Water
Ik had erop gehoopt, me er zelfs op verheugd; eindelijk zouden we weer lekker naar de tuin kunnen. Er is nog zoveel te doen, en ik was het binnen zitten behoorlijk beu. Nu de zadenlijst voorbij was en we naar de tuin konden had ik allerlei plannen: een vak leeg maken, stro tussen de aardbeiplanten leggen, de groenbemester in de kas afknippen, wat viooltjes planten, mest uitspreiden over opgeruimde vakken, appelbomen snoeien, wat allerlaatste bloembollen poten, de yacons opgraven/oogsten, nog wat bladeren rapen en in zakken stoppen voor bladaarde, de tonkinstokken verzamelen en droog zetten, etc.. Helaas, het zou niets worden, in ieder geval niet zonder lieslaarzen, regenpak en zuidwester.
“Zullen we een uurtje naar de tuin gaan, het is nu even droog”, stel ik nog voor aan Ruud. Maar die mompelt iets over ‘niet gek zijn’ en ‘verzuipen’ en verstopt zijn hoofd weer achter de krant. Nou, dan ga ik maar even alleen, al is het maar om de planten die op de tafel in de kas staan water te geven. En er liggen nog spullen zoals een zak met groenbemesterzaden en een accu voor de waterpomp die mee naar huis moeten. En er ligt nog een pompoen in de kas te wachten tot er plaats in de fietstas is. En dan kan ik ook gelijk even wat verschillende soorten saladeblaadjes voor het eten oogsten.
Spijt is een groot woord. Maar leuk was het ook niet. Het begon met de hagelbui waar ik doorheen moest fietsen. En ik was voorbereid; had mijn waterdichte laarzen aangetrokken en een winterjas. Maar aan handschoenen had ik nog niet gedacht, die had ik 2 weken geleden echt nog niet nodig. Nu wel, dat was duidelijk. Met verkleumde handen zocht ik mijn sleutel en maakte het slot van het toegangshek van het tuinbouwcomplex open.
Natuurlijk was ik helemaal alleen, wie gaat er nou met windkracht 7 en om de haverklap een hagelbui naar de volkstuin? Nou ja, ik, dat was duidelijk. Ik ‘waadde’ me door het volledig onder water staande hoofdpad naar de tuin. En daar was het niet veel beter.
Overal water…….
De watertonnen liepen over, de kassen stonden onder water, de paden stonden onder water, en allerlei bakjes en potjes die ik nog op moest ruimen dobberden in met regenwater tot de rand toe gevulde emmers en onderbakken. Ik zocht nog even maar kon geen droge handschoenen vinden; alles was klam en nat en koud.
Toen ik in de kas moest schuilen voor hagelbui nummer 2 zag ik dat ik nog steeds flink wat pepers kan oogsten:
Op de achtergrond zie je de Japanse haver die afgeknipt kan worden en worden bedekt met een dikke laag herfstblad, paardenmest en compost. Maar nu niet, want de kas staat weliswaar niet onder water maar toen ik 1 voet op de grond zetten om deze foto te maken zakte ik er wel tot iets verder dan mijn enkel in.
Oftewel: wat kan een mens in een tuin doen als het zo kletsnat is? Nou, eigenlijk niks constructiefs. En een beetje ronddwalen en af en toe een spriet onkruid eruit trekken en een omgewaaid potje overeind zetten is ook niks. Alleen met flink doorwerken blijf je nu warm. Ik maakte nog een paar foto’s, zoals deze, van Salvia splendens Giant Form die nog steeds niet opgeeft:
Links zie je een vak dat ‘schoon’ is; niet dat ik dat perse wil maar we kunnen de grond in dit vak volgende week wel fijn bedekken met herfstbladeren en paardenmest. Hier stonden een paar weken geleden nog bieten en knolvenkel en die hebben we ondertussen geoogst en ingevroren. De rest van de tuin ziet er meer uit zoals je rechts ziet :-).
Afijn, ik waadde nog een laatste keer door de tuin, oogstte slablaadjes, tuinkers en rucola voor de salade, en wat winterrammenas (zie foto bovenaan deze pagina) en een uit de kluiten gewassen koolrabi voor een curry dit weekend.
En toen droop ik maar weer af, figuurlijk maar ook letterlijk want ook op de terugweg kreeg ik nog een hagelbui over me heen, nu met windkracht 7 tegenwind. Zucht.
Pas nadat ik de fiets in de schuur had gezet, mijn laarzen uit had getrokken en met de hagel in mijn haar en verkleumd, met een kletsnatte jas en spijkerbroek in de huiskamer stond toverde Ruud zijn gezicht weer achter de krant vandaan. “Het was niks zeker?”, vroeg hij, eigenlijk al wel heel zeker van het antwoord.
“Nee, het was niks, het was nat en winderig, koud en grijs, guur en naargeestig”. En daar is maar 1 remedie tegen, of eigenlijk een winnende combinatie: warm douchen, joggingbroek aan, een flinke kop dampende thee, internet aanzetten en dan zaden uitzoeken en bestellen :-). Zo werd het toch nog een leuke dag want de eerste zaden voor 2022 zijn besteld en ook al in huis! Als ik het een beetje positief bekijk: nog 19 dagen en dan ligt de kortste dag alweer achter ons. Dan zullen we wel nog steeds heel veel in de tuin moeten doen, maar daar krijg ik vanzelf zin in als de lente gloort, ook al is dat nog wel héél ver in de verte….
Tot slot van dit blog nog even wat mededelingen:
Ik ben begonnen met het toevoegen van de soorten uit de zadenlijst in de databases. Ik ben nog lang niet klaar maar heb bijvoorbeeld al wel een aantal rassen in de tomatendatabase gezet (die ondertussen meer dan 450 rassen bevat, zoveel tomatenrassen heb ik dus blijkbaar in de afgelopen jaren al geteeld!). En nieuwe foto’s toegevoegd aan de database met bloemen, zoals deze van Helichrysum (met nu dus foto’s van zaailingen, van de rassen Silvery Rose, Apricot, Dragon Fire, Pomegranate en Coppery Red, en foto’s van de zaden zoals ik ze heb geoogst).
En ik heb ondertussen 2 inmaakrecepten geplaatst: die van een gekarameliseerde vijgenchutney en van de sott’olio van sperziebonen
En dan nog iets heel belangrijks: ik kreeg een melding van Augus (de technische man achter de website) dat er een ernstig probleem is met spammeldingen. De beste remedie is een nieuwe en schone mailinglist (van waaruit de nieuwsbrief op vrijdagavond wordt gestuurd). Helaas is het dan wel nodig dat mensen zich opnieuw inschrijven. Augus gaat er volgende week mee aan de slag. Het betekent dat iedereen van de huidige lijst volgende week een mailtje krijgt met het verzoek om zich opnieuw in te schrijven. Mocht je de vrijdagavond-nieuwsbriefmails willen blijven ontvangen kun je je via die mail opnieuw aanmelden. En dan wordt volgende week vrijdag de oude mailinglist verwijderd en de nieuwe in gebruik genomen. Mocht iemand er vervolgens vragen over hebben of lukt het niet, laat het me dan vooral weten (in een reactie op dit of het volgende week vrijdag blog, of via [email protected], dan hoop ik dat ik je kan helpen.
En dan nog 1 foto. Ik schreef al eerder dat 2 kassen afgelopen jaar onder water hebben gestaan, daar groeit nu alleen groenbemester (en er staat een hoop rotzooi). Maar in 1 kas was het probleem minder erg en daar heb ik in de herfst nog even snel wat groenten gezaaid/geplant. We kunnen er nu andijvie uit oogsten, er groeien wat koolplanten en snijbiet. En als je een beetje tussen het onkruid doorkijkt zie je oogstbare blaadjes van onder andere peterselie, waterkers en rucola. Toch nog een vleugje winterkas :-).
Zo voelde ik mij ook afgelopen week. Je wilt wat doen maar het is zo nat (Dordrecht) dat ik de structuur van de grond zou vernielen als ik aan de slag zou gaan. Ook hier moeten er nog wat bloembollen de grond in. Gekocht omdat ze voor de helft waren, kon het niet laten. De Palm kool staat scheef door de wind en natte zachte grond. De laatste knolvenkel kreeg het ondanks de regen en korte dagen toch nog voor elkaar om te gaan schieten. In de kas bleek een rups de harten van twee weeuwenteelt spits koolplanten grotendeels opgegeten te hebben. De laatste zomer wortels zitten vol rotte plekken. En toch, de postelein overwoekerd de veldsla, de laatste savooiekool laat zich niet kennen en de sier erwt bloeit nog.
Hallo Harm,
Ik herken het helemaal! Hier zijn er in de tuin allerlei planten omgewaaid in de storm, de broccoli hangt bijna bij de buurman, de hoge Tagetes minuta hangt over het pad en de snijbiet is bijna volledig opgevreten door slakken. Maar de Oost-Indische kers bloeit nog steeds, we kunnen volop sla oogsten en de kool Minestre nera staat er prachtig bij. Het is net als een glas dat halfvol of halfleeg is: we moeten gewoon goed kijken :-).
groetjes,
Diana
Ale, daar kan ik m’n frustratie en schuldgevoel omdat ik geen tijd heb om in de tuin te werken, laten varen. 🙂 Er valt toch niets te beginnen.
Ik heb wel uien die in de grond zouden moeten. 🙁
Hopelijk kan ik dan in januari en februari wel wat doen, anders wordt het maar een mager voorjaar (er is nog ontzettend veel werk voor ik opnieuw kan gaan zaaien en planten).
Maar ik voel me al wat beter dan voor het lezen van deze blog.
Bedankt alweer, al is het nu op een andere manier dan anders.
Groetjes
Valerie
Wat een ellende al dat water! op ons complex in Ridderkerk is het gedraineerd, dus van al die plassen hebben we geen last. Nat is het toch ook en iets in de grond doen gaat niet, de klei blijft aan je laarzen en gereedschap plakken. Het enige wat ik nog kan oogsten zijn de winterpenen die in een rand staan met zanderige bodem door het pad wat ernaast ligt en het daarin fantastisch doen.
Ach wat sneu allemaal weer met al dat water.
Ik prijs me gelukkig dat wij 4 jaar geleden hebben besloten om naar het oosten van het land te verhuizen (op de zandgrond), waar het nog mogelijk is om bij je huis een moestuin te hebben.
De hele dag door loop je de tuin in en uit.
P.s. naast ons staat een huis met 1500m2 grond te koop
Ook hier in NE Frankrijk zoveel water, we glijden door de tuin ipv te lopen. Zaden uitzoeken en bestellen is een goed idee, ik heb ook de eerste zaden binnen uit Zoetermeer..;0). Blij als een kind met de zaden, al die beloftes van bloemen en groeten in je had!
Dat moest zijn:In je Hand
Ik verbaas me over je opmerking dat je nu al stro om de aardbeien legt ik doe dat altijd in het voorjaar met de gedachte dat het anders al wel weggerot zou zijn. Gezien jou opmerking denk ik dat dit dus niet het geval is. Zijn er overigens nog andere redenen om dit nu al te doen. Wie heeft er voor mij een antwoord op deze opmerking van mij. Noveen dit ik volg jullie al jaren met heel veel plezier en in de zeldzame keren dat ik snachts uit bed kom op vrijdag kijk ik altijd even of je mail al binnen is en dan kijk ik hem vaak direct al in. Volgens mijn vrouw mankeert er dan wat aan me. Maar och “Wees maar blij dat het niet besmettelijk is”.
Ik doe dit om de aardbeienplanten en andere planten te beschermen tegen de vorst
Hallo,
Het stro verteert wel voor een deel maar zeker niet helemaal. Net als de reactie van Astrid: ik doe het om de planten (die in pot toch net iets gevoeliger voor vorst zijn dan in de volle grond) te beschermen tegen kou/vorst. Daarnaast houdt het ook onkruid tegen. Rond maart geef ik de planten voor het eerst wat voeding en in april drapeer ik dan nog wat vers stro rond de planten, bovenop het laagje stro dat er dan nog ligt (maar dat is dan wel al wat ‘geslonken’).
groetjes,
Diana
Hallo Diana, ongelofelijk zoveel water, lijkt wel klein Venetië!
Waarom blijft het water staan, is er geen afschot naar de sloot?Misschien een grindbed dat afloopt richting sloot? Zo is tuinieren niet meer leuk, alles verrot, zo triest en zo jammer van alle moeite en liefde van het zaaien en groot brengen.
Hier in Oostenrijk hebben we het ook niet makkelijk. Donderdag is nog een keer veel sneeuw gekomen. Helaas een zeer natte sneeuw, die is ontzettend zwaar. Vannacht flinke minus graden gehad. Deze combinatie is slecht. De takken breken af of hele bomen gaan om. Gisteren bij de buren een grote boom bezweken aan het gewicht van de sneeuw. Vandaag de hele dag bezig geweest om onze 2000 qm, van de sneeuw op de bomen en struiken te verwijderen, want morgen komt weer een sneeuw front. De sneeuw is zo zwaar het lijkt wel beton dat plakt. Zoveel klimaten zoveel problemen.
Maar we geven niet op en verlangen naar het voorjaar, nog zoveel nachtjes slapen en dan worden de dagen weer langer…. dat geeft hoop.
lieve groetjes en hou je sterk
Conchita
ps. ik ben al heel lang weg uit Nederland en spreek en schrijf het nauwelijks, hierbij excuus voor spel en grammatica foutjes.
Hallo Con,
Ik vrees dat we hier, 18 kilometer van zee, sowieso ruim 1,5 meter onder zeeniveau tuinieren. Dan is er ook nog het feit dat we ruim een halve meter lager tuinieren dan de weg, dijk en park rond het tuincomplex. Het grondwater staat daardoor heel hoog. Dan hebben we nog de kassen waar heel veel water naar beneden stroomt als het regent (en de watertonnen zitten vol dus die lopen over). Er ligt een oude drainage en zelf doen we ook van alles (zoals een eigen drainage, structuur van de grond verbeteren, een pad dat langzaam wat afloopt naar de sloot, etc. Maar met heel veel regen is er gewoon niet veel aan te doen, en we zien dat bij tuinburen: iedereen op het complex heeft er nu last van, met of zonder extra maatregelen, met en zonder mulchlaag, met en zonder ophogen van de tuin. Als we het weg bezemen komt het enkele minuten later gewoon vanuit de grond weer omhoog.
Gelukkig hebben we hier (vooralsnog) niet zoveel sneeuw. Maar van ons mag het gaan vriezen want met mooi weer en goede vorst ‘vriest het droog’.
Jij ook veel sterkte met de weersomstandigheden in Oostenrijk, het is uiteindelijk overal wel wat :-).
groetjes,
Diana
Ach Diana, wat een ellende met al dat water, wist niet dat je tuin in de polder is.
Onze buurman zit op een rots met huis en tuin en daar loopt het water ook niet weg als de sneeuw smelt, hij heeft een soort steiger gebouwd waardoor hij met droge voeten toch in huis kan komen. Wat ik niet begrijp, dat jullie ondanks al dat water toch diertjes als muis en mol in de tuin hebben.
Hier is het tuin seizoen definitief voorbij. In 24 uur is 40cm sneeuw erbij gekomen. Geen kans meer om nog wat te doen of te redden in de tuin.
Ons grootste probleem is momenteel waar heen met de sneeuw die we wegscheppen zodat we nog met de auto weg kunnen.
Dit jaar was extreem qua weer. Laten we hopen dat 2022
weer een fijn tuin jaar gaat worden want dan gaat het ook een goed jaar voor ons worden.
Ik help je hopen op vorst.
Sterkte Conchita
Ik had vorige zomer een stuk tuin met heel slechte afwatering. Eén strook grond begon zelfs te stinken. Ik heb er toen flink wat vlasstro uit het kippenhok doorheen geharkt (nou ja, harken? Het was meer pletten) en dat hielp. Vlasstro neemt 7x zijn eigen volume in vocht op en het herstelt de ph waarde van de grond. Ik heb er daarna (in juni) nog wat boventallige majoraan en salie in gezet, en stond versteld van het resultaat tegen eind september: mooie grote volle planten met een betere smaak dan ik van ze gewend was. En dat in de schaduw! Een uurtje zon per dag, niet meer. Soms moet je gewoon wat uitproberen. Vlasstro heeft goed geholpen in die modderbrij van mij.
Hallo,
Dankjewel voor de tip!
Wij krijgen altijd paardenmest van een nabijgelegen manege, en daar zit altijd heel veel stro in. Daarmee dekken we de grond af als die opgeruimd en schoon is, dat werkt ook altijd al heel goed. En verder natuurlijk herfstbladeren, halfrijpe compost, etc. En daardoor staan er nu geen plassen op de grond, alleen op de paden. En we lopen vooral niet op de grond want onze kleigrond kan dan behoorlijk inklinken. Mocht ik eens vlas tegenkomen, dan ga ik het zeker eens proberen!
groetjes,
Diana
Ik hoorde onlangs dat koolzaadstro net zo nuttig is. Dat is hier in Oost Groningen veel voorhanden en een ietsjepietsje goedkoper dan vlasstro.
Vlasstro is trouwens ook leuk voor het kippenhok, want er zit nog genoeg vlaszaad in om de kippetjes bezig te houden. Dat vlaszaad ontkiemt trouwens wel op de moestuingrond, maar kan gewoon in salades of op brood verwerkt worden. Laat je het toch nog even doorgroeien, dan heb je meteen een beetje groenbemesting te pakken als je het maar lostrekt voordat het gaat bloeien.
Geen reactie op water ,maar mijn man kreeg van onze schoondochter, uit Duitsland, een adventskalender(doos) achter elke dag een een zakje met zaadjes.
Ik heb zojuist de zaaikalender van Diana binnen. Geweldig! Een goudmijn aan info, en een leuke attentie erbij: een zakje diverse rassen tomatenzaden. Ik ben er heel blij mee.
Hallo Moestuintruus,
Wat leuk dat je de zaaiagenda hebt besteld!!
Ik hoop dat je er bij de planning en door het jaar heen bij lege plekken in de tuin veel plezier en nut van krijgt!!
En Laura vond in een kast inderdaad nog een stapeltje met zakjes tomatenzaden van de eerste druk. Die zaden zijn nu dus wel al 3 jaar oud maar moeten nog zeker 2 en wellicht 3 jaar kiemkrachtig zijn.
Fijne feestdagen!
Diana
Hallo Wilma,
Wat leuk!!
Ik kreeg van een vriendin deze met liefde zelf geknutselde adventskalender, elke ´kraal´, elke bordje, elke wasknijper met de hand versierd. Met de opmerking ´elke dag een rustmomentje met een kopje thee´. Zo ontzettend lief! En ik bedacht gelijk dat als de thee met kerst op is ik de slinger met bordjes en kraaltjes zou kunnen bewaren en die met zakjes zaden zou kunnen vullen en volgend jaar aan haar terug zou kunnen geven.
groetjes,
Diana
Hoi Diana,
Wat een mooi en lief cadeau van jou vriendin !
Je zou er ook nog de kerstkaarten aan kunnen hangen.
En ik hoop dat jou vriendin niet ook een van jou Bloglezers is, dan is de verrassing al verklapt 😉
Alvast voor jou Diana en Ruud en alle lezers fijne feestdagen en alle goeds, maar vooral een gezond 2022 !
Petra
Hallo Petra,
Ja, bijzonder hè!! Wat een werk is dat geweest, al die ‘kralen’ zelf maken, en zowel de voor- als achterkant van de kaartjes en de knijpers zijn versierd, dus de helft van het monnikenwerk is niet eens te zien. Ik ben er echt heel erg blij mee en hoop het volgend jaar weer aan haar terug te kunnen geven, maar dan met zaden. Ze leest soms mijn blog maar niet altijd, en de reacties leest ze nooit. Dus kan ik hier ook nog wel even pronken met een cadeau dat ik vorig jaar van haar kreeg:
Ook dat was weer zo’n mooi gekozen cadeau, met veel aandacht en precisie gemaakt: een tuintas, gevoerd en met vakjes, en met ecoprint waarbij ze bladeren uit onze tuin heeft gebruikt (en de binnenkant, het mosterdgele, heeft ze gekleurd met het blad van onze perzikboom). Ik bof, echt heel erg. Want ik kan dat allemaal niet, ik kom niet verder dan haar zaden en stekjes te geven, en zo af en toe een potje jam of sambal of zoetzuur.
Ook jij fijne feestdagen gewenst, en daarna een gezond, gelukkig en groeizaam 2022!!
Diana
Hoi Diana,
Das idd ook een prachtig cadeau. Ik ben zelf ook best creatief op het gebied van haken, breien en nu vooral in deze tijd kerststukken maken, maar dit gaat een flinke stap verder.
Maar iedereen heeft zo z’n kwaliteiten, ook jij !
Petra
IK heb net het boekje Wat onkruid ons kan vertellen van Ehrenfried Pfeiffer binnen, en lees op blz 35 dat boekweit heel geschikt is voor (zure) grond met stilstaand vocht. Goed voor de afwatering?
Hallo Moestuintruus,
Dat zou zeker kunnen! Ik ben vooralsnog heel blij met het Westerwold´s raaigras en de Japanse haver: beide bedekken de grond goed, houden onkruid tegen, wortelen diep en leveren (als het goed is) veel organisch materiaal. Van boekweit wordt gezegd dat het vooral geschikt voor zandgrond is maar ik ga zeker vaker meer met verschillende soorten groenbemester variëren.
groetjes,
Diana
Beste Diana,
Bedankt voor alle mooie en troostgevende blogs, er gaan niet alleen hier dingen niet goed.
Bij het rondneuzen op de site ben ik in enkele “recepten” een denk/rekenfoutje tegengekomen. Bij Sambal Oelek bijvoorbeeld. Het begin is juist: 88% peper 12% zout, maak hier grammen van en dan zie je dat er aan 100 gram peper 13,6 gram zout moet worden toegevoegd om aan een zoutgehalte van ongeveer 12% te komen! Hetzelfde geldt voor de bouillon- en currypasta.
Fijne Feestdagen.
Hallo Job,
Ik vrees dat ik je volledig kwijt ben. Misschien moet ik erbij zeggen dat ik een gen mis voor wis- en natuurkunde, ik heb nooit een hersencel gevonden die ik ervoor kan gebruiken. Ik ben ook wel eens door iemand op mijn vingers getikt over een tekst over vierkante of kubieke centimeters, waarbij ik de uitleg waarom het fout was helemaal niet begreep, net als vroeger op school :-). In mijn beleving staat 100 gram gelijk aan 100% en dan is 12 gram dus 12%. Maar daar zal dus een denkfout in zitten die ik nooit zal begrijpen. Mocht je het uit willen, dan heel graag! Ik ga in ieder geval in de tekst het percentage weghalen en alleen nog grammen vermelden. Want als ik 100 gram peper of groenten afweeg voeg ik 12 gram zout toe en zeker geen 13,6%. Dus zijn de grammen goed maar is het percentage blijkbaar fout.
Ter verdediging kan ik wel aanvoeren dat ik zeker niet de enige zal zijn die het wiskunde-gen mist en dezelfde rekensom zou maken, voor hen zou het vermelden van het 13,6 percentage net zo verwarrend zijn als voor mij :-).
groetjes en ook jij heel fijne feestdagen!
Diana
Hallo Diana,
Ik kan je de exacte formule ook niet vertellen maar ik zal het proberen uit te leggen.
Het percentage wordt berekent over het TOTALE product, dus peper + zout.
88 Gram peper + 12 gram zout = 100 gram = 12% zout. Als je vervolgens 100 gram peper neemt zul je voor die extra 12 gram peper ook extra zout moeten toevoegen (1,6 gram) anders daalt het percentage zout naar ongeveer 11%.
Als voorbeeld nog even naar wat je voor jezelf hebt gemaakt: 279 gram peper + 33 gram zout = 312 gram, hier zie je dat er per 100 gram nog geen 11 gram zout in zit, voeg hier nog laten we zeggen 18 gram citroensap aan toe dan wordt het totaal 330 gram met 33 gram zout er in = 10%
Dit is ingewikkelde kost, en hiermee wordt het misschien niet begrijpelijker maar hopelijk wel wat inzichtelijker.
Groet, Job.
Hallo Job,
Ik moet er mijn hersenen voor kraken :-), maar ik begrijp uiteindelijk wel wat je bedoelt 🙂
Dankjewel voor de uitgebreide uitleg! Gelukkig klopt mijn rekensom wel, klopt alleen het percentage niet (erg genoeg trouwens).
Ik heb nog steeds geen tijd gehad maar vandaag ga ik het in de recepten aanpassen.
Nogmaals dank!
Diana