Niet slim, hebberig of beide

Soms is het niet uit te leggen aan anderen, en zelfs ook niet aan mezelf. Het begon zo: ik plant pompoenen elk jaar op de composthoop; het is er lekker warm, de planten krijgen voldoende voeding, ze kunnen lekker diep wortelen, er is in de moestuin zelf meer ruimte voor andere groenten, etc. Zo ook dit jaar.

Ik plant 2 pompoenen; dat is genoeg voor ons 2 persoons huishouden. En ik plant graag wat kleinere rassen. Omdat we die vaak het lekkerst vinden, de planten niet belachelijk groot worden en omdat ze wat makkelijker te ‘slachten’ zijn dan heel grote pompoenen. Bovendien hebben we geen auto meer dus de pompoenen moeten op de fiets mee naar huis.

Natuurlijk zaai ik niet 2 pompoenzaden, want er is altijd een kans dat een zaadje niet kiemt. Daarom zaaide ik 6 zaden (onder het mom ‘Je weet maar nooit’, en ‘Ook altijd nog leuk om weg te geven’ en ‘Beter zaaien dan zaden weggooien die over de datum zijn’). Uiteindelijk hield ik zelf 3 plantjes in plaats van 2 (ach, dat past ook nog wel en als het wat over de compostbak heen groeit is dat ook niet erg – ik zwiep de stengels wel weer terug de compostbak in). De andere 3 zaailingen gaf ik weg.

Het ging de eerste week nog goed maar in de 2e of 3e week na het uitplanten in mei begaven 2 jonge pompoenplanten het (met dank aan de slakken). Jeetje, slechts 1 pompoenplant, een Blue Kuri. “Wat nu, zal ik nog snel even nieuwe zaaien”? Maar nee, dat hoefde niet, want tuinvriendin Laura had ook pompoenen gezaaid, en natuurlijk had zij er ook teveel gezaaid en gaf graag weg wat ze teveel had.

Er was alleen één dingetje: zij had grote pompoenen gezaaid; Galeux d’Eysines en Muscat de Provence.

En nu komt het: ik had 1 eigen pompoen (een Blue Kuri) dus ik had gewoon nog 1 pompoenplant aan moeten nemen. Maar ja; kies ik dan de Galeux d’Eysines of de Muscat de Provence? De eerste heb ik al eerder geteeld; geeft een erg goede opbrengst, is erg lekker, en mooi met de ‘doppinda’-achtige wratten’ op de schil. Alleen niet heel veel langer dan zo’n 3 maanden te bewaren maar dat zien we dan wel weer. De Muscat de Provence heb ik nog nooit eerder geteeld, dus spannend en ik weet van verhalen dat het een goede en lekkere pompoen is.

Was het niet slim = dom? Of was ik te hebberig? Of was ik misschien gewoon nieuwsgierig (naar de Muscat de Provence)? Of een beetje van alles? Hoe dan ook; natuurlijk nam ik beide zaailingen aan, en plantte ze allebei uit op de composthoop bij de Blue Kuri. En natuurlijk groeiden de planten als een tierlier en groeiden al snel over de compostbak (ongeveer 1.50 x 1.75 meter groot). Maar er was nog steeds niets aan het handje, ik zwiepte af en toe een stengel terug de compostbak op. Maar in de 2e helft van juni lukte dat niet meer. Juni was heel droog en warm en we hadden alle tijd nodig om zowel in de kas als buiten water te geven.

In hooguit 2 weken ‘vergeten om uitlopers terug te zwiepen’ namen de stengels in sneltreinvaart een deel aan de achterkant van de tuin over. Soms schoof ik de stengels nog wel wat opzij maar ze groeiden ook over ons ‘rommelhoekje’ achter de compostbak. Daar staat een stellage waar we stokken, gaas, potten, rekken, emmers, tray’s, kratten en nog meer van die handige tuindingen opslaan. En daar waren de stengels niet meer weg te halen zonder ze te knakken. En dat kan natuurlijk niet want dat is niet goed voor de opbrengst.

En dat brengt me dan terug bij die hebberigheid: wat moeten we in vredesnaam met (voor zo ver ik het nu kan zien) slechts 1 Blue Kuri (die is in al het groeigeweld vast in stil protest gegaan) maar met 3 Muscat de Provence-pompoenen van zeker 7,5 kilo en 4 Galeux d’Eysines-pompoenen van ruim 10 kilo per stuk. Die ook nog eens niet zo maar in een boodschappentas passen. Maar dan 50 kilo pompoen voor 2 personen met wintergroenten in de tuin, een overvolle vriezer en een rek vol met inmaak is best veel 🙄

Ruud is er ondertussen ook al lang klaar mee, heeft al meerdere keren ‘gedreigd’ om de planten helemaal op te ruimen. Ik kan hem er tot nu toe van weerhouden door te zeggen dat de planten al instorten, het echt niet lang meer duurt en de eerste pompoenen binnenkort geoogst kunnen kunnen worden (ssstt, ik heb nog niet verteld dat de Muscat de Provence-pompoenen langer nodig hebben om te rijpen heeft want die zijn nog volledig donkergroen). En ik heb hem beloofd om volgend jaar niet meer dan 2 kleine pompoenen te zaaien/planten. Ik heb het mezelf trouwens ook beloofd 🙂

Voor dit weekend staat het opruimen van de kas op het programma. We gaan de laatste tomaten oogsten, nog enkele cherrytomatenplanten laten staan maar de rest eruit halen. Ook de paprikaplanten mogen natuurlijk blijven staan, maar de komkommer- en de aubergineplanten gaan er ook uit. Ik moet nodig plaats maken voor wat wintergroenten en weeuwenteelt bloemkool. Met nog een week mooi weer in het vooruitzicht kunnen die dan goed aanslaan en groeien voor het koud en donker wordt.

Zo, en dan ga ik dit weekend ook eerst alle leuke reacties op het vorige blog beantwoorden, heerlijk om nu al aan andere soorten en rassen voor 2024 te denken!

Tot slot nog een kort filmpje van wat ik deze week allemaal maakte, met de tekst eronder zoals ik die op instagram plaatste:

“Wat te doen als je door werkzaamheden aan het huis een paar dagen niet naar de tuin kunt? De bomvolle vriezer eens nakijken natuurlijk 🙄😄.

Zo vond ik ruim 8 kilo frambozen, bramen, zwarte bessen, aalbessen, vijgen, aardbeien en blauwe bessen waar ik de afgelopen drukke maanden soms snel even wat van in de vriezer stopte. En ik oogstte nog chilipepers, appels en druiven.

Ik maakte bramen- en blauwe bessenjam met steranijs, (altijd favoriet hier), aardbeien-/bramenjam met mandarijn, 4 vruchtenjam, chilisaus, vijgenjam met passievrucht, blauwe bessenjam met limoen en munt, en zo nog wat soorten.

En het grote voordeel: er is nu weer plek in de vriezer, voor de aankomende oogst van bleekselderij, laatste sperziebonen, paprika, etc.