Vocht en knoflook

We hebben de knofloken uit de grond gehaald. Ze waren nog niet afgestorven maar het was toch nodig. Een week of 2 geleden heb ik er nog bloeistengels uit geknipt. Niet alle knoflookrassen bloeien trouwens, maar een vrij groot deel wel. En dan is het belangrijk om die bloeistengels er zo snel mogelijk uit te halen, want anders maken de planten een bloem en dat gaat ten koste van de ontwikkeling van de bol. Sowieso groeit de bol in de laatste weken voor de oogst het hardst. En ik heb wel eens gehoord dat als de planten een bloeistengel maken, het een teken is dat je ongeveer 4 weken later kunt oogsten.

Hier staat de tuin min of meer onder water. Dat is misschien overdreven maar het is hier wel echt kletsnat, zo nat dat sommige planten in de kas het nu echt gaan begeven (ze staan letterlijk in modder). Afijn, daar kan ik mooi in een volgend blog over klagen, nu heb ik er geen tijd voor. Want we hebben dus knofloken geoogst. Ik had 4 rijen gezet, voor weer eens wat nieuwe rassen, om ze te gebruiken als milieuvriendelijk bestrijdingsmiddel, en ik wil ze ook eens gaan inmaken (altijd een beetje lastig omdat verse knoflook gevoelig is voor botulisme). En ik ga ze drogen en in olie leggen, en natuurlijk gewoon lekker in gerechten gebruiken. Ik bedacht om ze ook eens in te maken op de manier van de courgettes in olijfolie met azijn (de azijn zorgt dan voor een gunstige zuurgraad), waarbij ik de courgettes dus vervang door gepelde knoflooktenen, plus een takje rozemarijn en wat peperkorrels.

Na het verwijderen van de bloeistengels kregen de planten vervolgens roest. Het verwijderen van de bloeistengels is voor alle duidelijkheid niet de oorzaak van roest, die moet vooral gezocht worden in natte en warme omstandigheden waarin de schimmel gemakkelijk uit kan breiden. En van roest gaan ze niet dood, maar heel hard groeien doen ze ook niet meer. En toen kwamen er vorig weekend weer nieuwe buien, zoals deze:

Gelukkig groeiden de knofloken in een verhoogde bak maar zelfs daarin stonden plassen water. Bij het weghalen van de rekken waar de doperwten en kapucijners aan groeiden (die zijn allemaal geoogst/opgegeten/ingevroren) zag ik ineens een stukje van een blote nek van een knoflook die daarnaast stond.

Mmmm……… misschien moest ik eens 1 of 2 knoflookbollen uitgraven. Je ziet een voorbeeld bovenaan deze pagina. En op de foto hieronder zie je nog een voorbeeld: klein, groot, olifantenknoflook; er is geen onderscheid, ze barsten letterlijk uit hun vel maar lopen nog net niet opnieuw uit.

De nek (het gedeelte boven de bol) is nat en zacht en sterft af (ze laat heel gemakkelijk los van de bol). En de tenen knoflook zitten niet meer netjes opeengepakt onder een vel maar groeien door het velletje heen en gaan wat wijduit staan. Uiteindelijk is het een teken van te snelle groei bij warm weer in te natte grond. Want er bestaat ook nog wel een soort nekrot (mijn vader noemde het vroeger ‘koprot’, dat is een soort botrytis). Maar dat is dit zeker niet.

Want voor alle duidelijkheid: er is niks mis met de knoflookbollen, de tenen zijn onder hun velletje helderwit en schoon en ze kunnen nog prima gegeten worden. Maar ze moet wel geoogst worden (en dan drogen of vers worden gegeten). Want de temperatuur stijgt de komende dagen maar er komen ook weer nieuwe buien (en zelfs als er geen regen komt is de grond nog zeker 2 weken heel nat). Als we de knoflookbollen in de grond zouden laten zitten is de kans enorm groot dat de tenen in de bollen binnen korte tijd onder invloed van vocht en warmte weer uit gaan lopen. En dan worden de knoflooktenen dus zelf ook weer bollen (maar dat kan niet want er is geen plaats voor nieuwe bollen doordat alle tenen in de bol hetzelfde willen).

Oftewel: het was hoog tijd, ook al waren ze nog niet helemaal volgroeid, en waren ze ook nog niet afgestorven. Knoflookbollen uit kletsnatte modderklei oogsten is nog wel een vies werkje maar na een beetje spoelen in de regenton was dit een deel van de oogst die we mee naar huis konden nemen:

Als je goed kijkt zie je nog wel wat meer bollen waarvan de tenen uit hun vel barsten en de nek van knoflookbol afsterft, maar je ziet zeker ook nog genoeg bollen die er prima uitzien; die hadden eigenlijk nog even kunnen blijven groeien. Maar ja, het verschil kun je onder de grond niet zien. En het is ook goed om ze allemaal in één keer te oogsten. Want dan kunnen ze tegelijkertijd drogen. En er staan al zaailingen van palmkool, krulandijvie, sla en sojabonen te wachten om hun plek in de tuin in te nemen.

We zijn eigenlijk wel blij dat we ze hebben geoogst; de bollen zijn wat kleiner dan normaal maar de tenen zijn mooi van formaat, stevig en sappig. En liever vroeg en klein maar gezond en lekker dan een week te lang wachten en uitlopende knoflooktenen in de bollen.

Het is nu een kwestie van goed drogen. Ze hangen hier ondertussen in bosjes onder een afdakje. Maar er liggen er ook een paar in een keukenpapiertje in de koelkast, om vers te gebruiken.

Tot slot nog 1 foto, van een bloem natuurlijk :-), of eigenlijk een belofte, want heel binnenkort bloeit deze Helichrysum bracteatum Coppery Red.