De Planning (plus de laatste ‘hint’)

Het woord Planning schrijf ik altijd met een hoofdletter, want het is niet iets wat ik in een uurtje kan maken. Sterker nog, ik ben er altijd wel een paar dagen zoet mee. En de komende maanden zal er ook nog wel wat aan en in veranderd worden.

Ik wilde graag zaden kopen. Van leuke soorten. Ik had zelfs al een wensenlijstje gemaakt van mooie en lekkere soorten en rassen die ik op internet, in boeken en catalogi, en op instagram was tegengekomen. Maar eerst moet ik natuurlijk kijken wat ik nog heb. En wat ik in de afgelopen maanden al heb gekocht of geruild.

En dat blijkt best veel te zijn, mijn ogen zijn standaard altijd groter dan mijn tuin. Ik zal eerst even mijn bezit laten zien:

Drie volle boxen met zaden brachten we gisteravond van hun koele bewaarplaats op zolder naar beneden. Links een box met alleen maar bloemenzaden, op alfabetische volgorde. In het midden een box met alle algemene groentezaden zoals prei en andijvie, worteltjes en spitskool (2 lades voor bladgewassen, 2 voor koolgewassen, 2 voor wortelgewassen en 2 voor vruchtgewassen). En de grote vakken links en rechts zijn voor de grotere zaden van peulvruchten zoals bonen, erwten en tuinbonen, en voor spinazie en andere grote zaden of grote zakjes. En wat op tafel ligt zijn nog zakjes die ik in bakjes, op de kast en in mijn tuintas vond. Nieuwe zakjes gaan ook in de grotere vakjes (en in de grote lade onderin) want het is zonde om die zaden uit de zakjes te halen (doordat die zakjes er vaak voor zorgen dat zaden wat beter beschermd zijn en langer meegaan dan in mijn eigen plastic gripzakjes). Als ik gekochte zakjes zaden eenmaal open heb gemaakt doe ik de zaden wel in mijn eigen gripzakjes van 4 x 4, 4 x 6 en 6 x 8 centimeter, voorzien van een papiertje met naam en de datum dat ze verlopen of datum dat ik ze kocht. En dan passen er heel veel in de bakjes (ik heb wel eens geteld, in de kleine gripzakjes verpakt, passen er zaden van meer dan 300 soorten/rassen in de box van tomaten, pepers en paprika’s).

“En jij wil nog zaden kopen?”, vraagt Ruud, op een toon alsof ik een klap van de molen heb gehad. “Uhh, misschien moet ik eerst even kijken wat ik nog heb”, antwoord ik.

Maar die prachtige snijbiet met de naam Peppermint wil maar niet uit mijn hoofd. En de Zinnia Queen Lime Orange ook niet. En zo nog wat soorten.

Maar ik schrik een beetje als ik in mijn boxen kijk en de nieuw gekochte zakjes er ook nog naast leg. Ik heb al een Zinnia Miss Wilmott gekocht die voor eind 2019 gezaaid moet worden. En ook een Zinnia Zahara Double Strawberry en die moet voor eind 2020 worden gezaaid (maar is veel te leuk en wil ik eigenlijk komend jaar al zaaien). En een Zinnia Pinca en die moet ook voor het einde van 2019 worden gezaaid.

Keuzestress of luxeprobleem? (en voor wie denkt “Dan zaai je ze toch allemaal”: dan kan ik er geen zaden van oogsten). En dus schrap ik in ieder geval de Zinnia Queen Lime Orange maar even uit mijn wensenlijst. (Maar in mijn hoofd blijft ze hangen voor 2020 hoor, ik kan behoorlijk vergeetachtig zijn maar als het om planten en zaden gaat heb ik een ijzersterk geheugen).

En zo ga ik plant voor plant, en ras voor ras af. Wat wil ik (altijd teveel). Wat moet ik (omdat de kiemkracht anders verloopt). Wat kan ik (in vierkante meters tuin). Ik vrees dat het weer woekeren met de ruimte wordt in 2019 🙂 .

Na de bloemen komen de tomaten, die zitten in de rechtse box, dat is deze:

Het lijkt helemaal niet zoveel. Maar het is het wel. Er passen wel enige honderden zakjes zaden in zo’n box.

Ter illustratie, dit zijn de tomaten waar ik uit zal moeten kiezen:

En dit zijn alleen de tomaten die beginnen met de letter S.

Dus ook dat wordt puzzelen, want ik wil natuurlijk van alles wat; cherry, vlees, roma, geel, rood, gestreept, groen, paars, maar ook hier moet ik letten op de oudere zaden die eerst aan de beurt moeten komen. Maar er zitten ook rassen tussen waar ik zo benieuwd naar ben dat ik ze perse wil zaaien in 2019. Nog meer lastige keuzes.

Ik kan soms wel teveel bloemen zaaien, of teveel spitskool, of bieten, maar tomaten, paprika’s, pepers en aubergines zaai ik nooit teveel. Want daarvoor gebruik ik dit:

Ik heb jaren geleden een eenvoudig excel-lijstje gemaakt, elke kas heeft een eigen lijstje (want heeft een net iets andere indeling of ander formaat). En dit is wat er in deze kas past (ervaren en bewezen). Hier staan de tomaten, paprika’s, aubergines, meloenen, etc. van 2018 nog in. In de zomer vind ik dit ook handig want dan print ik de lijst, neem die mee naar de tuin en krabbel er met pen gegevens tussen als vroegheid, opbrengst, etc.. Voor de planning  kan ik elke soort in de lijst vervangen door een soort die ik in 2019 wil zaaien. Een vruchtwisseling in de kas is heel lastig maar waar nu paprika’s hebben gestaan komen volgend jaar tomaten, of aubergines. En de komkommers en meloenen wisselen per jaar van kas en plaats in de kas. En ik zaai dus nooit teveel, het past altijd.

Ik ben dit weekend dus vooral in huis, bezig met planning en website. Ik ben alleen even naar de tuin geweest voor wat oogst:

De laatste emmer wortelen. Die ga ik dit weekend (als ik even tureluurs word van de planning) schoonmaken en invriezen. En we eten nog steeds snijbiet:

We moeten het wat secuurder oogsten want er komt nu wel aardig wat slakjes en onkruid mee bij het afsnijden van de bladeren, maar dat blad is nog steeds mals. Na de laatste oogst volgende week mogen de planten eruit en op de composthoop.

Dan blijven in de moestuin de winterkolen nog over, winterprei, de wintersaladebak, wat bieten en flink wat pastinaken. En de knofloken die ik eind oktober plantte lopen uit. Maar de tuin wordt elke week leger. Ruud vindt het fijn want dan kan hij lekker opruimen.

Voorlopig moet hij dat grotendeels alleen doen want ik heb het druk. En dat brengt me bij de mededelingen.

Ik ben begonnen met het controleren en schrijven van pagina’s op de website. De pagina over de teelt van knolvenkel is nagekeken, aangepast waar nodig en voorzien van nieuwe en grotere foto’s: Knolvenkel

En zoals in het vorige blog beloofd heb ik eindelijk een pagina geschreven over de teelt van schorseneren: Schorseneer

En dan nog voor de laatste keer een hint over de aanstaande zaaiagenda. En eigenlijk is het helemaal geen hint meer, het is gewoon verklappen, uitleggen en laten zien wat het wordt.

En het wordt dan ook tijd dat iemand ga voorstellen. Want ik kan natuurlijk helemaal geen agenda maken, ik heb geen enkel ruimtelijk inzicht (ik geef het ruiterlijk toe). En mijn creatieve vermogen houdt op bij 5 scheve Dahlia’s in een waterkan en een slordige hoop pompoenen in de achtertuin.

Ik maak de agenda samen met Laura Beijn. Zij heeft die eigenschappen die ik dus niet bezit. Mijn nut ligt in de informatie die in de agenda komt te staan. Ik de inhoud, Laura de layout, gelijkwaardiger kan het niet. Als je nieuwsgierig bent geworden, je kunt de website van Laura hier bezoeken: Laura Beijn .

En ik heb een pagina gemaakt voor de agenda (zoals ik die ook over de zadenllijst-nieuws maakte). Ik leg er uit hoe we op het idee zijn gekomen, beschrijf wat we maken en hoe we het maken. Mensen kunnen er vragen stellen en opmerkingen plaatsen, en die kan ik dan daar beantwoorden. Dan hoeft dat niet telkens in mijn blog maar is er een vaste plaats voor. En telkens wanneer ik iets nieuws te vertellen heb meld ik dat in een blog maar beschrijf ik het op die pagina. De link: Zaaiagenda voor de Moestuin (en ze is vanaf nu ook in de menubalk te vinden).

Edit 25-11-18: door het grote aantal reacties hebben we besloten dat mensen ook alvast kunnen ‘intekenen’ voor een agenda, lees daarover ook verder op de betreffende pagina.

En op die pagina leg ik dus bijvoorbeeld ook uit wat dit betekent:

En dat lijkt dan tot slot toch bijna een hint 🙂