Calamondin

Allereerst: ik hou van zuur. Ik hou van de vele verschillende soorten lekkere azijn, ik hou van zilveruitjes en augurkjes in zoetzuur, en ik hou van citroenen en limoenen. En ik zou dus graag aan citroenboompje willen hebben…… maar ja, ik heb er geen goede overwinteringsplaats in huis voor. In de huiskamer is het veel te warm en op zolder is het hier te koud, te donker en te klam. Maar ik heb een mandarijnstruikje dat hier in februari de -15 graden zonder al teveel problemen overleefde. Dacht ik……..

Ik plaatste afgelopen week een foto van dat mandarijnstruikje op mijn instagrampagina en facebookpagina waarbij je kon zien dat de vruchtjes langzaam beginnen te rijpen. Ik kreeg daarbij van Annita een opmerking: het is geen mandarijn maar aan calamondin. Ik had er nog nooit van gehoord maar toen ik googelde zag ik het gelijk: ja, ik heb een calamondin!

Ik ga even terug naar het begin van dit alles. Ik kocht in het voorjaar van 2020 een citroenboompje. Ik heb in de afgelopen 30 jaar al een paar keer een poging gewaagd maar die boompjes deden het heel slecht na een overwintering op onze te donkere, koude en klamme zolder (met steevast luis, spint, bladval en een slecht herstel in het voorjaar, en daardoor vervolgens slechte groei en bloei waardoor ze nog zwakker de volgende winter in gingen). Nu ging ik het overwinteren eens in de koude kas proberen, door wat informatie op internet die ik vond over het mogelijk verdragen van enkele graden vorst. En ik had ondertussen ook wat geleerd: bij de aankoop van een citroenboompje staat die vaak in een pot met kleigrond. Ik las dat het belangrijk is om de plant thuis uit pot te halen, de wortels helemaal schoon te spoelen en de plant dan opnieuw te planten; in een grotere pot en in een veel luchtiger mengsel van potgrond met daardoor wat grof zand en perliet gemengd. En dat was een goede tip: want het boompje groeide goed en bloeide zelfs (uiteraard gaf ik ook wat voeding en regelmatig voldoende maar niet teveel water).

De bloem en knop van een citroen

Ik was samen met Ruud in het tuincentrum waar ik het citroenboompje kocht. Schuin achter het citroenboompje stond ook een onooglijk en slechts 20 centimeter hoog struikje in een lelijk lilapaars 12-centimeterpotje. “Die is ook leuk”, zei Ruud, “neem die ook mee”. Nou ja, ik vond het niks, maar als Ruud het wilde hebben…… Het was een echt afdankertje dat er blijkbaar al lang stond: er zat een verweerd plakkertje op met ‘Mandarijn’, prijs € 2,95. Nou, voor die prijs konden we een gokje wagen.

Ik heb het citroenboompje liefdevol uit de pot gehaald, de wortels uitgespoeld en in een grotere nieuwe pot met het potgrond-zand-perlietmengsel geplant. En ik had nog wat over; dus het ‘mandarijnstruikje’ kreeg ook een iets groter potje en het restje grond.

Eigenlijk deden zowel citroenboompje als ‘mandarijnboompje’ het best goed die zomer. De grotere citroen gaf natuurlijk veel meer bloemen en kreeg ook kleine onrijpe groene vruchten, het ‘mandarijntje’ kreeg 3 kleine vruchtjes, waarvan er 2 uiteindelijk nog onrijp afvielen, maar 1 vruchtje bleef hangen.

Citroen

Toen werd het herfst, en uiteindelijk zette ik het citroenboompje in november in de koude kas. Oh ja, het ‘mandarijntje’ zette ik er ook maar in. En toen werd het januari 2021 en er werd voor eind januari/begin februari een zeer koude periode voorspeld. Zucht, juist in het eerste overwinteringsjaar van het citroenboompje. Oh ja, en het nog steeds veel kleinere en jongere ‘mandarijnboompje’.

Ik heb een grote speciekuip gepakt, op de bodem een dikke laag stro gelegd en daar de pot met citroenboompje in gezet, de loze ruimte tussen de wand van de speciekuip en die van de pot met plant vulde ik ook op met stro.

Tenslotte heb ik nog stro rondom de stam en de kroon gedrapeerd en daarna heb ik een dubbele laag vliesdoek over de hele plant gehangen en de uiteinden onder de pot gestopt. En ik heb gieters water naast en achter de kuip gezet (met het idee dat het water overdag in de zon op kon warmen en die warmte weer af kon worden afgestaan na zonsondergang). Maar uiteindelijk wordt het in een koude kas niet veel meer dan 2 of 3 graden minder koud dan buiten. Dus het zou zeker flink gaan vriezen in de kas.

Ik hoopte dat de bescherming voldoende was. En, oh ja, het mandarijnstruikje stond er ook nog. Maar het was al aan het einde van de middag, de zon ging onder, het werd ijskoud en ik moest ook nog naar huis fietsen. En ik geef het toe; ze was toch een beetje het spreekwoordelijke ondergeschoven kindje; alle aandacht ging naar de citroen, de kans dat het lelijke eendje/mandarijntje het zou overleven was toch al heel klein. Ik heb het 17 centimeterpotje met mandarijn tussen de emmers gezet, dat nog wel, maar voor een bedje van stro en vliesdoek was geen tijd (en ook geen spullen meer).

Helaas werd het nog kouder dan verwacht. Uiteindelijk heeft het ruim een week matig tot streng gevroren, met uitschieters tot bijna -20 graden. Toen de vorstperiode voorbij was heb ik stro en vliesdoek verwijderd. De eerste week leek het goed met de citroen en mandarijn te zijn gegaan. Maar in week 2 werd het blad van de citroen doffer en lichter van kleur. Nog een week later gingen de eerste blaadjes hangen. En nog 2 weken later waren alle blaadjes bruin en vielen af.

Maar niet van de mandarijn die veel minder bescherming had gekregen; dat blad bleef fris donkergroen, en zelfs het enige minimandarijntje van 2 centimeter groot bleef hangen. Wat was ze sterk en dapper!! Uiteindelijk heeft het citroenboompje het niet gered, maar de ‘mandarijn’ wel.

Het heeft dus heel lang geduurd maar uiteindelijk groeide er liefde voor de ‘mandarijn’ :-). In het voorjaar heb ik haar weer verpot, naar nog een maat grotere pot (nu een pot van 30 liter inhoud), met verse potgrond/zand/perliet en biologische voeding. En ze kreeg een mooi plekje naast de kas, in de zon en lekker warm. En ze groeide tot wel 60 centimeter hoogte. En ze bloeide dat het een lieve lust was, met heerlijk geurende witte bloempjes. En het enige mandarijntje dat ze droeg werd rijp.

Het enige rijpe vruchtje in 2021

Tenminste, dat dacht ik. Want het was op een gegeven moment fel en egaal oranje van kleur. Ik heb het geplukt en doorgesneden en geproefd: het had weinig sap en veel schil en vlees, met een sterke mandarijngeur en -smaak. Maar het was wel heel zuur. Misschien doordat ze toch een zware winter had gehad, of doordat ze nog jong was, doordat ze in pot stond, misschien toch te vroeg geplukt, misschien….. geen idee. Maar ik schreef het al, ik hou van zuur, dus ik vond het erg lekker.

Het ‘mandarijnstruikje’ in de zomer

In het najaar van 2021 heb ik de pot in de kas gezet, op een tafeltje, zodat ze niet op de koude grond stond. Ondertussen hingen er wel een stuk of 40 ‘mandarijntjes’ in, leuk!! Maar ze waren wel erg klein, gemiddeld zo’n 3 centimeter groot, soms iets groter, soms iets kleiner, allemaal donkergroen van kleur.

En heel langzaam begonnen vanaf november de mandarijntjes te verkleuren, elke week leken ze iets minder groen en iets meer oranje te worden. Zou het kunnen dat ik ergens in het voorjaar van 2022 rijpe minimandarijntjes zou kunnen oogsten?

En toen plaatst ik dus de foto op instagram en facebook, en kreeg ik de reactie van Annita dat het geen mandarijn maar een calamondin moest zijn. Ja, dat is het!! Maar wat is dan een calamondin? De informatie is soms nog wel wat verschillend maar de Latijnse naam zou Citrus x mitis zijn en ze zou een kruising zijn tussen een mandarijn (Citrus reticulata) en kumquat (Citrus japonica). Ze komt uit China (en afhankelijk van de plaats kan het in China toch ook behoorlijk koud worden). De struik kan ruim 2 meter hoog worden, ze is bladhoudend, met ongeveer 3 centimeter grote vruchtjes met de smaak van een heel zure mandarijn. Ze houdt van een losse grond (met dus flink wat zand/perliet erdoor) zodat de diepe penwortel niet te nat blijft. De vruchtjes ontwikkelen zich in de zomer en rijpen vanaf de late winter tot ze rond april-juni oogstrijp zijn. Tot zover klopt het allemaal.

Op de Nederlandstalige websites vind ik alleen maar informatie dat ze in de winter vorstvrij moet overwinteren. Maar mijn calamondin heeft toch echt probleemloos een week -10 tot -18 graden overleefd, in een pot, met een vrij droge kluit. Als ik in de Engelse taal googel vind ik wel wat meer websites die zeggen dat ze temperaturen tot -6 graden kan verdragen, ik las zelfs ergens tot -10 graden. Ik ben trots op mijn calamondin want ze heeft dus nog veel meer vorst verdragen!

Mocht er nu nog strenge vorst komen ga ik haar met liefde naar huis dragen, en daar mag ze blijven tot de vorst voorbij is. Want ik ga de gok nu even niet meer nemen; nu ze eenmaal zo groot is, nu ik weet wat ze is, hoe ze smaakt, hoeveel opbrengst ze geeft, etc. Ik zie dat ze duur is als je er een plant van wilt kopen. Ik heb dus gewoon geluk gehad dat ik Ruud ‘ook een plantje gunde’ :-).

En nu wil ik dus ook kinderen van haar, heel soms geeft ze zaden. Hoe bijzonder zou dat zijn, zelf gezaaide calamondinnetjes. En ik wil haar gaan stekken, als een soort back-up. Zodat ik de moederplant in een nog grotere pot kan zetten en die op de volkstuin mag blijven en jaarrond in de koude kas mag blijven staan (als ze de extra warme zomertemperaturen in de zomer verdraagt).

De grote vraag is dus: zijn er citrussoorten die veel koude kunnen verdragen? Kumquat schijnt redelijk veel kou te kunnen verdragen, en hetzelfde geldt voor yuzu. En natuurlijk de Poncirus trifoliata, dat is een bekende winterharde struik/boom met helaas veel zeer scherpe stekels en ‘citroenen’ die wel heel zuur maar niet heel smaakvol zouden zijn. Vooral de stekels hebben me tot nu toe tegengehouden. Maar bij het zoeken naar meer informatie over calamondin en de vorstgevoeligheid van citrus vond ik deze pagina op de website van Kwekerij De Zoetewei. Ze verkopen (voor zover ik weet) geen planten maar ze veredelen ze en wat ik op de website zie lijkt me geweldig; uiteindelijk zoeken ze naar citrusfruit dat een Nederlandse/Belgische winter kan overleven. Ik ben heel benieuwd naar de ontwikkelingen in de komende jaren!!

En dan nog even. Ik kreeg de vraag wat ik met de vruchtjes ga doen wanneer ze (hopelijk) de winter overleven en in het voorjaar rijp zijn. Ik denk aan calamondinlikeur, en aan calamondinmarmelade. Ik kan ze ook in zout inleggen (zoals Marokkaanse ingelegde citroenen). En ik kreeg de tip van een Indonesische mevrouw om er sambal van te maken (in Indonesië wordt er een sambal gemaakt met (hele of stukjes) limoen, ik ben nog op zoek naar een goed recept).

Genoeg inspiratie, en als ik googel op calamondin en de prachtige foto’s bekijk verheug ik me al op het komende maanden en jaren met deze (voor mij) nieuwe citrusvrucht!

Het struikje in pot in januari in de koude kas

Abonneer
Laat het weten als er
guest

48 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Marijke Woelfel

Beste Diana,

Er is een folie die voor je ruiten met dubbelzijdig plakband gezet word (heb het hier in Canada 2 jaar gebruikt, hielp echt een stuk) tot ik geisoleerde ramen kreeg. Misschien een idee voor je kas? Of een lange staak horizontaal ophangen, daaroverheen plastic hangen, en in die tent je citrus struiken zetten. Zal ook een boel schelen. Hoop het voor je. Succes, hoor dat er misschien in Feb. een 11 steden tocht komt, brrrr. Iedere bouwmarkt heeft rollen plastic in verschillende diktes. Goedkoop!

Marijke Woelfel

Vrienden hier hebben in hun (vrij grote, met plastic ipv glas, wordt om de ca 10 jaar vernieuwd) een klein houtkacheltje gezet en daaromheen, en overheen, er van die leuke grote riviersten gemetselt. Als er gekweekt en overgehouden wordt, gaat de kackel ‘s avonds aan, de stenen (thermische massa) houden de temperatuur op peil, lang nadat de kackel uitgebrand is. Dan heb je helemaal een knusse plek om te eten! Ik geniet erg van je blog!

Lies

Of… hoe een lelijk eendje een topper wordt! Dankzij jouw liefde/zorg…
Lie(f)s.

Joren

Ha Diana! Leuk stuk!

Ik ga zelf komend jaar van een oude garage een ‘vorstvrije kas’ maken, het dak vervangen door transparant polycarbonaat, de muren isoleren en ramen langs de zijkanten maken. De vloer hak ik uit en daar komen plantgaten met piepschuim platen rondom tot 50cm diepte. Die vul ik met een mix van potgrond, compost en grof zand, Bij ernstige vorst hang ik vorstvrijlinten in de boompjes (bedoeld om kranen en leidingen vorstvrij te houden) en dan fleece erover. Dat zou moeten werken.

Tips:
– youtube bob duncan, growing lemons and limes in south coastal BC. (Misschien bij je thuis een stuk zonnige muur of zijkant van een schuurtje ofzo?)

– Oscar Tintori, Italiaanse citruskweker en leverancier. Duur, maar goede kwaliteit. Levert internationaal, heeft veel soorten, ook mandarijnen, want:

-Er zijn mandarijnen (echte) die tot -10 graden verdragen zonder bescherming, maar ook sinaasappels, citroenen en limoenen die enkele graden vorst kunnen verdragen.

Ten slotte bestaat er een telg van de citroenfamilie, de trifoliata, die zeer zure, bittere, pitrijke vruchten geeft. Deze soort zou de -20 zelfs aan kunnen. Zelf begin ik er niet aan. Ik wil lekker fruit, of geen.

Al met al is het een hele toer, maar eentje waar ik veel lol aan beleef. Ben erg benieuwd wat je met die calamondins gaat doen. Marmelade?

Joren

Vergeet die laatste vraag.ik zag direct na de reactie dat ik een alinea had gemist groetjes!

Joren

Ha Diana!
Dat van die klimaatbestendigheid weet ik niet zo goed. Bij sommige rassen stond beschreven dat ze in dalen en koudere gebieden met nachtvorst gezond bleven, overigens dacht ik niet dat er een onderstam bestaat die geschikter zou zijn voor noordelijkere landen. Zo wel, dan laat ik me graag informeren 🙂

Uit mijn hoofd waren de verpakkings – en bezorgkosten per plant 24 euro. Dus een plant kopen en thuis krijgen kost plusminus 50/60 euro. Niet goedkoop, maar er hingen bij mij al vruchten in die hetzelfde jaar al oogstbaar waren. En ze zijn erg mooi als plant, vind ik dan.

Annemarie

Hai Joren,
Ik zie nu ook jouw antwoord over de verzendkosten. Ik had 46 euro voor 2 planten betaald dus 24 euro per plant klopt inderdaad.
Ik vind het ook een goede leverancier met bijzondere soorten. Echt het geld waard.
Groet
Annemarie

Taar

Leuk om te lezen! Na een aantal jaar worstelen met mijn calamondin staat hij deze winter gewoon in de warme woonkamer voor het raam, waar hij voor het eerst niet al zijn blad en vruchten laat vallen! 😀
Toen ik paar jaar geleden de eerste paar vruchtjes had (en sindsdien dus niet meer) vond ik ze perfect om puur te gebruiken: in de gin tonic / water / thee (aromatischer, fleuriger dan citroen met klein zoetje maar anders dan limoen) en vooral in recepten met grapefruit (wat ik te bitter vindt). Hopelijk blijven de 5 vruchtjes van dit jaar hangen en kleuren, en dan ga ik er een ceviche mee maken.
En dan volgend jaar een plant vol zoals op jouw foto’s..

Sarah

Wat een heldere informatie! Ik ga het proberen

ineke

wat een mooi, bijna ontroerend verhaal!
heb je ook weleens open tuin…zou daar graag eens komen kijken

Anne-marie Noordermeer-Haast

Ik koop mijn citroenplanten bij Oscar tintori in Italië. Deze leverancier verstuurt zijn planten met veel zorg.
Ik heb nu een Siciliaanse citroen in onze slaapkamer staan waar het niet meer dan 13 graden is. En daar komen alweer nieuwe knopjes in en de citroentjes die van de zomer eraan gekomen zijn groeien weer en gaan nu verkleuren.
En een Amalfi citroen en een bloedsinaasappel in de schuur, ook die zien er nu nog goed uit.
Van de Amalfi citroen heb ik al limoncello kunnen maken.
In het voorjaar zet ik ze weer onder de veranda. Maar het blijft een gok met citroen boompjes maar zo leuk.
Groet
Annemarie

Annemarie

Hai Diana, Het was even zoeken maar ik heb het gevonden.
Het was 46 euro aan verzendkosten. Dit was voor 2 flinke dozen want elke plant wordt apart verpakt. Ik had een Siciliaanse citroen en een bloedsinaasappel.
Best een hoop geld maar dan heb je wel iets bijzonders.
Groetjes
Annemarie

Annemarie

Dit adres zet ik dan weer in mijn adressenlijst. Leuk zo’n Nederlandse kweker.

Esther

Wat een leuk verhaal weer ☺️ wat een mazzel heb je met zo’n man die zo goed weet wat leuk is :p het zou me niets verbazen als er opeens een heleboel meer calamondins verkocht zouden worden de komende periode. Het klinkt erg inspirerend!

Fenneke

Leuk om te lezen! Ik was al benieuwd hoe je ‘m had ingepakt. Zelf ben ik vorig jaar begonnen met yuzu, en keraji, een japans mandarijntje dat lekkere vruchten schijnt te geven. Beide kunnen aardig wat vorst hebben, maar bij de yuzu hangt het wel van de entstam af of-ie zn blaadjes verliest of niet. Deze winter haal ik ze nog naar binnen als het overdag gaat vriezen (in een koude ruimte met een lamp erbij), nu staan ze buiten bijelkaar met coniferentakken om de potten gedrapeerd voor een beetje beschutting. Maar volgende winter zouden ze gewoon in de volle grond moeten kunnen (de eerste jaren nog wel ingepakt bij dagvorst). Ik ben benieuwd, de smaak van yuzu vind ik heel lekker (in bijv yuzu-roomijs of yuzu-limonade). Keraji heb ik nog nooit geproefd maar krijgt goede recensies.

Fenneke

Hoi Diana,

Ik heb de Keraji bij Citrus Bali vandaan, die zitten in Nederland én zijn gespecialiseerd in vorstbestendige citrusplanten 🙂 Afhankelijk van wanneer je bestelt moet je soms een paar maanden wachten, maar verder heeft hij goede service. En uiteraard heeft hij ook Yuzu zie ik 🙂 https://www.citrusbali.nl/ De jonge plantjes zijn nog best te betalen.

Elvira de Ridder

Hoi Diana,
Ik heb de calamondin ook al jaren. En een citroenboom van meer dan 30 jaar oud. Daar heb ik afgelopen zomer 59 citroenen van geoogst.
Ik heb ze wel vorstvrij staan in mijn serre. (in Spijkenisse 🙂 )
Maar wat ik je eigenlijk wilde vertellen, ik heb ook een limequat. Dat is een vergelijkbare plant als je calamondin, maar dan met kleine citroentjes eraan. Ook een kruising die net als de calamondin een taaie sterke plant is.
Je plant ziet er fantastisch uit en ik wist echt niet dat die mandarijntjes zoveel kou konden verdragen. Ik ben en blijf een vorstfeut met mijn planten, ik hou ervan en hou koste wat kost mijn serre vrij van vorst. Alles voor de citrussen, ik heb er een stuk of 10. Ik heb begrepen dat de meeste citrus geent zijn op een onderstam en dat stekken niet makkelijk is. Uit zaad heb ik ook citroenen staan, maar die doen er zeker 8-10 jaar over voor je er een vrucht aan kan krijgen.

marja

15 jaar geleden kreeg ik van mijn broer, die weer terug verhuisde van het gardameer (Italie ), naar nederland een hele grote mandarijnen boom. .2/2m.Ook 2citroenbomen en een olijf. Mijn ervaring is dat de mandarijnen boom niet zoveel kou kan hebben als de citroen bomen. Elk jaar heb ik vele kilo,s mandarijntjes en citroenen die ik op sterke drank zet en verwerk in jam. Zo komen wij de winter door. ha ha. Ik houd de bomen
over in een verwarmde kas op 10 graden .Zomers geef ik de bomen speciale voeding waar ijzer in zit. De olijfboom staat het hele jaar buiten op ons terras. Ik durf mijn bomen niet in de vorst te laten staan.

Bianca

Wat een leuke blog heb je geschreven. En ik heb weer wat geleerd, dat mandarijnenboompje wat ik heb is dus geen mandarijnenboompje, maar een Calamondin. Maakt niet uit, de likeur die ik er van maak is heerlijk.

Ik heb daarnaast nog een Perzische limoen, kaffirlimoen en minicitroenboom (als in: de citroentjes zijn nog kleiner dan de calmondins). En in de tuin staat een Poncirus trifoliata. Ik denk al zo’n 50 jaar oud en deze heeft dus al een aantal elfstedenwinters overleefd. De stamomtrek is nu zo’n 35 cm en de hoogte 3 meter. Ik vind de stam ontzettend mooi en de boom zo bijzonder, die mag van mij niet weg.

Maar ja, die stekels zijn echt heel pijnlijk. Bij het snoeien van de Anna Paulownaboom die ervoor stond (helaas heeft die de afgelopen jaren het loodje gelegd) is mijn man van de trap gevallen, ín de Poncirus. Dat heeft zijn val gebroken, maar was toch een pijnlijke ervaring. Ik gebruik het snoeihout van de Poncirus ook om mijn eigen katten uit de moestuin te houden, dat werkt uitstekend. Ik heb 1 keer marmelade gemaakt met de Poncirusvruchten, maar ondanks dat mijn man een Britse smaak heeft, was deze toch te zuur voor hem. Je kunt de vruchten dus wel gebruiken bij het koken, maar ik gebruik in de praktijk toch liever de minicitroentjes.

Poncirus trifloiata boom

Poncirus trifloiata stekels

Imke Bielema

Wat geweldig zo’n doordouwertje van een plant.
Wat ook schijnt te helpen voor extra warmte in de kas, is een kaars op een schotel met een omgekeerde teracottapot erover

Anne

Alles jullie van lekker en zacht zuur houden is Japanse kweepeer misschien ook een plant om in de tuin te hebben? Erg gemakkelijke plant, mooi ook met een uitbundige bloei.. Wij hebben een plant met rode bloemen en één met witte bloemen.
Wij maken er een lekkere limonade van. Er confituur van maken zou ook mogelijk zijn maar dat heb ik niet nog geprobeerd.

Carine p

Dag Diana,
Ik denk dat ik het moment gevonden heb wanneer er een probleem op jouw site is. Zit je op de home pagina, is alles Ok. Ik kan alle reacties lezen of rechts onderaan vorige reacties bekijken. Maar…. Zodra je klikt op menu en je kiest blogs om bv naar de vorige blog te gaan, krijg je ook een ander lettertype en ik zie als laatste blog ‘schrijven’ . De 2 meer recente blogs ‘ Calamondin’ en ‘beginnen’ zijn niet meer zichtbaar. Bij vorige reacties heb ik dan opnieuw ‘stengel ui’ bovenaan staan. Ik zou met jouw technieker toch eens bekijken of het niet met de grootte te maken heeft, want onder blog staat wel immens veel. En alle andere categorieën werken wel behoorlijk.
Groetjes carine

Carine p

Dag Diana,
Ik heb de geschiedenis en cookies verwijderd (jouw cashing opmerking denk ik) en nu is inderdaad het probleem opgelost. Alle blogs zijn opnieuw zichtbaar en ook alle reacties. Ik begrijp wel niet zo goed waarom ik dit moest doen.
Qua jouw oude blogs begrijp ik dat dit gevoelig ligt. Maar heeft het zin om alle reacties bij te houden?
Groetjes
Carine

Margriet.M

Hallo Diana
Ik sluit me bij Carina aan, ik heb dezelfde fout ontdekt kon maar zat nog te bedenken hoe beschrijf ik dat het beste.
Nu beaam ik het zodat je weet dat er meer zijn waar het niet naar behoren werkt.
Dit is nadat we opnieuw ingeschreven hebben laatst.
Groet Margriet

Angelique

Hallo Diana,

Deze week kwam ik toevallig in de supermarkt de calamondin tegen en moest meteen aan je blog denken…zo werkt het dan ook weer. Zonder lang na te denken nam ik het mee naar huis. Het heeft aardig wat vruchten, dus ik twijfel of ik nu de kluit moet gaan spoelen en nieuwe potgrond en voeding in de pot moet doen. Of moet ik wachten tot het geen vruchten meer geeft? Het staat in ieder geval prachtig en hopelijk blijft het zo. Groetjes,

Mike

Hoi Diana,

Het boompje wat jij hebt is zeer bekend in de filipijnse keuken en komt in dat land ook veel voor. De “mandarijntjes” worden ook wel calamansi genoemt en wordt veelal gebruikt voor in marinades, sausjes of om limonade van te maken. Ze zijn ook lekker als ze nog groen zijn, omdat er dan volgens mij meer sap in zit. Google maar op calamansie en je zult meer info vinden 🙂

Annemarie

Dag Diana,

naar aanleiding van je belevenissen met de calomondin: in 1994 heb ik een limoengroen meegenomen uit Thailand. Thuis de pitten gezaaid en een van de nakomelingen gehouden. Na 11 jaar was het struikje ca 50 cm hoog en bloeide het voor het eerst. Nu is het wat hoger en krijgen we elk jaar heerlijke limoentjes. Hij blijkt makkelijk te stekken en de stekjes bloeien snel, al het eerste of tweede jaar! Bij de Aldi in Emlichheim ooit een limequat gekocht en de pitjes daarvan kiemen wel goed. Helaas zijn de zaailingen niet door de droge hete zomer gekomen. De zomer een stekpoging.
Groeten, Annemarie

Pien W

Wat ontzettend leuk Annemarie! Zo’n meegenomen vakantiesouvenir!!! Ik heb 2 jaar geleden een calamondin bij de Lidl gekocht, inmiddels een meter hoog en inderdaad bloeien en vruchtjes! Maar ik heb hem nooit gestekt en door jouw verhaal helemaal benieuwd, hoe en wanneer doe jij dat? Gr.Pien

Jessica

Hoi Diana, wij hebben een citroenplant in pot en die gaat best goed. Veel bloemen en ook veel kleine groene vruchtjes. Zoveel dat hij zelf uitdunt. Nu geuren die ienimini vruchtjes die bijna afvallen en geel kleuren heerlijk naar citroen, maar er zit niks in eigenlijk. Kun je daar ook gerechten mee maken?
groetjes Jessica

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Naar de reacties