Stapje terug

Zo. En toen waren we weer terug op aarde. We hebben net de zonnigste, droogste en meest windstille maart die we ons kunnen herinneren achter de rug. We liepen vaker in een trui in de tuin dan met een jas aan, soms zelfs met de mouwen opgestroopt (omdat we hard werkten maar ook omdat het warm was). We konden eindelijk een klein beetje de achterstand inhalen die we door alle overvloedige regen en storm in de eerste 2 maanden van het jaar opliepen. Ik geef het toe: we werden ook wat overmoedig. Ik zette vorig weekend de Brugmansia al buiten (en gisteren sjouwde ik haar weer naar binnen :-)).

Nu is het april, en die doet duidelijk wat ‘ie wil. We hoorden deze week al wel berichten over mogelijke kou rond het weekend. Daardoor kozen we voor wat andere tuinkarweitjes dan gepland. Ik wilde bijvoorbeeld eigenlijk sla, andijvie en rucola uitplanten. Die kunnen best wat kou verdragen. Maar ze zullen bij deze temperaturen niet gaan groeien, dus kunnen we net zo goed wachten tot de kou voorbij is (na woensdag, belooft het KNMI op dit moment). En ik wilde zaaien (zowel voorzaaien in de kas als buiten ter plaatse zaaien); van bleekselderij, melde en broccoli tot koriander, stengelui en worteltjes). Ook dat moet nog maar even wachten. We hebben wel de aardappelen gepoot, die liggen 15 centimeter diep in de grond en zullen dus geen last hebben van de lichte vorst.

Op de foto hieronder zie je de 2 vakken (met witte afstandsstokjes) waar de aardappelen zijn gepoot. Rechts zie je 2 rekken met vliesdoek, daaronder staan de doperwten. Het vliesdoek is niet om de doperwten tegen vorst te beschermen (al zijn ze ongetwijfeld best blij met dit ‘dekentje’), het moet duiven en andere liefhebbers van jonge doperwtenplantjes tegenhouden.

In plaats van zaaien, planten en verspenen kozen we de afgelopen dagen voor schoonmaken. Het is hier altijd erg nat in de winter maar deze winter was het nog wat erger (weinig vorst, veel regen). Ik plaatste deze foto aan het eind van november:

En zo zag dat pad er tot een paar weken geleden nog steeds uit, of eigenlijk: erger nog. Want in de afgelopen maanden liepen we er vaak, met modderlaarzen aan. En hebben we mest lopen kruien (en gemorst), en viel er nog meer blad en groeide er onkruid. In maart zagen we de tuin tergend langzaam droger worden. Tot de tuin en paden 2 weken geleden droog genoeg waren; we konden eindelijk wieden (zonder kilo’s modderklei met het onkruid weg te moeten gooien), en we konden alle bladeren, grond en mest opvegen en op de composthoop gooien.

Wat ziet het er dan gelijk opgeruimd uit! Nou ja, ik heb het dan natuurlijk even niet over de stapel stokken die we nog op moeten ruimen. Maar de knoflook links heeft ondertussen wat voeding gehad zodat ze na de kou weer kan gaan groeien en van de mest links achterin hebben we een hoop gemaakt waar in mei courgettes in geplant kunnen worden. Stapje voor stapje knapt de tuin op, en schone aangeveegde paden maakt de tuin gelijk wat overzichtelijker.

Nu moeten we helaas wachten tot de kou voorbij is voor we echt wat in de tuin kunnen doen (zoals worteltjes zaaien). Maar in de kas kan ik gekiemde soorten als peterselie, selderij, kool, etc. gaan verspenen. En ik kan de winterbloemkolen oogsten, stokken bij de jonge boompjes van perzik en abrikoos zetten zodat ik de takken kan gaan leiden, en mest op een hoop gooien (die later als bodembedekking tussen de tomatenplanten komt). En Ruud kan het laatste stukje van een houten schot langs het middenpad maken, de grond in de kas schoonmaken en aanharken. Als we thuis zijn moeten de paprika- en peperplanten worden verzorgd want die hebben alweer (of nog steeds) luis. En ik kan dit weekend komkommers, meloenen en nog wat eenjarige bloemen en kruiden zaaien. Met soorten als courgette, maïs, bonen en pompoenen wacht ik nog zeker 2 tot 3 weken want die kiemen en groeien snel maar kunnen buiten toch pas half mei worden uitgeplant. Want je ziet: het weer kan snel omslaan, IJsheiligen van 12 tot en met 14 mei blijft de enige vaste waarde in de tuin :-).

Ik plaatste afgelopen week deze foto op mijn instagrampagina:

Bloeiende zalmoranje tulpen met op de achtergrond de perenboom met bloesem. Vanmorgen zag het er zo uit:

Nog een voorbeeld, narcissen in een andere pot:

En vanmorgen:

Ik hoop dat ze ondertussen weer een beetje overeind zijn gekomen want ze bloeiden zo mooi. Gelukkig lijken alle planten/kruiden die buiten in pot zijn blijven staan de winter te hebben overleefd; tijm, salie, munt, kerrieblad, Griekse bergthee, Franse dragon, hysop, etc. beginnen voorzichtig weer uit te lopen.

Mijn tuinbuurvrouw/-vriendin Laura maakte en appte deze en de andere winterse foto’s in dit blog, zij was vroeg op de tuin maar ging al snel weer naar huis omdat het zo koud en nat was. Wij hebben ons de moeite van het fietsen in de snijdende noordoostenwind bespaard en gaan zaterdag pas weer naar de tuin.

Tot slot nog 1 foto, van de perzikboom met dubbele pech: krulziekte en dan ook nog bevroren bloesems. We hopen dat de sneeuw wellicht nog een beetje isolerend heeft gewerkt. Als de kou voorbij is gaan we de eerste door krulziekte aangetaste bladeren verwijderen.

Oftewel, er is genoeg te doen, van ons mag de lente snel terugkeren!