Ook nog even iets over kale paprika’s

Eerst nog even iets over het weer; tjongejongejongejonge, kan het wat minder, zeg. Zelf mogen we vooralsnog niet klagen, wel veel regen gevallen, maar niet te vergelijken met wat er in sommige delen van Nederland en België is gevallen. Als ik het journaal zie en hoor over ondergelopen kelders, etc., moet ik altijd gelijk denken aan de mensen die in die buurt een tuin hebben en waarschijnlijk met de handen in het haar zitten. Ik wens iedereen die met wateroverlast te maken heeft of heeft gehad, heel veel sterkte, en heel veel succes met het overnieuw beginnen met zaaien en planten of repareren of wat dan ook!!

Dan eindelijk eens een stukje over onze pepers en paprika’s. Jaren geleden irriteerde ik me er aan dat ergens halverwege de zomer altijd laag hangende takken op de grond lagen, of afbraken, omdat ze heel lang en slap en breekbaar waren. En ik keek er eens goed naar, er kwamen ook nog eens geen of heel weinig vruchten aan. Eigenlijk een soort dieven dus, net als bij een tomaat. Wilde ik daar iets aan doen, en zo ja, wat, en had ik daar wel genoeg tijd voor?

En zo begon ik:

Een annuum-peper (bij chinense-pepers als Surinaamse pepers, Madamme Jeannettes, etc. zitten deze ‘diefjes’ in het jonge stadium vaak veel dichter bij de stam en zijn ze ook veel kleiner). Dit is een zaailing die ik jaren geleden had, je kunt duidelijk de diefjes links en rechts in de oksels zien zitten. Ik heb ze er eens tussenuit geknipt:

En gekeken hoe dat werkte. Nou, ik was er wel blij mee. En sindsdien doe ik dit bij elke peper en paprika die ik zaai, vanaf een jong stadium verwijder ik de onderste bladeren en diefjes. Met als doel een soort van onderstammetje te maken waar bovenop de plant mag groeien zoals ze wil. Maar dus zonder die slappe takken en stengels die geen of weinig vruchten dragen en zo vaak breken of op de grond liggen.

Hieronder zie je hoe een paprikaplant er hier vorige week nog uit zag:

Je kunt wel al zien dat ik telkens diefjes heb verwijderd en ook wat blaadjes die onderaan groeiden. Maar nu ziet dezelfde plant er zo uit:

Nog wat meer blad verwijderd, en gelijk losjes aan de stok aangebonden. Maar nog wel genoeg blad aan de plant gelaten om voedingsstoffen op te nemen en dus te kunnen groeien. Hier staan ook altijd, zonder uitzondering, alle paprika’s en pepers met z’n drieën bij elkaar (omdat dat kan en er zo meer opbrengst is op dezelfde hoeveelheid grond en ik het er ook altijd mooi bossig uit vind zien), maar daar heb ik al eens iets over geschreven: Pepers per drie

Ik houd zo lang mogelijk het onderste gedeelte kaal, want het groeit ook gewoon weer aan, eens per maand verwijder ik weer nieuwe diefjes op het onderste gedeelte van de stam.

Daar waar de stam gaat vertakken, soms in twee, vaker in drie en zelfs af en toe in vier, daar gaat het echt beginnen, daar verschijnen de eerste bloempjes en dus pepers of paprika’s:

Op deze foto zie die vertakking, dat gebeurt zo rond een hoogte van 25 tot 35 centimeter, op een gegeven moment houdt de stam op met groeien maar vertakt zich, in dit geval in 2 nieuwe takken, en als je heel goed kijkt zie je zelfs al een heel klein bloemknopje-in-wording.

En dan laat ik het los, tot die vertakking blijf ik diefjes verwijderen, boven die vertakking met de eerste bloemtrosjes laat ik het gaan en groeit ze maar zoals ze wil.

En zo ziet dat er dan uit als ze groter is:

Peper Aji Blanco Cristal. Tot aan de vertakking houd ik de planten kaal, en daarboven groeit ze maar naar believen. Er staat een stok bij en ze is met touw opgebonden, niet mooi maar wel nuttig want zonder stok en touw zou ze omvallen door de zwaarte van de pepers.

Nog een voorbeeld:

Niet de hele plant gefotografeerd maar ook hier kun je zien dat er een stok staat, de plant is vastgebonden aan de stok, en dat vanaf de vertakking de pepers komen.

Nog een voorbeeld:

Mustard Habanero. Ook weer een stok, touw kan ik even niet zien maar is er vast wel, want anders zou de plant omvallen of afbreken onder het gewicht van de pepers. En ook hier zie je weer dat de meeste vruchten zich na de vertakking vormen. En rechts onderaan zie je ook al weer een nieuw diefje verschijnen. Het is maar een kleine moeite om bij elke keer dat de tomaten gediefd en opgebonden moeten worden, ook even snel die kleine diefjes aan de stam onder de vertakking van de pepers weg te halen.

Ook een mooie, Pimenta da Neyde, ook hier weer 3 planten bij elkaar, 1 stok, stammetjes aangebonden, geen uitlopers op de stam tot de vertakking, en vanaf die vertakking komen de pepers en bladeren en nieuwe vertakkingen.

Tot nu toe heb ik alleen voorbeelden van pepers laten zien. Daarom ook nog even 2 voorbeelden van paprika’s, die ik dus op dezelfde manier tot aan de eerste vertakking kaal houd, eigenlijk hetzelfde maar dan gewoon in een maat groter:

Paprika Blue Jay, 1 stok, 3 planten, tot aan de vertakking kaal gehouden en vanaf dat punt laten gaan en daar verschijnen de eerste paprika’s. Ze moet wel nodig aangebonden worden, de linker stam begint al wat over te hellen.

Nog een paprikavoorbeeld:

Paprika Elephant Ear; in dit geval 2 planten. En dat zal dan vast komen omdat de zaden op waren of omdat 1 zaailing niet is opgekomen, of in een vroeg stadium is bezweken, als het kan plant ik altijd 3 zaailingen bij elkaar, nooit meer dan 3, en alleen bij gebrek aan zaailingen minder dan 3). Maar 2 planten dus, 1 stok, een touwtje om de stammetjes losjes mee aan de stok te binden, kaal tot aan de vertakking en daarboven komen de vruchten, en blijkbaar was er nog een touw nodig om te zorgen dat de planten met vruchten niet om zouden vallen.

Ik kan in al mijn foto’s maar 1 foto vinden waarbij ik een keer een dief ben vergeten:

Peper Purple Habanero. Ook hier wel een stok, en de stammetjes vastgebonden aan die stok. En de stammetjes gediefd tot aan de vertakking, maar ergens ben ik bij de planten (waarschijnlijk de plant links achter) slordig geweest. In drukke tijden en minder onderhoud kunnen de diefjes heel snel groeien en binnen een week of 3 al lange slungels tot wel meer dan een halve meter lang worden. Bij de rode pijl zie je er één; dun en slap, geen bloem, geen vrucht, en ze ligt ondertussen al op de grond. Ze gebruikt de energie van de plant zonder nuttig te zijn (en die energie had de plant beter kunnen gebruiken voor het bloeien en vrucht zetten, groeien en rijpen.

Bij de blauwe pijl zie je al weer een nieuwe ‘dief’ komen, en die kan dus in een paar weken uitgroeien tot ook zo’n slappe stengel zonder noemenswaardige bloemen of vruchten.

Nou zijn dit allemaal foto’s van planten in de kas, maar ook als je pepers en paprika’s in pot op een zonnig terras houdt kun je deze manier van dieven, opbinden en 3 planten bij elkaar toepassen. Want ook dan geldt dat je de energie die de plant heeft zo optimaal wilt gebruiken, geen overbodige stengels wilt en zoveel mogelijk opbrengst binnen een beperkte ruimte.

En voor alle duidelijkheid; dit is zoals ik het altijd doe, het staat niet in boeken, is niet bewezen of wetenschappelijk onderbouwd, en je moet vooral zelf weten hoe je pepers en paprika’s verzorgt. Ik laat alleen maar zien hoe ik het doe, misschien is het leuk, als je altijd op een andere manier pepers verzorgt, om eens beide manieren bij eenzelfde ras in dezelfde omstandigheden te proberen, en dan te ondervinden wat het makkelijkst is, of de beste opbrengst geeft, etc.. Ik ben benieuwd!!