De appeloogst van 2022
Vorige week schreef ik een heel uitgebreid blog, over de teelt en oogst van gember: gember in 2022. Deze week wordt het kort blog. Want ik heb het erg druk. Met die appels ja: onze Ecolette-boom is nu 3 jaar oud, vorig jaar konden we er al een stuk of tien appels van oogsten, nu is dat 3 emmers. En ik kon al eerder flink wat appels van het ras Rosette oogsten.
Daarnaast heb ik het druk met een ieniemienie-zadenlijstje. Het zijn maar een paar soorten maar ik moet de zaden toch schonen, verpakken, labelen, beschrijven, envelopjes maken, etc.. Ik schiet er gelukkig wel al zo goed mee op dat ik hoop dat ik het zadenlijstje binnen wellicht al twee weken op de website kan zetten.
Terug naar de appels. Ik maakte deze zomer al tomaten-appeljam (nog geen tijd gehad om het recept op de website te zetten).
En rechts zie je nog net wat potjes citroen-appelgelei. Een lekkere zoetzure gelei die ik graag op een croissantje of cracker eet maar die ik heel geschikt vind als geleilaagje op bijvoorbeeld een appeltaart.
En ik maakte deze appeljam met gedroogde abrikozen, vanille en amandelspijs (die Ruud wat te stevig vindt, door de gedroogde abrikoosstukjes, maar ik juist heel lekker vind – zo hebben we gelukkig allebei zo onze eigen favorieten):
En ik maakte van de schillen appelazijn:
En nee, nog steeds waren de appels niet op :-). Natuurlijk aten we ze ook gewoon. En ik heb plakjes in de voedseldroger gedroogd. En ze gingen in een salade. Maar dan nog hield ik er over….
Ik maakte de Bretonse appeltaart van Cees Holtkamp weer eens (met een geleilaagje op de appels van de appelcitroengelei). Wij houden van vrijwel alle appeltaarten en appelcakes maar deze heeft wel een speciaal plekje in ons hart: omdat we die zelf heel erg lekker vinden. En omdat er wel een kilo appels in gaat, voor zowel de smaak als het verwerken van de oogst is dat beter dan een appeltaartrecept met maar 2 appels erin :-)).
En nog hield ik appels over. Ik vond dit heel bijzondere recept op deze website: Taste of Artisan – Fermented Apples.
Hele appels worden hier gefermenteerd in een zachte pekel van water, suiker en zout. Ik ben er 2 dagen geleden mee gestart en het fermentatieproces is duidelijk gestart (elke dag maak ik de pot even open en ‘zucht’ ze overduidelijk en vormen zich ook kleine belletjes aan het oppervlak van het vocht).
Na 10 dagen fermenteren moet de pot met appels nog 30 dagen koud worden gezet. En hoop ik dat de appels niet zijn gaan rotten of schimmelen en kan ik eens proeven. Kijk vooral even op de pagina met het recept, mocht je het zelf willen maken, daar kun je de juiste verhoudingen vinden, de reden waarom er wat blaadjes van de zwarte bessenstruik bij zitten (de tannines daarin zouden er voor zorgen dat de appels stevig blijven/niet zacht worden).
Ik hoop hier later eens te melden hoe het met dit recept is afgelopen. Ik kreeg trouwens via instagram en facebook de vraag waar ik die grote 5-literpot vond: die kocht ik deze week voor € 5,99 bij de Action (geen aandelen). Ik kocht er gelijk 2: in de andere staat zuurkool al enkele weken te fermenteren. Die is over enkele dagen klaar en dan wil ik er nog smeerwortel-plantenvoeding in gaan maken, als voorraad voor 2023.
We hebben ook nog wat appels naast elkaar op zolder gelegd (om zo lang mogelijk te bewaren, om ze bijvoorbeeld in een witlofsalade te gebruiken). En zelfs toen hield ik nog ruim een halve emmer appels over. “Wat nu?”, vroeg Ruud. Ik zocht nog even in de inmaakboeken voor inspiratie en uiteindelijk maakten we vanmiddag dit:
Vers van de pers, nog zonder label, net in de pot ingemaakt en bloedheet (en dus alleen nog maar warm uit de pan vandaan geproefd : Karamelappel met rumrozijnen. Ruud is gelijk fan. En ik geef toe, ik ook wel :-). Ik ben benieuwd hoe het smaakt als het is afgekoeld. Ik hoop tijd te vinden om het recept dit weekend nog even op de website te zetten. Maar nu eerst nog even wat zaden verpakken en labelen….. ik heb het er maar druk mee :-). Morgen een dagje naar de tuin; de kassen water geven, nog wat stekken oppotten, niet-winterharde planten mee naar huis nemen, opruimen, kijken of de knoflook al voorzichtig uit wil lopen, de eerste gevallen herfstbladeren bij elkaar rapen en in zakken doen voor bladaarde, savooiekool oogsten, de laatste tomatenplanten uit de grond van de kas halen, wieden, nog wat pepertjes oogsten….. en zo nog 1000 dingen!
p.s.: zaterdagochtend: op verzoek het recept gelijk geplaatst: Karamel-appelcompote met rumrozijnen
Mid Finland)
net een appel persgekocht, in de wijede omtrek , dit jaar, geen enkele boom met een apple, nooit eerder gezien.
Hallo Martien,
Dat is inderdaad heel bijzonder. Wellicht door het weer )zoals een vroege bloei door een niet heel koude winter en dan juist in de bloeiperiode vorst. Maar ik heb geen verstand van het weer in Finland, het zal er toch heel vaak in maart nog vriezen.
Hoe dan ook hoop ik dat je in 2023 een mooie appeloogst krijgt!
groetjes,
Diana
Hallo Martien, wat triest een appelboom zonder appels. We hebben een paar jaar geleden ook een appelloos jaar gehad. We hebben nagevraagd bij de appelboeren om ons heen en het schijnt normaal te zijn dat eens in de zoveel jaar een boom geen appels geeft, net zoals er een jaar is met extreem veel appels, “een mast jaar” noemen ze dat hier (grens Oostenrijk/Italië). Het jaar erop hadden we een hele grote oogst. Wanhoop niet het komt goed. Er staat hier ook een oude eikenboom (geschat op minstens 200 jaar) en die heeft ook een jaar geen eikeltjes gehad, tot onze niet zo grote vreugde dit jaar weer heel veel, alles ligt vol, en een eikeltje kiemt zeer goed.
Wat ontzettend leuk weer om te lezen. Ik wacht met spanning af volgend jaar: onze jonagold appelboom is dan 3 jaar oud en ik hoop dan net zo’n fantase oogst te hebben als jij nu. Wat een mooie recepten heb je ermee kunnen maken. Ik kom dan zeker weten terug op deze pagina voor inspiratie. Die jam met amandelspijs lijkt me hemels!
Beste Diana, de deksels van tegenwoordig raken sneller aangetast door voedingszuren en er word dus aangeraden de potten niet meer op de kop te laten afkoelen.
Hallo Karin,
Dankjewel voor je reactie.
Ik heb ondertussen een paar keer een bericht gekregen zoals het jouwe, en die mening (want zo noem ik het voorlopig nog even) klinkt altijd zo stellig dat ik er geen goede discussie over kan voeren, ik heb er nog nooit duidelijkheid over gekregen.
Zaken die ik me afvraag zijn; wie zegt dat, is het onderzocht en/of wetenschappelijk bewezen, waar kan ik meer informatie vinden, om welke stof in het deksel gaat het, zit die stof in elk deksel en sinds wanneer, hoe ziet zo’n aantasting eruit of is het niet zichtbaar, en zo niet waarom niet, etc.
Ik zal er eens een blog over schrijven, wellicht dat de kennis en mening van mensen met verstand van zaken hier meer duidelijkheid over kunnen geven.
groetjes,
Diana
Wow, 3 emmers! Heerlijk. Wij zijn al bijna door de appeloogst heen, maar we eten er dan ook genoeg zo uit het vuistje. Gefermenteerde appels klinkt heel avontuurlijk. Waar eet je dat bij? Ben heel benieuwd naar dat laatste recept!
Hoi Esther,
Ik heb eigenlijk geen idee waar je de gefermenteerde appels bij eet, het wordt niet op de receptenpagina vermeld (alleen maar dat het ‘amazing’ smaakt :-)). Ik durf niet eens te zeggen of het zuur wordt of juist niet, of de appels stevig blijven of zachter worden….. ik ga het maar gewoon ervaren. Als het mislukt of niet lekker is kost het me uiteindelijk 10 appels en wat schepjes zout en suiker – en ben ik een ervaring rijker. Ik zal de afloop in ieder geval over 38 dagen in een blog melden.
Het recept van de karamelappels heb ik zojuist geplaatst.
groetjes,
Diana
Ik heb pas ook toevallig ergens iets gelezen over gefermenteerde appels, maar dan met kaneel, steranijs etc. Dan aten ze het in stukjes op een wafel of pannenkoek of bij ijs. Heb het zelf nog niet geprobeerd (het maken of het eten).
Op Pinterest staan heel veel methodes voor het fermenteren en daarbij serveer tips. Het schijnt met name via de oost-Europese keuken in de Amerikaanse keuken terecht te zijn gekomen.
Hallo Gon,
Dankjewel voor de tip!!
Een smaakmaker als kaneel, steranijs, vanille, gember of wat dan ook lijkt me zeker ook een heel lekkere toevoeging voor een volgend keer (als die er komt, eerst dit hopelijk maar eens tot een goed einde zien te brengen en hopen dat het niet schimmelt of rot of niet lekker is :-)).
Ik kan me er zeker iets bij voorstellen dat het misschien via Oost-Europa komt; ze zijn daar heel goed en inventief in fermenteren. Dank voor de Pinterest-tip, ik probeer er af en toe wel op te kijken maar het lukt me vaak gewoon niet om er tijd voor vrij te maken. Ik ga het in ieder geval komende winter weer eens wat vaker proberen.
groetjes,
Diana
Hoe is je ervaring Diana? Ik ben bijna ook zover dat ze “klaar” zijn. Maar heb inderdaad nog geen idee waar ik het bij moet eten? Moet je de appels in een andere pot doen en het sap weggooien of kun je nog wat met het “sap” ? Kun je de gefermenteerde appels ook in stukjes snijden en invriezen ofzo? Ik durf ze eigenlijk niet langer in de pot te laten zitten omdat ik bang bent dat ze dan echt gaan rotten en pap worden… Heb je ondertussen zelf al iets ondervonden of geproefd? Groetjes
Hallo Estella,
Ik heb toevallig een paar dagen geleden de 3e appel gegeten. Ik laat ze gewoon in de pot zitten en heb die in de schuur gezet. Het is wel even wat te warm geweest en dan fermenteert het geheel door, nu het zo koud is stopt het. Ik heb nu eenmaal geen plaats voor zo’n grote pot in de koelkast. Ik heb overwogen om de appels met pekelvocht in kleinere potten te doen zodat ze wel in de koelkast passen. Maar voor nu gaat het eigenlijk prima in de grote pot in de koude schuur.
Ik zou ze in de pekel laten staan want ik denk dat de appels, als je ze daar uit haalt, snel zouden kunnen gaan rotten (denk ik, weet ik ook niet zeker hoor).
En ja, ik heb er dus ondertussen 3 geproefd: ze zijn nog steeds knapperig, fris, zuur maar ook zoet en heel in de verte iets hartigs (maar zeker niet zoutig). En vooral: als je een stukje eet tintelt het wat op de tong, heel grappig, daardoor smaakt het bijna een beetje ‘als cider in een appel’ 🙂
Ik heb tot nu toe een appel gegeten (om goed te proeven) en de keer daarop de appel in een salade met koolrabi gebruikt, en deze week een witlofsalade gemaakt en de appel daarin gebruikt. En voor nu lijkt me dat ook de beste bestemming: in salades proef je nog goed het zoet en zuur en knapperige. Lijkt me ook prima voor fruitsalades. En ik denk dat je er ook prima alsnog een appeltaart van kan bakken maar dat moet ik dus zelf nog ervaren :-).
Bij de appel die ik deze week gebruikte zag ik voor het eerst een wat glazig plekje onderaan aan de binnenkant van de appel. Dat kleine stukje was nog steeds knapperig maar ook iets sappiger dan de rest van de appel, ik ben benieuwd hoe dat verder gaat. Ik wil elke 3 weken een appel proeven, tot ze niet eetbaar meer zijn, zodat ik kan ervaren hoe lang ze houdbaar en lekker blijven.
groetjes,
Diana
Wat een luxe probleem, heerlijk!
Ik heb dit jaar enorm veel kweeperen, weet van gekkigheid niet wat ik er mee moet.
Net als vorig jaar maak ik weer heel veel jam volgens jou recept met sinaasappel en appel. De halve straat krijgt een paar potjes, maar dan hou ik alsnog heel veel over.
Waarschijnlijk nog een paar potten met halve kweeperen op siroop, die kan ik dan later dit jaar nog in een taart of tajine verwerken.
En met wat ik dan over heb , moet ik nog even gaan nadenken…
Hallo Gon,
Leuk!! En lekker, al kan de oogst van kweeperen inderdaad soms wel wat teveel worden, alleen al door het formaat verkijk je je nog wel eens een op hoeveel het is 🙂
Mocht je er interesse in hebben, mijn favoriete inmaakrecept voor mijn ontbijt (een paar schepjes door de kwark, of liever nog Griekse yoghurt) Glyko Kydoni (gestoofde kweepeerplakjes met amandelen). De amandelen blijven niet knapperig maar zijn nog steeds erg lekker, samen met de kweeperen. En dit jaar ga ik het met wat minder suiker proberen, en ook een klein beetje suiker vervangen door honing, voor nog meer ‘Griekse yoghurt met honing en amandelen-smaak’.
groetjes,
Diana
Ik ga gelijk even kijken of dat iets voor me is.
Bedankt!
Groetjes,
Gon
Ik heb vandaag een franse frangipane taart gebakken met de kweeperen-sinaasappeljam. Hij is echt heerlijk geworden!
Je proeft ineens het frisse, licht zurige en fruitige van de jam heel erg goed.
Dit is een blijvertje… ik zit nu al te bedenken wanneer ik em weer kan maken haha.
(Ik hoop dat de foto goed bij het bericht komt 😀 )
Hallo Gon,
Wat leuk! En de foto is goed overgekomen hoor!
Mocht je dit nog lezen en het recept willen delen, dan ben ik natuurlijk heel benieuwd, een nieuw recept is altijd welkom!
groetjes,
Diana
Ik denk dat ik in het weekend wel even tijd heb om het recept goed op te schrijven. Ik laat het je weten.
Groetjes, Gon
Hebben jullie al eens (Portugese) Carne de Membrillo gemaakt of gegeten? Lijkt een beetje op turks fruit. Maar dan lekkerder. Wij vinden het superlekker op een kaasplankje met de Kerst. Of in een taart of als onderdeel van vulling voor Britse mini mince pies (zie Nigella’s ‘how to be a domestic goddess’) Alhoewel ik soms zoveel maak dat mn man t maanden door zn yoghurt kan doen 🙂 Ik heb nog nachtmerries van die 2 bouw(!)zakken kweeperen die een vriendelijke kennis ooit langsbracht.
Ik gebruik het recept van kweepeer.nl Mijn kleine aanpassing is de helft van de suiker gebruiken, langer inkoken en als t eng wordt smeer ik de pasta plat uit op een bakplaat en laat de boel verder drogen in de oven op lage temperatuur (hoe laag hangt af van mn geduld). Als de boel klaar is snij ik blokjes die ik in glazen potten bewaar. Een blaadje (verse) laurier in de pot is een goed idee want het aroma is heel lekker. Een puntje piment in de membrillobrij overigens ook 😉 Ovenwanten en een veiligheidsbril tijdens het roeren zijn geen overbodige luxe. Maar het is het waard.
De gelei van het kookvocht is overigens ook erg lekker op een croissantje of als spiegeltje op een taart.
Hoi Tessa,
Ik heb het wel eens geprobeerd, naar spaans recept. Maar de textuur vond ik niet zo. Beetje rubberig.
Maar misschien dat ik het de komende jaren nog een keer een kans geef, het kan zijn dat ik het gewoon niet helemaal goed heb gemaakt 🤓
Groetjes, Gon
Wat te ver ingekookt denk ik. In het midden moet ie nog een beetje ‘lopen’.
Hallo Tessa,
Ja, ik heb wel eens Carne de Membrillo gemaakt. Het was heel leuk en leerzaam om te doen, en ook best lekker, maar blijkbaar niet enorm lekker want ik heb het daarna nooit meer gemaakt. Ik had een bakblik vol gemaakt en het heeft echt nog wel weken geduurd voor het op was (en het kan ook wel tot een jaar worden bewaard maar het feit dat het hier niet binnen enkele weken op was zegt misschien wel genoeg :-)). Ik heb wel de Glyko Kydoni weer gemaakt, Ruud vind het niet heel bijzonder (gaat meer voor jam met aardbeien, blauwe bessen of frambozen) maar het is mijn persoonlijke favoriet. Dit jaar maakte ik het met minder suiker en 100 gram van de suiker verving ik door honing.
groetjes,
Diana
Goeiemiddag,
Hierbij het recept voor de taart. Het is een zelf aangepast recept van een franse appeltaart met snelle frangipane. Ik heb in plaats van frangipane, jam op de bodem en de frangipane eroverheen en zonder de appels en met aangepaste specerijen in de bodem. 😅
Ingrediënten
Deeg:
200 gr. bloem
75 gr. suiker
100 gr. boter (kamertemperatuur)
1 ei
snuf zout
1 tl kaneel
3 stuks kardemom (zaden, in de vijzel)
Schil van 1 sinaasappel
200 gr. kweeperenjam
Frangipane:
200 gr. amandelspijs (kant en klaar, dr. oetker)
80 gr. boter (kamertemperatuur)
30 gr. bloem
2 eieren
snuf zout
evt. extra citroenrasp
Doe alle ingrediënten voor het deeg in een kom en kneed kort door tot zich een bal vormt. Verpak in vershoudfolie en leg minimaal een uur in de koelkast.
Voor de frangipane: doe alle ingrediënten in een kom en mix tot het een egale, gladde massa wordt, zonder klontjes.
Verwarm de oven voor op 180C.
Vet een quiche-vorm in met boter en strooi er een beetje bloem overheen om plakken te voorkomen.
Rol het deeg uit en verdeel over de vorm. Snij de randjes netjes af.
Verdeel de kweeperenjam over de deegbodem.
Vul de vorm verder op met het frangipane-mengsel.
Bak in de oven voor 40-50 minuten tot het goudbruin is.
Ik heb ook nog een recept voor kweeperen met gember en thee op siroop, die heb ik ook van de week gemaakt en heb er uit de pan al even van gesnoept en was erg lekker, die zal ik zo ook even uittypen.
Groetjes, Gon
En het recept voor kweeperen op siroop met thee en gember.
Deze is erg zoet, maar heerlijk in yoghurt. Lekker herfstig en verwarmend.
Voor 1L weckpot
600 ml vocht (sap 1 sinaasappel + aanvullen met water)
250 gr. suiker
4 el agave siroop (of honing)
1 citroen (sap)
2-4 cm verse gember (in plakjes)
1 vanillestokje (of vanille pasta)
1 kaneelstokje
1 zakje thee (zwarte)
3-4 grote kweeperen (geschild, in kwarten)
Doe alle ingrediënten, behalve de thee en kweeperen in een grote pan en breng aan de kook.
Hang het theezakje in de pan voor een paar minuten, afhankelijk van hoe sterk je het wilt hebben. verwijder het theezakje.
Voeg de kweeperen toe en breng weer aan de kook. Laat 20-40 minuten zachtjes koken tot de kweeperen gaar zijn maar niet uiteenvallen. De tijd hangt erg af van hoe groot de kweeperen zijn, dus prik af en toe even in de peren. Als je er zo doorheen prikt zijn ze gaar.
Doe ze in gesteriliseerde potten.
Zo… nu ben ik klaar met kweeperen voor dit jaar. Nog even de afwas doen en de hele keuken ont-kweeperen en dan met de voetjes omhoog genieten van een stukje taart 😉
Groetjes, Gon
Hallo Gon,
Dankjewel!! Klinkt ook heel leuk en lekker!
Ik heb zelf dit jaar wel een jam gemaakt van peren met thee, het geeft een heerlijke en bijzondere smaak aan een jam. Het is helaas niet de mooiste jam, het ziet er meer uit als appelmoes :-), maar wel heel lekker. Wat dat betreft is de kweeperenjam en jouw kweeperen op siroop een stuk mooier. Ik vind het altijd heel bijzonder om te zien hoe mooi kweepeer naar een warme, bijna amberachtige kleur na het koken.
Ik ga het recept zeker volgend jaar eens proberen!
groetjes,
Diana
Hallo Gon,
Hartelijk dank voor het recept, klinkt heerlijk en ga ik zeker eens proberen!!
groetjes,
Diana
jammer dat ik waarschijnlijk ver bij je vandaan woon.
Hoi Gon! Kweeperenchutney is mijn favoriet, uien smoren, gember(!! Heb je nog verse?)) kerrie, pepertjes, al dat soort kruiden, vergeet geen zout, dan flink kweeperen in stukjes (pitjes bewaren) erbij. Half uurtje, zacht vuurtje, voorzichtig roeren, het is fijn als de kweepeerstukjes een beetje herkenbaar blijven. Ik gebruik zelf voor dit soort inmaak het liefste bruine basterdsuiker en doe die er op het laatst door met losse pectine (van Gilse, in supermarkten te koop). En dan zoals elke inmaak, kokend heet in brandschone potten etc. Deze chutney is onze favoriet op stokbroodjes met kaas/vleeswaren/gekookt eitje oid maar ook heerlijk bij macaroni en zelfs bij rodekoolstamppot. Je merkt dat ik wat minder perfect recepten kan schrijven dan Diana maar het wijst zich vast wel.
Over die bewaarde pitjes, in potje met wat brandewijn/jenever of zo, al na een dagje de perfecte handcreme! Als de creme/gelei op is wat nieuwe drank er op en je kunt weer verder. Zelfs voor mensen met allergieën perfect!!
Kweepeer, zo’n rijkdom!! Prachtige bloesem, vaak geweldige oogsten, nooit wespen of vogelvraat, heerlijke geur en zo’n veelzijdige vrucht!! Gr. Pien
Hallo Pien,
Dank je wel voor het idee! Ik ben zelf allergisch voor pepers, maar ik kan die wellicht er gewoon uitlaten. Ik ga zeker even rondsnuffelen in chutney recepten.
Het is inderdaad een geweldige boom, misschien wel mijn favoriet. Het hele jar door is ‘ ie mooi. Voordat ik de kweeperen had geoogst, als ik smorgens de deur opendeed kwam er zo’n heerlijk zoete, rozige, kruidige geur me tegemoet.
Het enige probleem dat ik met de boom heb is dat de takken zo ontzettend gaan doorgangen door het gewicht van het fruit. Maar ik ga deze winter maar eens een plan bedenken om goed te gaan stutten.
Groetjes, Gon
Dag Gon,
Nog een paar bijkomende ideetjes om kweeperen te verwerken :
als je dan nog kweeperen over hebt, stuur je deze maar op 🙂 Wij hebben er dit jaar helaas geen.
succes met de inmaak
Carine,wat betreft de kweepeerlikeur met peren ipv de schillen, kook je de peren dan eerst? En ik zou ook zo graag minder suiker willen gebruiken ( niet alleen in de likeur overigens)maar ben bang dat het dan niet zolang houdbaar is
Dag Patrice,
het is een recept van Diana, moet dus makkelijk terug te vinden zijn. Ik schil de kweeperen en gebruik stukjes (rauw,niet gekookt). Qua bewaren is dit geen probleem, omdat je oplegjenever gebruikt. Zo kan je makkelijk het suiker gehalte verminderen. Ikzelf heb poire William gebruikt, deze laten wij hier stoken en de onderstammen van poire William zijn kweeperen. Dit gaat dus erg goed samen.
Qua kruiden heb ik ook al gevarieerd, kwestie van uitproberen, maar het is een overheerlijk drankje!!
succes en groetjes (sorry voor het late antwoord)
carine
Goeiemorgen Carine,
Dank je voor de ideeën!
In de vriezer gooien is ook zeker handig om te weten.
Ik heb het hele weekend recepten gezocht, vandaag boodschappen doen en dan ben ik de hele week in de keuken te vinden. 🙂
Groetjes, Gon
Hallo Diana, fijn dat jullie zo mooie appel oogst hebben, zeker na deze zomer met zo wisselende temperaturen. We hebben de soort Kronprinz Rudolf een zogenaamde winterappel. https://de.wikipedia.org/wiki/Apfelreifeklasse#Winter%C3%A4pfel
Het voordeel van deze appelsoort is dat hij lang aan de boom blijft en zeer goed te bewaren is zeker tot maart. Door verschillende soorten appelbomen vroege en late oogst kunnen we de oogst spreiden. Van de winterappel laten we altijd een deel hangen voor de vogels in de winter. Een ander deel laten we persen, elke appel boer heeft wel een pers staan waar je met je appels heen kan. Heb je al een keer geprobeerd “most” (appelwijn) te maken, ons lievelingsdrankje in de zomer. Zelf maken doen we het niet omdat we het hier kopen voor 2 euro de liter, en ook onze kronprinz Rudolf is daarbij, maar onze lievelingssmaak is die goudrenet, maar het is niet moeilijk te maken. Verder maak ik appel compote, niet te vergelijken met de supermarkt, en vries deze ook in, dat zal jij zeker ook doen.
We hebben hier eindelijk de lange verwachte regen, als de boeren druk worden dan komt er regen, en ja vandaag met bakken. De regen is fijn maar met de tuin zijn we nog niet winterklaar.
Een goed moment om het zaad te sorteren en te labellen. Ik gebruik daarvoor oogschaduw kwastjes, nu is er het sponsjes van afgevallen en daaronder zit een klein plasticdeeltje zie foto dat is echt handig bij klein zaad. Geen kritiek maar ik vond de zakjes van vorig jaar bij heel klein zaad een beetje onhandig door de gaatjes, het zaad viel soms al door de gaatjes.
Vorig jaar heb ik zaad van Cerinthe bij jou mogen kopen. Eerst was ik niet enthousiast omdat de bloemen nogal klein zijn en niet echt opvallen in de border, maar ondertussen ben ik wel erg blij omdat ze ondanks bijna november en na een lichte bodemvorst nog steeds bloeien en er ook mooi uitzien. De cosmea die erg laat gingen bloeien, doen het ook nog goed en rest van de 1-jarige hebben het opgegeven. Hoop dat je op je kleine zaad lijstje ook weer een paar bijzondere bloemen hebt.
Nog een klein vraagje over de luffa, is die eetbaar of alleen maar te gebruiken als spons?
Veel succes met je appels.
Hallo Con,
Dankjewel voor de tips!!
Ik gebruik de kleine gripzakjes omdat ze nauwelijks iets wegen en dat scheelt uiteindelijk in de verzendkosten, hetzelfde geldt voor het eenvoudige labeltje zonder verdere informatie. Ik heb hier nog nooit gripzakjes zonder zo’n gaatje gevonden, die zitten er ongetwijfeld in zodat ze opgehangen kunnen worden. Ik snap dat je ze lastig vindt, ik vind het ook niet fijn maar gebruik ze ondertussen al zeker 20 jaar dus ben er wellicht wat aan gewend en knijp ze wat in de breedte zodat de zaden eigenlijk zelden of nooit door de gaatjes vallen. Ik gebruik trouwens plastic koffielepeltjes om zakjes te vullen, ik heb ooit wat gebruikte koffielepeltjes van mijn werk meegenomen, afgewassen, en die gebruik ik nu nog steeds (ondertussen 14 jaar oud :-)). En om zaden te oogsten heb ik in de afgelopen jaren beetje bij beetje een heel arsenaal aan zeen verzameld met alle mogelijk maaswijdtes. Dan nog blijft zaden schonen soms best lastig, er zijn er die overal doorheen vallen en geen kaf tegenhouden. Soms is heel zachtjes schuin over zaden blazen die in bakje met een holle bodem zitten nog de beste optie.
Over de Luffa: die zou je moeten kunnen eten maar dat heb ik zelf niet geprobeerd. De smaak zou een beetje vergelijkbaar met courgette/okra zijn en dat lijkt me niet bijzonder genoeg om daarom te oogsten (bij jou in Oostenrijk is dat wellicht wel een optie, ik heb hier de eerste vrucht direct moeten laten hangen om te zorgen dat ik in september in ieder geval een spons kon oogsten). De planten zijn hier nu volledig ingestort (al een paar koude nachten gehad) en ik heb nu nog 4 onrijpe luffa’s maar geoogst en mee naar huis genomen, maar de kans dat die nu nog tot een goede spons afrijpen is klein.
Ik kocht de zaden bij Deaflora; kijk vooral daar nog even want zij verkopen zaden van 3 verschillende luffa’s (aegyptiaca, cylindrica en acunangula), de één blijkt meer geschikt te zijn om te eten en de ander meer geschikt voor sponzen, en er zijn dan ook verschillen in geschiktheid voor ons koele klimaat en dat was voor mij natuurlijk ook belangrijk bij mijn keuze.
groetjes,
Diana
Hallo Diana, veel dank voor je antwoord. Ik begrijp je keuze voor deze zakjes, het is ook geen kritiek. Zelf doe ik heel klein zaad extra in een stukje vloeipapier, zodat het niet statisch aan het zakje blijft plakken. Maar ik ben ook een beetje makkelijker geworden dat hele kleine prutzaad laat ik voor wat het is, of ik bewaar het in het vruchtdoosje en open die pas bij het zaaien. Ik heb ook een heel assortiment van hulpjes, zeefjes, trechtertjes, sambalepeltjes om het zaad te sorteren. Een paar jaar geleden heb ik een handige ronde houtenschaal met een klein randje gekocht en die is heel fijn, langzaam draaien en gedoseerd blazen (buiten), maar het blijft veel werk. Grappig dat je schrijft dat je dat ontspannend dat vindt ik namelijk ook.
https://www.ardmediathek.de/video/querbeet/luffa-gurke-ernten/br-fernsehen/Y3JpZDovL2JyLmRlL3ZpZGVvL2U2Nzg3MDhlLWUyYmUtNDAyNC1hYTUzLTEyNDkwMGQzYTc1YQ
In dit filmpje de bijdrage over de luffa, waar ze ook een exemplaar gedroogd hebben. Het zijn een soort pompoen, die net als de kalebassen te drogen zijn. Mijn ervaring met kalebassen is dat ze het beste drogen op een luchtige warm plek (ik zet deze op een schuimring of ophangen) en tijdens het droogproces niet meer aangeraakt wordt, elke druk plek kan een schimmel plek worden, het drogen kan wel 10 maanden duren, na het drogen de lelijke plekken wegscheuren en je krijgt een prachtige kalebas. De zaadshop Deaflora kan ik niet aanbevelen, zelf heb ik er niet gekocht maar ik ken anderen die slechte ervaringen hebben, zie ook https://at.trustpilot.com/review/deaflora.de
Gelukkig heb jij wel je bestelling gekregen.
Laat svp weten of het gelukt is, want ik ben heel benieuwd.
Een alternatief is, https://shop.arche-noah.at/produkt/Schwammk%C3%BCrbis_Luffa_CV40
Deze heb je ook op je website staan en kan ik van harte aanbevelen.
Beste groetjes.
Hoi Con,
Ik heb de laatste 2 luffa´s kunnen redden, maar ik denk dat ze van binnen al wel enigszins rijp waren (aan het gewicht te voelen).
In de nazomer kon ik de eerste 2 luffa’s zo oogsten:
Ik heb ze alleen nog een paar dagen in een zonnig raamkozijn laten drogen en toen kon ik heel makkelijk mijn vinger erdoorheen prikken en vervolgens de schil eraf pellen. Bij een wat misvormde vrucht heb ik eens een testje gedaan en die niet helemaal rijp geoogst en in huis een paar weken op een warm modem laten drogen en gepeld toen ze nog groen was (met wat bruine plekken): nog niet volgroeid, wat schimmel, nat, moeilijk schoon te krijgen en ook gewoon wat slapper, minder ‘scrubberig’ en ik kon het kapot scheuren.
De laatste 2 luffa’s die ik niet helemaal rijp oogstte waren blijkbaar van binnen al wel wat rijp, want na 2 weken drogen bleef de schil groen maar kon ik er wel weer met mijn vinger doorheen prikken 🙂
Eén van die twee laatste is iets minder mooi (de zwaarste in gewicht van de twee), met een bruin plekje en iets zachter, maar goed genoeg. De andere is net zo mooi als de allereerste die ik oogstte.
Dankjewel voor de tip van Deaflora. En wat jammer om te horen! Ik heb er de afgelopen 2 jaar rond november zaden besteld, en beide keren was ik zeker tevreden over de zaden (zowel de verzending, verpakking en de kiemkracht), ik kocht er o.a. de tomaat Marina’s Praise van vorig jaar, peper Purple Fish van dit jaar, de Luffa, etc., maar ook flink wat koolsoorten, stengelsla, Amaranthus en andere eenjarige bloemen, etc. Het klinkt in de reviews bijna alsof er daar iets aan de hand is want al die slechte reviews zijn van afgelopen zomermaanden. Heel jammer!! Ik heb nog nergens zaden uitgekocht, eerst mijn eigen minizadenlijstje maar, waar ik het nog verrassend druk mee heb 🙂
groetjes,
Diana
De luffa is alleen eetbaar als de vruchten nog jong zijn. Maar erg lekker schijnt het niet te zijn 😉
Hallo Diana, je schrijft hier dat je druk bent met al die zaden. Ik heb vanochtend aan je gedacht. Vorig jaar kocht ik bij jou (o.a.) zaden van Dolichos lablab. Keurig verpakt voor een werkelijk piepklein prijsje. Alles gekiemd, de Dolichos 2,5 meter hoog en maar bloeien en maar bloeien. Absolute blikvanger!! Zo onwerkelijk mooi! En al die zaden heb ik afgelopen week verzameld en vanochtend voelde ik mij even zelf Diana….wat een héérlijk werkje maar toch ook wàt een werk!! Ik heb een flinke pot kunnen vullen en was er echt wel even mee bezig. En ik hoef niet eens te verpakken en te labelen. Maar ik wil je graag èn laten weten dat het deze mij onbekende plant echt de ontdekking van 2022 is geworden maar tegelijkertijd, respect voor je zaden en al dat werk! Dan maar een klein lijstje dit jaar maar ik verheug mij er nu al op! Gr. Pien
Hallo Pien,
Leuk om te horen! De Dolichos lablab is hier ook één van mijn favorieten. Dit jaar had ik haar toevallig niet maar ze moet het in deze warme zomer vast heel goed hebben gedaan.
Vandaag ga ik weer verder met mijn piepkleine lijstje (maar eerst nieuwe kweeperen met amandelen inmaken), het is inderdaad veel werk maar ik kan niet breien of haken, en buiten gaat het regenen, ik vind het gepruts met zaden heerlijk ontspannend 🙂
groetjes,
Diana
Wij hebben 4 appelbomen op onze volkstuin. Drie hadden vorig jaar een hele goede oogst maar dit jaar bijna geen appels. De vierde een Jonagold daarentegen , dit jaar super. Ik heb al menig appeltaart gebakken, voor de kleinkinderen al heel wat appelmoes gemaakt omdat ze daar allemaal gek op zijn.Dagelijks eten we er wel 4 op en onze oudste kleinzoon is ook gek op appels dus daar gaat iedere week ook naar toe. De koelkast ligt nog vol en in de kelder staat ook nog een kilo of 6. Maar alle recepten die jij maakt, daar heb ik helemaal geen tijd voor[ en geen puf ☺] Ik heb wel eens gelezen over je appels laten persen tot sap….
Hallo Diana en Ruud natuurlijk.
Jullie moeten wel een enorme garage of zoiets hebben om al die potjes en bakkies op te slaan. Ik had zoveel appels en ook kweeperen. Het was voor mij in de flevopolder een topseizoen. Ik zaaide in januari de tomaten al voor en hier geen vorst gehad dus uitgeplant in februari en het werd een oerwoud. Ooit op internet gezien dat ze de tomaten op gaas leggen, Bij 1 plant dit jaar geprobeerd in de kas zie foto. Maar ik ga het in de volle grond volgend jaar proberen
Tegenwoordig bereken ik wat ik voor een winterseizoen nodig heb en een paar potten meer en de rest gaat naar onze voedselbank. Wat ik iedereen kan aanraden is een amandelboom Robijn. In februari prachtige bloesem en dit jaar 20 liter aan amandelen.
Dag Diana,
Ik heb een heeeeeleboel appels uit de tuin van mijn dochter gekregen. Behalve appelmoes en de mij bekende en geliefde heerlijke appeltaartjam heb ik om te proberen ook een paar potjes van die nieuwe jam gemaakt met gedroogde abrikoos, vanille, citroen en amandelspijs. Toevallig had ik alle ingrediënten in huis behalve de amandelspijs, die ik snel even in de supermarkt heb gehaald. Wat een superjam!!! Soms kan ik me niet bedwingen en neem ik met een lepeltje zomaar een paar hapjes uit het potje. Dank voor dit recept, zeker een nieuwe favoriet voor komende jaren.
Hartelijke groet,
Ria
Hallo Ria,
Wat leuk om te horen!!
Ik heb precies hetzelfde als jij, kan me soms niet bedwingen om een schepje te nemen om even te proeven. Ruud heeft dat helemaal niet, hij vindt vooral de dunne reepjes abrikoos storend in de jam.
En hij houdt, denk ik, ook meer van de ouderwetse smaken want hij gaat voor zijn kwark al meer dan een week vooral voor de karamel appels met vanille en rumrozijnen (en dat die rumrozijnen ook heus nog wel wat structuur hebben maakt hem dan ineens niets meer uit 🙂 ).
Wat een heerlijke luxe eigenlijk, gewoon even naar zolder kunnen lopen en wat lekkers naar eigen smaak uit het inmaakrek kiezen.
groetjes,
Diana
https://y-yukiko.jp/archives/2194
grappig dat het er bij jou precies zo uit ziet als op deze japanse website
Hallo Willem,
Ik deel je mening als het om de amandel gaat. Onze buurman heeft een Robijn, met prachtige bloesem in het voorjaar. Het is ondertussen wel een forse boom. Helaas zijn de amandelen wat dun en enigszins bitter van smaak maar hij kon deze maand wel weer ruim 2 emmers vol plukken. Zelf heb ik vorig jaar een Lauranne gekocht, iets minder winterhard (maar daarom beschut en zonnig voor de kas geplant), ik ben heel benieuwd naar die bloei en amandelen (ze zouden wat dikker moeten worden en wat beter van smaak).
Over de tomaten op gaas: ik zou heel bang zijn voor Phytophthora, omdat het lastig wordt om blad te verwijderen en alles op elkaar ligt en zo dus langer vochtig kan blijven.
groetjes,
Diana
Foto van de Robijn van onze tuinbuurman in de lente: