open maken, bieten pellen, raspen en verpakken voor de vriezer.

Omdat er geen vocht wordt gebruikt werkt het allemaal veel schoner (en dus minder paars). En veel belangrijker nog; omdat er geen vocht wordt gebruikt blijven alle smaken (en ik neem aan ook voedingsstoffen) in de bietjes; heel geconcentreerd en zoet van smaak, donker van kleur, veel lekkerder dan bietjes die zijn gekookt in een plons water (hoewel ik die tot nu toe ook altijd heerlijk vond hoor).

Op het programma voor deze week; aardappelen van het ras Tiamo oogsten. Tomaten oogsten en de planten tikken, toppen, dieven. Bonen plukken. De uien beginnen om te vallen en kunnen binnenkort worden geoogst. Nieuw gezaaide sla, andijvie, kool, krootjes, etc. uitplanten. Natuurlijk wieden en water geven. En hopelijk na de afgelopen drukke week af en toe eens met een goed glas wijn in de tuin zitten en genieten van alles wat groeit en bloeit en oogstklaar is, en alles wat vliegt en zoemt en ook blij is met alle bloemen en planten.