Nat

Nee, niet nat van de regen.

We zaten donderdagavond buiten te wachten op de regen die niet kwam. Het werd wel erg donker, en het ging hard waaien maar er viel geen druppel. En achteraf was dat maar goed ook want later hoorden we de berichten uit Rotterdam (hier hemelsbreed nog geen 8 kilometer vandaan) waar straten blank stonden en bomen waren omgewaaid.

Op het journaal werd verkondigd dat het van vrijdag op zaterdag, en op zaterdag overdag zou gaan regenen. En inderdaad. We werden er rond 06.00 uur wakker van. Tik-tik-tik-tik; we hebben het tikken van de regen op ons schuine veluxraam al zo lang niet gehoord (of we verlangden er zo naar) dat we er wakker van werden. Na nog een stuk of 12 tikken hield het getikt alweer op. Sh**t!! Excusez le mot maar we waren vrij teleurgesteld (en dat is een understatement, om nog maar een on-Nederlands woord te gebruiken).

We waren vroeg op, want wellicht kwam er nog meer! En jawel, rond 08.00 uur:

Regen!! Echte regen, meer dan drie druppels. Het was heerlijk (en dat hebben we echt nog niet zo vaak in zo’n jubelende stemming over regen gezegd).

Het duurde – wat zal het zijn – zo ongeveer 4 tot 6 minuten. En toen werd het weer stil, en droog. En daar is het bij gebleven, ongeveer 1 tot 1,5 millimeter en toen kwam de zon weer. En de wind, want er heeft hier de hele dag wel een ruime windkracht 5 gestaan. En daarmee werd die ene millimeter regen wel weer droog geföhnd. Zucht.

En dus moesten we zelf maar weer water gaan geven. Op naar de volkstuin.

Dit is wellicht geen mooie, maar wel een typische foto van de zomer van 2018: rechts bloeit de Salvia coccinea uitbundig. Er staat een doorgeschoten rode sla schuin voor. En Ruud geeft water aan de Salvia Amistad in pot. Ze was het al aan het begeven, het blad hangt als slappe vaatdoekjes langs de takken. Een half uurtje na het water geven kwam ze weer bij. Maar goed is het nooit. En daarmee was de discussie m.b.t. alle potten in de tuin weer gestart (of moet ik zeggen ‘opgelaaid’):

“Die vermaledijde potten ook!!!”, roept Ruud, terwijl hij pot nummer 31 water geeft. En ik kan je verzekeren dat Ruud in zijn hele leven nog nooit het woord ‘vermaledijde’ heeft gebruikt. Maar het woord dat hij wel gebruikte is hier niet voor herhaling vatbaar.

Ik ben niet met hem in discussie gegaan. Ik gaf hem gelijk. We hebben teveel potten. Zeker voor een zomer als deze. Maar eigenlijk ook zonder een zomer als deze. Ik heb Ruud beloofd om te gaan inventariseren welke potten (plus planten) ik zeker wil houden en welke er weg mogen. Ruud zegt: “schrijf het in je tuindagboek?, dan kan ik je in februari 2019 helpen herinneren wat je nu zegt”. Jajajajaja.

Dat wordt nog een lastige opgave, besluiten wat er weg mag en wat niet. In ieder geval niet deze Salvia microphylla:

En ook niet deze nieuwe aanwinst, Canna musafolia:

Maar de dubbelbloemig roze bloeiende Brugmansia Dolas Rosenresli die er links voor staat heeft een waarschuwing gekregen: als ze niet binnen 2 weken gaat bloeien moet ze weg.

De Cassia corymbosa, die je eerder in dit blog ook al op de foto in de regen zag,  mag nooit weg:

Want die hebben we al zeker 8 tot 10 jaar, bloeit elk jaar rijk en  ongelooflijk lang (van eind juni tot ze in december naar binnen moet). En ze trekt veel hommels. Maar de pot op tafel met het pepertje is leuk maar niet noodzakelijk. En ik had een citroengeranium gekocht tegen de muggen. Dat heeft duidelijk niet geholpen, voel ik aan de jeuk aan mijn pols en enkel. Dus die 2 schrap ik. Maar de potten vind ik te leuk dus die blijven wel. Maar dan met andere planten erin. Zoals deze:

Fuchsia Bella Rosella met extra grote bloemen. Die kan dan in die andere pot. En de Basilicum die in een pot erachter staat had wellicht ook wel in een verhoogde bak gekund (in ieder geval in deze mooie zomer maar dat wist ik natuurlijk 4 maanden geleden nog niet).

Het wordt nog een heel gepuzzel, wat mag blijven en wat niet. Maar in ieder geval heeft Ruud het bij deze zwart op wit; we gaan pot-minderen.

Tot slot nog 2 mededelingen, of eigenlijk 3:

In mijn vorige blog schreef ik over de favoriete tomaten van dit jaar. Onder andere over de Candy Sweet Icicle en Rebel Yell waar ik maar een heel beperkte hoeveelheid zaden van kan oogsten voor mijn eigen zadenlijst komende herfst/winter. Daphne van Dapseeds blijkt er nog zaden van 2016 van te hebben en heeft op haar facebookpagina een lijstje gezet met de tomatenzaden die ze nog te koop aanbiedt, ik heb beloofd die link even te delen: https://www.facebook.com/dapstomatoes/.Als je geen facebook hebt kun je ook op haar website kijken: Baduh

En ik heb op de website van Pokon afgelopen vrijdag een blog geschreven, over de warmte en Droogte in de moestuin, met gevolgen als doorschieten, maar ook neusrot en zonverbranding (en een oppeppende foto voor alle mensen die geen zin meer hebben in water geven 🙂 ).

En tot slot: ik heb sinds vrijdag een instagram-account. Ja, ik ga  met de tijd mee ook al is het wellicht rijkelijk laat. Ik weet alleen nog niet hoe het werkt. De link is https://www.instagram.com/dianasmooiemoestuin/ maar daar hoef je nog niet op te klikken want er staat nog niks op 🙂 . Ik hoop binnenkort te leren hoe het werkt en er dan dus ook iets mee te kunnen doen.

Tot slot nog 1 foto, van een nieuwe favoriet in de moestuin. Dahlia Daria in Love. Zonder pot, gewoon in de volle grond!